Algemeen
“Het duurde dertig jaar voordat ze het besefte.”
In 2020 brak ik een persoonlijk taboe toen ik, na drie decennia van onzekerheid en zelfonderzoek, eindelijk mijn ware s*ksuele identiteit omarmde: abros*ksualiteit. Deze term, die voor velen wellicht nieuw of onbekend klinkt, beschrijft een s*ksualiteit die dynamisch is; het kan veranderen, verschuiven en zichzelf opnieuw definiëren door de tijd heen. In het jaar dat ik mijn ware ik omarmde, werd ik direct geconfronteerd met diepgaand onbegrip en ongeloof. Mijn poging om mijn diepste zelf te delen met een goede vriend werd niet alleen betwijfeld, maar ook belachelijk gemaakt, wat een pijnlijke breuk in onze vriendschap veroorzaakte. Dit markeerde het einde van een vriendschap, maar ook het begin van een nieuw, openhartig hoofdstuk in mijn leven, waarin ik mijn eigen pad van acceptatie betrad.
Worstelingen
Gedurende vele jaren worstelde ik met een innerlijk conflict, verborgen achter een façade van verwarring en zelftwijfel, veroorzaakt door een samenleving die vaak slechts drie s*ksuele identiteiten erkende: heteros*ksualiteit, homos*ksualiteit of biss*ksualiteit. De jaren negentig en vroege 2000 waren gekenmerkt door een sterk beperkend perspectief op s*ksualiteit, waarbij alternatieve s*ksuele identiteiten vaak werden afgedaan als fictief of onbelangrijk.
Deze beperkte en vaak rigide visie vertraagde mijn zelfacceptatie aanzienlijk. Ik worstelde voortdurend met een s*ksualiteit die niet vast leek te staan, maar eerder fluctueerde tussen verschillende oriëntaties, zonder enige vorm van stabiliteit of erkenning.
Voorlichting
Het keerpunt in mijn persoonlijke zoektocht kwam toen ik de term ‘abros*ksualiteit’ tegenkwam op een sociale mediapagina van Zoe Stoller, een Amerikaanse maatschappelijk werker die zich inzet voor de bewustwording van de LGBTQ+-gemeenschap. Stoller’s verlichtende berichten over minder bekende s*ksuele identiteiten wierpen niet alleen licht op de diverse realiteiten binnen onze gemeenschap, maar boden ook individuen zoals ik een platform om zichzelf te vinden en te begrijpen in een wereld die vaak slechts de meest zichtbare spectrumkleuren herkent.
Acceptatie
De weg naar zelfacceptatie was bezaaid met uitdagingen, niet alleen vanuit een innerlijk perspectief, maar ook in de confrontatie met maatschappelijke verwachtingen en stereotype beelden. Elke discussie waarin ik mijn s*ksualiteit probeerde te verklaren of verdedigen, benadrukte de noodzaak voor een breder maatschappelijk begrip en acceptatie van s*ksuele diversiteit.
Deze gesprekken hebben me diep doordrongen van het belang om open te staan voor nieuwe ideeën en het omarmen van een veelheid aan identiteiten.
Belangrijke Inzichten en Oproep tot Actie
Mijn ervaring benadrukt enkele cruciale inzichten en een oproep tot actie om een inclusievere en begripvollere samenleving te bevorderen:
Erkenning van Diversiteit
S*ksuele identiteit is inherent dynamisch en verdient erkenning en respect in zowel persoonlijke als publieke discussies. Abros*ksualiteit, hoewel minder bekend, is een legitieme en belangrijke identiteit binnen het spectrum van s*ksuele diversiteit.
Onderwijs en Bewustwording
Het is essentieel om de zichtbaarheid van minder bekende s*ksuele identiteiten te vergroten door educatie, voorlichting en actieve mediaparticipatie. Door mensen te informeren over de diversiteit binnen s*ksuele identiteiten, kunnen we een meer inclusieve en ondersteunende samenleving creëren.
Persoonlijke Verhalen als Krachtige Tools
Het delen van persoonlijke ervaringen kan dienen als een krachtig middel om begrip en acceptatie van s*ksuele diversiteit te bevorderen. Mijn verhaal, en de verhalen van anderen, kunnen helpen om empathie te kweken en stigma’s te doorbreken.
Ondersteuning en Gemeenschap
Actieve ondersteuning vanuit en binnen de LGBTQ+-gemeenschap, evenals van bondgenoten buiten de gemeenschap, is cruciaal voor de geestelijke gezondheid en het welzijn van degenen die zich identificeren met minder bekende identiteiten. Gemeenschap en solidariteit kunnen een enorme bron van kracht en acceptatie zijn.
Voortdurende Dialoog
Het bevorderen van een voortdurende dialoog over s*ksualiteit en identiteit kan leiden tot grotere acceptatie en integratie binnen de samenleving. Open gesprekken en het delen van kennis kunnen helpen om vooroordelen te verminderen en een inclusievere cultuur te bevorderen.
Conclusie
Mijn reis naar het omarmen van abros*ksualiteit was er een van persoonlijke groei en maatschappelijke uitdagingen. Het duurde dertig jaar voordat ik mijn ware identiteit volledig erkende en accepteerde, maar dit proces heeft me sterker gemaakt en heeft mijn begrip van s*ksuele diversiteit verdiept. Mijn ervaring roept op tot meer inclusiviteit en empathie in hoe we alle vormen van s*ksuele identiteit benaderen. Door open te staan voor nieuwe perspectieven en actief te werken aan begrip en acceptatie, kunnen we een samenleving creëren waarin iedereen, ongeacht hun s*ksuele identiteit, zich geaccepteerd en gewaardeerd voelt.
Wilfred Genee ontbrak deze week opvallend bij Vandaag Inside. Voor vaste kijkers is dat direct nieuws, want de presentator staat bekend als iemand die vrijwel nooit een uitzending overslaat. Toch was zijn stoel zowel gisteren als vanavond leeg. Niet vanwege onenigheid, ziekte of een conflict achter de schermen, maar om een veel menselijkere reden: Genee heeft bewust besloten om eerder dan gepland met vakantie te gaan.
Een zeldzame afwezigheid
Wie Vandaag Inside regelmatig volgt, weet dat Wilfred Genee normaal gesproken het anker van de tafel is. Hij leidt de gesprekken, houdt de dynamiek tussen Johan Derksen en René van der Gijp in balans en stuurt het programma inhoudelijk bij. Dat hij afwezig is, gebeurt zelden en valt daardoor extra op.
Afgelopen vrijdag kondigde Genee zelf al aan dat hij de laatste twee afleveringen voor de kerstperiode niet zou presenteren. Hij gaf daarbij aan dat hij toe was aan rust en besloot het seizoen iets eerder af te ronden dan zijn tafelgenoten.
Na een intens televisiejaar, met dagelijkse uitzendingen, mediaverplichtingen en nevenprojecten, kiest Genee bewust voor herstel en ontspanning. Het besluit is vooraf afgestemd met de redactie en de zender.
Thomas van Groningen neemt het over
De presentatie wordt tijdelijk waargenomen door Thomas van Groningen. Hij is voor kijkers geen onbekende en heeft eerder laten zien het programma in goede banen te kunnen leiden. Zijn stijl verschilt van die van Genee, maar sluit voldoende aan bij de opzet van Vandaag Inside om de continuïteit te bewaren.
Opvallend is dat Hélène Hendriks deze rol niet op zich neemt. Dat is geen inhoudelijke keuze, maar een praktische. Hendriks is momenteel volop bezig met de voorbereidingen voor De Oranjewinter, het programma dat volgende week start en op hetzelfde tijdstip wordt uitgezonden als Vandaag Inside. Haar agenda laat daarom geen ruimte voor extra presentatiewerk.
Rust na een intens seizoen
Voor Genee was het afgelopen jaar allesbehalve rustig. Naast Vandaag Inside presenteerde hij andere programma’s, was hij actief als interviewer en betrokken bij meerdere mediaformats. De dagelijkse druk van live televisie vraagt veel, zowel mentaal als fysiek.
Door twee afleveringen eerder te stoppen, creëert hij ruimte om op te laden. Dat is geen overbodige luxe in een medialandschap waarin de werkdruk hoog ligt en presentatoren voortdurend zichtbaar moeten zijn.
De keuze past in een bredere trend waarin bekende tv-gezichten vaker open zijn over de noodzaak van balans en herstel.
Afwezigheid is eerder uitzondering dan regel
Dat Wilfred Genee nu ontbreekt, is extra opvallend omdat hij normaal gesproken vrijwel altijd aanwezig is. De laatste keer dat hij een uitzending miste, was begin dit jaar, toen er bij hem thuis brand was uitgebroken.
Destijds ontstond er een opmerkelijk moment: Genee werd aanvankelijk vervangen, maar verscheen later alsnog in de studio. Hij meldde toen dat de situatie thuis onder controle was en dat hij niets meer kon doen.
Achteraf bleek dat die beslissing thuis niet onomstreden was.
Kritiek vanuit huis
In een uitzending van Shownieuws liet Genees echtgenote Lily weten dat zij zich op dat moment alleen had gevoeld. Terwijl zij bezig was met het afhandelen van de nasleep van de brand, vertrok Wilfred naar de studio.
Volgens haar was het juist een moment geweest waarop steun belangrijk was. Die uitspraak maakte indruk, omdat het liet zien hoe dun de scheidslijn kan zijn tussen professionele verplichtingen en privéverantwoordelijkheid.
Die ervaring lijkt bij Genee te hebben meegespeeld in zijn huidige keuze. Dit keer kiest hij duidelijk voor rust en afstand, zonder halve maatregelen.
Begrip bij collega’s en kijkers
Binnen de redactie en onder collega’s is er begrip voor het besluit. Genee heeft het programma jarenlang gedragen en laat zien dat hij verantwoordelijkheid neemt voor zijn eigen welzijn.
Ook onder kijkers klinken vooral begripvolle reacties. Velen vinden het logisch dat iemand na een intens jaar even pas op de plaats maakt. Zeker in een programma dat dagelijks wordt uitgezonden, is continu presteren geen vanzelfsprekendheid.
Dat Vandaag Inside ondanks zijn afwezigheid gewoon doorgaat, laat bovendien zien hoe stevig het format staat.
Wat betekent dit voor de toekomst?
De afwezigheid van Genee is tijdelijk. Na de feestdagen wordt hij weer verwacht aan tafel, wanneer het programma het nieuwe jaar aftrapt. Er is geen sprake van structurele veranderingen of een vertrek.
Zijn korte vakantie onderstreept vooral dat zelfs de meest zichtbare televisiepersoonlijkheden soms afstand nodig hebben. Het is een signaal dat rust geen zwakte is, maar een noodzakelijke voorwaarde om scherp te blijven.
Een bewuste keuze
Waar Genee eerder nog koos om zelfs tijdens een privésituatie in de studio te verschijnen, maakt hij nu een andere afweging. Die ontwikkeling zegt veel over hoe hij zijn rol tegenwoordig ziet: professioneel, betrokken, maar met meer oog voor grenzen.
In een medialandschap waarin alles altijd doorgaat, is het soms juist opvallend als iemand even níét verschijnt. Dat maakt deze afwezigheid niet spectaculair, maar wel betekenisvol.
Tot slot
Wilfred Genee ontbreekt deze week bij Vandaag Inside omdat hij bewust eerder met vakantie is gegaan. Geen drama, geen conflict, maar een weloverwogen besluit na een druk seizoen. De presentatie ligt tijdelijk in handen van Thomas van Groningen, terwijl Hélène Hendriks zich voorbereidt op haar eigen programma.
Na de feestdagen keert Genee terug, uitgerust en klaar voor een nieuw hoofdstuk. Voor nu laat zijn afwezigheid vooral zien dat zelfs vaste gezichten soms even mogen verdwijnen — om daarna sterker terug te komen.