-

Algemeen

“Het duurde dertig jaar voordat ze het besefte.”

Avatar foto

Gepubliceerd

2 jaar geleden

op

In 2020 brak ik een persoonlijk taboe toen ik, na drie decennia van onzekerheid en zelfonderzoek, eindelijk mijn ware s*ksuele identiteit omarmde: abros*ksualiteit. Deze term, die voor velen wellicht nieuw of onbekend klinkt, beschrijft een s*ksualiteit die dynamisch is; het kan veranderen, verschuiven en zichzelf opnieuw definiëren door de tijd heen. In het jaar dat ik mijn ware ik omarmde, werd ik direct geconfronteerd met diepgaand onbegrip en ongeloof. Mijn poging om mijn diepste zelf te delen met een goede vriend werd niet alleen betwijfeld, maar ook belachelijk gemaakt, wat een pijnlijke breuk in onze vriendschap veroorzaakte. Dit markeerde het einde van een vriendschap, maar ook het begin van een nieuw, openhartig hoofdstuk in mijn leven, waarin ik mijn eigen pad van acceptatie betrad.

Worstelingen

Gedurende vele jaren worstelde ik met een innerlijk conflict, verborgen achter een façade van verwarring en zelftwijfel, veroorzaakt door een samenleving die vaak slechts drie s*ksuele identiteiten erkende: heteros*ksualiteit, homos*ksualiteit of biss*ksualiteit. De jaren negentig en vroege 2000 waren gekenmerkt door een sterk beperkend perspectief op s*ksualiteit, waarbij alternatieve s*ksuele identiteiten vaak werden afgedaan als fictief of onbelangrijk.

Deze beperkte en vaak rigide visie vertraagde mijn zelfacceptatie aanzienlijk. Ik worstelde voortdurend met een s*ksualiteit die niet vast leek te staan, maar eerder fluctueerde tussen verschillende oriëntaties, zonder enige vorm van stabiliteit of erkenning.

Voorlichting

Het keerpunt in mijn persoonlijke zoektocht kwam toen ik de term ‘abros*ksualiteit’ tegenkwam op een sociale mediapagina van Zoe Stoller, een Amerikaanse maatschappelijk werker die zich inzet voor de bewustwording van de LGBTQ+-gemeenschap. Stoller’s verlichtende berichten over minder bekende s*ksuele identiteiten wierpen niet alleen licht op de diverse realiteiten binnen onze gemeenschap, maar boden ook individuen zoals ik een platform om zichzelf te vinden en te begrijpen in een wereld die vaak slechts de meest zichtbare spectrumkleuren herkent.

Acceptatie

De weg naar zelfacceptatie was bezaaid met uitdagingen, niet alleen vanuit een innerlijk perspectief, maar ook in de confrontatie met maatschappelijke verwachtingen en stereotype beelden. Elke discussie waarin ik mijn s*ksualiteit probeerde te verklaren of verdedigen, benadrukte de noodzaak voor een breder maatschappelijk begrip en acceptatie van s*ksuele diversiteit.

Deze gesprekken hebben me diep doordrongen van het belang om open te staan voor nieuwe ideeën en het omarmen van een veelheid aan identiteiten.

Belangrijke Inzichten en Oproep tot Actie

Mijn ervaring benadrukt enkele cruciale inzichten en een oproep tot actie om een inclusievere en begripvollere samenleving te bevorderen:

Erkenning van Diversiteit

S*ksuele identiteit is inherent dynamisch en verdient erkenning en respect in zowel persoonlijke als publieke discussies. Abros*ksualiteit, hoewel minder bekend, is een legitieme en belangrijke identiteit binnen het spectrum van s*ksuele diversiteit.

Onderwijs en Bewustwording

Het is essentieel om de zichtbaarheid van minder bekende s*ksuele identiteiten te vergroten door educatie, voorlichting en actieve mediaparticipatie. Door mensen te informeren over de diversiteit binnen s*ksuele identiteiten, kunnen we een meer inclusieve en ondersteunende samenleving creëren.

Persoonlijke Verhalen als Krachtige Tools

Het delen van persoonlijke ervaringen kan dienen als een krachtig middel om begrip en acceptatie van s*ksuele diversiteit te bevorderen. Mijn verhaal, en de verhalen van anderen, kunnen helpen om empathie te kweken en stigma’s te doorbreken.

Ondersteuning en Gemeenschap

Actieve ondersteuning vanuit en binnen de LGBTQ+-gemeenschap, evenals van bondgenoten buiten de gemeenschap, is cruciaal voor de geestelijke gezondheid en het welzijn van degenen die zich identificeren met minder bekende identiteiten. Gemeenschap en solidariteit kunnen een enorme bron van kracht en acceptatie zijn.

Voortdurende Dialoog

Het bevorderen van een voortdurende dialoog over s*ksualiteit en identiteit kan leiden tot grotere acceptatie en integratie binnen de samenleving. Open gesprekken en het delen van kennis kunnen helpen om vooroordelen te verminderen en een inclusievere cultuur te bevorderen.

Conclusie

Mijn reis naar het omarmen van abros*ksualiteit was er een van persoonlijke groei en maatschappelijke uitdagingen. Het duurde dertig jaar voordat ik mijn ware identiteit volledig erkende en accepteerde, maar dit proces heeft me sterker gemaakt en heeft mijn begrip van s*ksuele diversiteit verdiept. Mijn ervaring roept op tot meer inclusiviteit en empathie in hoe we alle vormen van s*ksuele identiteit benaderen. Door open te staan voor nieuwe perspectieven en actief te werken aan begrip en acceptatie, kunnen we een samenleving creëren waarin iedereen, ongeacht hun s*ksuele identiteit, zich geaccepteerd en gewaardeerd voelt.

Gerelateerd:

Algemeen

Katja Schuurman en Babette van Veen gesloopt om optreden bij Boulevard: ”Vals kattengejank”

Avatar foto

Gepubliceerd

4 uur geleden

op

25 december 2025

Door

Het had een warm, nostalgisch moment moeten worden in de kerstspecial van RTL Boulevard, maar het optreden van Katja Schuurman en Babette van Veen leidde vooral tot verbazing, discussie en scherpe reacties op sociale media. De twee zangeressen, die in de jaren negentig samen met Guusje Nederhorst furore maakten als onderdeel van het populaire trio Linda, Roos & Jessica, mochten een liedje zingen in de feestelijke uitzending. Wat bedoeld was als een sfeervolle ode aan vroeger, werd door veel kijkers echter ervaren als pijnlijk ongemakkelijk.

Een nostalgische terugkeer met hoge verwachtingen

Voor veel kijkers riep de aankondiging meteen herinneringen op aan een tijdperk waarin Linda, Roos & Jessica niet weg te denken waren van de Nederlandse televisie. De groep ontstond vanuit Goede Tijden, Slechte Tijden, waar Katja Schuurman, Babette van Veen en Guusje Nederhorst uitgroeiden tot publiekslievelingen. Hun muziek was misschien niet technisch hoogstaand, maar wel herkenbaar, vrolijk en onlosmakelijk verbonden met een generatie.

Die nostalgische lading zorgde ervoor dat de verwachtingen hoog lagen. Juist tijdens een kerstspecial, een moment waarop kijkers gevoelig zijn voor emotie en warmte, hoopten velen op een klein, ontroerend eerbetoon aan vroeger. Zeker omdat Guusje Nederhorst er niet meer is en haar plek altijd voelbaar blijft wanneer Katja en Babette samen op een podium staan.

Een optreden dat niet landde

Al snel na het begin van het nummer werd duidelijk dat het optreden niet het gewenste effect had. Op sociale media, met name op X, verschenen vrijwel direct reacties van kijkers die zich verbaasden over de zang en de uitvoering. Waar Katja Schuurman bij sommige kijkers nog wegkwam met haar uitstraling en ontspannen présence, kreeg Babette van Veen het zwaarder te verduren.

Kijkers spraken over een optreden dat “onzeker”, “rommelig” en “niet zuiver” klonk. Ook de lichaamstaal van Babette werd besproken: volgens sommigen oogde ze houterig en zichtbaar gespannen. Het contrast met de professionele setting van RTL Boulevard maakte dat extra pijnlijk. Juist omdat het programma een groot podium biedt, verwachten kijkers een zekere kwaliteit, ook bij een nostalgisch moment.

Sociale media zijn genadeloos

Zoals tegenwoordig vaker gebeurt, speelde het oordeel zich grotendeels af op sociale media. X stroomde vol met korte, scherpe opmerkingen en ironische observaties. Sommige reacties waren mild en begripvol, andere ronduit hard. Humor werd daarbij niet geschuwd. Eén populaire reactie suggereerde zelfs dat dit optreden geschikt zou zijn als alternatieve verhoormethode voor geheime diensten — een opmerking die breed werd gedeeld en geliket.

Toch waren er ook kijkers die het duo verdedigden. Zij wezen erop dat Katja en Babette geen actieve zangcarrières hebben en dat het optreden vooral bedoeld was als gezellig kerstmoment, niet als vocale krachtmeting. “Het hoeft toch niet perfect te zijn?” klonk het bij deze groep. “Het gaat om de herinnering, niet om de noten.”

De erfenis van Linda, Roos & Jessica

Een belangrijk element in de discussie is de erfenis van Linda, Roos & Jessica. De groep stopte definitief na het wegvallen van Guusje Nederhorst, die begin 2004 op jonge leeftijd ziek werd en niet meer beter werd. Haar afwezigheid maakt elk gezamenlijk optreden van Katja en Babette beladen. Voor sommigen is dat reden om extra mild te oordelen, voor anderen juist om kritischer te zijn: als je het doet, moet het goed zijn.

Sindsdien hebben Katja Schuurman en Babette van Veen hun carrière vooral voortgezet in acteerwerk en televisie, niet in muziek. Dat ze af en toe nog samen zingen, gebeurt meestal in een losse, informele context. RTL Boulevard is echter geen huiskamer of reüniefeest, maar een nationaal bekeken entertainmentprogramma. Die context vergroot de lat.

Het spanningsveld tussen nostalgie en kwaliteit

Het optreden legt een breder spanningsveld bloot dat vaker terugkomt op televisie: hoe ver mag nostalgie reiken voordat het schuurt met kwaliteit? Programma’s spelen graag in op herkenning en sentiment, zeker rond kerst. Maar kijkers zijn tegelijkertijd kritischer dan ooit en laten dat direct horen.

Voor de redactie van RTL Boulevard is het balanceren: ruimte geven aan iconen uit het verleden, zonder dat het afbreuk doet aan de professionele uitstraling van het programma. Het optreden van Katja en Babette laat zien hoe dun die lijn kan zijn.

Geen schandaal, wel een les

Hoewel de kritiek fel kan klinken, is er geen sprake van een echt schandaal. Katja Schuurman en Babette van Veen hebben geen regels overtreden en deden zichtbaar hun best om er iets moois van te maken. De commotie zegt misschien wel meer over het huidige medialandschap dan over het optreden zelf.

In een tijd waarin alles wordt gefilmd, gedeeld en beoordeeld, kan een moment van kwetsbaarheid razendsnel omslaan in publieke afrekening. Dat maakt optredens als deze riskant, zeker voor artiesten die niet dagelijks op een podium staan om te zingen.

Conclusie: een kerstmoment dat bleef hangen

Wat bedoeld was als een warme, nostalgische kerstbijdrage, werd uiteindelijk een van de meest besproken momenten van de uitzending. Niet vanwege ontroering, maar vanwege de verdeeldheid onder kijkers. Sommigen genoten van de herinnering, anderen haakten af vanwege de uitvoering.

Eén ding is zeker: het optreden van Katja Schuurman en Babette van Veen heeft niemand onberoerd gelaten. En in televisieland is dat misschien wel het enige criterium dat altijd blijft gelden: of mensen blijven kijken, praten en reageren. Dat deden ze dit keer in ieder geval massaal.

Lees verder