Algemeen
Blonde Rosa in Lang Leve de Liefde doet onthulling: ’13 gasten op één festival!’
Wanneer je meedoet aan LLDL, kort voor Lang Leve de Liefde, dan ben je uiteraard op zoek naar de ware liefde om de rest van je leven mee te spenderen.
Of natuurlijk om je OnlyFans-kanaal te promoten, zoals we de laatste tijd ook zo vaak zien gebeuren. Het biedt mannelijk Nederland in ieder geval leuke televisie in de avond, vooral wanneer de deelnemers in de hottub springen.
Wanneer er jonge deelnemers meedoen aan het programma, zien we steeds vaker dat hun ‘bodycount’ een belangrijk onderdeel is van de ondervraging. De ‘bodycount’ verwijst naar het aantal mensen met wie iemand in zijn of haar leven het bed heeft gedeeld.
Wat opvalt, is dat mannen vaak moeite hebben met vrouwen die een hoge ‘bodycount’ hebben, terwijl ze het bij zichzelf minder problematisch vinden.
Rosa uit LLDL heeft geen probleem met haar verleden
Vragen naar de bodycount van iemand doe je natuurlijk niet zomaar, daar hebben we de kaartjes voor die altijd klaarliggen in dit programma.
Toch stond deze vraag niet op het kaartje; deze jongen deed alsof de vraag op een kaartje stond. Rosa’s bodycount blijkt 20 te zijn, wat natuurlijk helemaal prima is.
Gelukkig zei hij er niets negatiefs over. Dat Rosa goed haar best doet om een leuke jongen te vinden, blijkt wel uit haar actie op een festival. Daar heeft ze armbandjes uitgedeeld met de tekst ‘You’re hot’ en haar telefoonnummer, in de hoop dat een leuke jongen haar zou appen of bellen.
Briljant natuurlijk; iedere gast zou hetzelfde willen doen met bloedmooie dames op een festival. Het probleem voor haar date is echter dat ze 13 armbandjes heeft gemaakt voor 13 leuke jongens, wat hij behoorlijk ‘ordi’ vindt.
De zoektocht naar liefde in LLDL
In Lang Leve de Liefde draait het allemaal om het vinden van een match, en het programma biedt een platform waar deelnemers hun ware liefde kunnen ontmoeten.
De dynamiek tussen de deelnemers wordt vaak beïnvloed door hun persoonlijke geschiedenis en verwachtingen. Vragen over de bodycount zijn een voorbeeld van hoe het verleden een rol speelt in de zoektocht naar een partner.
De dubbele standaard
Het fenomeen van de dubbele standaard komt vaak naar voren in
gesprekken over de bodycount. Mannen hebben vaak moeite met vrouwen
die een hoge bodycount hebben, terwijl ze hetzelfde bij zichzelf
acceptabel vinden.
Dit kan leiden tot spanningen en ongemakkelijke situaties tijdens dates, zoals we zagen bij Rosa en haar date. Het is belangrijk om te erkennen dat deze dubbele standaard oneerlijk en onterecht is, en dat elke persoon het recht heeft om zijn of haar eigen verleden te hebben zonder veroordeeld te worden.
Rosa’s creativiteit en zelfvertrouwen
Rosa’s actie op het festival toont haar creativiteit en zelfvertrouwen. Door armbandjes uit te delen met haar telefoonnummer, nam ze het initiatief om haar kansen op liefde te vergroten. Dit soort proactieve benadering laat zien dat ze bereid is om buiten de gebaande paden te treden om haar doel te bereiken.
Hoewel haar date het misschien ‘ordi’ vond, kan het ook gezien worden als een slimme en moedige manier om nieuwe mensen te ontmoeten.
Conclusie
Deelname aan LLDL biedt een unieke kans om liefde te vinden, maar het brengt ook de persoonlijke normen en waarden van deelnemers aan het licht.
De discussie over bodycount en de verschillende perspectieven daarop benadrukken de behoefte aan meer openheid en eerlijkheid in relaties. Het is essentieel dat deelnemers zichzelf kunnen zijn zonder veroordeeld te worden op basis van hun verleden.
Rosa’s verhaal is een voorbeeld van iemand die zelfverzekerd en
creatief is in haar zoektocht naar liefde. Het laat zien dat er
geen enkele juiste manier is om een partner te vinden, en dat
iedereen zijn eigen weg moet vinden.
LLDL biedt een platform waar deze persoonlijke verhalen tot leven komen en waar kijkers kunnen leren van de ervaringen van de deelnemers.
Als kijkers kunnen we leren om minder oordelend te zijn en meer open te staan voor de unieke verhalen en ervaringen van anderen.
Lang Leve de Liefde blijft een fascinerend programma dat ons een kijkje geeft in de complexiteit van menselijke relaties en de zoektocht naar liefde.
Jade Kops deelt aangrijpend bericht over haar gezondheid: “Het was heftig, verdrietig, onwerkelijk en goed tegelijk”
De jonge influencer Jade Kops (18) heeft via Instagram opnieuw openhartig gedeeld over haar strijd met een ernstige z!ekte. In een emotionele post vertelt ze dat er voor het eerst een uitvaartverzorger bij haar thuis is geweest om haar wensen en ideeën te bespreken. Het gesprek markeert een moeilijk, maar belangrijk moment in haar leven — en ze kiest ervoor om die kwetsbare realiteit met haar volgers te delen.
“Een ochtend met een zwarte én een fijne rand”
Jade begint haar bericht met een eerlijke beschrijving van hoe intens de dag was.
“Vanochtend was een ochtend met een zwarte rand, maar tegelijkertijd ook met een fijne rand,” schrijft ze. “Er kwam namelijk voor de eerste keer een uitvaartverzorger bij ons thuis om kennis te maken en mijn wensen en ideeën te bespreken.”
Het zijn woorden die bij veel van haar volgers binnenkomen. Jade vertelt dat ze erg tegen het gesprek had opgezien, maar dat het achteraf gezien ook een vorm van rust bracht.
“Ik zag hier ontzettend tegenop, maar achteraf gezien was het ergens ook fijn,” vervolgt ze. “Van de week plaats ik een post met meer uitleg en gevoelens, maar even kort gezegd: het was heftig, verdrietig, onwerkelijk en goed tegelijkertijd.”
De jonge vrouw probeert, ondanks haar omstandigheden, op een eerlijke en waardige manier te praten over alles wat bij haar z!ekte komt kijken. Dat maakt haar Instagram-account inmiddels voor duizenden volgers een plek van inspiratie en herkenning.
Een brief aan haar “lieve, vervelende tumor”
Slechts een week eerder deelde Jade een andere ontroerende boodschap: een open brief aan haar z!ekte, die ze liefdevol maar scherp richtte aan haar “lieve, vervelende tumor”.
Daarin blikte ze terug op de afgelopen jaren — op haar behandelingen, op haar hoop, en op de bijzondere momenten die ondanks alles waardevol zijn gebleven.
“Het is alweer vierenhalf jaar geleden dat jij onverwacht mijn keel binnenkwam,” schreef ze. “Sinds dat moment is negentig procent van mijn leven heftig, verdrietig, onwerkelijk en angstig. Alle normale dingen zijn veranderd in een grote droom.”
In haar bericht vertelt Jade dat haar leven sinds de diagnose vol uitdagingen is, maar ook vol betekenis. Ze benadrukt dat ze nog altijd intens gelukkig is, ondanks de beperkingen die haar z!ekte met zich meebrengt.
De realiteit van uitbehandeld zijn
In haar brief schreef Jade openlijk dat ze inmiddels uitbehandeld is. De medische mogelijkheden zijn uitgeput, maar ze richt haar blik niet op wat ze verliest — ze kiest bewust om te leven dag voor dag.
“Je (de tumor) bent en blijft mijn grootste vijand,” schreef ze, “maar tegelijkertijd leven we nog met een redelijk goede kwaliteit. Samen. Dag voor dag en stap voor stap. Mijn kloppende hart is een onbetaalbaar cadeau.”
Die laatste zin raakte veel mensen diep. Ze benadrukt de kracht van aanvaarding zonder op te geven — een evenwicht dat ze met veel moed weet te vinden.
Hoewel haar gezondheid kwetsbaar is, straalt haar toon iets krachtigs uit: een bewuste keuze voor leven, liefde en aanwezigheid.
Vriendschap en steun
Jade is niet alleen bekend van haar open berichten, maar ook van haar vriendschap met zangeres Emma Kok. De twee jonge vrouwen delen een hechte band en begrijpen elkaars realiteit op een dieper niveau.
Emma, die zelf een langdurige medische geschiedenis heeft, sprak eerder al met bewondering over Jades kracht en optimisme. Hun vriendschap laat zien hoe belangrijk verbinding en begrip zijn in moeilijke tijden.
In de reacties onder haar berichten stromen dagelijks steunbetuigingen binnen. Mensen schrijven dat ze geraakt zijn door haar woorden, haar nuchtere blik en haar vermogen om zelfs in de donkerste momenten licht te vinden.
De kracht van delen
Dat Jade haar reis publiek deelt, is volgens haarzelf geen zoektocht naar medelijden, maar naar echte verbinding. Door open te spreken over onderwerpen die vaak worden weggestopt, hoopt ze het taboe te doorbreken rond z!ekte, angst en afscheid.
“Ik weet dat het voor anderen misschien moeilijk is om te lezen,” schreef ze eerder, “maar voor mij voelt het goed om eerlijk te zijn. Dit is mijn leven, en ik wil het delen zoals het is — niet mooier of makkelijker dan de werkelijkheid.”
Die openheid maakt haar account tot een bijzondere plek op sociale media. Tussen de luchtige posts en dagelijkse updates van leeftijdsgenoten, vormt Jades stem een menselijk en eerlijk tegengeluid — eentje dat hoop geeft, juist omdat het zo echt is.
Een blik op de toekomst
Ondanks het zware onderwerp blijft Jade niet hangen in somberheid. Ze vertelt dat ze nog mooie plannen heeft voor de komende tijd, zolang haar gezondheid dat toelaat.
Haar motto blijft duidelijk: leven zolang het kan, en genieten van wat er is. In een van haar eerdere berichten schreef ze:
“Ik leef omdat ik wil leven. Het liefst nog dagen, maanden en jarenlang.”
Die zin is voor veel van haar volgers uitgegroeid tot een soort mantra. Het benadrukt de kracht van de menselijke wil om te blijven hopen, ook als de toekomst onzeker is.
De reacties: “Wat een bijzondere jonge vrouw”
Onder haar meest recente post regent het reacties van vrienden, volgers en onbekenden die geraakt zijn door haar eerlijkheid.
“Wat een dappere en mooie ziel ben jij,” schrijft iemand. “Je woorden zetten alles in perspectief.”
Een ander reageert:
“Dankjewel dat je dit deelt. Het herinnert ons eraan hoe kostbaar het leven is.”
Ook andere jongeren laten weten dat Jades openheid hen helpt om met meer dankbaarheid naar hun eigen leven te kijken.
Dit bericht op Instagram bekijken
Een dag vol emoties, maar ook rust
Het bezoek van de uitvaartverzorger was voor Jade ongetwijfeld zwaar. Toch beschrijft ze de ervaring niet als louter verdrietig, maar ook als verhelderend. Het gesprek gaf haar ruimte om zelf keuzes te maken over zaken waar ze eerder niet aan durfde te denken.
“Het voelde onwerkelijk,” schrijft ze, “maar ook goed. Alsof ik een stukje regie terugkreeg.”
Die balans tussen verdriet en kracht typeert haar houding sinds het begin van haar z!ekte. Ze weigert om haar leven enkel door angst te laten bepalen. In plaats daarvan zoekt ze telkens opnieuw naar rust in het onzekere.
Hoop als leidraad
Wie door Jades posts scrolt, ziet niet alleen verdriet, maar vooral leven. Ze deelt foto’s van momenten met vrienden, van kleine uitstapjes, van bloemen, zonlicht en koffie. Alles wat het leven kleur geeft, blijft belangrijk voor haar.
Die aandacht voor het gewone maakt haar verhaal herkenbaar voor iedereen — z!ek of gezond. Want haar woorden raken aan iets universeels: het besef dat elke dag waarde heeft, hoe moeilijk die soms ook is.
“Het voelt alsof elke ochtend zowel een dreiging als een wonder is,” schreef ze in haar brief. “Maar één ding blijft zeker: ik geef niet op.”
Een boodschap die blijft hangen
Met haar openheid, kracht en woorden vol gevoel heeft Jade Kops in korte tijd een grote indruk gemaakt. Haar posts worden gedeeld, besproken en geprezen — niet om het verdriet dat ze beschrijft, maar om de hoop en menselijkheid die eruit spreken.
Ze laat zien dat praten over moeilijke onderwerpen niet per se zwaar hoeft te zijn, zolang het met eerlijkheid en liefde gebeurt. En dat zelfs in de donkerste dagen, iets moois kan schuilen: verbinding, begrip en de moed om te blijven ademen, dag na dag.