Algemeen
Kijkers reageren met afschuw op versierpoging van Mark Gillis: ”Dit kan echt niet”
Over Mark Gillis kun je veel zeggen, maar niet dat hij succesvol is bij de vrouwen. Integendeel zelfs, Mark, ook wel bekend als MarkieParkie, lijkt er een talent voor te hebben om vrouwen af te stoten. Dit heeft hij al meerdere keren bewezen en gisteren deed hij opnieuw een poging die, uiteraard, mislukte.
Mark Gillis afgewezen
Mark Gillis, de zoon van miljonair Peter Gillis, laat zien dat geld niet alles kan kopen, zeker niet als het om romantiek gaat. Sinds hij in de schijnwerpers staat, is hij vrijgezel en waarschijnlijk daarvoor ook al.
Dit weerhoudt hem er echter niet van om achter de vrouwen aan te zitten. In februari vorig jaar vond er een opmerkelijk incident plaats toen Mark naakt op een massagetafel lag en zijn oog liet vallen op een ontharingsspecialiste. De Spaanse dame was echter niet gecharmeerd van zijn avances en wees hem resoluut af.
Dit incident was zeker niet de laatste keer dat Mark een blauwtje liep. Tijdens de opnames van de realityshow “Massa is Kassa” wordt hij regelmatig gezien terwijl hij zijn (gebrek aan) charmes probeert uit te oefenen op het vrouwelijk schoon dat hij daar tegenkomt.
Versierpoging opnieuw mislukt
Deze week zag Mark opnieuw een aantrekkelijke dame, dit keer
iemand die in een frietkraam werkte die door zijn vader Peter was
ingehuurd voor een huisfeestje. In zijn typische stijl probeerde
hij het meisje voor zich te winnen met een onhandige vraag of ze
‘nog wat nachtjes wilde blijven’. Helaas voor Mark ging ook deze
poging pijnlijk mis.
De frietbakkende dame had totaal geen interesse in Mark Gillis, en dit werd pijnlijk duidelijk. Kijkers van de realityshow waren het roerend eens: de beelden waren ronduit schaamteloos en gênant. Voor degenen die benieuwd zijn naar deze gênante situatie, kunnen de beelden hieronder zelf bekijken.
Reflectie op Mark’s Pogingen
Mark’s herhaalde mislukte pogingen om vrouwen voor zich te winnen roepen vragen op over zijn benadering en zelfbewustzijn. Ondanks zijn geld en bekendheid, lijkt hij niet in staat om een blijvende indruk te maken op de vrouwen die hij probeert te versieren. Zijn directe en vaak onhandige aanpak werkt duidelijk niet in zijn voordeel.
Dit leidt tot de bredere vraag of Mark zich bewust is van hoe hij overkomt en of hij bereid is zijn aanpak te veranderen. Het is duidelijk dat zijn huidige strategie niet werkt, en een meer respectvolle en subtiele benadering zou hem misschien betere resultaten opleveren.
De Reputatie van Mark Gillis
Mark Gillis heeft inmiddels een reputatie opgebouwd die
grotendeels gebaseerd is op zijn mislukte versierpogingen. Dit
imago kan schadelijk zijn voor zowel zijn persoonlijke als
professionele leven. Het feit dat zijn pogingen om vrouwen te
versieren vaak eindigen in publieke afwijzingen, doet weinig goeds
voor zijn zelfvertrouwen en publieke perceptie.
Als hij zijn imago wil verbeteren, zou hij kunnen overwegen om zijn benadering te herzien en misschien wat advies in te winnen over hoe hij beter met vrouwen kan omgaan. Een meer oprechte en respectvolle houding zou hem niet alleen helpen bij het vinden van een partner, maar zou ook zijn publieke imago ten goede komen.
Conclusie
Mark Gillis blijft een fascinerend figuur binnen de Nederlandse entertainmentwereld, maar niet altijd om de juiste redenen. Zijn voortdurende mislukte pogingen om vrouwen te versieren blijven een bron van amusement en soms plaatsvervangende schaamte voor kijkers.
Terwijl zijn vader Peter succesvol is in het zakenleven, lijkt Mark nog veel te leren te hebben als het gaat om interpersoonlijke relaties.
Het is te hopen dat Mark op een dag een manier vindt om authentieke en wederzijdse verbindingen te maken zonder zijn huidige ongemakkelijke benadering. Tot die tijd blijft hij een voorbeeld van hoe geld en bekendheid niet altijd garant staan voor succes in de liefde.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.