Algemeen
Einde verhaal bij Eurovisie: ‘NL doet niet meer mee’
Na een lange radiostilte heeft AVROTROS eindelijk een nieuwe verklaring afgelegd, en deze is veelzeggend.
De publieke omroep bijt flink van zich af en laat zelfs weten dat de Nederlandse deelname aan de volgende editie van het Eurovisiesongfestival hoogst onzeker is.
Nieuwe verklaring
In de verklaring roept AVROTROS de European Broadcast Union (EBU) op om veranderingen door te voeren.
Wat de omroep precies bedoelt met deze “veranderingen” is niet geheel duidelijk. “Tot het moment dat AVROTROS vertrouwen heeft dat structurele aanpassingen genomen worden om de artiesten en hun muzikale boodschap weer centraal te stellen, houden we deelname aan het Songfestival in beraad,” aldus het statement.
Onafhankelijk onderzoek
Eerder deze week kondigde de EBU aan dat er een intern onderzoek
op komst is. AVROTROS heeft een verzoek gekregen om hieraan mee te
werken en heeft aangegeven dit ook te zullen doen.
De omroep benadrukt echter dat een intern onderzoek door de EBU naar de EBU zelf onvoldoende is. AVROTROS pleit daarom voor een breder, diepgravend en echt onafhankelijk onderzoek om de problemen binnen de organisatie te adresseren.
Diskwalificatie
De afgelopen editie van het Eurovisiesongfestival verliep desastreus voor Nederland. Tot grote schok van het hele land werd Joost Klein op de dag van de finale gediskwalificeerd.
De reden hiervoor was een incident met een cameravrouw. Wat er precies is voorgevallen, is helaas nog steeds onbekend.
In een eerdere verklaring meldde AVROTROS dat Joost een “dre!gende beweging” zou hebben gemaakt richting de medewerkster.
Later lekte uit dat de vrouw achterover viel, waardoor de camera
kapot ging en zij enkele verw0ndingen opliep.
De zaak ligt momenteel bij het Zweedse 0penbaar Min!sterie, dat moet beslissen of, en wanneer, Joost in de rechtbank moet verschijnen.
De advocaat van Joost Klein heeft eerder aangegeven uit te gaan van vrijspraak. Het is nog afwachten hoe dit zich zal ontwikkelen.
Kritiek en onzekerheid
De kritische houding van AVROTROS jegens de EBU komt niet uit de lucht vallen. De omroep is teleurgesteld over hoe de organisatie met bepaalde situaties omgaat en vindt dat de nadruk weer moet liggen op de artiesten en hun muzikale boodschap.
Dit is een oproep tot een cultuuromslag binnen de EBU, waarbij transparantie en rechtvaardigheid voorop moeten staan.
AVROTROS heeft duidelijk gemaakt dat zij niet zomaar akkoord gaan met de huidige gang van zaken. De omroep eist structurele veranderingen voordat zij zich opnieuw committeren aan deelname.
Dit zou kunnen betekenen dat Nederland zich mogelijk terugtrekt uit de volgende editie van het Eurovisiesongfestival, tenzij de EBU overtuigende stappen onderneemt om de geadresseerde problemen aan te pakken.
Toekomst van de Nederlandse deelname
De onzekerheid over de Nederlandse deelname aan het Eurovisiesongfestival hangt nu in de lucht. Het besluit van AVROTROS om deelname in beraad te houden, zet druk op de EBU om daadwerkelijk veranderingen door te voeren. Voor de Nederlandse muziekliefhebbers en artiesten betekent dit een periode van afwachten.
Een roerige periode
Deze ontwikkelingen komen na een toch al roerige periode voor
Nederland op het Eurovisiesongfestival.
De diskwalificatie van Joost Klein heeft niet alleen geleid tot verontwaardiging, maar ook tot een kritische blik op hoe incidenten worden afgehandeld door de organisatie.
Het is duidelijk dat AVROTROS een sterkere positie inneemt en zich niet neerlegt bij wat zij als onrechtvaardige praktijken beschouwen.
Conclusie
De verklaring van AVROTROS benadrukt de noodzaak voor veranderingen binnen de EBU en de manier waarop het Eurovisiesongfestival wordt georganiseerd.
De omroep roept op tot een onafhankelijk onderzoek en structurele aanpassingen om de integriteit van het festival te waarborgen.
Of Nederland volgend jaar zal deelnemen aan het Eurovisiesongfestival, hangt nu af van de reactie van de EBU op deze oproep.
Deze situatie onderstreept hoe belangrijk het is dat culturele evenementen zoals het Eurovisiesongfestival eerlijk en transparant worden georganiseerd, met de artiesten en hun muziek centraal.
De komende weken zullen cruciaal zijn voor de toekomst van de Nederlandse deelname en mogelijk ook voor de koers die de EBU zal inslaan.
Paus Franciscus (88) overleden: een leven van nederigheid, moed en wereldwijde verbondenheid
Op Tweede Paasdag, 21 april 2025, werd de wereld opgeschrikt door het nieuws van het 0verlijden van Paus Franciscus. In de vroege ochtend meldde het Vaticaan dat de geliefde geestelijk leider op 88-jarige leeftijd vredig is heengegaan in zijn residentie, de Domus Sanctae Marthae, in Vaticaanstad. Het verdrietige nieuws volgt slechts één dag na zijn laatste publieke optreden op Paaszondag, waarmee hij miljoenen mensen nog één keer wist te raken met een boodschap van vrede, mededogen en hoop.
Zijn d00d betekent het einde van een tijdperk, maar ook het begin van een periode van bezinning, dankbaarheid en eerbetoon aan een man die de wereld op unieke wijze wist te verbinden.
Laatste publieke optreden op Paaszondag
Op Eerste Paasdag, zondag 20 april, verscheen paus Franciscus voor het laatst in het openbaar. Ondanks zijn broze gezondheid, toonde hij zich nog eenmaal aan de duizenden gelovigen die zich op het Sint-Pietersplein hadden verzameld. In zijn rolstoel liet hij zich begeleiden naar het balkon van de Sint-Pietersbasiliek, vanwaar hij de traditionele Urbi et Orbi zegen uitsprak: “Aan de stad en de wereld”.
Hoewel hij zijn toespraak dit jaar grotendeels liet voorlezen door een aartsbisschop, was het moment bijzonder emotioneel. De paus groette de menigte met een warme glimlach en wenste iedereen een “Buona Pasqua!” – een vrolijk Pasen. Hij sprak zich uit over meerdere wereldwijde zorgen, met een krachtige oproep tot vrede en vrijheid van religie.
Een boodschap van urgentie en mededogen
In zijn laatste paastoespraak liet Franciscus een diepgaande boodschap na. Hij veroordeelde het toenemende antisemitisme, sprak zijn zorgen uit over het aanhoudende geweld in Gaza, Soedan en Oekraïne, en benadrukte het belang van fundamentele vrijheden.
“Er kan geen echte vrede bestaan zonder vrijheid van religie, zonder vrijheid van denken, van meningsuiting, en zonder respect voor de overtuigingen van anderen,” aldus de paus.
Hij uitte zijn medeleven met de christelijke gemeenschap in Gaza, waar de aanhoudende gevechten volgens hem “een dramatische en betreurenswaardige humanitaire situatie” veroorzaken. Zijn woorden maakten diepe indruk op gelovigen wereldwijd.
Na zijn toespraak werd paus Franciscus, zichtbaar verzwakt maar vastberaden, in een open voertuig rondgereden over het plein, zwaaiend naar de duizenden aanwezigen.
Gezondheid al langere tijd fragiel
Paus Franciscus kampte de afgelopen jaren met meerdere gezondheidsproblemen. Vier weken voor zijn 0verlijden werd hij opgenomen in het Gemelli-z!ekenhuis in Rome, waar hij ruim een maand verbleef wegens een ernstige dubbele longontsteking. Hoewel hij na zijn ontslag voorzichtig hoopvol leek, bleven zijn artsen bezorgd over zijn conditie.
De z!ekte verzwakte hem zodanig dat hij voor het eerst sinds zijn pausverkiezing in 2013 grote delen van de Goede Week moest overslaan. Zo was hij afwezig bij de kruisweg in het Colosseum, de paaswake in de basiliek en de traditionele voetwassing op Witte Donderdag. Wel verscheen hij op Paaszaterdag kort om bezoekers te begroeten.
De officiële d00dsoorzaak was een beroerte, gevolgd door een coma en een onomkeerbare hartstilstand.
Een historische paus
Paus Franciscus werd geboren als Jorge Mario Bergoglio op 17 december 1936 in Buenos Aires, Argentinië. In 2013 werd hij gekozen tot de 266e paus van de Rooms-Katholieke Kerk, als opvolger van paus Benedictus XVI, die vrijwillig terugtrad. Zijn verkiezing was historisch: hij was de eerste paus uit Latijns-Amerika, de eerste jezuïet en de eerste niet-Europese paus in ruim duizend jaar.
Vanaf het begin bracht hij een frisse wind in het Vaticaan. Hij koos bewust voor eenvoud – verbleef niet in het pauselijk paleis, maar in het gastenverblijf; reed in een eenvoudige auto in plaats van in een pausmobiel; en droeg vaak zijn eigen koffertje. Zijn nuchterheid, toegankelijkheid en sociale betrokkenheid maakten hem al snel geliefd bij zowel gelovigen als niet-gelovigen.
Hervormer van het Vaticaan
Een belangrijk onderdeel van zijn pontificaat was het hervormen van de interne structuren van het Vaticaan. Hij pakte corruptie aan binnen de Romeinse Curie, verhoogde de financiële transparantie van het Vaticaan en benoemde meer kardinalen uit niet-westerse landen om de wereldwijde vertegenwoordiging binnen de Kerk te vergroten.
Ook sprak hij zich herhaaldelijk uit over sociale rechtvaardigheid, milieubescherming, de positie van vluchtelingen en de noodzaak van wereldwijde solidariteit. Zijn encycliek Laudato si’, een oproep tot zorg voor de aarde, werd wereldwijd gezien als een mijlpaal binnen het religieuze denken over klimaatverandering.
Een paus van dialoog en empathie
Wat Franciscus werkelijk uniek maakte, was zijn benaderbaarheid. Hij gebruikte gewone taal, schuwde geen gevoelige onderwerpen, en durfde vergeving en barmhartigheid centraal te stellen in zijn leer. Hij zocht de dialoog op met andersdenkenden, andere religies, en zelfs mensen buiten het geloof.
Zo sprak hij zich uit voor een mildere benadering van gescheiden katholieken, homoseksuele stellen, en mensen in complexe levenssituaties. Hij riep op tot inclusiviteit en luisterde oprecht naar de zorgen van de samenleving.
“Wie ben ik om te oordelen?” is misschien wel zijn beroemdste uitspraak – en een die de toon zette voor een kerk die luistert in plaats van alleen voorschrijft.
Wereldwijde reacties en eerbetoon
Na de bekendmaking van zijn 0verlijden stroomden vanuit alle hoeken van de wereld reacties binnen. Leiders van verschillende religies, presidenten, premiers en burgers spraken hun bewondering uit voor de nederige en dappere wijze waarop Franciscus zijn ambt bekleedde.
Vanuit zijn geboorteland Argentinië tot aan de Filippijnen, van Duitsland tot Zuid-Afrika — overal werden kerken geopend voor speciale gebedsdiensten en herdenkingen. Veel mensen noemden hem “de paus van het volk”.
Uitvaart en laatste rustplaats
De uitvaartmis van paus Franciscus staat gepland voor zaterdag 26 april 2025 in de Sint-Pietersbasiliek. Verwacht wordt dat miljoenen mensen wereldwijd de ceremonie live zullen volgen. Aansluitend zal hij worden bijgezet in de Basiliek van Santa Maria Maggiore in Rome, een plek die hem na aan het hart lag en waar hij bij zijn pausverkiezing al bloemen legde voor Maria.
De tussenliggende dagen staan in het teken van rouw en eerbetoon. Pelgrims uit alle continenten trekken naar Rome om afscheid te nemen van de paus die hen hoop, troost en inspiratie gaf.
Een blijvende nalatenschap
De impact van paus Franciscus zal nog jarenlang voelbaar zijn. Hij toonde dat leiderschap niet hard, afstandelijk of ongenaakbaar hoeft te zijn. Integendeel: zijn kracht lag in zijn zachtheid, zijn bereidheid om te luisteren, en zijn diepe geloof in het goede in de mens.
Met zijn 0verlijden verliest de wereld een spiritueel leider, maar zijn boodschap leeft voort. Zijn pleidooien voor vrede, menselijkheid, duurzaamheid en gerechtigheid blijven richtinggevend – zowel binnen als buiten de kerk.
In herinnering
Paus Franciscus bracht de Kerk dichter bij de mensen. Niet via macht, maar via eenvoud. Niet door te oordelen, maar door te verbinden. Hij was een man van zijn tijd, en tegelijkertijd een gids naar een betere wereld. Een man die in stilte afscheid nam, maar wiens woorden blijven klinken.
Rust zacht, paus Franciscus. Je licht blijft branden.