Algemeen
Heftige doodsoorzaak bekendgemaakt Moeder van Kees Momma, bekend van docu Kees vliegt uit
Henriëtte Momma, bekend van de televisie en geliefd bij vele Nederlanders, is eind vorige maand op 90-jarige leeftijd 0verleden.
Miljoenen mensen leerden haar kennen als de zorgzame en liefdevolle moeder van de autistische kunstenaar Kees Momma.
Belangrijke Rol in Bekroonde Documentaires
Henriëtte Momma speelde een cruciale rol in de bekroonde documentaires “Het beste voor Kees” en “Kees vliegt uit”.
Monique Nolte, de maker van beide documentaires, verklaart: “Zij heeft er alles aan gedaan om Kees een mooi en zo goed mogelijk leven te geven. Het is nu de vraag hoe hij het zonder haar gaat redden.” Nolte sprak met deze site over de impact van Henriëtte’s 0verlijden op Kees en zijn familie.
Wie is Kees Momma?
Kees Momma, een autistische man van inmiddels bijna 50 jaar, werd tien jaar geleden bekend door een ontroerende documentaire over hem en zijn ouders.
De film toont de beschermende, maar verouderende ouders van Kees en de worstelingen die hij ervaart met zijn autisme. Kees woont bij zijn ouders en heeft een eigen chalet in hun tuin.
De documentaire laat zien hoe zijn ouders dag en nacht voor hem klaarstaan en hoe ze proberen hem te beschermen tegen de prikkels van de ‘boze buitenwereld’ die hem angstig en depressief maken.
Impact en Bekendheid
De eerste documentaire, waarin onder andere een spraakmakende
scheldtirade van Kees over Duitsers te zien is, maakte hem in één
klap tot een bekende Nederlander.
Dit fragment werd miljoenen keren bekeken op sociale media en platforms zoals Dumpert. Het liet ook zien hoe Henriëtte met engelengeduld en veel liefde haar zoon probeerde te kalmeren.
Henriëtte oogstte daarmee veel lof en bewondering. Monique Nolte noemt het 0verlijden van Henriëtte “een groot verlies voor Kees en zijn familie”.
Een Sterke Persoonlijkheid
Monique Nolte vertelt: “De moeder van Kees was een ongelooflijk sterke persoonlijkheid met een duidelijke missie.
In een tijd waarin we nog weinig wisten over autisme, wist zij Kees te helpen zich te ontwikkelen door te focussen op zijn talenten, zoals tekenen, schilderen en schrijven. Hierdoor heeft Kees zich op een bijzondere manier kunnen ontplooien.”
De sterke band tussen Kees en zijn moeder leidde ertoe dat Kees zeer afhankelijk van haar werd. Nolte legt uit: “Kees is in zijn leven helemaal vergroeid geraakt met zijn moeder.
Haar 0verlijden heeft dan ook een grote impact op Kees. De gezinssituatie verandert nu drastisch en Kees moet een manier zien te vinden om daarmee om te gaan.”
Toekomstige Documentaires
Monique Nolte werkt momenteel aan een nieuwe documentaire die laat zien hoe Kees met het verlies van zijn moeder omgaat en hoe hij nu op zijn eigen benen staat.
Nolte wil nog niet te veel prijsgeven, maar geeft aan: “Hij
heeft natuurlijk veel verdriet, maar het gaat naar omstandigheden
goed met Kees.”
Er zijn in totaal twee nieuwe documentaires over Kees Momma in de maak. Een van de films is een direct vervolg op de bekroonde documentaire “Kees vliegt uit”.
Deze film richt zich op de overgangsperiode waarin Kees volledig zelfstandig gaat wonen. Nolte licht toe: “Kees vliegt uit eindigt met het nieuws dat Kees op zichzelf gaat wonen, maar uiteindelijk is hij toch nog thuis blijven wonen.”
Zelfstandig Wonen
In het tweede deel zien we hoe Kees echt op eigen benen komt te staan en hoe dat proces is geweest voor zijn moeder.
“De nieuwe film zal tonen hoe Kees zich aanpast aan het zelfstandig wonen en hoe zijn broers zich meer met zijn zorg moeten bezighouden. Dit alles maakt deel uit van het complexe proces van afscheid nemen en verdergaan,” aldus Nolte.
Verwachte Releasedata
De eerste nieuwe documentaire over Kees Momma wordt verwacht volgend jaar uit te komen op Videoland.
De tweede documentaire volgt waarschijnlijk een jaar later. Deze films zullen een diepgaand inzicht bieden in het leven van Kees Momma en de impact van het verlies van zijn moeder op zijn leven.
Henriëtte Momma’s overlijden markeert een belangrijk keerpunt in het leven van Kees. Haar toewijding en liefde hebben een blijvende invloed gehad op Kees’ leven en zijn vermogen om zijn talenten te ontwikkelen ondanks de uitdagingen van autisme.
Haar nalatenschap leeft voort in de liefde en zorg die ze aan haar zoon gaf, en in de documentaires die haar buitengewone toewijding aan haar familie vastleggen.
Gratis busvervoer voor asielzoekers tussen Ter Apel en Emmen zorgt voor brede discussie: ‘Is dit de juiste oplossing?’
Het besluit om het busvervoer tussen het asielzoekerscentrum in Ter Apel en station Emmen voortaan kosteloos te maken voor bewoners van het azc, zorgt voor veel reacties in het hele land. Het gaat om een maatregel die vooral bedoeld is om de veiligheid in het openbaar vervoer te verbeteren, maar de keuze roept tegelijkertijd vragen op over gelijkheid, handhaving en de rol van vervoersbedrijven. Voorstanders spreken van een pragmatische aanpak, terwijl anderen vinden dat hiermee een verkeerd signaal wordt afgegeven.
Een lange geschiedenis van incidenten en overlast
Al jaren klinken er zorgen over de situatie op de buslijn tussen Ter Apel en Emmen. Chauffeurs gaven eerder aan dat zij regelmatig te maken kregen met ongewenst gedrag, onduidelijkheid rondom ticketbetalingen en spanningen die opliepen tijdens ritten. Het ging daarbij soms om groepen reizigers die niet wilden betalen of moeite hadden met de regels van het openbaar vervoer.
Hoewel veel ritten zonder problemen verliepen, waren de uitzonderingen heftig genoeg om de veiligheid van chauffeurs en medereizigers onderwerp van gesprek te maken. Buschauffeurs hebben meerdere keren aangegeven dat zij onder grote druk stonden en dat sommige situaties erg onprettig aanvoelden. Voor een sector waarin veiligheid en klantvriendelijkheid centraal staan, was dat een reden om te zoeken naar oplossingen.
Eerdere maatregelen boden onvoldoende resultaat
Het probleem aanpakken was complex. Het COA zette hosts in die bewoners van het azc begeleidden naar de bushalte en hielpen bij het opstappen. Deze hosts moesten vooral zorgen voor rust, begeleiding en uitleg over de regels. In Emmen werden extra toezichthouders ingezet, die reizigers te woord stonden en konden ingrijpen als dat nodig was. Ook Qbuzz schakelde boa’s in op reguliere buslijnen. De buschauffeurs en boa’s hadden portofoons om sneller te kunnen communiceren wanneer zich iets voordeed.
Hoewel deze maatregelen soms hielpen om de situatie tijdelijk te stabiliseren, bleek de structurele overlast niet volledig te verdwijnen. De vraag bleef dus bestaan: wat kan er gedaan worden om ritten veiliger, rustiger en voorspelbaarder te maken?
Nieuwe aanpak: gratis pendeldienst moet rust terugbrengen
Daarom is nu besloten dat het vervoer tussen het azc in Ter Apel en station Emmen gratis wordt. Het doel hiervan is niet om bepaalde groepen te bevoordelen, maar om een belangrijk spanningspunt weg te nemen: de discussie over betalen. In eerdere incidenten bleek vooral de discussie over het wel of niet kopen van een ticket aanleiding voor onrust. Door dat element weg te nemen, hoopt Qbuzz dat de ritten voortaan zonder spanningen verlopen.
Qbuzz-directeur Laurence Hovenkamp noemt deze beleidswijziging een belangrijke schakel in een bredere aanpak. Volgens haar is de combinatie van maatregelen essentieel: toezicht, begeleiding én kosteloos vervoer voor deze specifieke route moeten samen zorgen voor een veiligere omgeving.
“Het vrij beschikbaar stellen van de pendeldienst is een cruciale stap om het totale pakket aan maatregelen te laten slagen,” aldus Hovenkamp.
Het gaat hierbij dus niet enkel om gratis reizen, maar om een compleet beleid dat onrust moet voorkomen en de ervaring van chauffeurs en reizigers moet verbeteren.
Veel discussie op sociale media
Het besluit zorgt online voor stevige reacties. Veel mensen vragen zich af waarom één specifieke groep gratis mag reizen, terwijl andere reizigers wel moeten betalen voor dezelfde afstand. Zij ervaren het als oneerlijk dat er kennelijk middelen beschikbaar zijn om dit vervoer kosteloos te maken, terwijl dit voor regulier openbaar vervoer niet gebeurt.
Aan de andere kant zijn er ook mensen die de keuze pragmatisch en begrijpelijk vinden. Zij wijzen op het feit dat veiligheidspunten in het openbaar vervoer bovenaan staan, en dat het wegnemen van conflictmomenten een bewezen manier is om de rust te bewaren. Volgens deze groep is het beter om te investeren in stabiliteit dan dat chauffeurs en reizigers zich onveilig voelen.
Waarom gratis vervoer als oplossing wordt gezien
Dat de betaaldiscussie zo’n grote rol speelt, heeft vooral te maken met het karakter van de route. Het traject tussen het azc en het station wordt dagelijks gebruikt door een grote, relatief vaste groep reizigers. Voor sommige bewoners van het azc is onduidelijk hoe het Nederlandse betaal- en vervoerssysteem werkt, waardoor misverstanden kunnen ontstaan.
Door het traject tijdelijk gratis te maken, hoopt men de ritten voorspelbaarder te maken en chauffeurs te ontlasten. Als er geen discussies meer zijn bij het instappen, komt er meer rust in de bus én aan de halte. Bovendien maakt het toezicht door hosts en boa’s het makkelijker om te signaleren waar extra uitleg of begeleiding nodig is.
Is dit de omgekeerde wereld?
Veel reacties online zijn gebaseerd op het idee dat er nu een “beloning” wordt gegeven voor gedrag dat eerder tot problemen leidde. Mensen vrezen dat er een precedent wordt geschapen: dat wie onrust veroorzaakt uiteindelijk extra geholpen wordt. Daarom noemen sommigen het besluit symbolisch ‘de omgekeerde wereld’.
Tegelijkertijd benadrukken beleidsmakers dat dit geen beloning is, maar een veiligheidsmaatregel. Het is vergelijkbaar met andere situaties waarin conflicten worden voorkomen door een procedure te vereenvoudigen — zoals wanneer voetbalclubs extra pendelbussen inzetten voor supportersgroepen om opstootjes te voorkomen.
Gelijke behandeling en toegankelijkheid van het openbaar vervoer
Een belangrijk punt in de discussie is het gevoel van gelijkheid. Het openbaar vervoer is een publieke dienst die voor iedereen toegankelijk moet zijn, en veel reizigers vinden dat regels voor iedereen hetzelfde moeten zijn. Wanneer één groep op een bepaalde route gratis reist, roept dat automatisch vragen op over solidariteit, eerlijkheid en uniformiteit van beleid.
Daarom benadrukken de betrokken partijen dat dit een uitzonderlijke situatie is, specifiek gekozen voor een zeer specifiek traject met specifieke veiligheidsuitdagingen. Het is dus geen beleidswijziging die breder wordt ingevoerd.
Hoe gaat het verder?
Voor nu blijft de gratis pendeldienst onderdeel van een proefperiode. In die periode wordt gemeten of het aantal incidenten daadwerkelijk afneemt en of chauffeurs zich veiliger voelen. Ook wordt gekeken of de begeleiding van het COA, de inzet van toezichthouders en het contact tussen vervoerder en overheid voldoende zijn om de situatie duurzaam te verbeteren.
Wanneer blijkt dat de maatregel effectief is, kan deze langer worden aangehouden. Als de resultaten tegenvallen, zullen opnieuw aanpassingen nodig zijn.
Wat vind jij van dit besluit?
Het onderwerp raakt veel mensen, omdat het gaat over veiligheid, verantwoordelijkheid en eerlijkheid. Vind jij het verstandig om dit traject gratis te maken om zo de rust terug te brengen? Of zijn er volgens jou andere oplossingen mogelijk die zowel veilig als eerlijk voelen?
Laat het vooral weten in de reacties — de discussie is nog lang niet voorbij, en jouw mening telt mee in hoe dit soort beleidskeuzes in de toekomst worden vormgegeven.