Algemeen
Mijn man wilde absoluut een jonge nanny inhuren tijdens mijn zakenreis – maar ik keek mee via de camera
Het achterlaten van mijn éénjarige dochter bij een jonge nanny terwijl ik een maand op zakenreis was, was al zenuwslopend genoeg. Toen ik verborgen camera’s installeerde om mijn zorgen te verlichten, had ik nooit gedacht dat ze een moment zouden vastleggen dat mijn vertrouwen en familiebanden zou herdefiniëren.
Ik werk op afstand, en mijn man Kevin runt een klein bedrijf. We hebben een prachtige éénjarige dochter, Lucy. Lucy is het zonnetje in ons leven en brengt ons elke dag immense vreugde. Thuiswerken stelde me in staat om altijd bij haar te zijn, en ik koesterde elk moment.
Onlangs bood mijn baas me een kans om op zakenreis te gaan. Het was een geweldige carrièremogelijkheid, maar het betekende dat ik een hele maand van huis zou zijn. Dit was de eerste keer dat we een nanny voor Lucy nodig hadden. Kevin en ik waren een beetje nerveus, maar we wisten dat het nodig was.
Op een avond, nadat Lucy in slaap was gevallen, zaten Kevin en ik aan de keukentafel, omringd door stapels nanny-aanvragen. “We hebben iemand nodig die betrouwbaar is, Kevin. Iemand die net zoveel van Lucy houdt en voor haar zorgt als wij,” zei ik, terwijl ik door de papieren bladerde. Kevin knikte nadenkend. “Ik weet het, Hayley. We vinden wel de juiste persoon. Laten we beginnen met deze topkandidaten.”
We nodigden een paar kandidaten uit voor interviews bij ons thuis. We wilden zien hoe ze met Lucy omgingen. De eerste kandidaat, Amanda, was een 48-jarige vrouw met jarenlange ervaring. Ze had een kalme uitstraling en een warme glimlach. Amanda’s interview ging goed, maar Lucy warmde niet zo snel op aan haar als we hadden gehoopt.
Daarna ontmoetten we Sarah, een 22-jarige geneeskundestudent. Sarah had een aanstekelijke energie en een stralende glimlach die de kamer onmiddellijk verlichtte. Ondanks mijn bedenkingen over het inhuren van iemand zo jong en aantrekkelijk, was Kevin erg enthousiast over Sarah. “Ze is geweldig met Lucy, Hayley. Kijk hoe gelukkig ze is,” zei Kevin met een glimlach.
In het einde besloten we Sarah in te huren. Kevin’s enthousiasme was aanstekelijk, en Lucy leek beter met haar te klikken. Toch kon ik mijn zorgen niet van me afschudden. De nacht voordat ik op reis ging, installeerde ik in stilte verborgen camera’s door het hele huis.
Het was mijn manier om Lucy’s veiligheid te garanderen en mezelf gemoedsrust te geven terwijl ik weg was. De eerste paar dagen van de reis verliepen soepel. Kevin stuurde me foto’s van een lachende Lucy, en Sarah leek haar werk goed te doen. Maar naarmate de dagen verstreken, checkte ik constant de camerabeelden.
Op een avond, na een bijzonder lange en vermoeiende dag op mijn zakenreis, besloot ik de beelden te bekijken voordat ik naar bed ging. Wat ik zag, schokte me compleet. Het was nacht, en Lucy lag op de grond, duidelijk moeite met ademhalen hebbend. Sarah zat naast haar, probeerde haar te helpen, terwijl Kevin op het bed lag, schijnbaar in tranen.
Mijn hart bonsde in mijn borst. Ik greep onmiddellijk mijn telefoon en belde Kevin, maar hij nam niet op. Paniek overspoelde me terwijl ik de beelden bekeek, me hulpeloos en ver weg van huis voelend. Dertig minuten later ging mijn telefoon. Het was Kevin. Ik nam meteen op, mijn stem trillend. “Kevin, wat is er aan de hand? Wat is er met Lucy gebeurd?”
“Hayley, kalmeer,” zei Kevin, zijn stem schokkend. “Lucy had een ernstige episode. Ze kon niet ademen, en ik… ik bevroor. Ik kon niet bewegen. Ik had een paniekaanval.” Ik kon de pijn in zijn stem horen. “Wat bedoel je met bevriezen? En waarom was Sarah daar?”
“Lucy was extreem onrustig en huilde ontroostbaar. Ze leek rustiger met Sarah, dus vroeg ik haar om ’s nachts te blijven. Tijdens de nacht kreeg Lucy ademhalingsproblemen. Ik raakte in paniek en wist niet wat ik moest doen, maar Sarah… ze wist precies wat ze moest doen. Ze redde Lucy’s leven, Hayley.”
Een golf van emoties overspoelde me: opluchting dat Lucy in orde was, dankbaarheid naar Sarah, en schuldgevoel omdat ik aan haar had getwijfeld. “Dank je dat je me dit vertelt, Kevin. Ik ben zo blij dat Lucy in orde is.” De volgende ochtend wist ik een vlucht terug naar huis te krijgen. Zodra ik door de deur kwam, rende ik naar Lucy en pakte haar in mijn armen. Ze giechelde, zich niet bewust van de schrik die ze ons had gegeven. Kevin kwam naar me toe, uitgeput maar opgelucht om me te zien. “Hayley, het spijt me zo dat je er op deze manier achter moest komen.”
“Het is oké, Kevin. Het belangrijkste is dat Lucy in orde is,” zei ik, hem stevig omhelzend. Sarah kwam toen de kamer binnen, er wat aarzelend uitziend. “Hoi, Hayley. Het spijt me zo van alles. Ik deed wat ik kon om Lucy te helpen.” Ik draaide me naar haar toe, tranen in mijn ogen. “Dank je, Sarah. Dank je dat je er was voor Lucy en voor Kevin. Ik weet niet wat we zonder jou hadden gedaan.”
Sarah glimlachte, zichtbaar opgelucht. “Ik ben gewoon blij dat ze oké is.” Als de dagen verstreken, kon ik niet anders dan nadenken over alles wat er was gebeurd. Sarah had zichzelf bewezen op een manier die ik nooit had verwacht. Ik realiseerde me hoe verkeerd ik was geweest om aan haar te twijfelen. Ze was niet zomaar een nanny; ze was een reddingslijn voor ons gezin in een moment van crisis.
Aflevering 3 van De Hanslers zorgt opnieuw voor opschudding: kijkers massaal boos om hondje Sacha en keuzes van moeder Monique
Maandagavond stond opnieuw in het teken van De Hanslers: van de Piste naar de Playa, inmiddels uitgegroeid tot een van de opvallendste kijkcijferhits van dit televisieseizoen. Ondanks het sterke concurrentiegeweld weet de serie wekelijks enorme aantallen kijkers te trekken. Sterker nog: de Hanslers laten in de statistieken zelfs de Meilandjes achter zich—iets wat aan het begin van deze realityreis bijna niemand had voorspeld.
Maar waar hoge kijkcijfers zijn, is ook discussie. En die discussie laaide maandagavond hoger op dan ooit. Op sociale media klonk een golf van kritiek op moeder Monique en de keuzes die in het programma zichtbaar werden. Vooral één fragment zorgde ervoor dat de reacties fel, emotioneel en massaal waren.
Kijkers reageren verbijsterd op de situatie van hondje Sacha
In de derde aflevering volgden kijkers opnieuw het dagelijkse leven van het gezin Hansler in Oostenrijk én Spanje, maar dit keer werd de aandacht vooral getrokken door iets wat niét over vakantiestress, familiehumor of verbouwingen ging: de toestand van hondje Sacha.
Het dier was zichtbaar ziek en had al dagenlang moeite met bewegen, eten en reageren. In de aflevering zien kijkers hoe Sacha er vermoeid en lusteloos bij ligt, terwijl de familie zich zorgen maakt. Maar ondanks die zorgen—en ondanks de emotionele tranen van moeder Monique—bleek er nog steeds géén dierenarts bij het hondje te zijn geweest.
Dat detail viel bijzonder slecht bij de achterban van het programma. Op X werd de kritiek per minuut heviger. Kijkers vroegen zich hardop af waarom er zo lang werd gewacht met professionele hulp, zeker gezien het feit dat het dier al langere tijd zichtbaar ongemak ervoer.
Een veel gedeelde reactie verwoordde het zo:
“Echt schandalig dat je na dagenlang lijden nog geen dierenarts gezien hebt met Sacha!”
Anderen waren vooral verbijsterd dat Monique, juist op het moment dat haar hondje er slecht aan toe was, tóch besloot om op een terras plaats te nemen. Een kijker vatte de frustratie bondig samen:
“Hondje Sacha ligt doodziek thuis, dus mama Mo gaat lekker op het terras zitten in plaats van bij haar te blijven. Top vrouw.”
Het is tekenend voor de manier waarop het programma de emoties van het publiek weet te raken. De Hanslers zijn rauw, spontaan en soms confronterend. Maar waar woorden nog te relativeren zijn, raakt het welzijn van dieren bij televisiekijkers vaak een gevoelige snaar.
Monique krijgt opnieuw kritiek op haar houding ten opzichte van Denise
Naast de situatie rond hondje Sacha bleef ook de dynamiek tussen Monique en Denise een groot thema. Al vanaf de eerste aflevering houden kijkers nauwlettend in de gaten hoe moeder Monique omgaat met haar voormalige schoondochter. De spanning tussen die twee is voor veel kijkers een van de meest opvallende elementen van de serie.
Waar het ene moment wordt ingezoomd op familiehumor en gezelligheid, kan het volgende moment zomaar kantelen naar ongemak, discussie en onduidelijke verwachtingen. Vooral Monique’s directheid en uitgesproken manier van communiceren zorgen al weken voor verhitte online discussies.
In de derde aflevering kwam daar opnieuw veel reactie op. Kijkers vinden dat Denise vaak onnodig streng of afstandelijk wordt benaderd. Sommigen noemen de manier waarop Monique met haar praat “hard”, anderen zeggen dat het soms voelt alsof Denise nooit helemaal de ruimte krijgt om haar eigen stem te laten horen.
Maar opvallend genoeg gebeurde er maandagavond ook iets dat juist verraste.
Een onverwachte zachtere kant van Monique
Temidden van alle kritiek en meningen dook er een video op waarin Monique, anders dan sommige kijkers gewend zijn, zichtbaar vriendelijk en zacht naar Denise toe was. Een kant die in de afleveringen minder vaak wordt belicht en daarom onmiddellijk de aandacht trok.
In het filmpje—dat Denise eerder op de dag deelde—zien we Monique in een ontspannen, open houding, terwijl ze op warme toon met haar ex-schoondochter praat. Het contrast met de spanningen die wekelijks op televisie worden getoond, was groot genoeg om bij kijkers een nieuw gesprek op gang te brengen.
Sommigen vroegen zich af of de serie wellicht selectief is in wat wordt uitgezonden. Anderen vonden het vooral fijn om een andere dimensie van Monique te zien: een vrouw die, ondanks haar pittige uitstraling, ook een zachte en zorgzame kant heeft.
De video gaf een glimp van een complexere relatie dan de televisiebeelden laten zien—iets wat in realityseries wel vaker gebeurt. Hoeveel nuance gaat er verloren in montage? Hoeveel spanning wordt uitvergroot voor het avontuur van de kijker? Het blijft voer voor discussie.
Waarom De Hanslers zoveel losmaakt
Dat de kijkcijfers zo hoog zijn, komt niet alleen doordat het gezin Hansler bijzonder veel persoonlijkheid heeft, maar ook doordat de serie allerlei emoties bij het publiek losmaakt. Het programma werkt bijna als een spiegel—een weerspiegeling van familiedynamiek, van normen, van waarden, van verschil in opvattingen over zorg, verantwoordelijkheid en communicatie.
De reacties op social media tonen dat kijkers zich niet alleen vermaken, maar zich óók betrokken voelen. Ze denken mee, oordelen mee en leven mee. De Hanslers zijn hun eigen universum geworden, waarin fans het gevoel hebben deelgenoot te zijn van de dagelijkse ups en downs van de familie.
Dat zorgt soms voor hartverwarmende momenten, maar andere keren voor felle kritiek. De Hanslers is precies door die mix een kijkcijferhit geworden.
Hoe gaat het verder in de serie?
Na drie afleveringen is duidelijk dat De Hanslers: van de Piste naar de Playa nog lang niet aan kracht heeft ingeboet. De spanningen, de emoties, de onverwachte scènes en de steeds terugkerende rol van Monique zorgen ervoor dat de serie onderwerp van gesprek blijft.
Veel kijkers hopen dat Sacha alsnog goede zorg krijgt en dat er meer duidelijkheid komt over de situatie van het dier. Anderen zijn benieuwd hoe de relatie tussen Monique en Denise zich verder ontwikkelt—of er na de dalen ook momenten van herstel en begrip komen.
De Hanslers lijken in elk geval verzekerd van een grote schare fans én critici. Maar één ding is zeker: heel Nederland kijkt mee. En dat is precies waarom deze realityserie zo’n grote impact heeft.