Algemeen
Oud-bodyguard Angelina Jolie doet boekje open over hoe ze Brad Pitt behandelde
Angelina Jolie en Brad Pitt’s scheiding was zeer openbaar en de nasleep lijkt erg ingewikkeld te zijn. Er lijkt nu nieuwe informatie beschikbaar te zijn.
Een voormalige veiligheidsagent van Brad Pitt en Angelina Jolie beweert dat de actrice probeerde een kloof te creëren tussen de acteur en hun kinderen.
In rechtbankdocumenten, nu in handen van de pers, beweren de advocaten van Pitt dat een voormalige bewaker, Tony Webb, te horen kreeg dat Jolie haar kinderen had opgedragen niet met Pitt te praten tijdens de voogdijbezoeken.
Geheimhouding verplicht
De documenten beweren ook dat Jolie probeerde de bewakers stil te houden door geheimhoudingsovereenkomsten (NDA’s) te gebruiken.
Deze documenten werden ingediend als onderdeel van de langdurige juridische strijd tussen de exen over hun Château Miraval wijngaard, en hun daaropvolgende juridische conflicten over het gebruik van NDA’s.
Volgens de rechtbankdocumenten was Webb “twee decennia lang het hoofd van Jolie’s beveiligingsdienst, tot ongeveer vier jaar na de scheiding”.
Webb beweert dat Jolie “van hem en zijn medewerkers eiste dat ze NDA’s ondertekenden met betrekking tot verschillende persoonlijke en professionele details van haar leven en dat van haar familie”.
Beveiligingsdienst onder druk gezet
Nadat het stel de scheiding had aangevraagd en verwikkeld raakte in een strijd om de voogdij over hun zes kinderen, beweren de documenten dat Webb “meerdere telefoontjes kreeg van Jolie’s vertegenwoordiger dat hij zijn personeel eraan moest herinneren dat ze NDA’s hadden afgesloten met Jolie. Als ze zouden getuigen in een voogdijzaak, zou Jolie hen aanklagen”.
Webb verklaart dat hij deze boodschap heeft overgebracht aan zijn medewerkers en dat beide medewerkers “bevestigden dat ze van plan waren te getuigen als ze gedagvaard zouden worden”. Verder beweren de documenten dat “één van hen Webb vertelde dat ‘hij zou getuigen over uitspraken die hij hoorde die mevrouw Jolie tegen de kinderen deed, waarin ze hen aanmoedigde om geen tijd door te brengen met meneer Pitt tijdens de voogdij bezoeken”.
De documenten beweren dat “de twee beveiligingsbedrijven allebei getuigden” ondanks de vermeende dreiging om aangeklaagd te worden, en “kort daarna ontsloeg Jolie het bedrijf van meneer Webb”.
Het lijkt erop dat Webb zelf — die nu voor Pitt werkt — niet beweert persoonlijk Jolie’s vermeende opmerkingen tegen haar kinderen te hebben gehoord. Jolie’s advocaat, Paul Murphy, gaf later een verklaring vrij waarin hij inging op de beweringen.
“De voortdurende poging van de heer Pitt om gewone NDA’s voor beveiligingspersoneel en huishoudelijke hulpen gelijk te stellen met zijn eis voor een uitgebreide NDA om zijn betreurenswaardige acties te verbergen, blijft teleurstellend,” verklaarde Murphy. “Deze zaak gaat niet over NDA’s in het algemeen, maar over macht en controle. Het enige wat Angelina ooit heeft gewild, was scheiding en gezondheid, met positieve relaties tussen alle leden van hun familie, inclusief Mr Pitt. Ze kijkt uit naar de dag dat hij haar eindelijk kan laten gaan.”
De laatste indiening komt iets meer dan een maand nadat Jolie’s advocaten documenten indienden waarin ze beweren dat Pitt haar “fysiek mishandelde” tijdens een vermeend incident in 2016 in een vliegtuig, waarvan ze zei dat het de aanleiding was voor haar echtscheiding.
Eigendom “Château Miraval” gelinkt aan geheimhoudingsovereenkomst?
De motie die op 4 april werd ingediend door het juridische team van Jolie draaide grotendeels om het hevige juridische geschil tussen de exen over hun eigendomsaandelen van hun Franse wijnmakerij Château Miraval.
Jolie’s advocaten dienden de motie in waarin ze de rechtbank vroegen om Pitt en zijn juridische team te dwingen om “antwoorden” en “documenten” te verstrekken die uitleggen waarom de Oscar-winnende acteur “plotseling zijn aankoop van Jolie’s aandeel in Miraval afhankelijk maakte van haar instemming met een sterk uitgebreide NDA die nu Pitt’s persoonlijke wangedrag dekt, al dan niet gerelateerd aan Miraval”.
Jolie beweert in de documenten dat Pitts eis voor deze NDA zijn poging was om zijn vermeende misbruik van haar en hun kinderen “te verbergen”. Na een officieel onderzoek naar het al dan niet fysiek misbruik van Pitt tijdens een vliegtuigreis in 2016, is Pitt nooit aangeklaagd. Documenten ingediend door Pitt’s juridische team in juni 2023 beweren echter dat het Jolie’s team was die een “bredere” NDA aanvroeg, niet hij.
Algemeen
Veel kritiek op online gedeelde video van Jetten: ‘Hij is meer met zichzelf bezig, dan met de politiek..’
De premier is in Nederland traditioneel meer dan alleen een bestuurder. Hij of zij is het gezicht van het kabinet, de voorzitter van de ministerraad en in veel opzichten het morele en symbolische kompas van het land. Juist daarom ligt elke publieke uiting van een regeringsleider onder een vergrootglas. Wat wordt gezegd, hoe het wordt gezegd en zelfs wat iemand online deelt, kan gevolgen hebben voor hoe het gezag van het ambt wordt ervaren. In dat licht zorgen de recente online uitingen van Rob Jetten bij een deel van het publiek voor gefronste wenkbrauwen.
De veranderende rol van een regeringsleider
De afgelopen decennia is de rol van politieke leiders sterk veranderd. Waar premiers vroeger vooral zichtbaar waren via journaals, kranteninterviews en officiële toespraken, speelt sociale media nu een centrale rol. Politici zijn niet langer alleen bestuurders, maar ook persoonlijke merken. Ze laten zich zien op Instagram, reageren op X en posten video’s op platforms waar een jonger publiek actief is.
Die ontwikkeling heeft voordelen. Politiek wordt toegankelijker, menselijker en minder afstandelijk. Burgers zien niet alleen het ambt, maar ook de persoon erachter. Dat kan betrokkenheid vergroten en drempels verlagen, vooral voor jongeren die zich anders misschien nauwelijks aangesproken voelen door politiek.
Tegelijkertijd roept die verschuiving ook vragen op. Waar ligt de grens tussen toegankelijkheid en vrijblijvendheid? En wanneer slaat het om van modern communiceren naar het ondermijnen van het gezag dat bij een ambt hoort?
Rob Jetten en zijn online uitstraling
In het geval van Rob Jetten draait de discussie vooral om filmpjes die hij deelt op sociale media. Korte video’s met een luchtige toon, soms humoristisch, soms speels. Voor zijn aanhangers laten die beelden zien dat hij een eigentijdse leider is, iemand die niet verstijfd raakt door protocollen en die durft te laten zien dat hij ook gewoon mens is.
Critici kijken daar echter heel anders naar. Zij vinden dat sommige filmpjes meer lijken op TikTok-humor dan op communicatie van een regeringsleider. In een tijd waarin Nederland geconfronteerd wordt met internationale spanningen, economische onzekerheid, maatschappelijke verdeeldheid en complexe dossiers, vragen zij zich af of zulke uitingen wel passen bij de zwaarte van het ambt.
Het gaat daarbij niet zozeer om één filmpje, maar om het totaalbeeld dat ontstaat. De vraag is: straalt een premier hiermee rust, betrouwbaarheid en gezag uit, of juist lichtheid en vrijblijvendheid?
Symboliek en timing
Politiek draait niet alleen om inhoud, maar ook om symboliek. Beelden blijven hangen. Zeker in tijden van crisis kijken mensen naar hun leiders voor richting en zekerheid. Dat betekent niet dat een premier nooit mag lachen of luchtig mag zijn, maar wel dat timing en context cruciaal zijn.
Een humoristische video kan onschuldig zijn op een rustige dag, maar heel anders worden ervaren wanneer er tegelijkertijd ernstige dossiers spelen. Denk aan internationale conflicten, spanningen binnen de samenleving of grote economische vraagstukken. In zulke momenten verwachten veel mensen een bepaalde ernst en soberheid van hun leiders.
Critici van Jetten wijzen erop dat juist die context soms lijkt te ontbreken. Ze vragen zich af of de balans wel goed wordt bewaakt tussen moderne communicatie en het besef van verantwoordelijkheid dat bij het premierschap hoort.
Generatiekloof in verwachtingen
De discussie rond Jettens filmpjes legt ook een bredere kloof bloot tussen generaties. Jongere kiezers zijn opgegroeid met sociale media, snelle beelden en informele communicatie. Voor hen voelt een premier die af en toe een luchtige video deelt misschien juist herkenbaar en toegankelijk.
Oudere generaties, of mensen die meer waarde hechten aan traditionele vormen van gezag, ervaren datzelfde gedrag eerder als ongepast. Voor hen hoort een regeringsleider afstand te bewaren en boven de dagelijkse lichtheid te staan. Niet omdat hij onmenselijk moet zijn, maar omdat het ambt nu eenmaal een zekere zwaarte met zich meebrengt.
Beide perspectieven zijn begrijpelijk. De vraag is alleen of een premier iedereen tegelijk kan bedienen zonder het risico te lopen een deel van zijn gezag te verliezen.
Leiderschap in tijden van onzekerheid
Leiderschap wordt vaak pas echt zichtbaar in moeilijke tijden. Dan gaat het niet alleen om beleid, maar ook om uitstraling. Mensen willen het gevoel hebben dat er iemand aan het roer staat die overzicht heeft, kalm blijft en verantwoordelijkheid neemt.
In dat licht wordt elke publieke uiting van een premier onderdeel van een groter verhaal. Zelfs een kort filmpje kan bijdragen aan het beeld dat mensen hebben van hoe serieus iemand zijn rol neemt. Dat betekent niet dat humor verboden is, maar wel dat de afweging zorgvuldig moet zijn.
Critici vrezen dat een te speelse online aanwezigheid afbreuk kan doen aan dat beeld van stabiliteit. Ze vragen zich af of likes en bereik op sociale media opwegen tegen het risico dat het ambt minder serieus wordt genomen.
De andere kant van het verhaal
Aan de andere kant wijzen voorstanders erop dat tijden veranderen. Politiek hoeft niet altijd zwaar en afstandelijk te zijn om effectief te zijn. Juist door zichzelf te laten zien als mens kan een leider vertrouwen winnen. Bovendien bereikt Jetten met zijn online aanpak groepen die anders misschien nooit naar een politiek debat zouden kijken.
Zij benadrukken dat leiderschap niet alleen zit in toon, maar vooral in daden en besluiten. Zolang beleid doordacht is en besluiten standhouden, zou een speelse video geen probleem mogen zijn. Volgens hen is het zelfs gevaarlijk om vast te houden aan een ouderwets beeld van gezag dat niet meer aansluit bij de samenleving van nu.
Een kwestie van balans
Uiteindelijk draait de discussie niet om één video of één politicus, maar om een bredere vraag: hoe ziet modern leiderschap eruit? Hoe combineer je toegankelijkheid met autoriteit? En hoe zorg je ervoor dat communicatie vernieuwend is zonder het gewicht van het ambt te ondergraven?
Voor Rob Jetten ligt daar een duidelijke uitdaging. Zijn online aanwezigheid levert hem zichtbaarheid en bereik op, maar roept ook vragen op over de uitstraling van zijn rol. Het is een dunne lijn tussen verfrissend en onhandig, tussen menselijk en te licht.
Het oordeel ligt bij de kijker
Of de filmpjes van Jetten passen bij zijn rol als premier, blijft uiteindelijk een kwestie van persoonlijke beoordeling. Sommigen zien een moderne leider die meegaat met zijn tijd, anderen zien een politicus die te veel flirt met oppervlakkigheid.
Wat vaststaat, is dat leiderschap vraagt om meer dan alleen goede bedoelingen. Het vraagt om bewustzijn van context, timing en symboliek. In een wereld waarin alles wordt vastgelegd en gedeeld, weegt elke uiting mee.
Kijk dus vooral zelf, vorm je eigen oordeel en praat mee. Want een democratie leeft niet van likes alleen, maar van debat, kritische vragen en een voortdurende dialoog over wat we van onze leiders verwachten.