Algemeen
Kijkers reageren met afschuw op versierpoging van Mark Gillis: ”Dit kan echt niet”
Over Mark Gillis kun je veel zeggen, maar niet dat hij succesvol is bij de vrouwen. Integendeel zelfs, Mark, ook wel bekend als MarkieParkie, lijkt er een talent voor te hebben om vrouwen af te stoten. Dit heeft hij al meerdere keren bewezen en gisteren deed hij opnieuw een poging die, uiteraard, mislukte.
Mark Gillis afgewezen
Mark Gillis, de zoon van miljonair Peter Gillis, laat zien dat geld niet alles kan kopen, zeker niet als het om romantiek gaat. Sinds hij in de schijnwerpers staat, is hij vrijgezel en waarschijnlijk daarvoor ook al.
Dit weerhoudt hem er echter niet van om achter de vrouwen aan te zitten. In februari vorig jaar vond er een opmerkelijk incident plaats toen Mark naakt op een massagetafel lag en zijn oog liet vallen op een ontharingsspecialiste. De Spaanse dame was echter niet gecharmeerd van zijn avances en wees hem resoluut af.
Dit incident was zeker niet de laatste keer dat Mark een blauwtje liep. Tijdens de opnames van de realityshow “Massa is Kassa” wordt hij regelmatig gezien terwijl hij zijn (gebrek aan) charmes probeert uit te oefenen op het vrouwelijk schoon dat hij daar tegenkomt.
Versierpoging opnieuw mislukt
Deze week zag Mark opnieuw een aantrekkelijke dame, dit keer
iemand die in een frietkraam werkte die door zijn vader Peter was
ingehuurd voor een huisfeestje. In zijn typische stijl probeerde
hij het meisje voor zich te winnen met een onhandige vraag of ze
‘nog wat nachtjes wilde blijven’. Helaas voor Mark ging ook deze
poging pijnlijk mis.
De frietbakkende dame had totaal geen interesse in Mark Gillis, en dit werd pijnlijk duidelijk. Kijkers van de realityshow waren het roerend eens: de beelden waren ronduit schaamteloos en gênant. Voor degenen die benieuwd zijn naar deze gênante situatie, kunnen de beelden hieronder zelf bekijken.
Reflectie op Mark’s Pogingen
Mark’s herhaalde mislukte pogingen om vrouwen voor zich te winnen roepen vragen op over zijn benadering en zelfbewustzijn. Ondanks zijn geld en bekendheid, lijkt hij niet in staat om een blijvende indruk te maken op de vrouwen die hij probeert te versieren. Zijn directe en vaak onhandige aanpak werkt duidelijk niet in zijn voordeel.
Dit leidt tot de bredere vraag of Mark zich bewust is van hoe hij overkomt en of hij bereid is zijn aanpak te veranderen. Het is duidelijk dat zijn huidige strategie niet werkt, en een meer respectvolle en subtiele benadering zou hem misschien betere resultaten opleveren.
De Reputatie van Mark Gillis
Mark Gillis heeft inmiddels een reputatie opgebouwd die
grotendeels gebaseerd is op zijn mislukte versierpogingen. Dit
imago kan schadelijk zijn voor zowel zijn persoonlijke als
professionele leven. Het feit dat zijn pogingen om vrouwen te
versieren vaak eindigen in publieke afwijzingen, doet weinig goeds
voor zijn zelfvertrouwen en publieke perceptie.
Als hij zijn imago wil verbeteren, zou hij kunnen overwegen om zijn benadering te herzien en misschien wat advies in te winnen over hoe hij beter met vrouwen kan omgaan. Een meer oprechte en respectvolle houding zou hem niet alleen helpen bij het vinden van een partner, maar zou ook zijn publieke imago ten goede komen.
Conclusie
Mark Gillis blijft een fascinerend figuur binnen de Nederlandse entertainmentwereld, maar niet altijd om de juiste redenen. Zijn voortdurende mislukte pogingen om vrouwen te versieren blijven een bron van amusement en soms plaatsvervangende schaamte voor kijkers.
Terwijl zijn vader Peter succesvol is in het zakenleven, lijkt Mark nog veel te leren te hebben als het gaat om interpersoonlijke relaties.
Het is te hopen dat Mark op een dag een manier vindt om authentieke en wederzijdse verbindingen te maken zonder zijn huidige ongemakkelijke benadering. Tot die tijd blijft hij een voorbeeld van hoe geld en bekendheid niet altijd garant staan voor succes in de liefde.
Krijgen ag*nten in Bureau Utrecht betaald voor hun deelname? Peter en Eduard geven eindelijk duidelijkheid
Het televisieprogramma Bureau Utrecht, waarin programmamaker Ewout Genemans een jaar lang meeliep met p0litieagenten in de Domstad, is inmiddels uitgegroeid tot een van de grootste kijkcijferhits van het moment. Het programma geeft een unieke inkijk in het dagelijkse werk van agenten en laat zien wat er gebeurt achter de schermen van een p0litieteam dat voortdurend schakelt tussen meldingen, emoties, veiligheid en menselijkheid.
Met inmiddels zeven seizoenen binnen de bredere Bureau-reeks — waarvan Bureau Burgwallen, Bureau Arnhem en Bureau Rotterdam eerdere successen waren — heeft Bureau Utrecht opnieuw een groot publiek weten te boeien. Veel kijkers raken geïnteresseerd in de agenten achter het uniform en stellen vragen over hun dagelijkse werk, hun motivatie en hun ervaringen met de camera’s.
Een van de meest gestelde vragen gaat over de deelname zelf: krijgen de agenten betaald voor hun rol op televisie? Het antwoord zorgt voor veel verbazing, en dat geven Peter en Eduard — twee van de populairste agenten uit de reeks — helder in een recent interview.
Een kijkje achter de schermen dat miljoenen mensen raakt
In het zevende seizoen van de serie volgen we een divers team van agenten: Rebecca, Ellen, Lennart, Kiki, Kirsten, Naomi, Yannick, Frank, Maikel, en natuurlijk het duo Peter en Eduard. Iedere aflevering laat zien wat er op straat gebeurt, maar ook wat je normaal niet ziet: de emoties, de hectiek, het geduld, de humor en de saamhorigheid in het team.
Het succes van Bureau Utrecht komt niet alleen door de spannende meldingen die worden afgehandeld, maar vooral door de menselijkheid van de agenten. Kijkers leren hen beter kennen en ontdekken dat achter iedere agent ook gewone mensen schuilgaan die hun werk met passie doen, maar soms ook worstelen met lastige situaties.
Dat maakt de vraag over financiële compensatie des te relevanter: met zoveel kijkers, zoveel impact en zoveel betrokkenheid zou je verwachten dat de agenten extra beloond worden voor hun deelname. De werkelijkheid blijkt echter heel anders.
Krijgen de agenten betaald voor Bureau Utrecht?
In een gesprek met Veronica Superguide worden Peter en Eduard — twee publiekslievelingen — gevraagd of zij een vergoeding ontvangen voor hun deelname aan het televisieprogramma.
Hun antwoord is verrassend simpel én eerlijk:
“Nee hoor, was het maar waar!”
Er wordt dus géén extra vergoeding uitgekeerd aan de agenten die meedoen. Voor velen komt dat onverwacht, omdat de mediawereld bekendstaat om flinke vergoedingen voor mensen die op televisie verschijnen. Denk aan realityprogramma’s, talentenshows of documentaires: deelnemers ontvangen daar vaak wel een financiële compensatie.
In Bureau Utrecht is dat anders. De agenten doen mee als onderdeel van hun werk, en de opnames vinden plaats tijdens hun reguliere diensten. De extra uren, intensiteit of publieke aandacht leveren dus geen extra financiële beloning op.
Waarom doen de agenten dan wél mee?
De logische vervolgvraag is: waarom zou je op nationale televisie verschijnen als je er niet extra voor betaald krijgt?
Daar hebben Peter en Eduard beiden een duidelijk, maar verschillend antwoord op.
Eduard: bijdragen aan begrip voor het p0litiewerk
Eduard vertelt dat zijn motivatie vooral ligt in het creëren van begrip voor het vak. Hij wil graag laten zien wat agenten dagelijks meemaken en hoeveel druk er soms op hen ligt.
Hij zegt:
“Ik wil mensen laten zien wat wij als p0litie allemaal over ons heen krijgen. Dat verhaal wilde ik graag voortzetten.”
Voor hem draait deelname dus om transparantie en maatschappelijke impact. Door de camera’s een jaar lang mee te nemen, hoopt hij dat kijkers meer inzicht krijgen in hoe breed en uitdagend het p0litiewerk werkelijk is — van kleine buurtconflicten tot emotioneel zware meldingen.
Peter: twijfels, een duwtje in de rug en onverwacht succes
Peter had juist een heel andere start. Hij bekent dat hij lange tijd twijfelde of hij zich moest opgeven. De deadline kwam steeds dichterbij en zelfs een kwartier voor het verstrijken van die tijd had hij zijn inschrijving nog niet verstuurd.
Volgens Peter was het uiteindelijk een collega die de knoop doorhakte:
“We moesten ons voor een bepaalde datum opgeven en een kwartiertje voor de deadline had ik dat nog niet gedaan.”
Het blijkt een beslissing te zijn geweest die zijn leven op onverwachte manieren veranderde. Peter groeide in razend tempo uit tot een van de meest geliefde agenten van de serie. Op sociale media ontvangen hij en Eduard talloze positieve berichten, waardoor ze een vaste schare fans hebben opgebouwd.
Peter is dankbaar voor die steun, maar blijft tegelijkertijd nuchter:
“Je weet van tevoren dat het kan gebeuren, dus het hoort er een beetje bij. Maar wat het echt met je doet als persoon, dat weet je pas achteraf.”
Hij benadrukt dat hij niet bekend wil staan als een televisiepersoonlijkheid:
“Ik wil bekendstaan om het werk dat ik laat zien. Ik ben gewoon Peter, niet de nieuwe Daan.”
Met de verwijzing naar ‘de nieuwe Daan’ doelt hij op Daan — een collega-agent uit eerdere Bureau-reeksen — die eveneens enorm populair werd door zijn televisieoptredens.
Publieke waardering als grootste beloning
Hoewel de agenten geen extra vergoeding ontvangen, blijkt dat waardering van kijkers een belangrijke rol speelt in hun motivatie. Veel kijkers sturen berichten via Instagram, laten complimenten achter onder filmpjes, of spreken hen aan op straat.
Kijkers waarderen vooral:
-
de geduldige toon die de agenten aannemen,
-
hun humor tijdens stressvolle situaties,
-
de menselijke manier waarop ze met burgers omgaan,
-
en hun uitleg over waarom bepaalde keuzes worden gemaakt.
Door het programma ontstaat er meer begrip voor het p0litiewerk. Burgers zien niet alleen de incidenten zelf, maar ook de gesprekken, overwegingen, emoties en dilemma’s die voorafgaan aan beslissingen.
Voor Peter en Eduard voelt dat als een vorm van erkenning die verder gaat dan een financiële vergoeding. Het laat zien dat hun werk ertoe doet en dat het publiek hen ziet als mensen die zich met hart en ziel inzetten voor de veiligheid van anderen.
Waarom Bureau Utrecht zo goed werkt voor televisie
Dat Bureau Utrecht zo’n enorme hit is, heeft meerdere redenen. De serie combineert:
-
actie met rustige observaties,
-
spanning met humor,
-
emotie met professionaliteit,
-
en kwetsbare momenten met krachtige interventies.
Ewout Genemans weet het p0litiewerk toegankelijk te maken zonder sensatiezucht, waardoor de serie bijzonder geschikt is voor een breed publiek. Van jongeren die nieuwsgierig zijn naar de praktijk van het blauwe uniform tot volwassenen die willen begrijpen wat er speelt in hun eigen wijk: de serie toont het allemaal.
Daarnaast zijn de agenten herkenbare figuren geworden. Niet als sterren, maar als gewone mensen die toevallig een bijzondere baan hebben.
De impact van bekendheid op het dagelijks leven van een agent
Hoewel Peter en Eduard hun bekendheid omarmen, blijft de realiteit dat ze ook gewoon op straat moeten werken. Dat betekent dat ze soms worden herkend tijdens een dienst, aangesproken door bewoners of gecomplimenteerd door voorbijgangers.
Peter zegt hierover dat bekendheid “een beetje bij het programma hoort”, maar dat hij graag wil dat mensen hem vooral zien als p0litieman, niet als televisiegezicht.
Zijn nuchtere houding en oprechte manier van communiceren maken hem geliefd. Dat is misschien wel de grootste reden waarom kijkers zo graag naar hem en zijn collega’s kijken.
Conclusie: geen extra geld, wel een groot publiek dat meeleeft
Agenten die deelnemen aan Bureau Utrecht krijgen geen vergoeding voor hun rol op televisie. Toch kiezen zij ervoor om mee te doen om een reden die misschien nog waardevoller is: om het echte p0litiewerk zichtbaar te maken, begrip te creëren en te laten zien hoe veelzijdig en menselijk hun vak is.
Peter en Eduard veroverden de harten van kijkers door hun eerlijkheid, humor en professionaliteit. Dat zij dit zonder extra betaling doen, versterkt wellicht nog meer hoe authentiek hun inzet is.
En precies dat maakt Bureau Utrecht tot een van de meest geliefde en besproken tv-programma’s van dit moment.