-

Algemeen

Dochter van Bruce Willis en Demi Moore onthult wat er met haar aan de hand is

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Geïnspireerd door de gedurfde en publieke strijd van haar vader tegen frontotemporale dementie, onthulde Tallulah Willis – de jongste van de dochters van Demi Moore en Bruce Willis – een eigen diagn0se.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door tallulah (@buuski)

Onlangs deelde de 30-jarige een lief jeugdmoment waarin haar vader haar op de rode loper droeg, wat erop duidde dat ze als volwassene een verrassende diagn0se had gekregen.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door tallulah (@buuski)

Een Instagram-herinnering gedeeld door Tallulah Willis veranderde in een gesprek over aut1sme. Tallulah, de jongste van drie meisjes gedeeld door Bruce Willis, 69, en zijn ex-vrouw Demi Moore, 61, deelde een video waarin ze als kind te zien is, terwijl ze herhaaldelijk met het hoofd van haar vader speelt terwijl hij haar in zijn armen houdt en met de media praat bij een filmpremière.

Tallulah nodigt uit tot een dialoog met haar 408.000 volgers en onderschrijft de clip van 15 maart: “Vertel me dat je autistisch bent zonder me te vertellen dat je autistisch bent.”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door tallulah (@buuski)

Sommige gebruikers uitten hun liefde voor het lieve moment in de clip, en anderen – bekend met het gedrag dat ze vertoont – raakten aan haar symptomen van autisme, samen met de liefdevolle reactie van haar vader.

“De prachtige manier waarop hij daar niet eens door gefascineerd was en je gewoon bleef vasthouden. Je vader is uniek in zijn soort, en jij ook,” schrijft een internetgebruiker. Een tweede deelt: “Ter verdediging: geschoren hoofden zijn net zo ontspannend als kleine Japanse zand-zen-tuinen.”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door tallulah (@buuski)

Een derde fan voegt eraan toe: “Zijn zorg voor je gevoelens is magisch… Ik ben zo blij dat je momenten hebt vastgelegd in de kluis van voor altijd.”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door tallulah (@buuski)

Recente diagn0se Een van de meest populaire opmerkingen komt van een psycholoog die gespecialiseerd is in neurodivergente aandoeningen.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door tallulah (@buuski)

“Als je openstaat om te delen, heb je dan als kind de diagn0se gekregen?” De gebruiker, die de naam mfizzle draagt, vervolgt: “Ik weet niet zeker hoeveel van je reis je hebt gedeeld, maar zou graag meer willen lezen. Je bent moedig en inspirerend en dit is een heel lieve video. Al het beste!”

In antwoord op de vraag van deze gebruiker schrijft Tallulah: “Dit is de eerste keer dat ik ooit mijn diagn0se publiekelijk heb gedeeld. Ik kwam er deze zomer achter en het heeft mijn leven veranderd.”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door tallulah (@buuski)

Stimmen Volgens de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) is “Autismespectrumstoornis (ASS) een ontwikkelingsstoornis die wordt veroorzaakt door verschillen in de hersenen. Mensen met ASS hebben vaak problemen met sociale communicatie en interactie, en beperkt of repetitief gedrag of interesses.”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door tallulah (@buuski)

Verderop in de Instagram-opmerkingen bood Scout LaRue Willis, 32, meer informatie over waarom het bijgevoegde fragment relevant is voor de toestand van haar kleine zusje. “Ze is aan het stimmen,” schrijft Scout LaRue, verwijzend naar herhaalde bewegingen die sommige mensen met autisme kunnen maken om sensorische input te reguleren.

“Man, die oorkrul,” schrijft Tallulah, verwijzend naar het moment dat ze het oor van haar vader vouwt, die haar aankijkt en lief lacht. “Ik wou dat we sterkere audio hadden.” De strijd van haar vader Tallulah, Scout LaRue en Rumer Willis, 35, hebben hun vader met liefde en steun overladen te midden van zijn voortdurende strijd met afasie en frontotemporale dementie (FTD).

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door tallulah (@buuski)

In 2023 werd bij de Die Hard-ster, die op 19 maart 69 werd, de diagn0se FTD gesteld, een degeneratieve aandoening die vooral de communicatie en het gedrag aantast en niet zozeer het geheugen. Een van de eerste symptomen van de z1ekte van de acteur was afasie, wat invloed heeft op de manier waarop mensen met andere mensen communiceren, schrijven en begrijpen.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door tallulah (@buuski)

Sinds de diagn0ses hebben de geliefden van Willis hun steun uitgesproken voor de aanbeden man, die ook nog twee dochters deelt met zijn vrouw Emma Hemming Willis. “Net als jij zijn wij dol op hem. Wat je misschien niet weet, maar misschien wel kunt voorstellen, is dat in zijn armen gewikkeld zijn de veiligste plek op deze hele wereld is,” schrijft Emma over de ster van The Last Boy Scout met wie ze in 2009 trouwde. “Hij is een echte gentleman. Met zoveel liefde om te geven en te delen. Dat is wat ik te zien krijg, zijn ware kern. Ik kan je vertellen: het is zo puur en zo goed.”

Algemeen

Veel kritiek op online gedeelde video van Jetten: ‘Hij is meer met zichzelf bezig, dan met de politiek..’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De premier is in Nederland traditioneel meer dan alleen een bestuurder. Hij of zij is het gezicht van het kabinet, de voorzitter van de ministerraad en in veel opzichten het morele en symbolische kompas van het land. Juist daarom ligt elke publieke uiting van een regeringsleider onder een vergrootglas. Wat wordt gezegd, hoe het wordt gezegd en zelfs wat iemand online deelt, kan gevolgen hebben voor hoe het gezag van het ambt wordt ervaren. In dat licht zorgen de recente online uitingen van Rob Jetten bij een deel van het publiek voor gefronste wenkbrauwen.

De veranderende rol van een regeringsleider

De afgelopen decennia is de rol van politieke leiders sterk veranderd. Waar premiers vroeger vooral zichtbaar waren via journaals, kranteninterviews en officiële toespraken, speelt sociale media nu een centrale rol. Politici zijn niet langer alleen bestuurders, maar ook persoonlijke merken. Ze laten zich zien op Instagram, reageren op X en posten video’s op platforms waar een jonger publiek actief is.

Die ontwikkeling heeft voordelen. Politiek wordt toegankelijker, menselijker en minder afstandelijk. Burgers zien niet alleen het ambt, maar ook de persoon erachter. Dat kan betrokkenheid vergroten en drempels verlagen, vooral voor jongeren die zich anders misschien nauwelijks aangesproken voelen door politiek.

Tegelijkertijd roept die verschuiving ook vragen op. Waar ligt de grens tussen toegankelijkheid en vrijblijvendheid? En wanneer slaat het om van modern communiceren naar het ondermijnen van het gezag dat bij een ambt hoort?

Rob Jetten en zijn online uitstraling

In het geval van Rob Jetten draait de discussie vooral om filmpjes die hij deelt op sociale media. Korte video’s met een luchtige toon, soms humoristisch, soms speels. Voor zijn aanhangers laten die beelden zien dat hij een eigentijdse leider is, iemand die niet verstijfd raakt door protocollen en die durft te laten zien dat hij ook gewoon mens is.

Critici kijken daar echter heel anders naar. Zij vinden dat sommige filmpjes meer lijken op TikTok-humor dan op communicatie van een regeringsleider. In een tijd waarin Nederland geconfronteerd wordt met internationale spanningen, economische onzekerheid, maatschappelijke verdeeldheid en complexe dossiers, vragen zij zich af of zulke uitingen wel passen bij de zwaarte van het ambt.

Het gaat daarbij niet zozeer om één filmpje, maar om het totaalbeeld dat ontstaat. De vraag is: straalt een premier hiermee rust, betrouwbaarheid en gezag uit, of juist lichtheid en vrijblijvendheid?

Symboliek en timing

Politiek draait niet alleen om inhoud, maar ook om symboliek. Beelden blijven hangen. Zeker in tijden van crisis kijken mensen naar hun leiders voor richting en zekerheid. Dat betekent niet dat een premier nooit mag lachen of luchtig mag zijn, maar wel dat timing en context cruciaal zijn.

Een humoristische video kan onschuldig zijn op een rustige dag, maar heel anders worden ervaren wanneer er tegelijkertijd ernstige dossiers spelen. Denk aan internationale conflicten, spanningen binnen de samenleving of grote economische vraagstukken. In zulke momenten verwachten veel mensen een bepaalde ernst en soberheid van hun leiders.

Critici van Jetten wijzen erop dat juist die context soms lijkt te ontbreken. Ze vragen zich af of de balans wel goed wordt bewaakt tussen moderne communicatie en het besef van verantwoordelijkheid dat bij het premierschap hoort.

Generatiekloof in verwachtingen

De discussie rond Jettens filmpjes legt ook een bredere kloof bloot tussen generaties. Jongere kiezers zijn opgegroeid met sociale media, snelle beelden en informele communicatie. Voor hen voelt een premier die af en toe een luchtige video deelt misschien juist herkenbaar en toegankelijk.

Oudere generaties, of mensen die meer waarde hechten aan traditionele vormen van gezag, ervaren datzelfde gedrag eerder als ongepast. Voor hen hoort een regeringsleider afstand te bewaren en boven de dagelijkse lichtheid te staan. Niet omdat hij onmenselijk moet zijn, maar omdat het ambt nu eenmaal een zekere zwaarte met zich meebrengt.

Beide perspectieven zijn begrijpelijk. De vraag is alleen of een premier iedereen tegelijk kan bedienen zonder het risico te lopen een deel van zijn gezag te verliezen.

Leiderschap in tijden van onzekerheid

Leiderschap wordt vaak pas echt zichtbaar in moeilijke tijden. Dan gaat het niet alleen om beleid, maar ook om uitstraling. Mensen willen het gevoel hebben dat er iemand aan het roer staat die overzicht heeft, kalm blijft en verantwoordelijkheid neemt.

In dat licht wordt elke publieke uiting van een premier onderdeel van een groter verhaal. Zelfs een kort filmpje kan bijdragen aan het beeld dat mensen hebben van hoe serieus iemand zijn rol neemt. Dat betekent niet dat humor verboden is, maar wel dat de afweging zorgvuldig moet zijn.

Critici vrezen dat een te speelse online aanwezigheid afbreuk kan doen aan dat beeld van stabiliteit. Ze vragen zich af of likes en bereik op sociale media opwegen tegen het risico dat het ambt minder serieus wordt genomen.

De andere kant van het verhaal

Aan de andere kant wijzen voorstanders erop dat tijden veranderen. Politiek hoeft niet altijd zwaar en afstandelijk te zijn om effectief te zijn. Juist door zichzelf te laten zien als mens kan een leider vertrouwen winnen. Bovendien bereikt Jetten met zijn online aanpak groepen die anders misschien nooit naar een politiek debat zouden kijken.

Zij benadrukken dat leiderschap niet alleen zit in toon, maar vooral in daden en besluiten. Zolang beleid doordacht is en besluiten standhouden, zou een speelse video geen probleem mogen zijn. Volgens hen is het zelfs gevaarlijk om vast te houden aan een ouderwets beeld van gezag dat niet meer aansluit bij de samenleving van nu.

Een kwestie van balans

Uiteindelijk draait de discussie niet om één video of één politicus, maar om een bredere vraag: hoe ziet modern leiderschap eruit? Hoe combineer je toegankelijkheid met autoriteit? En hoe zorg je ervoor dat communicatie vernieuwend is zonder het gewicht van het ambt te ondergraven?

Voor Rob Jetten ligt daar een duidelijke uitdaging. Zijn online aanwezigheid levert hem zichtbaarheid en bereik op, maar roept ook vragen op over de uitstraling van zijn rol. Het is een dunne lijn tussen verfrissend en onhandig, tussen menselijk en te licht.

Het oordeel ligt bij de kijker

Of de filmpjes van Jetten passen bij zijn rol als premier, blijft uiteindelijk een kwestie van persoonlijke beoordeling. Sommigen zien een moderne leider die meegaat met zijn tijd, anderen zien een politicus die te veel flirt met oppervlakkigheid.

Wat vaststaat, is dat leiderschap vraagt om meer dan alleen goede bedoelingen. Het vraagt om bewustzijn van context, timing en symboliek. In een wereld waarin alles wordt vastgelegd en gedeeld, weegt elke uiting mee.

Kijk dus vooral zelf, vorm je eigen oordeel en praat mee. Want een democratie leeft niet van likes alleen, maar van debat, kritische vragen en een voortdurende dialoog over wat we van onze leiders verwachten.

Lees verder