Algemeen
Arbitrage-expert geeft langverwachte duidelijkheid over strafschop
Eergisteren werd het Nederlands Elftal op een pijnlijke manier uitgeschakeld op het EK voetbal. De nasleep van de wedstrijd wordt echter gedomineerd door de controversiële strafschop die de Engelsen in de 16e minuut kregen toegekend. Een arbitrage-expert heeft de situatie nu uitgebreid geanalyseerd en haar oordeel gegeven.
Felix Zwayer en de Beslissing
De wedstrijd tegen Engeland nam een cruciale wending in de 16e minuut toen Denzel Dumfries de schoen van Harry Kane raakte. Arbiter Felix Zwayer, die eerder is veroordeeld voor betrokkenheid bij matchfixing, werd door de VAR naar het scherm geroepen. Na een snelle blik besloot hij resoluut om een penalty toe te kennen. Kane, die kort daarvoor nog kermend op het gras lag, verzilverde de strafschop en bracht de stand op 1-1.
Hands van Saka
De toekenning van de penalty was om meerdere redenen controversieel. Allereerst was er een handsbal van Bukayo Saka voorafgaand aan het contact tussen Dumfries en Kane. De videoscheidsrechter besloot dit moment niet te beoordelen, wat leidde tot veel verontwaardiging. Daarnaast schoot Kane de bal het stadion uit en werd pas daarna geraakt door Dumfries, die geen enkele intentie had om zijn tegenstander te raken.
Oordeel van Arbitrage-Expert
De Amerikaanse Christina Unkel, een gerenommeerde expert in spelregels en werkzaam voor de Britse zender ITV tijdens het EK, heeft haar oordeel over de situatie gegeven. Volgens Unkel was er helemaal geen VAR-check nodig geweest. Zwayer had in eerste instantie door laten spelen, wat volgens haar de juiste beslissing was.
“Er was geen sprake van een overduidelijke arbitrale fout, dus de oproep om een penalty te geven had er niet moeten komen. Hoe je er ook naar kijkt, het was geen duidelijke fout en dus had de check bij een check moeten blijven,” aldus Unkel op Twitter.
Unkel benadrukt dat de drempel voor een dergelijke interventie door de UEFA consequent hoog wordt gehouden. “Het was een verrassing dat de oproep er kwam, want de drempel voor zo’n interventie wordt door de UEFA consequent hoog gehouden,” voegde ze toe.
Procedurefout
Concluderend stelt Unkel dat het toekennen van de penalty een procedurefout was. “Omdat het geen duidelijke fout was, blijft de analyse dat dit een procedurefout was. De noppen van Dumfries maakten contact met de zij- of voorkant van de voet van Kane, maar dat contact was er in een zekere context die niet over het hoofd had mogen worden gezien.”
Deze analyse van Unkel bevestigt de gevoelens van onrechtvaardigheid die velen in Nederland hebben over de uitschakeling van het team. De beslissing van Zwayer heeft niet alleen de uitkomst van de wedstrijd beïnvloed, maar ook de integriteit van het scheidsrechterlijke systeem ter discussie gesteld.
Reacties uit Nederland en Engeland
De reacties op de beslissing waren heftig. In Nederland was de teleurstelling en woede groot. Veel fans en analisten voelden zich benadeeld door de scheidsrechterlijke beslissing. Ook in Engeland was er ophef. Voormalig topvoetballer Gary Neville noemde de beslissing “een schande”, en veel Engelse fans begrepen niet waarom hun team een penalty kreeg.
Reacties van Oranje
Bondscoach Ronald Koeman was na de wedstrijd zichtbaar gefrustreerd en liet tijdens de persconferentie weten dat dergelijke beslissingen het voetbal kapot maken. Ook aanvoerder Virgil van Dijk was laaiend, maar hield zich in om verdere problemen te voorkomen. “Wil je me in de problemen brengen?” vroeg hij, verwijzend naar de beladen sfeer rondom de beslissingen van de scheidsrechter.
Andere Discutabele Beslissingen
Voorafgaand aan de winnende goal van Ollie Watkins waren er nog twee discutabele beslissingen van Zwayer. Eerst gaf hij Engeland een doeltrap, terwijl Nederland een corner had moeten krijgen. Enkele seconden later floot hij voor een vermeende overtreding van Cody Gakpo, die de bal van een verdediger had afgepakt. Deze beslissingen droegen bij aan het gevoel van onrechtvaardigheid bij de Nederlandse spelers en fans.
De Rol van de VAR
De VAR, bedoeld om de eerlijkheid en nauwkeurigheid van scheidsrechterlijke beslissingen te waarborgen, faalde in deze wedstrijd. Het niet beoordelen van de handsbal van Saka en de toekenning van een onterechte penalty hebben het vertrouwen in het systeem ondermijnd. De roep om hervormingen en verbeteringen in de toepassing van de VAR wordt steeds luider.
Oproepen tot Hervorming
Er zijn nu oproepen om de rol en het gebruik van de VAR te herzien. Veel experts en fans pleiten voor meer transparantie en consistentie in de beslissingen. Het is essentieel dat alle relevante momenten in een wedstrijd eerlijk en objectief worden beoordeeld om dergelijke controverses in de toekomst te voorkomen.
De Toekomst van Oranje
Voor het Nederlands elftal betekent deze uitschakeling een harde klap. De spelers en de staf moeten deze teleurstelling verwerken en zich herpakken voor toekomstige wedstrijden en toernooien. Het gevoel van onrechtvaardigheid zal nog lang blijven hangen, maar het team moet vooruitkijken en leren van deze ervaring.
Final wrap:
Due to it not being a COE error & the plays considerations alone not rising to a preferred decision for penalty, the analysis remains it was an error from procedural & substantive standpoint. So why given…
— Christina Unkel (@ChristinaUnkel) July 11, 2024
Conclusie
De uitschakeling van Oranje op het EK door een reeks controversiële scheidsrechterlijke beslissingen heeft veel ophef veroorzaakt. De penalty die geen penalty was en de handsbal die niet werd beoordeeld, hebben het vertrouwen in de VAR en de scheidsrechters ondermijnd. De reacties uit de voetbalwereld, zowel binnen Nederland als internationaal, onderstrepen de ernst van de situatie.
Het is nu aan de voetbalautoriteiten om de nodige hervormingen door te voeren en ervoor te zorgen dat dergelijke fouten in de toekomst worden vermeden. Voor het Nederlands elftal betekent dit een periode van reflectie en herstel, met de blik gericht op nieuwe kansen en successen. Het vertrouwen van de fans, de integriteit van de sport en de vastberadenheid van de spelers zullen de sleutel zijn tot het overwinnen van deze tegenslag.
Algemeen
Ingewijden melden doorbraak in formatie: DEZE partijen willen nu met elkaar gaan samenwerken
Formatie lijkt vastgelopen, maar onverwachte doorbraak brengt drie partijen weer samen aan tafel
De kabinetsformatie kende de afgelopen weken meer stilstand dan vooruitgang. Waar informateur Sybrand Buma eind vorige week nog stelde dat de gesprekken muurvast zaten, blijkt er nu toch beweging te ontstaan. Na een weekend vol telefoontjes, spoedoverleggen en stille consultaties is duidelijk geworden dat slechts drie partijen bereid zijn om met elkaar door te praten. Dat is opvallend en zelfs behoorlijk onverwacht, zeker gezien de politieke verhoudingen van de afgelopen maanden.
Volgens ingewijden, die vertrouwelijk spraken met RTL Nieuws, gaat het om D66, CDA en VVD. Daarmee vallen GroenLinks-PvdA en JA21 voorlopig af als directe gesprekspartners. Hoewel er nog geen officiële mededeling vanuit het formatieproces is gedaan, lijkt deze constatering inmiddels breed gedeeld in Den Haag.
Hoe deze nieuwe fase eruit gaat zien, is minder zeker. Een minderheidskabinet ligt voor de hand, maar kent stevige uitdagingen — vooral omdat de drie partijen samen slechts 66 zetels hebben. Dat is tien zetels minder dan nodig voor een meerderheid in de Tweede Kamer.
De situatie van vorige week: totaal vastgelopen
Vrijdag klonk informateur Sybrand Buma nog somberder dan ooit. “De boel zit vast,” zei hij openlijk na opnieuw teleurstellende gesprekken. Daarom riep hij vijf partijen bijeen om te onderzoeken of er überhaupt nog een weg vooruit mogelijk was.
Die partijen waren:
-
D66
-
CDA
-
VVD
-
GroenLinks-PvdA
-
JA21
Het idee van Buma was dat een bredere bijeenkomst tot nieuwe inzichten zou leiden. Maar achter de schermen werd al snel duidelijk dat het juist de breuklijnen blootlegde die al langer sluimerden.
De PVV buitenspel: Wilders weer geweerd van de formatietafel
Het besluit om de PVV niet uit te nodigen in deze gesprekken zorgde direct voor stevige reacties. PVV-leider Geert Wilders zei dat hij zich opnieuw buitengesloten voelde, iets wat volgens hem niet te rijmen is met de verkiezingsuitslag waarin zijn partij wederom groot werd.
De werkelijkheid achter de schermen is dat alle grote partijen behalve de PVV zelf een samenwerking met Wilders’ partij uitsluiten. Dat geldt voor D66, CDA, VVD én GroenLinks-PvdA. De politieke afstand op thema’s zoals rechtsstaat, migratie, Europa en grondrechten blijkt onoverbrugbaar.
Het gevolg: elk formatiepad waarin de PVV een rol zou spelen, is feitelijk geblokkeerd. Daarmee blijft de puzzel van een stabiel kabinet bijzonder lastig.
Het weekend van de telefoontjes: de echte doorbraak
In het weekend dat volgde, werd door alle betrokkenen intensief overleg gevoerd. De partijleiders belden elkaar over en weer, verkenners spraken met strategen en fracties stemden intern af wat hen nog acceptabel leek.
Uiteindelijk is daar een verrassende conclusie uit voortgekomen: alleen VVD, D66 en CDA zijn nog bereid om met elkaar verder te praten.
Het is een combinatie die de afgelopen maanden vaker is genoemd, maar steeds vroegtijdig sneuvelde door wederzijds wantrouwen, politieke vermoeidheid en uiteenlopende ambities.
Dat deze drie partijen nu tóch opnieuw om tafel gaan, geeft aan dat zij zich realiseren dat er simpelweg weinig alternatieven meer over zijn.
De blokkade van de VVD richting GroenLinks-PvdA
Een van de belangrijkste oorzaken voor deze nieuwe koers, is de houding van de VVD. De partij van Dilan Yeşilgöz heeft de deur naar GroenLinks-PvdA definitief gesloten. Hoewel deze combinatie in theorie wél een stabiel meerderheidskabinet zou kunnen vormen, zijn de verschillen op thema’s zoals belastingen, klimaat en migratie te groot gebleken.
Bovendien vreest de VVD dat GroenLinks-PvdA de koers van een kabinet sterk zou domineren, vooral op sociaal-economische onderwerpen. Daardoor blijft samenwerking tussen deze twee blokken uitgesloten.
Door deze harde lijn vervalt ook de optie van een extraparlementair kabinet met brede steun, omdat daar minstens bereidheid tot samenwerking voor nodig is.
Buma presenteert dinsdag zijn rapport
Informateur Buma zal dinsdag zijn verslag aanbieden aan de Tweede Kamer. Daar staan de belangrijkste bevindingen in, waaronder het feit dat drie partijen hebben aangegeven te willen doorpraten.
In dat verslag zal waarschijnlijk ook worden toegelicht waarom de vijf-partijenoptie geen haalbare route bleek en waarom alternatieven zoals een meerderheidskabinet of constructieve steun van buiten de coalitie onvoldoende basis vonden.
Minderheidskabinet: kansrijk of kansloos?
Hoewel VVD, D66 en CDA nu verder praten, wil dat niet automatisch zeggen dat er daadwerkelijk een minderheidskabinet komt. Er zijn nog veel vragen onbeantwoord:
-
Hoe zorgen deze drie partijen voor genoeg “gedoogsteun” in de Tweede Kamer?
Ze hebben 66 zetels — tien te weinig. Zonder een partij die op cruciale momenten bereid is om mee te stemmen, is regeren onmogelijk. -
Hoe stabiel is zo’n minderheidskabinet?
In Nederland zijn minderheidskabinetten zeldzaam en vaak kort van duur. -
Wie zou bereid zijn af en toe mee te stemmen?
JA21? GroenLinks-PvdA? Volt? Nieuw Sociaal Contract? Dat is nog totaal niet duidelijk.
Rol van JA21: voorlopig buiten beeld
Formeel is JA21 nog niet volledig afgeserveerd, maar D66 heeft al laten weten weinig te voelen voor een samenwerking. De partijen verschillen onderling sterk op onderwerpen zoals migratie, kunst & cultuur, internationale samenwerking en gelijke rechten.
Bovendien levert JA21 vanuit een rekenkundig perspectief weinig op:
-
In de Tweede Kamer komen VVD, CDA, D66 en JA21 samen tot 75 zetels — precies één zetel te weinig.
-
In de Eerste Kamer halen deze vier partijen slechts 14 van de 75 zetels. Een ongekend lage basis voor stabiel beleid.
Daarmee lijkt JA21 op dit moment geen sleutelspeler.
GroenLinks-PvdA: steun op afstand wél, kabinet niet
Een minderheidskabinet zonder JA21 kan in de Kamer soms rekenen op steun van GroenLinks-PvdA, bijvoorbeeld op sociaal beleid, klimaat of onderwijs. Maar daar zit een belangrijke nuance: GroenLinks-PvdA heeft zich herhaaldelijk uitgesproken tegen een minderheidskabinet en ziet het liefst een volwaardig meerderheidskabinet met duidelijke afspraken.
De partij van Jesse Klaver wil dat er verantwoordelijkheid wordt genomen, niet alleen incidenteel steun wordt gegeven. Daardoor is het allerminst zeker dat zij bereid zijn om structureel mee te bewegen.
De politieke werkelijkheid: weinig opties, veel druk
Wat nu ontstaat, is een situatie waarin drie partijen die elkaar eerder niet konden vinden, tóch opnieuw om tafel gaan. Niet omdat de samenwerking ineens ideaal is, maar omdat de alternatieven simpelweg ontbreken.
De druk vanuit de samenleving én de internationale context speelt daarbij mee:
-
Europa staat voor grote uitdagingen op het gebied van veiligheid en economie.
-
Binnen Nederland zijn er dringende dossiers zoals woningbouw, klimaat, zorg en migratie.
-
De tijd begint te dringen: een land kan niet te lang zonder duidelijke koers blijven.
Voor Buma en voor de drie partijen is nu de vraag of dit “doorpraten” een echte doorbraak kan worden — of slechts weer een tijdelijke pauze voor een volgende impasse.
Conclusie: voorzichtig optimisme, maar nog geen oplossing
De formatie is dus nog niet uit de problemen, maar er ligt wél een nieuwe route op tafel. VVD, D66 en CDA gaan verder praten, terwijl GroenLinks-PvdA en JA21 voorlopig niet direct betrokken zijn.
Wat dit concreet betekent — een minderheidskabinet, een extraparlementaire variant of nóg een nieuwe poging — zal de komende weken moeten blijken.
Voor nu is er één zekerheid: dit was een onverwachte, maar belangrijke verschuiving in een formatie die tot voor kort volledig muurvast leek te zitten.