Algemeen
Hilarische grap: ‘Een ouder koppel ligt in bed en de man valt langzaam in slaap …’
In de serene stilte van een avond die langzaam overging in de nacht, lag een ouder echtpaar in hun slaapkamer, omgeven door de warme gloed van een nachtlampje en de vertrouwde geuren van thuis.
De kamer, gevuld met foto’s van vele gelukkige jaren samen, vormde de perfecte achtergrond voor een klein, maar betekenisvol moment tussen twee mensen die een groot deel van hun leven met elkaar hadden gedeeld.
Terwijl de man zich had overgegeven aan de lokroep van de slaap, voelde zijn vrouw een zeldzame golf van romantische nostalgie en een verlangen om diepe gevoelens van liefde te delen en oude herinneringen op te halen.
Ze begon zachtjes, met een stem zo zacht als de avondbries, “Herinner je nog die tijd, tijdens onze jonge jaren van hofmakerij, hoe je mijn hand vasthield bij elke gelegenheid, als een belofte van je eeuwige toewijding?”
Deze woorden trokken de man uit de greep van zijn dromen, en met een zucht van vermoeidheid maar ook een vleugje genegenheid, strekte hij zijn hand uit.
Hij hield haar hand stevig vast, een simpele handeling die de diepte van jarenlange liefde en het comfort van vertrouwdheid uitstraalde, alvorens hij zijn ogen weer sloot in de hoop terug te keren naar zijn rust. Echter, de nacht was nog jong voor de vrouw, en ze liet de stilte niet terugkeren.
Enkele minuten later fluisterde ze weer, ditmaal met een hint van speelsheid in haar stem, “En de kus, weet je nog die eerste kus? Hoe je me kuste met een passie die de sterren zelf leek aan te raken.”
De man, nu enigszins geïrriteerd door de voortdurende onderbrekingen maar nog steeds bewust van het belang van dit moment voor zijn vrouw, reikte opnieuw uit.
Met een lichte zucht gaf hij haar een kus op de wang, een blijk van zijn liefde, hoewel vermengd met de hoop dat het voldoende zou zijn om de nacht rustig voort te zetten.
Nog steeds niet tevreden en verlangend naar meer van de vurige romantiek van hun jongere jaren, bracht de vrouw het gesprek naar een nog intiemer moment uit het verleden. “Dan, het moment waarop je in mijn nek beet, met een wilde passie die ons beide deed huiveren van genot…”
Haar woorden, vol van warmte en verlangen, brachten deze keer niet alleen vermoeidheid in haar man naar boven, maar ook een vleugje frustratie. Hij gooide het dekbed van zich af met een mix van verbazing en ergernis, en stapte uit bed.
Zijn vrouw, nu zowel verbaasd als lichtelijk bezorgd, vroeg hem waar hij naartoe ging. Zijn antwoord, doordrenkt van droge humor en een diep begrip van de jaren die ze samen hadden doorgebracht, was onverwacht en oprecht grappig: “Om mijn tanden te pakken!”
André Hazes en Monique Westenberg hebben opnieuw een punt achter hun relatie gezet. Wat ooit begon als een intense liefdesgeschiedenis met pieken, dalen, terugkeer en hoop op een gezamenlijk toekomstpad, is nu definitief tot stilstand gekomen. Via Instagram deelden ze samen het nieuws met hun volgers. Op het moment van schrijven zijn ze nog samen op vakantie, maar dat weerhield hen er niet van om hun breuk kenbaar te maken: “We staan al even op een andere plek in elkaars leven,” aldus André.
Hun gezamenlijke boodschap klinkt vredig, berustend zelfs. “We hebben verschillende fases doorlopen, en inmiddels heeft alles een plek gekregen. We houden nog steeds veel van elkaar en hebben respect voor elkaar. Loslaten is groeien en eerlijk zijn naar jezelf én naar elkaar.” Het is een boodschap die meer zegt dan alleen ‘we zijn uit elkaar’. Het is een uitnodiging tot begrip, tot meebewegen met het leven zoals het komt – ongeacht verwachtingen van buitenaf.
Toch blijft het wrang. De timing verrast velen, want het stel bevindt zich nota bene op vakantie – samen, met hun zoon. Aan de buitenkant lijkt het plaatje nog even harmonieus als altijd, maar achter de schermen blijkt er iets geknapt.
Terug naar januari van dit jaar: toen sprak André nog openlijk over een mogelijk aanzoek aan Monique. In interviews liet hij doorschemeren dat Monique de vrouw van zijn leven was. “Als ik Moon ten huwelijk vraag op het podium, dan krijg ik een klap in m’n gezicht, denk ik,” grapte hij toen. Maar hij voegde er ook aan toe: “Als we het zouden doen… dan zou ik het dichter bij huis doen. Monique is alles voor mij en ik weet zeker dat dat de rest van mijn leven is.” Nog geen vier maanden later is dat beeld volledig veranderd. Het laat zien hoe snel dynamieken kunnen verschuiven, hoe onvoorspelbaar zelfs een ogenschijnlijk stabiele band kan zijn.
In talkshows werd er druk gespeculeerd. Entertainmentdeskundige Evert Santegoeds benadrukte dat het voor de fans van het stel een teleurstelling is. “Iedereen gunde Monique de titel ‘mevrouw Hazes’. Ze heeft jarenlang naast hem gestaan, hem gesteund in moeilijke periodes, én het gezinsleven draaiende gehouden. Dat het toch niet gebeurt, geeft aan dat er diepere scheuren zijn dan zichtbaar was.”
Ronald Molendijk, ook te gast in het gesprek, bracht een ander perspectief: “We horen nu vooral over André, maar het zou ook heel goed kunnen dat Monique degene is geweest die heeft gezegd: ‘Deze vorm werkt voor mij niet meer.’ En daar moeten we ook begrip voor hebben.”
De relatie tussen André en Monique is er altijd eentje geweest die het publiek in zijn greep hield. Niet alleen omdat André een Hazes is, maar ook omdat Monique jarenlang standhield in de maalstroom van roem, media-aandacht en relationele onrust. Ze stond hem bij tijdens zijn persoonlijke crises, doorbrak patronen, bleef moeder voor hun zoon en stond – telkens opnieuw – open voor verzoening. Het vraagt een bijzonder soort liefde en veerkracht om dat vol te houden.
En toch: elke terugkeer leek ook een beetje brozer dan de vorige. De vraag bleef hangen: hoeveel kansen kun je elkaar geven zonder jezelf te verliezen?
Op sociale media gaat het gerucht al snel dat André misschien opnieuw iemand anders op het oog heeft. Die verdenking lijkt haast standaard bij iedere breuk die hij doormaakt. Of het nu Bridget Maasland, Sarah van Soelen of een andere ‘Sarah 2.0’ is – telkens was er een nieuwe liefde in beeld vóór het stof van de vorige storm kon neerdalen. Vooral de naam Sarah van Soelen duikt opnieuw op in online commentaren. Er wordt zelfs gesuggereerd dat André nooit écht over haar heen is gekomen. Of zij überhaupt nog een rol in zijn leven speelt, is onduidelijk. Zijzelf heeft zich daar in elk geval niet publiekelijk over uitgesproken.
Wat opvalt, is dat Monique dit keer een stuk terughoudender is. Geen uitgebreide verklaring, geen interviews – alleen de gezamenlijke, zorgvuldig geformuleerde boodschap. Mogelijk heeft ze gekozen voor rust, bescherming van haar zoon en een vorm van waardigheid in een situatie die toch al veel publieke aandacht trekt.
En dat is begrijpelijk. Voor Monique draait het al lang niet meer om drama of roem. Haar focus ligt op stabiliteit, veiligheid en op haar rol als moeder. De oproep van het stel om hun zoon te beschermen tegen negatieve reacties op sociale media is daarin veelzeggend: “Hij is inmiddels op een leeftijd dat hij alles via (social) media mee krijgt.” Een duidelijke boodschap aan de buitenwereld: houd het respectvol.
Wat blijft er over na deze zoveelste breuk? Misschien wel inzicht. Dat liefde, zelfs als die groot is, niet altijd genoeg is. Dat mensen kunnen blijven houden van elkaar, maar toch uit elkaar kunnen groeien. En dat loslaten ook een vorm van liefde kan zijn – omdat je elkaar gunt om verder te gaan, op een manier die wél klopt.
Voor André en Monique zal dit ongetwijfeld weer een nieuwe periode van heroriëntatie worden. Voor hun zoon hopelijk een tijd van rust, met ouders die ondanks alles met respect en liefde samenwerken. Voor de buitenwereld rest alleen begrip – en het besef dat relaties complex zijn, zeker als ze zich afspelen onder een vergrootglas.
De liefde tussen André Hazes en Monique Westenberg heeft jaren standgehouden – tegen de stroom in, met vallen en opstaan. Nu lijkt het erop dat ze definitief voor een ander pad kiezen. Niet omdat de liefde weg is, maar omdat loslaten soms de eerlijkste keuze is.
Dit bericht op Instagram bekijken