Algemeen
Motorrijders vinden hond met zak in mond – als ze in zak kijken kunnen ze hun ogen niet geloven
Op een zonnige ochtend besloot Paul Skinner, een 58-jarige fervent motorrijder, samen met zijn vriendengroep een tocht te maken langs enkele van de minder bekende wegen. Wat een eenvoudige rit moest worden om van het landschap en de vrijheid te genieten, nam een onverwachte wending die hun leven en dat van een kleine, verlaten hond voorgoed zou veranderen.
De motorrijders waren diep in gesprek toen een van hen een zachte beweging opmerkte aan de rand van een greppel langs de stoffige weg. Ze besloten hun motoren veilig aan de kant te zetten en te voet verder te gaan om beter te kunnen zien wat er aan de hand was. Tussen het hoge gras en wildgroei vonden ze een angstig, verlaten hondje, die angstvallig een plastic zak vasthield.
De verbazing was groot toen de groep, geleid door hun zorg en nieuwsgierigheid, de zak voorzichtig opende. Binnenin vonden ze een hartverwarmend tafereel: vier slapende puppy’s, ogenschijnlijk pasgeboren, knus tegen elkaar aan in de bescherming van de zak.
De realisatie dat deze puppy’s waarschijnlijk diezelfde dag geboren waren, maakte een diepe indruk op de groep.
Zonder een moment te verliezen belden de motorrijders de politie. Hun snelle handelen was cruciaal, en binnen korte tijd arriveerden vertegenwoordigers van een lokaal dierenasiel.
Zij namen de uitgeputte moederhond, die later de naam Carly kreeg, en haar jongen mee voor verdere zorg en bescherming.
Carly, een moedige cockerspaniël, werd al snel het symbool van een veel groter en groeiend probleem van dierenverwaarlozing en wreedheid.
Haar verhaal is een krachtige oproep tot bewustwording en actie, benadrukkend dat onze samenleving behoefte heeft aan strengere wetgeving en strengere straffen voor dierenmishandelaars.
Te midden van de hitte, zonder toegang tot voldoende voedsel en water, vertoonde Carly een uitzonderlijke daad van moed door haar puppy’s te beschermen tot het uiterste.
Dit gebaar van onvoorwaardelijke liefde en toewijding is een ontroerende herinnering aan de sterke instinctieve band die moeders, ongeacht hun soort, met hun jongen delen.
In het Net5-programma Het Blok draaide een ogenschijnlijk onschuldige verbouwing in een oud ziekenhuisgebouw uit op een scène die zo uit een horrorfilm lijkt te komen. Wat begon als een eenvoudige klus, het doortrekken van een kabeltje in een verouderd gebouw, resulteerde in een macabere ontdekking: menselijke resten die tussen het stof en puin in een eeuwenoude kelder lagen verborgen.
Een macabere ontdekking
Schedeldelen, dijbenen en zelfs losse vingerkootjes werden gevonden onder de vloer van het voormalige Sint Catharina’s Gasthuis in Grave. Johan van Kampen, de gemeentelijk archeoloog, bevestigde dat het niet geheel onverwacht was. “Er stond daar sinds de 13de eeuw een oud ziekenhuis,” zei hij, alsof het niets was. Van Kampen voegde toe dat het gebouw ook een kapel en begraafplaats had, waardoor het niet vreemd was dat er menselijke resten gevonden werden. Maar voor de deelnemers van Het Blok die gewoon aan het klussen waren, was dit een schok van een andere orde dan een scheve draagbalk.
De reactie van de archeoloog
De archeoloog probeerde de situatie te kalmeren door te zeggen dat de botten waarschijnlijk dateren van tussen 1500 en 1750. Een vage uitspraak die de kijker zeker niet geruststelde. Toch werd er één set botten geïdentificeerd als ‘waarschijnlijk van een man’, maar dat bracht weinig geruststelling voor de mensen die, zonder waarschuwing, deze ontdekking meemaakten.
Damage control en verder onderzoek
De gevonden resten zijn inmiddels herbegraven op de gemeentelijke begraafplaats, maar de vraag blijft wat er nog meer onder de vloer ligt te rusten. Van Kampen vermoedt dat er nog meer skeletten te vinden zijn, mogelijk wel tot vier meter diep. Maar het lijkt erop dat verder onderzoek niet nodig wordt geacht. “Alles onder controle,” wordt er gezegd, maar de kijker kan zich afvragen of dat echt het geval is.
Het Blok blijft doorgaan
Ondanks de macabere ontdekking, gaat het programma gewoon verder. Vanaf 28 april kunnen kijkers nog steeds gezellig meedoen met de verbouwing, terwijl het huis waar ze aan klussen blijkbaar vol zit met geschiedenis die nog niet helemaal met rust is gelaten. Het lijkt erop dat Het Blok een stuk grimmiger is dan we ooit hadden kunnen vermoeden.