Algemeen
Ali B doet het ondenkbare en is stiekem vertrokken: ‘Daar is géén uitleveringsverdrag!’
Ali B is recent ver00rdeeld tot twee jaar gev*ngenisstraf, wat een grote impact heeft gehad op zijn leven en carrière. Op 12 juli werd hij schuldig bevonden aan een verkr*chting en een poging tot verkr*chting, wat leidde tot een onvoorwaardelijke c*lstraf van twee jaar.
De rechtbank oordeelde dat Ali B in 2018 een slaapkamer in Heiloo was binnengedrongen en een vrouw, die op dat moment met Ronnie Flex was, ongevraagd en onverwacht had aanger*nd. Hoewel de r*chtbank niet genoeg bewijs vond om te bevestigen dat hij in 2014 Ellen ten Damme in Marokko had verkr*cht, werd wel bewezen geacht dat hij een poging daartoe had gedaan.
Ondanks dat de aangiften van de aanrandingen betrouwbaar werden geacht, werd Ali B hiervan vrijgesproken wegens gebrek aan wettelijk noodzakelijk steunbewijs. Ali B heeft inmiddels besloten in hoger beroep te gaan.
H0ger Beroep en Verwachtingen
Het h0ger beroep kan voor Ali B zowel positief als negatief uitpakken, afhankelijk van de uitkomst van de zaak. Deskundigen hebben uiteenlopende meningen over de mogelijke gevolgen. Catherine Keyl, een bekende media-persoonlijkheid, suggereert dat de straf aanzienlijk kan worden verkort, mogelijk zelfs tot één jaar. “Ik denk dat hij uiteindelijk één jaar zal krijgen, wat ik ook een gepaste straf vind, aangezien hij al aardig is gestraft in de media. Hij is enorm door de mangel gehaald en Ali heeft al jaren geen werk meer. Dat moet je wel enigszins meewegen. Hij was door het publiek al veroordeeld,” aldus Keyl.
Vrijheid en Vlucht
Ali B mag zijn hoger beroep in vrijheid afwachten, aangezien de rechtbank hem niet vluchtgevaarlijk acht. Hierdoor is zijn paspoort niet ingenomen en kan hij het land verlaten. Dit besluit heeft Ali B meteen benut door naar het buitenland te vertrekken. Hij werd gespot op een Duitse luchthaven, Weeze, in plaats van op Schiphol of een andere Nederlandse luchthaven, waarschijnlijk om herkenning te vermijden.
Reis naar Marokko
Foto’s van een Nederlandse reiziger, die in handen zijn gekomen van Evert Santegoeds, tonen dat Ali B met zijn vrouw, Breghje Kommers, en hun kinderen naar Marokko is gevlogen. Deze reis naar Marokko roept vragen op over de juridische implicaties, vooral omdat Nederland geen uitleveringsverdrag heeft met Marokko, zoals besproken door Bram Moszkowicz in Shownieuws.
Gevolgen en Publieke Reactie
De recente ontwikkelingen in de zaak van Ali B hebben niet alleen juridische, maar ook maatschappelijke en persoonlijke gevolgen. De strafzaak en de daaropvolgende veroordeling hebben Ali B’s reputatie ernstig beschadigd. Hoewel hij in hoger beroep gaat, blijft de publieke opinie verdeeld. Zijn vertrek naar het buitenland heeft gemengde reacties opgeroepen, waarbij sommigen begrip tonen voor zijn keuze om met zijn gezin te zijn, terwijl anderen zijn vertrek zien als een manier om verantwoordelijkheid te ontlopen.
De Toekomst van Ali B
De komende maanden zullen cruciaal zijn voor de toekomst van Ali B. Het hoger beroep zal niet alleen bepalen of zijn straf wordt verkort of gehandhaafd, maar ook zijn verdere carrière en publieke imago. Zijn huidige situatie roept vragen op over de impact van publieke veroordeling en de rol van de media in strafzaken. De publieke belangstelling voor zijn zaak blijft groot, en elke ontwikkeling wordt nauwlettend gevolgd.
Conclusie
De ver00rdeling van Ali B en zijn daaropvolgende vertrek naar het buitenland hebben zowel juridische als maatschappelijke implicaties. Terwijl hij zijn hoger beroep in vrijheid mag afwachten, blijft de vraag hoe deze zaak zich zal ontwikkelen en welke gevolgen dit zal hebben voor Ali B’s toekomst. De uitkomst van het hoger beroep zal bepalend zijn voor zijn verdere leven, zowel persoonlijk als professioneel.
Algemeen
Ingewijden melden doorbraak in formatie: DEZE partijen willen nu met elkaar gaan samenwerken
Formatie lijkt vastgelopen, maar onverwachte doorbraak brengt drie partijen weer samen aan tafel
De kabinetsformatie kende de afgelopen weken meer stilstand dan vooruitgang. Waar informateur Sybrand Buma eind vorige week nog stelde dat de gesprekken muurvast zaten, blijkt er nu toch beweging te ontstaan. Na een weekend vol telefoontjes, spoedoverleggen en stille consultaties is duidelijk geworden dat slechts drie partijen bereid zijn om met elkaar door te praten. Dat is opvallend en zelfs behoorlijk onverwacht, zeker gezien de politieke verhoudingen van de afgelopen maanden.
Volgens ingewijden, die vertrouwelijk spraken met RTL Nieuws, gaat het om D66, CDA en VVD. Daarmee vallen GroenLinks-PvdA en JA21 voorlopig af als directe gesprekspartners. Hoewel er nog geen officiële mededeling vanuit het formatieproces is gedaan, lijkt deze constatering inmiddels breed gedeeld in Den Haag.
Hoe deze nieuwe fase eruit gaat zien, is minder zeker. Een minderheidskabinet ligt voor de hand, maar kent stevige uitdagingen — vooral omdat de drie partijen samen slechts 66 zetels hebben. Dat is tien zetels minder dan nodig voor een meerderheid in de Tweede Kamer.
De situatie van vorige week: totaal vastgelopen
Vrijdag klonk informateur Sybrand Buma nog somberder dan ooit. “De boel zit vast,” zei hij openlijk na opnieuw teleurstellende gesprekken. Daarom riep hij vijf partijen bijeen om te onderzoeken of er überhaupt nog een weg vooruit mogelijk was.
Die partijen waren:
-
D66
-
CDA
-
VVD
-
GroenLinks-PvdA
-
JA21
Het idee van Buma was dat een bredere bijeenkomst tot nieuwe inzichten zou leiden. Maar achter de schermen werd al snel duidelijk dat het juist de breuklijnen blootlegde die al langer sluimerden.
De PVV buitenspel: Wilders weer geweerd van de formatietafel
Het besluit om de PVV niet uit te nodigen in deze gesprekken zorgde direct voor stevige reacties. PVV-leider Geert Wilders zei dat hij zich opnieuw buitengesloten voelde, iets wat volgens hem niet te rijmen is met de verkiezingsuitslag waarin zijn partij wederom groot werd.
De werkelijkheid achter de schermen is dat alle grote partijen behalve de PVV zelf een samenwerking met Wilders’ partij uitsluiten. Dat geldt voor D66, CDA, VVD én GroenLinks-PvdA. De politieke afstand op thema’s zoals rechtsstaat, migratie, Europa en grondrechten blijkt onoverbrugbaar.
Het gevolg: elk formatiepad waarin de PVV een rol zou spelen, is feitelijk geblokkeerd. Daarmee blijft de puzzel van een stabiel kabinet bijzonder lastig.
Het weekend van de telefoontjes: de echte doorbraak
In het weekend dat volgde, werd door alle betrokkenen intensief overleg gevoerd. De partijleiders belden elkaar over en weer, verkenners spraken met strategen en fracties stemden intern af wat hen nog acceptabel leek.
Uiteindelijk is daar een verrassende conclusie uit voortgekomen: alleen VVD, D66 en CDA zijn nog bereid om met elkaar verder te praten.
Het is een combinatie die de afgelopen maanden vaker is genoemd, maar steeds vroegtijdig sneuvelde door wederzijds wantrouwen, politieke vermoeidheid en uiteenlopende ambities.
Dat deze drie partijen nu tóch opnieuw om tafel gaan, geeft aan dat zij zich realiseren dat er simpelweg weinig alternatieven meer over zijn.
De blokkade van de VVD richting GroenLinks-PvdA
Een van de belangrijkste oorzaken voor deze nieuwe koers, is de houding van de VVD. De partij van Dilan Yeşilgöz heeft de deur naar GroenLinks-PvdA definitief gesloten. Hoewel deze combinatie in theorie wél een stabiel meerderheidskabinet zou kunnen vormen, zijn de verschillen op thema’s zoals belastingen, klimaat en migratie te groot gebleken.
Bovendien vreest de VVD dat GroenLinks-PvdA de koers van een kabinet sterk zou domineren, vooral op sociaal-economische onderwerpen. Daardoor blijft samenwerking tussen deze twee blokken uitgesloten.
Door deze harde lijn vervalt ook de optie van een extraparlementair kabinet met brede steun, omdat daar minstens bereidheid tot samenwerking voor nodig is.
Buma presenteert dinsdag zijn rapport
Informateur Buma zal dinsdag zijn verslag aanbieden aan de Tweede Kamer. Daar staan de belangrijkste bevindingen in, waaronder het feit dat drie partijen hebben aangegeven te willen doorpraten.
In dat verslag zal waarschijnlijk ook worden toegelicht waarom de vijf-partijenoptie geen haalbare route bleek en waarom alternatieven zoals een meerderheidskabinet of constructieve steun van buiten de coalitie onvoldoende basis vonden.
Minderheidskabinet: kansrijk of kansloos?
Hoewel VVD, D66 en CDA nu verder praten, wil dat niet automatisch zeggen dat er daadwerkelijk een minderheidskabinet komt. Er zijn nog veel vragen onbeantwoord:
-
Hoe zorgen deze drie partijen voor genoeg “gedoogsteun” in de Tweede Kamer?
Ze hebben 66 zetels — tien te weinig. Zonder een partij die op cruciale momenten bereid is om mee te stemmen, is regeren onmogelijk. -
Hoe stabiel is zo’n minderheidskabinet?
In Nederland zijn minderheidskabinetten zeldzaam en vaak kort van duur. -
Wie zou bereid zijn af en toe mee te stemmen?
JA21? GroenLinks-PvdA? Volt? Nieuw Sociaal Contract? Dat is nog totaal niet duidelijk.
Rol van JA21: voorlopig buiten beeld
Formeel is JA21 nog niet volledig afgeserveerd, maar D66 heeft al laten weten weinig te voelen voor een samenwerking. De partijen verschillen onderling sterk op onderwerpen zoals migratie, kunst & cultuur, internationale samenwerking en gelijke rechten.
Bovendien levert JA21 vanuit een rekenkundig perspectief weinig op:
-
In de Tweede Kamer komen VVD, CDA, D66 en JA21 samen tot 75 zetels — precies één zetel te weinig.
-
In de Eerste Kamer halen deze vier partijen slechts 14 van de 75 zetels. Een ongekend lage basis voor stabiel beleid.
Daarmee lijkt JA21 op dit moment geen sleutelspeler.
GroenLinks-PvdA: steun op afstand wél, kabinet niet
Een minderheidskabinet zonder JA21 kan in de Kamer soms rekenen op steun van GroenLinks-PvdA, bijvoorbeeld op sociaal beleid, klimaat of onderwijs. Maar daar zit een belangrijke nuance: GroenLinks-PvdA heeft zich herhaaldelijk uitgesproken tegen een minderheidskabinet en ziet het liefst een volwaardig meerderheidskabinet met duidelijke afspraken.
De partij van Jesse Klaver wil dat er verantwoordelijkheid wordt genomen, niet alleen incidenteel steun wordt gegeven. Daardoor is het allerminst zeker dat zij bereid zijn om structureel mee te bewegen.
De politieke werkelijkheid: weinig opties, veel druk
Wat nu ontstaat, is een situatie waarin drie partijen die elkaar eerder niet konden vinden, tóch opnieuw om tafel gaan. Niet omdat de samenwerking ineens ideaal is, maar omdat de alternatieven simpelweg ontbreken.
De druk vanuit de samenleving én de internationale context speelt daarbij mee:
-
Europa staat voor grote uitdagingen op het gebied van veiligheid en economie.
-
Binnen Nederland zijn er dringende dossiers zoals woningbouw, klimaat, zorg en migratie.
-
De tijd begint te dringen: een land kan niet te lang zonder duidelijke koers blijven.
Voor Buma en voor de drie partijen is nu de vraag of dit “doorpraten” een echte doorbraak kan worden — of slechts weer een tijdelijke pauze voor een volgende impasse.
Conclusie: voorzichtig optimisme, maar nog geen oplossing
De formatie is dus nog niet uit de problemen, maar er ligt wél een nieuwe route op tafel. VVD, D66 en CDA gaan verder praten, terwijl GroenLinks-PvdA en JA21 voorlopig niet direct betrokken zijn.
Wat dit concreet betekent — een minderheidskabinet, een extraparlementaire variant of nóg een nieuwe poging — zal de komende weken moeten blijken.
Voor nu is er één zekerheid: dit was een onverwachte, maar belangrijke verschuiving in een formatie die tot voor kort volledig muurvast leek te zitten.