-

Algemeen

“Het duurde dertig jaar voordat ze het besefte.”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

In 2020 brak ik een persoonlijk taboe toen ik, na drie decennia van onzekerheid en zelfonderzoek, eindelijk mijn ware s*ksuele identiteit omarmde: abros*ksualiteit. Deze term, die voor velen wellicht nieuw of onbekend klinkt, beschrijft een s*ksualiteit die dynamisch is; het kan veranderen, verschuiven en zichzelf opnieuw definiëren door de tijd heen. In het jaar dat ik mijn ware ik omarmde, werd ik direct geconfronteerd met diepgaand onbegrip en ongeloof. Mijn poging om mijn diepste zelf te delen met een goede vriend werd niet alleen betwijfeld, maar ook belachelijk gemaakt, wat een pijnlijke breuk in onze vriendschap veroorzaakte. Dit markeerde het einde van een vriendschap, maar ook het begin van een nieuw, openhartig hoofdstuk in mijn leven, waarin ik mijn eigen pad van acceptatie betrad.

Worstelingen

Gedurende vele jaren worstelde ik met een innerlijk conflict, verborgen achter een façade van verwarring en zelftwijfel, veroorzaakt door een samenleving die vaak slechts drie s*ksuele identiteiten erkende: heteros*ksualiteit, homos*ksualiteit of biss*ksualiteit. De jaren negentig en vroege 2000 waren gekenmerkt door een sterk beperkend perspectief op s*ksualiteit, waarbij alternatieve s*ksuele identiteiten vaak werden afgedaan als fictief of onbelangrijk.

Deze beperkte en vaak rigide visie vertraagde mijn zelfacceptatie aanzienlijk. Ik worstelde voortdurend met een s*ksualiteit die niet vast leek te staan, maar eerder fluctueerde tussen verschillende oriëntaties, zonder enige vorm van stabiliteit of erkenning.

Voorlichting

Het keerpunt in mijn persoonlijke zoektocht kwam toen ik de term ‘abros*ksualiteit’ tegenkwam op een sociale mediapagina van Zoe Stoller, een Amerikaanse maatschappelijk werker die zich inzet voor de bewustwording van de LGBTQ+-gemeenschap. Stoller’s verlichtende berichten over minder bekende s*ksuele identiteiten wierpen niet alleen licht op de diverse realiteiten binnen onze gemeenschap, maar boden ook individuen zoals ik een platform om zichzelf te vinden en te begrijpen in een wereld die vaak slechts de meest zichtbare spectrumkleuren herkent.

Acceptatie

De weg naar zelfacceptatie was bezaaid met uitdagingen, niet alleen vanuit een innerlijk perspectief, maar ook in de confrontatie met maatschappelijke verwachtingen en stereotype beelden. Elke discussie waarin ik mijn s*ksualiteit probeerde te verklaren of verdedigen, benadrukte de noodzaak voor een breder maatschappelijk begrip en acceptatie van s*ksuele diversiteit.

Deze gesprekken hebben me diep doordrongen van het belang om open te staan voor nieuwe ideeën en het omarmen van een veelheid aan identiteiten.

Belangrijke Inzichten en Oproep tot Actie

Mijn ervaring benadrukt enkele cruciale inzichten en een oproep tot actie om een inclusievere en begripvollere samenleving te bevorderen:

Erkenning van Diversiteit

S*ksuele identiteit is inherent dynamisch en verdient erkenning en respect in zowel persoonlijke als publieke discussies. Abros*ksualiteit, hoewel minder bekend, is een legitieme en belangrijke identiteit binnen het spectrum van s*ksuele diversiteit.

Onderwijs en Bewustwording

Het is essentieel om de zichtbaarheid van minder bekende s*ksuele identiteiten te vergroten door educatie, voorlichting en actieve mediaparticipatie. Door mensen te informeren over de diversiteit binnen s*ksuele identiteiten, kunnen we een meer inclusieve en ondersteunende samenleving creëren.

Persoonlijke Verhalen als Krachtige Tools

Het delen van persoonlijke ervaringen kan dienen als een krachtig middel om begrip en acceptatie van s*ksuele diversiteit te bevorderen. Mijn verhaal, en de verhalen van anderen, kunnen helpen om empathie te kweken en stigma’s te doorbreken.

Ondersteuning en Gemeenschap

Actieve ondersteuning vanuit en binnen de LGBTQ+-gemeenschap, evenals van bondgenoten buiten de gemeenschap, is cruciaal voor de geestelijke gezondheid en het welzijn van degenen die zich identificeren met minder bekende identiteiten. Gemeenschap en solidariteit kunnen een enorme bron van kracht en acceptatie zijn.

Voortdurende Dialoog

Het bevorderen van een voortdurende dialoog over s*ksualiteit en identiteit kan leiden tot grotere acceptatie en integratie binnen de samenleving. Open gesprekken en het delen van kennis kunnen helpen om vooroordelen te verminderen en een inclusievere cultuur te bevorderen.

Conclusie

Mijn reis naar het omarmen van abros*ksualiteit was er een van persoonlijke groei en maatschappelijke uitdagingen. Het duurde dertig jaar voordat ik mijn ware identiteit volledig erkende en accepteerde, maar dit proces heeft me sterker gemaakt en heeft mijn begrip van s*ksuele diversiteit verdiept. Mijn ervaring roept op tot meer inclusiviteit en empathie in hoe we alle vormen van s*ksuele identiteit benaderen. Door open te staan voor nieuwe perspectieven en actief te werken aan begrip en acceptatie, kunnen we een samenleving creëren waarin iedereen, ongeacht hun s*ksuele identiteit, zich geaccepteerd en gewaardeerd voelt.

Algemeen

Floortje Dessing getrffen door ernstige ziekte: ‘Al dagen niet gegeten en bonkende hoofdpijn’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Tv-maker Floortje Dessing (52) heeft tijdens opnames op Bali naar eigen zeggen een naar ’tropisch v!rus’ opgelopen. Ze heeft al dagenlang niet kunnen eten en kan alleen wat water binnenhouden.

Hoewel ze voor werk op het Indonesische eiland verblijft, hoopte ze ook te kunnen ontspannen tijdens haar verblijf.

Het is voor het eerst in zeven jaar dat ze terug is op Bali, en ze geniet van de veranderingen en kleine details, zoals een bijzondere boom bij haar logeeradres. Helaas kan Dessing echter niet echt genieten vanwege haar z!ekte.

Ze deelde haar situatie met haar 63.000 volgers op social media en vertelde over het ‘n*sty tropisch v!rus’ dat haar al op de tweede dag van haar reis te pakken had genomen.

Ze verblijft momenteel alleen maar binnen onder een muggennet en heeft last van bonzende h00fdpijn.

Het is niet duidelijk welk v!rus ze precies heeft, maar het heeft haar flink te pakken. Ze heeft al dagen niet kunnen eten en houdt alleen water en paracetam0l binnen.

Ondanks haar tegenslag blijft Dessing nuchter en 0ptimistisch. Ze zegt: “Dat is ook reizen… Maar even doorb!jten en we zijn er vast weer.”

Haar volgers sturen haar beterschapswensen, wat haar enigszins helpt om zich wat beter te voelen.

Het is niet de eerste keer dat Dessing wordt getr0ffen door een typische reisaand0ening. In het verleden heeft ze al te maken gehad met verschillende infect!es en aand0eningen tijdens haar reizen, zoals schist0somiasis in Colombia, knokkelk00rts op Bali, hondsd0lheid in Cambodja en tekenencefalitis in Zweden.

Ze heeft zelfs ooit beweerd dat ze werd aangev*llen door duizenden wespen op een eiland in de Stille Oceaan.

Ondanks deze uitdagingen leveren haar reisavonturen prijswinnende tv-programma’s op. Onlangs werd ze geëerd met de Media Oeuvre Award voor haar jarenlange carrière vol ‘schitterende’ programma’s en mooie verhalen.

Ze won in 2016 de Gouden Televizier-Ring met haar programma ‘Floortje naar het einde van de wereld’.

Dessing wordt beschouwd als een ‘klasse apart’ door de jury, bestaande uit AD-columnist Angela de Jong en Spreekbuis-uitgever Richard Otto.

Lees verder