Algemeen
Universiteit kan niet geloven wat er met deze drie studenten gebeurde
Op een noodlottige middag werd de gemeenschap van de Universiteit van Wyoming opgeschrikt door een verwoestend auto-ongeluk dat drie jonge levens eiste.

Dit tragische incident, nabij de grens tussen Wyoming en Colorado, betrof leden van het universiteitszwem- en duikteam: tweedejaars Charlie Clark, 19, uit Las Vegas; junior Luke Slabber, 21, uit Kaapstad, Zuid-Afrika; en eerstejaars Carson Muir, 18, uit Birmingham, Alabama. Deze studenten werden abrupt uit het leven gerukt en lieten iedereen in shock achter.

Volgens gedetailleerde rapporten van de Colorado State Patrol, ontweek de bestuurder van een Toyota RAV4 een onbekend obstakel, wat leidde tot een dramatisch en fataal ongeval op US Highway 287.

De auto verloor de controle, sloeg meerdere keren over de kop en twee passagiers werden uit de auto geslingerd. De ernst van het ongeval, dat zich rond 14.45 uur voltrok, wordt nog verder onderzocht met snelheid, afleiding en andere mogelijke factoren die niet worden uitgesloten.

De shock en het verdriet resoneren diep binnen de universitaire gemeenschap. Ed Seidel, de president van de Universiteit van Wyoming, en Tom Burman, de directeur van Atletiek, hebben publiekelijk hun diepste condoleances en emotionele steun uitgesproken.

Beiden benadrukten dat de universiteit klaarstaat om steun en counseling te bieden aan iedereen die getroffen is door deze tragedie, om zo de emotionele en psychologische last te verlichten die dit verlies met zich meebrengt.

Het medeleven en de steun zijn niet alleen binnen de universiteit voelbaar. De gouverneur van Wyoming, Mark Gordon, samen met zijn vrouw, heeft zijn diepste medeleven betuigd en opgeroepen tot eenheid en ondersteuning voor de rouwende families en vrienden.

Hun boodschap benadrukt de noodzaak voor de gemeenschap om samen te komen in deze periode van onvoorstelbaar verdriet en de families van de overledenen te steunen.

Deze tragische gebeurtenis dient als een sombere herinnering aan de fragiliteit van het leven en de impact van een gemeenschap in rouw. Het benadrukt de waarde van elke dag en de essentiële menselijke behoefte aan verbinding en steun in tijden van crisis.

Terwijl de Universiteit van Wyoming deze tijd van verlies doormaakt, is de herinnering aan de verloren studenten een blijvende echo die ons allen herinnert aan de kostbaarheid van leven en gemeenschap.

Algemeen
André van Duin over ouder worden: ‘Je lichaam laat je soms in de steek, maar mijn hart zit nog vol plannen’

Op 77-jarige leeftijd kijkt André van Duin met open blik naar zijn leven, gezondheid en toekomst. In een recent gesprek met het weekblad Weekend sprak de populaire komiek en presentator openhartig over hoe het is om ouder te worden. Hij deelde zijn gedachten over fysieke veranderingen, zijn aanhoudende carrière en zijn positieve kijk op het leven. “Je weet dat er een einde komt, maar tot die tijd wil ik blijven genieten.”
Een leven vol prestaties én uitdagingen
André van Duin is al ruim vijftig jaar een vaste waarde in de Nederlandse showbizz. Zijn optredens, van hilarische sketches tot ontroerende presentaties, hebben generaties vermaakt. Toch ziet hij zelf ook dat de tijd zijn werk doet. “Als je ouder wordt, krijg je met kwaaltjes te maken. Het gaat gewoon wat minder allemaal,” vertelt hij met een nuchtere glimlach.
Het is diezelfde nuchterheid die hem al zijn hele carrière kenmerkt: humor met een serieuze ondertoon, luchtigheid gecombineerd met levenservaring. Zijn gezondheid is niet langer vanzelfsprekend, maar dat betekent niet dat hij zich laat weerhouden.
Rugpijn, operaties en acceptatie
In het interview deelt André openhartig hoe zijn lichaam de afgelopen jaren is veranderd. Hij kampt met rugklachten en heeft last van zijn benen. “Je hebt dingen ondergaan, je hebt operaties gehad. Dat is nou eenmaal hoe het gaat,” zegt hij. Toch spreekt hij zonder zelfmedelijden. Het hoort erbij, vindt hij.
De pijn is er, maar hij laat zich er niet door uit het veld slaan. André benadrukt dat hij vooral dankbaar is voor wat hij wél nog kan doen. Hij blijft actief, reist wanneer mogelijk en staat geregeld voor de camera. Die houding maakt hem geliefd bij jong en oud.
Positieve mindset boven alles
Wat vooral opvalt in het interview, is André’s positieve instelling. Ondanks de fysieke ongemakken kijkt hij vooruit. “Zolang het allemaal nog goed gaat, maak ik me geen zorgen,” zegt hij.
Die houding typeert hem: iemand die het leven waardeert zoals het komt, zonder zich vast te klampen aan wat niet meer lukt. Zijn focus ligt op het moment, op creativiteit en verbinding met zijn publiek.
Deze manier van denken sluit aan bij een bredere maatschappelijke tendens waarbij ouderdom steeds meer wordt gezien als een fase van verdieping, in plaats van verval.
Carrière: nog lang niet klaar
Hoewel veel mensen op zijn leeftijd met pensioen zijn, denkt André daar niet aan. Sterker nog: hij is actiever dan menig jongere. Van televisieoptredens tot stemwerk en gastrollen: André blijft geliefd en gevraagd.
“Ik voel me goed bij wat ik doe. Het is niet dat ik per se móet blijven werken, maar ik wíl het gewoon nog,” aldus de komiek. Zijn aanwezigheid op televisie is voor velen een bron van vreugde, herkenning en nostalgie. Zijn stijl is uniek, zijn timing ongeëvenaard, en zijn energie nog altijd aanstekelijk.
De kracht van blijven doen wat je lief is
In zijn woorden klinkt een diepere boodschap door: blijf bewegen, blijf bezig, blijf verbonden met wat je gelukkig maakt. Voor André is dat de magie van televisie en het contact met zijn publiek. Voor anderen kan dat muziek zijn, schrijven, vrijwilligerswerk of simpelweg contact met dierbaren.
Dat maakt zijn verhaal herkenbaar voor veel mensen die ouder worden. De kunst zit niet in vasthouden aan wat was, maar in het openstaan voor wat nog kan.
Gezondheid als kostbaar bezit
Waar André vroeger misschien niet stilstond bij zijn gezondheid, beseft hij nu hoe belangrijk die is. Hij spreekt met waardering over de zorg die hij heeft ontvangen, en erkent dat niet alles vanzelf gaat. Toch maakt hij zich niet snel druk. “Zolang ik geen ernstige signalen krijg, blijf ik gewoon doorgaan,” zegt hij.
Daarmee benoemt hij iets wat velen voelen maar niet altijd uitspreken: de balans tussen realisme en hoop. Gezondheid is kwetsbaar, maar ook iets waar je met liefde en aandacht mee kunt omgaan. André laat zien dat het mogelijk is om daarin rust te vinden.
Levenslessen van een vakman
Zijn verhaal biedt inspiratie. Niet alleen voor leeftijdsgenoten, maar ook voor jongere generaties. In een tijd waarin gezondheid steeds centraler staat – zeker in het licht van vergrijzing – geeft André een voorbeeld van hoe je waardig ouder kunt worden zonder jezelf te verliezen.
Zijn carrière is niet zomaar een verzameling hoogtepunten. Het is een levenspad waarin werkplezier, zelfspot, liefde en verlies hand in hand gaan. En nu, op 77-jarige leeftijd, deelt hij die inzichten met een kwetsbare oprechtheid die bewondering oproept.
Kwetsbaarheid als kracht
Het is die kwetsbaarheid die zijn woorden extra kracht geeft. Niet als iets zieligs, maar juist als bewijs van groei. André weet dat het leven eindig is, maar weigert er somber over te doen. “Op een gegeven moment houdt het op,” zegt hij, bijna filosofisch. En daarna, zonder dramatiek: “Maar ik ben er nog, en ik geniet nog.”
Die balans – tussen weten en voelen, tussen loslaten en omarmen – is iets wat je niet kunt leren uit een boek. Het is levenservaring, gevat in een paar eenvoudige zinnen die blijven hangen.
Een publieke figuur met een privéboodschap
Hoewel André zijn leven voor een groot deel in de schijnwerpers heeft doorgebracht, deelt hij deze persoonlijke inzichten nu niet als beroemdheid, maar als mens. Zijn verhaal is geen promotie, geen marketingpraat, maar een openhartige blik op iets waar iedereen mee te maken krijgt: ouder worden.
En juist dát maakt het zo krachtig. Of je nu een fan bent van zijn werk, of hem alleen kent van tv: zijn woorden raken omdat ze uit het hart komen. In een wereld die draait om jong blijven, durft André te zeggen dat ouder worden óók iets moois in zich draagt.
Het publiek blijft trouw
Zijn openhartigheid wordt gewaardeerd. Veel mensen vinden troost en herkenning in zijn verhaal. Op sociale media wordt zijn interview gedeeld, vaak met woorden als “wat een mooie man” en “zo wil ik ook oud worden.” Dat is geen toeval: André belichaamt iets waar velen naar verlangen – rust, relativering en levenslust, ook als het lichaam niet meer meewerkt zoals vroeger.
Zijn kracht zit niet in het verbergen van zwakte, maar in het tonen van menselijkheid.

Conclusie:
André van Duin bewijst opnieuw waarom hij zo geliefd is. Niet
alleen als entertainer, maar als mens met een boodschap. Ouder
worden is niet altijd makkelijk, maar met humor, acceptatie en een
open hart kun je ook in deze fase van het leven betekenisvol
blijven. Zijn verhaal is een bron van inspiratie voor iedereen die
op zoek is naar balans, veerkracht en levensvreugde – ongeacht de
leeftijd.




