Algemeen
Familiedrama Gillis nog groter dan gedacht: Mark op ic naast zijn moeder
De z!ekenhuisopname van zijn moeder heeft mogelijk het leven van Mark Gillis gered. Toen Mark zijn moeder naar het z!ekenhuis bracht, merkten artsen op dat ook hij symptomen vertoonde die om medische aandacht vroegen. Wat volgde was een onverwachte z!ekenhuisopname voor zowel moeder als zoon, waarbij ze samen op de intens!ve care belandden. “Als hij niet was onderzocht, hadden we hem waarschijnlijk d00d in zijn chaletje gevonden,” vertelt een geëmotioneerde Peter Gillis.

Mark Gillis (28) ligt inmiddels al meer dan een maand in het z!ekenhuis, maar de eerste dagen waren het meest angstaanjagend. Het publiek was zich er niet van bewust hoe ernstig de situatie was, maar binnen de muren van het z!ekenhuis in Helmond speelde zich een intens drama af. Zowel Mark als zijn moeder werd opgenomen op de intens!ve care, en de situatie was kritiek.
Onverwachte Ontdekking
Op die bewuste vrijdag in juni bracht Mark zijn moeder naar het Elkerliek-z!ekenhuis vanwege haar gezondheidstoestand. Ze werd direct opgenomen en naar de intens!ve care gebracht. Tijdens het gesprek met de artsen viel het hen op dat Mark ook niet in goede conditie was. Zijn zware ademhaling en het piepende geluid dat hij maakte, waren zorgwekkend. De artsen besloten om Mark ook te onderzoeken, en ontdekten al snel dat zijn zuurstofsaturatie veel te laag was. Hij bleek een ernstige longontsteking te hebben.
“De zuurstof in het bloed van onze Mark was maar de helft van wat het moest zijn,” legt Peter uit. “Ook hij werd onmiddellijk opgenomen en belandde op de ic, naast zijn moeder.”
Angstige Momenten
De paniek in de familie Gillis was groot toen ze hoorden hoe ernstig het met Mark gesteld was. Ze hielden de z!ekenhuisopname van zowel Mark als zijn moeder aanvankelijk een week stil. “We schrokken ons kapot,” herinnert Peter zich. “De artsen vertelden ons dat als Mark niet was onderzocht en naar huis was gegaan, hij waarschijnlijk de volgende ochtend niet had gehaald.”

De situatie verslechterde toen Mark, die al verzwakt was, een bacteriële infectie opliep. Dit leidde tot nog meer zorgen. “Het was het tweede weekend op rij dat we in de piepzak zaten, omdat we bang waren dat het verkeerd kon aflopen. Er werd overwogen hem over te brengen naar het universiteitsz!ekenhuis in Maastricht, omdat daar een machine stond die al zijn orgaanfuncties kon overnemen. Maar hij was te zwak voor die reis.”
Emotionele Tijden
De familie was voortdurend aanwezig in het z!ekenhuis. Peter, zijn vriendin Wendy, en zijn kinderen Inge en Ruud waren er dag en nacht om zowel Mark als hun moeder te steunen. “Het was vreselijk,” zegt Peter. “De eerste dagen wist mijn ex-vrouw niet dat Mark er ook was, en we vroegen ons af hoe we haar moesten vertellen wat er met Mark aan de hand was.”
Peter benadrukt dat op zo’n moment ‘niets meer belangrijk is’. “Mijn levenswerk, de rechtszaken, al het gedoe met instanties, het deed er allemaal niet meer toe. Het enige dat telde was de gezondheid van Mark. Dat we hem weer thuis zouden krijgen.”

Langzaam Herstel
Mark doet zijn best om te herstellen na vier weken in een kunstmatige coma. De familie maakte moeilijke momenten door, zoals toen Mark paniekaanvallen kreeg en door een delier voortdurend dacht dat hij verdronk. Maar na precies vier weken op de ic keerden zijn kansen. Waar ze eerst dachten dat hij nog minstens een week intensieve zorg nodig had, kon hij de volgende dag al naar een andere afdeling waar de zorg wat werd afgeschaald.
Nu werkt Mark aan zijn revalidatie en het behandelplan voor de lange termijn is inmiddels opgesteld. Ook met zijn moeder, die nooit in de Gillis-realityshow “Massa is kassa” verscheen, gaat het inmiddels een stuk beter.
Hoop en Dankbaarheid
Peter Gillis is dankbaar voor de zorg die zijn zoon en ex-vrouw hebben ontvangen. “Je kunt alleen maar respect hebben voor iedereen die voor hen heeft gezorgd,” zegt hij. “We hebben een lange weg te gaan, maar Mark ís er nog. En daar zag het even niet naar uit.”
Langzaam maar zeker krijgt de familie hun gewone leven terug. Hoewel de toekomst nog veel onzekerheden met zich meebrengt, is de familie blij dat Mark deze ernstige situatie heeft overleefd. “We zijn iedereen verschrikkelijk dankbaar voor alles wat er is gedaan en voor het feit dat ze Mark zo snel te hulp zijn geschoten toen ze zagen dat er ook met hem iets goed mis was,” besluit Peter.
Algemeen
Finale The tribute: battle of the bands krijgt verrassende wending: Kijkers zeggen allemaal hetzelfde

De finale van The Tribute: Battle of the Bands kreeg zaterdagavond een ontknoping die niemand had zien aankomen. Waar normaal gesproken één band met de winst naar huis gaat, bleek dit seizoen zo uitzonderlijk spannend dat de jury en het scorebord geen keuze konden afdwingen. De uitslag liet zien dat Beach Boys’ Best en Donna’s Hot Stuff exact hetzelfde aantal punten hadden verzameld. Het resultaat: twee winnaars, twee dolblije bands en een finale die nog lang zal worden besproken.

Een seizoen vol topniveau
Al vanaf de eerste afleveringen werd duidelijk dat dit seizoen van The Tribute er één was van een bijzonder hoog niveau. De deelnemende tributebands legden de lat telkens een stukje hoger en de jury strooide regelmatig met hoge cijfers. Ook in de halve finales gaven de juryleden al aan hoe moeilijk het werd om onderscheid te maken. Elke band bracht niet alleen muzikaal vakmanschap, maar ook emotie, podiumprésence en een overtuigende vertolking van iconische artiesten.
Dat hoge niveau zorgde voor een spannende aanloop naar de finale. Kijkers thuis hadden hun favorieten, maar ook zij merkten dat het verschil tussen de overgebleven acts flinterdun was. Het leek dan ook haast onvermijdelijk dat de finale een bijzondere wending zou krijgen.

Een onverwachte uitslag
Toen de punten na de laatste optredens werden opgeteld, ontstond er verwarring in de studio. Op het scorebord verscheen een gelijke stand: Beach Boys’ Best en Donna’s Hot Stuff hadden exact hetzelfde totaal behaald. Voor het eerst in de geschiedenis van het programma kon er geen duidelijke winnaar worden aangewezen.
Zanger en drummer Tim Beudel van Beach Boys’ Best vertelt later dat het moment surrealistisch aanvoelde. Hij dacht zelfs even dat er nog een extra optreden zou volgen om de doorslag te geven. Dat bleek niet nodig: de programmamakers besloten beide bands tot winnaar uit te roepen. Een beslissing die zorgde voor verrassing, maar ook voor een warm applaus vanuit het publiek.

Beach Boys’ Best: favoriet én winnaar
Beach Boys’ Best werd vanaf de eerste aflevering gezien als een van de grote kanshebbers. Hun loepzuivere samenzang, authentieke sound en liefde voor het repertoire van The Beach Boys maakten indruk op zowel jury als kijkers. In de finale wisten ze opnieuw te raken met een gevoelige uitvoering die bij jurylid Angela Groothuizen zichtbaar emoties losmaakte.
Tim Beudel kijkt met trots terug op dat moment. Tijdens het optreden zelf was hij volledig gefocust op de muziek, maar pas achteraf drong door wat het had losgemaakt. Het besef dat je iemand zo kunt raken met muziek, noemt hij een van de mooiste ervaringen van het hele traject. Dat de band nu ook daadwerkelijk als winnaar de geschiedenis ingaat, voelt als de kroon op weken van hard werken.
Donna’s Hot Stuff: een droom die uitkomt
Voor Donna’s Hot Stuff was de winst minstens zo bijzonder. Zangeres Irma Derby (54) ziet de overwinning als de vervulling van een langgekoesterde droom. Jaren geleden begon ze vol ambitie aan haar muzikale carrière, maar zoals bij zovelen bleek doorbreken geen eenvoudige opgave. De deelname aan The Tribute bracht haar terug naar dat oorspronkelijke gevoel van hoop en passie.
Dat ze nu, samen met haar band, als winnaar wordt uitgeroepen, voelt voor haar als erkenning. Ze hoopt dat de overwinning zal leiden tot meer bekendheid en nieuwe kansen. Toch blijft ze nuchter: ze kijkt vooral uit naar de komende optredens en laat alles wat daarna komt rustig op zich afkomen.
Twee winnaars, één podium
Het unieke aan deze finale is niet alleen de gedeelde winst, maar ook de sfeer die daarbij ontstond. In plaats van teleurstelling of rivaliteit was er vooral wederzijds respect. Beide bands gunden elkaar het succes en vierden samen het resultaat. Die houding werd ook door kijkers gewaardeerd, die op sociale media spraken van een “mooie en sportieve ontknoping”.
De beslissing om twee winnaars aan te wijzen voelt voor velen dan ook passend bij dit seizoen. Het weerspiegelt hoe dicht het niveau bij elkaar lag en hoe lastig het was om één act boven de ander te plaatsen. In plaats van een geforceerde keuze kreeg de finale zo een extra dimensie.

Op naar de Ziggo Dome
Een belangrijk onderdeel van de prijs is het optreden in de Ziggo Dome, een droompodium voor veel artiesten. Zowel Beach Boys’ Best als Donna’s Hot Stuff kijken hier enorm naar uit. Voor beide bands betekent het een kans om hun muziek voor een nog groter publiek te brengen en hun succes verder uit te bouwen.
Tim Beudel benadrukt dat alleen al het vooruitzicht van dat optreden hen euforisch maakte, los van de uiteindelijke winst. Voor Irma Derby voelt het als een bevestiging dat het nooit te laat is om je dromen na te jagen. De Ziggo Dome wordt zo het gezamenlijke eindpunt – én tegelijk een nieuw begin.
Een finale die bijblijft
De finale van The Tribute: Battle of the Bands zal de boeken ingaan als een van de meest bijzondere ooit. Niet door controverse of drama, maar door de zeldzame situatie waarin talent, inzet en passie zo gelijkwaardig bleken dat er geen winnaar te kiezen viel. Het resultaat was een gedeelde overwinning die recht doet aan beide bands.
Voor kijkers betekende het een verrassende, maar ook bevredigende afsluiting van een sterk seizoen. Voor de deelnemers is het een herinnering die ze hun leven lang zullen meedragen. En voor het programma zelf is het een bewijs dat muziek soms belangrijker is dan winnen alleen.