Algemeen
Mijn man wilde absoluut een jonge nanny inhuren tijdens mijn zakenreis – maar ik keek mee via de camera
Het achterlaten van mijn éénjarige dochter bij een jonge nanny terwijl ik een maand op zakenreis was, was al zenuwslopend genoeg. Toen ik verborgen camera’s installeerde om mijn zorgen te verlichten, had ik nooit gedacht dat ze een moment zouden vastleggen dat mijn vertrouwen en familiebanden zou herdefiniëren.
Ik werk op afstand, en mijn man Kevin runt een klein bedrijf. We hebben een prachtige éénjarige dochter, Lucy. Lucy is het zonnetje in ons leven en brengt ons elke dag immense vreugde. Thuiswerken stelde me in staat om altijd bij haar te zijn, en ik koesterde elk moment.
Onlangs bood mijn baas me een kans om op zakenreis te gaan. Het was een geweldige carrièremogelijkheid, maar het betekende dat ik een hele maand van huis zou zijn. Dit was de eerste keer dat we een nanny voor Lucy nodig hadden. Kevin en ik waren een beetje nerveus, maar we wisten dat het nodig was.
Op een avond, nadat Lucy in slaap was gevallen, zaten Kevin en ik aan de keukentafel, omringd door stapels nanny-aanvragen. “We hebben iemand nodig die betrouwbaar is, Kevin. Iemand die net zoveel van Lucy houdt en voor haar zorgt als wij,” zei ik, terwijl ik door de papieren bladerde. Kevin knikte nadenkend. “Ik weet het, Hayley. We vinden wel de juiste persoon. Laten we beginnen met deze topkandidaten.”
We nodigden een paar kandidaten uit voor interviews bij ons thuis. We wilden zien hoe ze met Lucy omgingen. De eerste kandidaat, Amanda, was een 48-jarige vrouw met jarenlange ervaring. Ze had een kalme uitstraling en een warme glimlach. Amanda’s interview ging goed, maar Lucy warmde niet zo snel op aan haar als we hadden gehoopt.
Daarna ontmoetten we Sarah, een 22-jarige geneeskundestudent. Sarah had een aanstekelijke energie en een stralende glimlach die de kamer onmiddellijk verlichtte. Ondanks mijn bedenkingen over het inhuren van iemand zo jong en aantrekkelijk, was Kevin erg enthousiast over Sarah. “Ze is geweldig met Lucy, Hayley. Kijk hoe gelukkig ze is,” zei Kevin met een glimlach.
In het einde besloten we Sarah in te huren. Kevin’s enthousiasme was aanstekelijk, en Lucy leek beter met haar te klikken. Toch kon ik mijn zorgen niet van me afschudden. De nacht voordat ik op reis ging, installeerde ik in stilte verborgen camera’s door het hele huis.
Het was mijn manier om Lucy’s veiligheid te garanderen en mezelf gemoedsrust te geven terwijl ik weg was. De eerste paar dagen van de reis verliepen soepel. Kevin stuurde me foto’s van een lachende Lucy, en Sarah leek haar werk goed te doen. Maar naarmate de dagen verstreken, checkte ik constant de camerabeelden.
Op een avond, na een bijzonder lange en vermoeiende dag op mijn zakenreis, besloot ik de beelden te bekijken voordat ik naar bed ging. Wat ik zag, schokte me compleet. Het was nacht, en Lucy lag op de grond, duidelijk moeite met ademhalen hebbend. Sarah zat naast haar, probeerde haar te helpen, terwijl Kevin op het bed lag, schijnbaar in tranen.
Mijn hart bonsde in mijn borst. Ik greep onmiddellijk mijn telefoon en belde Kevin, maar hij nam niet op. Paniek overspoelde me terwijl ik de beelden bekeek, me hulpeloos en ver weg van huis voelend. Dertig minuten later ging mijn telefoon. Het was Kevin. Ik nam meteen op, mijn stem trillend. “Kevin, wat is er aan de hand? Wat is er met Lucy gebeurd?”
“Hayley, kalmeer,” zei Kevin, zijn stem schokkend. “Lucy had een ernstige episode. Ze kon niet ademen, en ik… ik bevroor. Ik kon niet bewegen. Ik had een paniekaanval.” Ik kon de pijn in zijn stem horen. “Wat bedoel je met bevriezen? En waarom was Sarah daar?”
“Lucy was extreem onrustig en huilde ontroostbaar. Ze leek rustiger met Sarah, dus vroeg ik haar om ’s nachts te blijven. Tijdens de nacht kreeg Lucy ademhalingsproblemen. Ik raakte in paniek en wist niet wat ik moest doen, maar Sarah… ze wist precies wat ze moest doen. Ze redde Lucy’s leven, Hayley.”
Een golf van emoties overspoelde me: opluchting dat Lucy in orde was, dankbaarheid naar Sarah, en schuldgevoel omdat ik aan haar had getwijfeld. “Dank je dat je me dit vertelt, Kevin. Ik ben zo blij dat Lucy in orde is.” De volgende ochtend wist ik een vlucht terug naar huis te krijgen. Zodra ik door de deur kwam, rende ik naar Lucy en pakte haar in mijn armen. Ze giechelde, zich niet bewust van de schrik die ze ons had gegeven. Kevin kwam naar me toe, uitgeput maar opgelucht om me te zien. “Hayley, het spijt me zo dat je er op deze manier achter moest komen.”
“Het is oké, Kevin. Het belangrijkste is dat Lucy in orde is,” zei ik, hem stevig omhelzend. Sarah kwam toen de kamer binnen, er wat aarzelend uitziend. “Hoi, Hayley. Het spijt me zo van alles. Ik deed wat ik kon om Lucy te helpen.” Ik draaide me naar haar toe, tranen in mijn ogen. “Dank je, Sarah. Dank je dat je er was voor Lucy en voor Kevin. Ik weet niet wat we zonder jou hadden gedaan.”
Sarah glimlachte, zichtbaar opgelucht. “Ik ben gewoon blij dat ze oké is.” Als de dagen verstreken, kon ik niet anders dan nadenken over alles wat er was gebeurd. Sarah had zichzelf bewezen op een manier die ik nooit had verwacht. Ik realiseerde me hoe verkeerd ik was geweest om aan haar te twijfelen. Ze was niet zomaar een nanny; ze was een reddingslijn voor ons gezin in een moment van crisis.
Geert Wilders reageert fel op oude tweets van informateur Rianne Letschert: “Weinig vertrouwen in haar rol”
De politieke discussie rondom de kabinetsformatie kreeg deze week een opvallende wending toen Geert Wilders oude berichten van informateur Rianne Letschert opnieuw onder de aandacht bracht. De PVV-leider uitte openlijk zijn zorgen nadat hij op X (voorheen Twitter) herinnerd werd aan een aantal uitspraken die Letschert in het verleden over hem deed. Die opmerkingen dateren uit 2012, maar zorgen in 2025 opnieuw voor rumoer.
Waarom die tweets nu weer opspelen
In 2012 bracht Wilders zijn
boek Marked for Death: Islam’s
War Against the West and Me uit. In dat boek beschrijft hij
zijn persoonlijke ervaringen, zijn zorgen over radicalisering en de
impact die zijn politieke standpunten jarenlang hadden op zijn
leven en veiligheid. Toen bekend werd dat het boek ook in Duitsland
zou verschijnen, reageerde Letschert op sociale media met de
woorden:
“Kan Wilders niet
emigreren naar Duitsland?”
Jarenlang bleef het bericht
onopgemerkt, maar nu Letschert is aangesteld als informateur, duikt
het opnieuw op. Wilders deelde de oude tweet met de
boodschap:
“De nieuwe
D66-informateur wilde me in 2012 al weghebben vanwege een
publicatie. Foute types, die D66’ers.”
De opmerking leidde direct tot een golf van reacties van zowel voor- als tegenstanders van de PVV-voorman.
Niet de enige tweet uit het verleden
De inmiddels teruggevonden berichten tonen dat Letschert Wilders destijds vaker bekritiseerde. Zo schreef ze in 2012 dat een tv-debat zonder D66-politicus Pechtold maar mét Wilders vooral “voor de kijkcijfers” zou zijn, en minder voor de inhoud.
Ook reageerde ze in 2014 op de omstreden “minder Marokkanen”-uitspraak van Wilders. Letschert noemde die formulering destijds “walgelijk” en riep mensen op om melding te maken bij de politie wanneer zij zich hierdoor gediscrimineerd voelden.
Het is duidelijk dat de informateur in het verleden stevige kritiek uitte op Wilders, wat nu – door haar centrale rol in de formatie – opnieuw onderwerp van gesprek is geworden.
Hoe belangrijk is de rol van de informateur?
De functie van informateur brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee: partijen helpen richting een stabiele regering. Letschert, die afkomstig is uit de wereld van wetenschap en bestuur, werd door D66 voorgedragen om het formatieproces de komende weken te begeleiden.
Voor veel kiezers roept de situatie vragen op: kan iemand met uitgesproken kritiek op een politieke leider nog wel neutraal een formatie leiden waarin diezelfde leider een grote rol speelt? Wilders zelf insinueert dat de verhoudingen onder druk staan.
Toch benadrukken partijen rondom de formatie dat een informateur geacht wordt onafhankelijk op te treden, los van persoonlijke meningen uit het verleden.
De huidige stand van de formatie
Terwijl de discussie over de tweets van Letschert volop aandacht krijgt, gaat het formatieproces gewoon door. D66, CDA en VVD hebben ruim vijf weken gekregen om een gezamenlijke basis te leggen voor een nieuw akkoord.
Het advies van voormalig verkenner Sybrand Buma was helder: schrijf eerst samen een inhoudelijk document, betrek daarna andere partijen zo snel mogelijk en voorkom dat de onderhandelingen te lang duren. Het doel is om na januari een nieuw kabinet te kunnen presenteren.
Eerste stappen: samenwerking tussen D66, CDA en VVD
D66-leider Rob Jetten en CDA-leider Henri Bontenbal schreven de afgelopen weken al een gezamenlijk stuk waarin thema’s als woningbouw, defensie en stikstof centraal stonden. Inmiddels heeft ook VVD-leider Dilan Yesilgöz haar steun uitgesproken voor grote delen van het plan.
Wel benadrukte zij dat op onderwerpen zoals veiligheid, migratie, integratie en financiën volgens haar “ruimte voor verbetering” is. De VVD wil niet dat het stuk volledig dichtgetimmerd wordt. Sommige onderwerpen mogen volgens haar bewust open blijven, zodat de Tweede Kamer later mee kan beslissen.
Kritische geluiden vanuit andere partijen
De reactie uit de Kamer was divers en soms kritisch.
-
GL-PvdA-leider Jesse Klaver vreest dat de drie partijen afstevenen op een minderheidskabinet, iets wat volgens hem leidt tot “permanente onzekerheid”.
-
JA21-leider Joost Eerdmans noemt het “een gemiste kans” dat zijn partij niet betrokken wordt bij gesprekken over een centrumrechtse coalitie.
-
Vanuit PVV, SP en GL-PvdA wordt gewaarschuwd voor mogelijke bezuinigingen op zorg en sociale zekerheid. Wilders stelde zelfs dat “de Nederlander zal moeten bloeden”, al is dat volgens D66 niet aan de orde.
Rob Jetten erkende wel dat onderwerpen zoals zorg en sociale zekerheid nog niet volledig zijn uitgewerkt. Dat moet in de volgende fase gebeuren.
Voorwaarden van kleinere partijen
Ook de ChristenUnie en SGP, beide mogelijk cruciale steunpilaren voor toekomstige meerderheden, plaatsen kanttekeningen.
-
ChristenUnie-leider Mirjam Bikker vindt dat er tempo moet komen op dossiers als stikstof en zorg, maar waarschuwt dat partijen niet op elkaars gevoelige thema’s moeten gaan staan.
-
SGP’er Chris Stoffer wil garanties rondom klassieke vrijheden en bescherming van ongeboren leven voordat zijn partij verder wil praten.
D66 heeft laten weten deze zorgen serieus te nemen en suggesties mee te nemen in verdere onderhandelingen.
Welke invloed hebben Letscherts tweets nu écht?
Hoewel oudere socialmedia-berichten vaker opduiken in politieke discussies, is de timing in dit geval extra gevoelig. Letschert moet partijen bij elkaar brengen, vertrouwen herstellen en een breed gedragen basis creëren voor vervolggesprekken.
Het is begrijpelijk dat Wilders alert reageert wanneer blijkt dat de informateur in het verleden scherpe kritiek op hem uitte. Tegelijkertijd benadrukken deskundigen dat een informateur tegenwoordig vooral wordt beoordeeld op professionele neutraliteit en vermogen om politieke verschillen te overbruggen – niet op persoonlijke meningen uit het verleden.
Of de ophef blijvende gevolgen heeft, valt nog te bezien, maar duidelijk is dat het debat rondom de formatie door deze berichten opnieuw extra lading krijgt.
Hoe gaat het nu verder?
De informateur heeft tot 30 januari de tijd om tot een akkoord te komen. Wel is er sprake van een korte formatiepauze rond Kerst en Oud & Nieuw, waardoor de daadwerkelijke werktijd een week of twee korter wordt.
De komende weken staan dus in het teken van intensief overleg, het gladstrijken van politieke verschillen en het zoeken naar partijen die bereid zijn een nieuw kabinet te steunen.
Ondertussen volgen media en burgers de onderhandelingen op de voet – zeker nu er opnieuw politieke spanning is ontstaan rondom opmerkingen uit het verleden van een sleutelpersoon in dit proces.
Wat vind jij van de situatie?
Deel jouw mening:
-
Moet een informateur altijd volledig neutraal zijn?
-
Kunnen oude socialmedia-berichten iemand nog inhalen?
-
Of draait het vooral om vakmanschap en het vermogen om partijen te verbinden?
Laat het weten in de reacties op sociale media en praat mee over de toekomst van de Nederlandse politiek.