Algemeen
Vrouw erft krot van haar vader en renoveert het tot een droomhuis
‘Toen ik het appartement liet zien dat ik van mijn vader had geërfd, werd ik uitgelachen door iedereen. Mensen raadden me aan om het te verkopen, maar ik had andere plannen! Niemand geloofde dat ik deze “doorn in het oog” er beter uit kon laten zien, maar het eindresultaat is werkelijk verbluffend geworden, zoals je in dit artikel kunt zien!
De heldin van dit verhaal is een jonge en ambitieuze vrouw die haar beroep maakt als meubelontwerpster. Ze erfde dit appartement van haar vader, een architect die zijn leven lang gewerkt had.
Hoewel haar vader begonnen was met renoveren, besloot de vrouw om de bestaande ruimte volledig te herinrichten en het appartement een tweede kans te geven. Daarom schakelde ze de hulp in van een binnenhuisarchitect.
Het renovatieproces begon met een totale herindeling. Een lange gang werd toegevoegd aan de woonkamer en de ingang naar de keuken werd verplaatst.
De vloer werd bedekt met tegels die hout nabootsen. Ondanks de beperkte ruimte, koos de ontwerper ervoor om de muren te schilderen in een rijke groene kleur, in plaats van de typische lichte tinten.
Bij de ingang zie je een bank met een schoenenrek en een open kapstok. Er werd een ingebouwde opbergkast geplaatst met een dienblad voor de kat.
In het woongedeelte werd gekozen voor een visgraatparketvloer en lichte muren en plafonds. Sneeuwwitte rekken staan in het midden van de kamer, met een zachte zithoek en een tv-hoek. Bij het raam staat een eethoek met antieke stoelen.
Om de keuken af te scheiden van de woonkamer werd een scheidingswand met deur geïnstalleerd. Hier werd een hoekbank geplaatst, op maat gemaakt om de ruimte optimaal te benutten.
De gevels kregen een rustige grijze tint, terwijl voor de tegels op de achterwand een prachtige mintkleur werd gekozen. Op de plaats van de voormalige doorgang staat nu een koelkast.
De slaapkamer kreeg groen behang en een bloemenornament op de accentmuur. Een bed met roze bekleding en een ladekast werden bij het raam geplaatst.
Omdat de eigenaresse vaak vanuit huis werkt, werd een apart kantoor ingericht. Dit werd verdeeld in een ontspanningsruimte bij de ingang en een werkruimte bij het raam. Het recreatiegedeelte kreeg groene muren, terwijl het werkgedeelte wit werd geschilderd.
De badkamer en het toilet werden niet gecombineerd, vanwege praktische overwegingen. Door de herinrichting werd de gang nu verbonden met de badkamer, waar een wasmachine werd geplaatst. De badkamer werd afgewerkt met witte tegels en roze vochtbestendige verf voor de muren.
Een ongemakkelijk televisiemoment kan soms groter worden dan bedoeld. Dat bleek donderdagavond opnieuw in het programma Vandaag Inside, waar een interviewfragment met Lidewij de Vos, de nieuwe leider van Forum voor Democratie, uitgebreid werd besproken. Wat begon als een korte terugblik op een straatinterview, groeide uit tot een breed debat over politieke voorbereiding, mediavaardigheid en de druk die op jonge partijleiders rust.
Het interview dat bleef hangen
De aanleiding was een gesprek dat De Vos eerder had met Jeanneau van Beurden. In dat interview werd haar gevraagd naar het besluit van Forum voor Democratie om de toespraak van de Oekraïense president Volodymyr Zelensky in de Tweede Kamer te boycotten. De partij vond het ongepast dat Kamerleden geen vragen konden stellen tijdens zijn optreden.
Van Beurden stelde een ogenschijnlijk eenvoudige vervolgvraag: stel dat er wél ruimte was geweest voor vragen, wat had De Vos dan aan Zelensky willen vragen? Het antwoord bleef uit. De Vos begon te twijfelen, zocht naar woorden en probeerde zelfs haar assistent te betrekken bij het formuleren van een antwoord. Het fragment duurde bijna een minuut, waarin het vooral stiltes en aarzelingen waren die de toon zetten.
Van fragment naar gespreksonderwerp
In Vandaag Inside werd het fragment uitgebreid getoond. Presentator Wilfred Genee leidde het onderwerp in en nodigde zijn tafelgenoten uit om hun mening te geven. Dat zorgde voor een mix van milde observaties, scherpe kritiek en cynische opmerkingen, zoals kijkers van het programma gewend zijn.
Johan Derksen trapte af met een relativerende maar kritische analyse. Volgens hem heeft Forum voor Democratie met De Vos electorale winst geboekt ten opzichte van haar voorganger Thierry Baudet, maar plaatst hij tegelijkertijd vraagtekens bij haar optreden in onverwachte situaties. “Ze is intelligent,” stelde hij, “maar als ze onverwachts een vraag krijgt, raakt ze het spoor bijster. Dat oogt dan wat onbeholpen.”
Begrip en twijfel aan tafel
Aanvankelijk klonk er ook begrip. Genee merkte op dat iedereen weleens kan struikelen over een vraag. Renske Leijten, die als gast aan tafel zat, sloot zich daarbij aan. Zij wees erop dat live of onverwachte interviews soms lastig zijn, zeker als de vraag niet letterlijk is voorbereid.
Maar dat begrip had grenzen. Leijten benadrukte dat De Vos in dit geval juist wíst waar het interview over zou gaan. “Als je een groot politiek statement maakt door ergens niet bij te zijn,” zei ze, “dan moet je voorbereid zijn op de vraag: waarom, en wat had je anders gedaan?” Volgens haar hoort het bij het vak van politicus om zulke vragen te kunnen beantwoorden, zeker wanneer ze voorspelbaar zijn.
Een tweede kans die weinig opleverde
Het programma liet zien dat Van Beurden De Vos later in het interview nog een tweede kans gaf om haar antwoord te formuleren. Ook toen bleef het antwoord abstract. De Vos sprak vooral over het belang van debat en wederhoor, zonder concreet te benoemen welke vraag zij Zelensky had willen stellen.
Dat zorgde voor verdere irritatie aan tafel. René van der Gijp reageerde met zijn bekende ironie en vroeg zich hardop af of er nog een derde poging zou volgen. Voor hem was het duidelijk: dit was geen klein foutje, maar een moment dat laat zien hoe lastig politieke communicatie kan zijn als de voorbereiding tekortschiet.
Politiek en mediadruk
Het fragment en de reacties daarop raakten aan een breder thema: hoe zwaar de mediadruk is voor jonge of relatief nieuwe partijleiders. De Vos staat nog maar kort aan het roer van Forum voor Democratie en wordt vrijwel dagelijks geconfronteerd met kritische vragen, media-optredens en publieke verwachtingen.
Leijten bracht dat punt ook in. Ze gaf aan dat ze zelf in haar politieke carrière ook momenten had gehad waarop ze stuntelde voor de camera. “Maar,” voegde ze eraan toe, “je leert ervan. Alleen moet je bij zo’n principieel standpunt wel voorbereid zijn.”
Derksen bleef sceptisch. Volgens hem was dit niet de eerste keer dat De Vos moeite had met spontane vragen. Dat roept volgens hem de vraag op of ze voldoende media-getraind is voor haar rol als partijleider.
Publieke reacties en politieke gevolgen
Na de uitzending werd het fragment opnieuw veel gedeeld op sociale media. Sommige kijkers vonden de kritiek overdreven en wezen erop dat De Vos nog in een leerfase zit. Anderen zagen het juist als bevestiging dat Forum voor Democratie moeite heeft om inhoudelijk sterk over te komen in interviews.
Het incident laat zien hoe één moment kan uitgroeien tot een breed besproken onderwerp, zeker in een tijd waarin fragmenten razendsnel worden verspreid. Voor De Vos betekent het waarschijnlijk dat toekomstige interviews met nog meer aandacht worden gevolgd — door journalisten én door critici.
Meer dan een uitglijder?
Of dit moment grote politieke gevolgen zal hebben, is de vraag. Voorlopig lijkt het vooral een leermoment. Tegelijkertijd benadrukt het hoe belangrijk voorbereiding en helderheid zijn in de politiek. Een standpunt innemen is één ding, het overtuigend uitleggen een ander.
Zoals Van der Gijp het samenvatte aan tafel: “Dit is je vak.” Die uitspraak vat misschien wel de kern samen van het hele debat. In de politieke arena telt niet alleen wat je vindt, maar ook hoe je dat onder woorden brengt — zeker als de camera draait.
Voor Lidewij de Vos zal dit fragment voorlopig nog blijven opduiken. Of het haar sterker maakt in toekomstige optredens, zal de komende tijd moeten blijken. Eén ding is zeker: in het huidige medialandschap krijgt niemand nog het voordeel van de twijfel zonder dat het publiek meekijkt.