Algemeen
Meghan Markle in tranen na ‘oneerlijke kritiek’ op haar nieuwe lifestylemerk
Meghan Markle’s tijd als werkende royal duurde maar kort. Haar ervaring als lid van de koninklijke familie werd een nachtmerrie, en haar beschuldigingen richting de familie in het beruchte interview met Oprah Winfrey zorgden wereldwijd voor opschudding.
Nu hebben zij en Harry een nieuw leven opgebouwd in de VS. Onlangs bezochten ze Nigeria voor een driedaagse tour, wat naar verluidt koning Charles, prins William en Kate Middleton woedend maakte.
Hoewel de meeste van hun zakelijke ondernemingen sinds hun vertrek uit de koninklijke familie niet succesvol zijn geweest, hebben Harry en Meghan nog steeds veel projecten lopen. Onlangs lanceerde Meghan haar lifestylemerk, met als eerste product een beperkte collectie jam. De ontvangst van haar eerste product was echter teleurstellend. Een koninklijk expert onthulde dat de hertogin in tranen was over de kritiek die daarop volgde.
Prins Harry & Meghan Markle – Zakelijk Imperium
Toen Harry en Meghan begin 2020 besloten het koninklijke leven
achter zich te laten, vroegen velen zich af wat hun volgende stap
zou zijn. Het paar woonde eerst korte tijd in Canada, maar
verhuisde later naar het modieuze Montecito, Californië.
Het duurde niet lang voordat het stel begon met het opbouwen van een zakelijk imperium. In september 2020 sloten ze een vijfjarig productiedeal van $100 miljoen met Netflix.
Daarnaast was er de deal voor vier boeken met hun uitgever, die naar verluidt een voorschot van $20 miljoen en wereldwijde royalties voor Harry’s boek, “Spare,” omvatte, wat meer dan $120 miljoen waard zou kunnen zijn. Bovendien ontvingen Meghan en Harry nog eens $20 miljoen voor hun Spotify-deal. Volgens een industrie-expert die sprak met Newsweek, had de overeenkomst zelf bij ondertekening $35 miljoen kunnen zijn.
Ondertussen deelden Harry en William het fortuin van $14 miljoen dat hun moeder, prinses Diana, hen naliet. Meghan Markle’s nettowaarde wordt geschat op ongeveer $60 miljoen.
Het Luxe Leven in Montecito
Harry en Meghan’s celebrity lifestyle in Montecito, inclusief het wonen in een weelderig herenhuis van $14 miljoen, is ongetwijfeld wat velen dromen. De hertog en hertogin hebben veel meegemaakt in de afgelopen jaren, maar lijken eindelijk hun nieuwe leven te hebben gevonden.
Hun Netflix-serie, uitgebracht in december 2022, was een groot succes, en Harry’s boek “Spare” verkocht miljoenen exemplaren in slechts een paar dagen. Ondertussen begon Meghan Markle aan haar eigen Spotify-podcast, die aanvankelijk veelbelovend leek.
Geannuleerde Spotify-deal
In juni vorig jaar kondigden het mediabedrijf van Harry en Meghan, Archewell Audio, en streaminggigant Spotify aan dat ze gezamenlijk hadden besloten hun miljoenencontract te beëindigen.
Het $20 miljoen contract zorgde ervoor dat de hertog en hertogin
van Sussex slechts één serie produceerden – Meghan’s podcast
“Archetypes” – sinds hun overeenkomst in 2020.
Volgens koninklijk expert Richard Fitzwilliams was het einde van hun Spotify-deal een “schokkende mislukking”.
Meghan Markle’s Lifestylemerk American Riviera Orchard
Hoewel de zakelijke beslissingen van de Sussexes hun ups en downs hebben gekend, volgt Meghan Markle nu haar droom van een luxueus merk. In maart van dit jaar kondigde de hertogin een nieuwe zakelijke onderneming aan: het lifestylemerk American Riviera Orchard. In de aankondigingsvideo, opgenomen in het huis van het paar in Montecito, wandelde Meghan door de prachtige woning en toonde ze haar kookkunsten.
Het eerste product – een met citroen gevulde geschenkmand met verse fruitjam – werd naar 50 van haar vrienden gestuurd, van wie velen beroemdheden waren.
PR-expert Mayah Riaz zei destijds dat Meghan Markle binnen het eerste jaar van de lancering van haar lifestylemerk wel een zevencijferig bedrag zou kunnen verdienen.
Oneerlijke Kritiek en Meghan in Tranen
Het merk werd intens gehyped bij de aankondiging en ontving in de eerste 24 uur al honderdduizenden volgers op Instagram. Echter, sindsdien is het stil gebleven en heeft Meghan niet onthuld wanneer het merk live gaat. De interesse lijkt af te nemen, en nu onthult koninklijk expert Tom Quinn nieuwe trieste details over Meghan’s bedrijf.
In een gesprek met de Mirror beweerde Quinn dat de hertogin
kapot was door de publieke ontvangst van haar lifestylemerk. Velen
bekritiseerden haar vanwege het uitbrengen van haar jam, en dit
trof Meghan hard.
“Meghan was in tranen toen het merk werd gelanceerd, en haar nieuwe jam werd breed bespot vanwege de hoge prijs en niets bijzonders. Ze is op het punt gekomen waar ze denkt dat alles wat ze doet oneerlijk bekritiseerd zal worden,” zei Quinn.
Quinn voegde toe dat prins Harry gelooft dat “mensen haar oneerlijk bekritiseren.” Bovendien zei Quinn dat Meghan niet voorbereid was op de tegenslagen rondom American Riviera Orchard.
Toekomst van Meghan’s Lifestylemerk
Of Meghan’s nieuwe lifestylemerk succesvol zal zijn, moet nog blijken. Ze is vastbesloten om haar merk verder te ontwikkelen, ondanks de aanvankelijke kritiek. Alleen de tijd zal leren of haar inspanningen vruchten zullen afwerpen en of ze haar doelen zal bereiken.
Deel dit artikel op Facebook met vrienden en familie, en geef ons je mening!
Algemeen
Veel kritiek op online gedeelde video van Jetten: ‘Hij is meer met zichzelf bezig, dan met de politiek..’
De premier is in Nederland traditioneel meer dan alleen een bestuurder. Hij of zij is het gezicht van het kabinet, de voorzitter van de ministerraad en in veel opzichten het morele en symbolische kompas van het land. Juist daarom ligt elke publieke uiting van een regeringsleider onder een vergrootglas. Wat wordt gezegd, hoe het wordt gezegd en zelfs wat iemand online deelt, kan gevolgen hebben voor hoe het gezag van het ambt wordt ervaren. In dat licht zorgen de recente online uitingen van Rob Jetten bij een deel van het publiek voor gefronste wenkbrauwen.
De veranderende rol van een regeringsleider
De afgelopen decennia is de rol van politieke leiders sterk veranderd. Waar premiers vroeger vooral zichtbaar waren via journaals, kranteninterviews en officiële toespraken, speelt sociale media nu een centrale rol. Politici zijn niet langer alleen bestuurders, maar ook persoonlijke merken. Ze laten zich zien op Instagram, reageren op X en posten video’s op platforms waar een jonger publiek actief is.
Die ontwikkeling heeft voordelen. Politiek wordt toegankelijker, menselijker en minder afstandelijk. Burgers zien niet alleen het ambt, maar ook de persoon erachter. Dat kan betrokkenheid vergroten en drempels verlagen, vooral voor jongeren die zich anders misschien nauwelijks aangesproken voelen door politiek.
Tegelijkertijd roept die verschuiving ook vragen op. Waar ligt de grens tussen toegankelijkheid en vrijblijvendheid? En wanneer slaat het om van modern communiceren naar het ondermijnen van het gezag dat bij een ambt hoort?
Rob Jetten en zijn online uitstraling
In het geval van Rob Jetten draait de discussie vooral om filmpjes die hij deelt op sociale media. Korte video’s met een luchtige toon, soms humoristisch, soms speels. Voor zijn aanhangers laten die beelden zien dat hij een eigentijdse leider is, iemand die niet verstijfd raakt door protocollen en die durft te laten zien dat hij ook gewoon mens is.
Critici kijken daar echter heel anders naar. Zij vinden dat sommige filmpjes meer lijken op TikTok-humor dan op communicatie van een regeringsleider. In een tijd waarin Nederland geconfronteerd wordt met internationale spanningen, economische onzekerheid, maatschappelijke verdeeldheid en complexe dossiers, vragen zij zich af of zulke uitingen wel passen bij de zwaarte van het ambt.
Het gaat daarbij niet zozeer om één filmpje, maar om het totaalbeeld dat ontstaat. De vraag is: straalt een premier hiermee rust, betrouwbaarheid en gezag uit, of juist lichtheid en vrijblijvendheid?
Symboliek en timing
Politiek draait niet alleen om inhoud, maar ook om symboliek. Beelden blijven hangen. Zeker in tijden van crisis kijken mensen naar hun leiders voor richting en zekerheid. Dat betekent niet dat een premier nooit mag lachen of luchtig mag zijn, maar wel dat timing en context cruciaal zijn.
Een humoristische video kan onschuldig zijn op een rustige dag, maar heel anders worden ervaren wanneer er tegelijkertijd ernstige dossiers spelen. Denk aan internationale conflicten, spanningen binnen de samenleving of grote economische vraagstukken. In zulke momenten verwachten veel mensen een bepaalde ernst en soberheid van hun leiders.
Critici van Jetten wijzen erop dat juist die context soms lijkt te ontbreken. Ze vragen zich af of de balans wel goed wordt bewaakt tussen moderne communicatie en het besef van verantwoordelijkheid dat bij het premierschap hoort.
Generatiekloof in verwachtingen
De discussie rond Jettens filmpjes legt ook een bredere kloof bloot tussen generaties. Jongere kiezers zijn opgegroeid met sociale media, snelle beelden en informele communicatie. Voor hen voelt een premier die af en toe een luchtige video deelt misschien juist herkenbaar en toegankelijk.
Oudere generaties, of mensen die meer waarde hechten aan traditionele vormen van gezag, ervaren datzelfde gedrag eerder als ongepast. Voor hen hoort een regeringsleider afstand te bewaren en boven de dagelijkse lichtheid te staan. Niet omdat hij onmenselijk moet zijn, maar omdat het ambt nu eenmaal een zekere zwaarte met zich meebrengt.
Beide perspectieven zijn begrijpelijk. De vraag is alleen of een premier iedereen tegelijk kan bedienen zonder het risico te lopen een deel van zijn gezag te verliezen.
Leiderschap in tijden van onzekerheid
Leiderschap wordt vaak pas echt zichtbaar in moeilijke tijden. Dan gaat het niet alleen om beleid, maar ook om uitstraling. Mensen willen het gevoel hebben dat er iemand aan het roer staat die overzicht heeft, kalm blijft en verantwoordelijkheid neemt.
In dat licht wordt elke publieke uiting van een premier onderdeel van een groter verhaal. Zelfs een kort filmpje kan bijdragen aan het beeld dat mensen hebben van hoe serieus iemand zijn rol neemt. Dat betekent niet dat humor verboden is, maar wel dat de afweging zorgvuldig moet zijn.
Critici vrezen dat een te speelse online aanwezigheid afbreuk kan doen aan dat beeld van stabiliteit. Ze vragen zich af of likes en bereik op sociale media opwegen tegen het risico dat het ambt minder serieus wordt genomen.
De andere kant van het verhaal
Aan de andere kant wijzen voorstanders erop dat tijden veranderen. Politiek hoeft niet altijd zwaar en afstandelijk te zijn om effectief te zijn. Juist door zichzelf te laten zien als mens kan een leider vertrouwen winnen. Bovendien bereikt Jetten met zijn online aanpak groepen die anders misschien nooit naar een politiek debat zouden kijken.
Zij benadrukken dat leiderschap niet alleen zit in toon, maar vooral in daden en besluiten. Zolang beleid doordacht is en besluiten standhouden, zou een speelse video geen probleem mogen zijn. Volgens hen is het zelfs gevaarlijk om vast te houden aan een ouderwets beeld van gezag dat niet meer aansluit bij de samenleving van nu.
Een kwestie van balans
Uiteindelijk draait de discussie niet om één video of één politicus, maar om een bredere vraag: hoe ziet modern leiderschap eruit? Hoe combineer je toegankelijkheid met autoriteit? En hoe zorg je ervoor dat communicatie vernieuwend is zonder het gewicht van het ambt te ondergraven?
Voor Rob Jetten ligt daar een duidelijke uitdaging. Zijn online aanwezigheid levert hem zichtbaarheid en bereik op, maar roept ook vragen op over de uitstraling van zijn rol. Het is een dunne lijn tussen verfrissend en onhandig, tussen menselijk en te licht.
Het oordeel ligt bij de kijker
Of de filmpjes van Jetten passen bij zijn rol als premier, blijft uiteindelijk een kwestie van persoonlijke beoordeling. Sommigen zien een moderne leider die meegaat met zijn tijd, anderen zien een politicus die te veel flirt met oppervlakkigheid.
Wat vaststaat, is dat leiderschap vraagt om meer dan alleen goede bedoelingen. Het vraagt om bewustzijn van context, timing en symboliek. In een wereld waarin alles wordt vastgelegd en gedeeld, weegt elke uiting mee.
Kijk dus vooral zelf, vorm je eigen oordeel en praat mee. Want een democratie leeft niet van likes alleen, maar van debat, kritische vragen en een voortdurende dialoog over wat we van onze leiders verwachten.