Algemeen
Kusjes van een hond kunnen leiden tot ernstige gezondheidsrisico’s – maar huisdiereigenaren blijven het risico nemen
Ondanks dat veel mensen weten waar de tong van hun huisdier is geweest, kunnen maar weinigen een kus van een schattige hond of kat weerstaan.
Wat veel mensen echter niet weten – of misschien niet interesseert – is dat het toestaan dat een hond of kat je gezicht likt, kan leiden tot ernstige bacteriële infecties. Deze infecties kunnen leiden tot mogelijk verlies van ledematen en in sommige gevallen zelfs fataal zijn.
Gevaarlijke Kussen
Mensen hebben verschillende meningen over het laten likken van hun mond door hun huisdier. De ene groep zegt enthousiast “geef me nog eentje”, terwijl de andere groep liever “nee bedankt” zegt. Hoewel puppy- en kattenkusjes schattig kunnen lijken, is het minder schattig als je bedenkt waar de tong van het dier allemaal is geweest – zoals in hun onderstreek of in met poep besmeurd gras.
Wanneer je harige vriend een schone plek van je huid likt, kan wat hij achterlaat levensbedre!gend zijn voor mensen. Een TikTok-gebruiker met de naam “medexplained2you”, een physician’s assistant (PA), waarschuwt in een video: “Kus jij je hond op de mond? Indien ja, dan is het tijd om te stoppen.” Hij vermeldt echter ook op zijn profiel: “geen professioneel medisch advies”.
Risico op Infecties
De TikTok-gebruiker legt uit: “Je kunt er zelfs je ledematen door verliezen. Ik maak helaas geen grapje, want je hond op de mond kussen kan een infectie veroorzaken met iets dat Capnocytophaga Canimorsus heet.” Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) is Capnocytophaga een bacterie die leeft in de mond van honden en katten. Deze bacteriën, waar de dieren immuun voor zijn, kunnen zich verspreiden naar mensen via krassen, beten en andere vormen van nauw contact.
Ernstige Complicaties
Een infectie met Capnocytophaga kan ernstige complicaties veroorzaken, waaronder een hartaanval, nierfalen en gangreen. Bij sommige mensen kunnen vingers, tenen of zelfs ledematen geamputeerd moeten worden als gevolg van de infectie. Het CDC meldt dat mensen die de infectie hebben, binnen drie tot vijf dagen symptomen beginnen te vertonen. Ongeveer 3 op de 10 mensen die een ernstige infectie (zoals sepsis) ontwikkelen, zullen sterven.
Hoewel het zeldzaam is, kan de infectie snel verergeren en fataal zijn bij mensen met een verzwakt immuunsysteem, zoals ouderen, mensen die veel alcohol gebruiken en mensen zonder milt.
Bekende Gevallen
Er zijn enkele gevallen geweest die veel aandacht hebben gekregen. In augustus 2022 overleed de Zuid-Afrikaanse actrice Charlbi Dean onverwacht door bacteriële sepsis, mogelijk veroorzaakt door een infectie na de verwijdering van haar milt in 2009. De lijksch0uwer kon echter niet bevestigen of de infectie door een dier was veroorzaakt.
In 2019 werden bij Marie Trainer uit Ohio beide handen en benen geamputeerd na een zeldzame infectie doordat haar Duitse herder puppy aan een open wond likte. Ondanks deze ervaring, wilde Trainer haar honden niet wegdoen en liet ze hen zelfs in het z!ekenhuis bezoeken.
In juni 2018 werden in Wisconsin twee gevallen van Capnocytophaga canimorsus gemeld. Sharon Larson, 58, uit Milwaukee stierf na een klein kneepje van haar hond. Greg Manteufel, 48, uit West Bend, moest zijn beide handen en onderbenen laten amputeren na contact met honden, zonder gebeten te zijn.
Wat Te Doen?
De TikTok-gebruiker adviseert: “Waarom vermijd je al die problemen niet en stop je met je hond op de mond te kussen. Lijkt me een makkelijke oplossing.” Veel dierenliefhebbers spotten echter met dit advies en geven aan dat ze het risico accepteren.
Reacties variëren van: “Ik doe het al 60 jaar en ik heb nog steeds al mijn ledematen!!” tot: “Ik zal nooit stoppen. Het zijn geen honden, het zijn mijn kinderen.” Sommigen vinden humor in de post en vergelijken de mond van honden met die van mensen.
Verschillende Standpunten
Sommige mensen waardeerden het advies van de TikTok-gebruiker: “Absoluut mee eens! Ik kan niet geloven dat mensen honden zelfs de mond van kinderen laten kussen.” Anderen vonden het schattig als honden baby’s op de mond kussen en vonden het advies overdreven.
Wat Denk Jij?
Wat vinden jullie ervan? Ga je ermee akkoord of ben je ertegen dat honden mensen op de mond likken? Het is een persoonlijke keuze, maar het is belangrijk om je bewust te zijn van de mogelijke risico’s.
Marco Borsato vierde dit jaar de feestdagen in besloten kring met zijn familie. Na een lange periode waarin zijn privéleven en naam vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek waren, kozen de Borsato’s voor een warme, huiselijke kerst. Op sociale media verschenen verschillende beelden van het samenzijn, bedoeld om te laten zien dat het gezin ondanks alles weer dichter bij elkaar is gekomen. Wat voor de familie voelde als een moment van rust en verbondenheid, kreeg echter onverwacht een scherpe bijsmaak door een opmerking van mediacommentator Rob Goossens.
Een kerst in het teken van saamhorigheid
De Telegraaf besteedde aandacht aan de kerstviering van de familie Borsato en sprak zelfs van een ‘nieuwe traditie’. Volgens de krant was het bijzonder om te zien hoe Marco samen met zijn kinderen en andere familieleden de feestdagen doorbracht, na jaren die volledig in het teken stonden van juridische onzekerheid en publieke aandacht. Voor veel lezers voelde het als een menselijk verhaal: een gezin dat probeert vooruit te kijken en de draad weer op te pakken.
Dat beeld riep bij veel mensen sympathie op. Niet omdat alles vergeten of vergeven zou zijn, maar omdat het duidelijk maakte dat ook bekende Nederlanders behoefte hebben aan rust, familie en normaliteit. Juist rond kerst, een periode die vaak draait om verzoening en nabijheid, werd die boodschap door veel volgers herkend en gewaardeerd.
De opmerking die verkeerd viel
Rob Goossens, die bekendstaat om zijn scherpe en soms cynische commentaar op media en showbizz, besloot op het artikel te reageren via X. Onder het bericht van De Telegraaf plaatste hij slechts twee woorden: “Naakt behangen?” Wat mogelijk bedoeld was als een grap of een sarcastische verwijzing, viel bij veel mensen volledig verkeerd.
De timing en context van de opmerking maakten dat de ‘grap’ bij velen overkwam als ongepast en kwetsend. Marco Borsato werd immers recent vrijgesproken in een zware ontuchtzaak, een dossier dat jarenlang enorme impact had op zijn leven en dat van zijn familie. Juist daarom vonden veel mensen dat een dergelijke woordspeling niet alleen flauw was, maar ook respectloos.
Golf van verontwaardiging op sociale media
Binnen korte tijd stroomden de reacties onder Goossens’ bericht binnen. Gebruikers van X waren massaal boos en spraken hun afkeuring uit. Voor hen ging het hier niet om humor, maar om het natrappen van iemand die al jaren onder een vergrootglas ligt.
Een gebruiker schreef: “Hoe voelt dat nou, iemand natrappen?” Een ander was nog explicieter: “Jij hebt echt geen niveau. Humor heeft een grens en jij bent zeker geen humorist.” Anderen spraken van “platte” en “humorloze” opmerkingen en vonden dat Goossens hiermee duidelijk over de schreef ging.
Wat vooral opviel, was dat de kritiek niet alleen kwam van fans van Marco Borsato, maar ook van mensen die juist benadrukten dat vrijspraak of niet, er grenzen zijn aan wat je kunt zeggen. De consensus onder veel reageerders was dat dit geen satire of scherpe observatie was, maar een opmerking die bewust inspeelde op een pijnlijk en beladen onderwerp.
Humor versus verantwoordelijkheid
De ophef rond de tweet van Goossens raakt aan een bredere discussie over humor, satire en verantwoordelijkheid in de media. Zeker in het tijdperk van sociale media kunnen opmerkingen razendsnel een groot publiek bereiken. Wat voor de één een onschuldige grap lijkt, kan voor een ander voelen als een persoonlijke aanval.
Mediacommentatoren bevinden zich daarbij in een lastige positie. Ze worden vaak juist gewaardeerd om hun scherpe tong en relativerende humor, maar diezelfde eigenschappen kunnen ook averechts werken. In dit geval vonden veel mensen dat Goossens de context volledig uit het oog verloor en geen rekening hield met de gevoeligheid van het onderwerp.
De rol van mediacommentatoren
Rob Goossens profileert zich al jaren als ‘mediakenner’ en duidt regelmatig het gedrag van BN’ers, tv-programma’s en showbizzontwikkelingen. Daarbij schuwt hij de scherpe oneliner niet. Voor een deel van zijn publiek hoort dat bij zijn stijl. Maar critici wijzen erop dat scherpe humor iets anders is dan het maken van toespelingen op zware beschuldigingen, zeker wanneer iemand juridisch is vrijgesproken.
De kritiek op Goossens raakt daarmee ook aan de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van iemand met een groot bereik? Moet alles kunnen, of mag er worden verwacht dat er rekening wordt gehouden met context, timing en menselijke impact?
De impact op het publieke debat
De discussie rond deze ene tweet laat zien hoe verdeeld het publiek kan reageren op humor in de media. Waar sommigen vinden dat satire per definitie moet kunnen schuren, benadrukken anderen dat er grenzen zijn, vooral als het gaat om zaken die mensen en gezinnen diep hebben geraakt.
Voor Marco Borsato zelf kwam de opmerking op een moment waarop hij juist probeerde zijn leven weer enigszins normaal in te richten. Zijn kerst met familie was geen publieke stunt, maar een privé-moment dat via media-aandacht alsnog breed werd uitgemeten. Dat zo’n moment vervolgens wordt aangegrepen voor een cynische grap, voelde voor veel mensen als onnodig hard.
Stilte vanuit Goossens
Vooralsnog heeft Rob Goossens niet uitgebreid gereageerd op de kritiek. Dat zorgt ervoor dat de discussie vooral wordt gevoerd door het publiek zelf. Sommigen vinden dat hij excuses zou moeten aanbieden, anderen denken dat hij het incident bewust laat uitdoven.
Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze situatie opnieuw laat zien hoe snel een enkele opmerking kan escaleren tot een bredere maatschappelijke discussie. Het gaat niet alleen over Marco Borsato of Rob Goossens, maar over de vraag hoe we met elkaar omgaan in het publieke domein.
Kerstgedachte onder druk
Ironisch genoeg speelde dit alles zich af rond kerst, een periode waarin verbinding, mildheid en reflectie centraal zouden moeten staan. Juist daarom viel de opmerking bij veel mensen extra rauw. Waar de familie Borsato probeerde de feestdagen in rust door te brengen, werd het moment overschaduwd door een debat over fatsoen en grenzen.
Voor veel X-gebruikers was het duidelijk: humor mag scherp zijn, maar niet ten koste van menselijke waardigheid. De reacties laten zien dat het publiek steeds kritischer kijkt naar hoe bekende mediafiguren omgaan met hun woorden.
Een les in publieke gevoeligheid
Of deze kwestie nog een staartje krijgt, is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat de ‘grap’ van Rob Goossens bij een groot deel van het publiek verkeerd is gevallen. Het incident onderstreept hoe belangrijk context en timing zijn, zeker in gevoelige dossiers.
In een tijd waarin alles direct wordt gedeeld en beoordeeld, lijkt de ruimte voor ongenuanceerde opmerkingen kleiner te worden. Misschien is dat geen beperking van vrijheid, maar een uitnodiging tot meer zorgvuldigheid. Want soms zegt de manier waarop we reageren op andermans pijn meer over onszelf dan over degene die onderwerp van gesprek is.