Algemeen
Ik heb mijn date gedumpt nadat ze 45 minuten te laat was, maar ik weet niet zeker of ik het juiste heb gedaan
Een Eerste Date vol Verwachtingen en Lessen: Het Verhaal van Mark
Daten is een avontuur vol onzekerheden en elke beslissing kan cruciaal zijn, vaak gebaseerd op beperkte informatie. De druk om de juiste stappen te zetten, vooral tijdens een eerste ontmoeting, kan overweldigend zijn. Dit verhaal gaat over een eerste date die niet verliep zoals gepland en de waardevolle lessen die hieruit geleerd kunnen worden.
De Verwachtingen van de Eerste Date
Mark, onze verteller, had via een datingwebsite een eerste date gepland met een vrouw. Ze hadden afgesproken om elkaar om 14.00 uur in een café te ontmoeten.
Mark arriveerde op tijd, maar zijn date was nergens te bekennen. Om 14.10 uur ontving hij een sms van haar, waarin ze vroeg of hij al in het café was.
Mark bevestigde dit, waarop zij aangaf nog thuis te zijn en over twintig minuten te zullen vertrekken.
Dit was de eerste rode vlag voor Mark. In plaats van zich aan de
afgesproken tijd te houden, koos zijn date ervoor om te wachten tot
ze zeker wist dat hij er al was.
Voor Mark voelde dit als een gebrek aan respect en betrokkenheid. Hij begon zich af te vragen of deze date wel de moeite waard was. Ondanks zijn twijfels besloot hij te blijven wachten, in de hoop dat de situatie zou verbeteren.
De Verwarring en Het Wachten
Mark voelde zich ontmoedigd. Hij had zijn kant van de afspraak nagekomen door op tijd te zijn, terwijl zijn date pas besloot te vertrekken nadat ze zeker wist dat hij er was.
Dit zorgde voor een gevoel van onevenwichtigheid en gebrek aan respect voor zijn tijd. Hij besloot om zijn koffie te drinken en vertrok om 14.30 uur, toen ze nog steeds niet was gearriveerd.
Terwijl hij daar zat, kon Mark het niet helpen om te piekeren over wat dit gedrag betekende. Was het een test om te zien hoe geduldig hij was?
Of was het gewoon een gebrek aan respect voor zijn tijd en inspanning? Hoe langer hij wachtte, hoe meer hij begon te beseffen dat dit niet de manier was waarop hij wilde dat een relatie zou beginnen. Het wachten werd een symbool van wat hij wel en niet zou tolereren in toekomstige relaties.
De Boze Reactie
Om 14.45 uur ontving Mark een sms van zijn date, waarin ze vroeg waar hij was. Hij antwoordde eerlijk dat hij was vertrokken nadat hij zijn koffie had gedronken en zij nog steeds niet was gearriveerd.
De reactie van zijn date was fel en beschuldigend. Ze verweet
hem dat hij haar had moeten laten weten dat hij wegging en
bekritiseerde zijn beslissing.
Mark was verbijsterd door haar reactie. In plaats van zich te verontschuldigen voor haar eigen vertraging, koos ze ervoor om hem aan te vallen.
Dit bevestigde zijn vermoeden dat ze niet alleen onrespectvol was, maar ook niet bereid was om verantwoordelijkheid te nemen voor haar acties.
Het hele voorval liet hem achter met een bittere nasmaak, maar ook met een duidelijke les over wat hij wilde en niet wilde in een partner.
Reflectie: Was Het Een Test?
Deze ervaring roept belangrijke vragen op over de verwachtingen en etiquette rondom daten. Moeten mannen bereid zijn om langer te wachten, zelfs als de ander te laat is zonder geldige reden?
Was dit een test van haar kant om zijn geduld en vastberadenheid te meten, of simpelweg een gebrek aan respect voor zijn tijd?
Mark besloot dat, ongeacht de reden, zijn date niet geslaagd was
voor zijn persoonlijke test van respect en betrouwbaarheid.
Voor hem was de ervaring een leermoment over wat hij wel en niet accepteert in een potentiële partner. Het was een herinnering dat daten een wederzijds respectvol proces moet zijn, en dat het belangrijk is om trouw te blijven aan je eigen normen en waarden.
Belangrijkste Lessen Uit Mark’s Ervaring
- Communicatie is Cruciaal: Zorg ervoor dat beide partijen duidelijk communiceren over verwachtingen en eventuele vertragingen. Dit voorkomt misverstanden en frustraties.
- Respect voor Elkaars Tijd: Tijd is waardevol. Beide partijen moeten dit respecteren en hun afspraken nakomen. Te laat komen zonder een geldige reden toont een gebrek aan respect voor de ander.
- Grenzen Stellen: Het is belangrijk om je eigen grenzen en verwachtingen te kennen en deze te handhaven, zelfs als de ander dit niet doet. Dit helpt om gezonde relaties te bevorderen.
- Geduld en Flexibiliteit: Hoewel geduld een deugd is, moet het niet worden misbruikt. Flexibiliteit betekent niet dat je respectloos gedrag moet tolereren. Wees bereid om te wachten, maar alleen binnen redelijke grenzen.
- Leren van Ervaringen: Elke date, zelfs de mislukte, biedt waardevolle inzichten over wat je zoekt in een partner en wat je verwacht in een relatie. Gebruik deze ervaringen om je datingstrategie te verfijnen.
Conclusie
Daten kan ingewikkeld zijn, maar het belangrijkste is om trouw
te blijven aan je eigen waarden en verwachtingen.
Door open communicatie en respect voor elkaar te behouden, kunnen deze ervaringen dienen als leermomenten die ons dichter bij een compatibele partner brengen.
Mark’s verhaal herinnert ons eraan dat wederzijds respect en duidelijke communicatie de hoekstenen zijn van elke succesvolle relatie.
De World Cup-wedstrijd in Hamar had voor Suzanne Schulting het moment moeten worden waarop ze met frisse energie liet zien hoever haar ontwikkeling op de langebaan inmiddels reikt. De Nederlandse topatlete, jarenlang één van de meest dominante shorttrackers ter wereld, werkt al enige tijd aan een zorgvuldig opgebouwde overstap naar het langebaanschaatsen. De 500 meter in het Noorse Vikingskipet was voor haar een belangrijke test. Maar wat een leerzame avond had moeten worden, veranderde in een opeenstapeling van tegenvallers.
Waar atleten normaal gesproken tot op de seconde hun warming-up timen en hun focus afstellen op de startprocedure, werd Schulting geconfronteerd met een uitzonderlijke reeks onderbrekingen. Een defect startpistool, meerdere valse starts die geen valse starts bleken, een langdurige pauze en uiteindelijk een valpartij zorgden voor een avond die totaal anders verliep dan gepland.
Een onrustige start van de 500 meter
De eerste wedstrijd van de avond begon met Schulting in de openingsrit tegen de Japanse Rio Yamada. Schulting stond klaar, geconcentreerd en gefocust, maar direct bij het eerste startmoment leek er sprake van een valse start. Dat scenario herhaalde zich al snel. Normaal gesproken volgt na twee valse starts diskwalificatie, maar de wedstrijdleiding merkte vrijwel meteen dat het startpistool niet correct functioneerde.
Het probleem bleek groter dan een eenvoudige hapering. De organisatie besloot tot een eerste korte onderbreking om het apparaat te controleren, maar na de hervatting ging het opnieuw mis. Dat leidde tot een pauze van maar liefst een half uur, zodat jury, starters en technische staf de tijd hadden om de procedure te herstellen. Voor een sprintafstand als de 500 meter – waarin explosiviteit, timing en mentale focus essentieel zijn – is zo’n onderbreking enorm ingrijpend.
In totaal stond Schulting bijna vijftig minuten langer aan de kant dan gepland. Het betekende dat haar zorgvuldig opgebouwde wedstrijdroutine volledig doorbroken werd. Toch bleef ze rustig, iets wat ze uit haar shorttrackachtergrond goed kent. Want wie jarenlang shorttrackwedstrijden heeft gereden, weet dat onverwachte situaties en herstarts erbij horen.
Eindelijk een start – maar dan gaat het mis
Toen de derde poging wél soepel verliep, kwamen beide rijdsters goed weg. Schulting opende sterk en leek het ritme te vinden dat ze zo graag wilde laten zien. Maar nog geen honderd meter later ging het fout. In de eerste bocht verloor ze haar balans en gleed ze onderuit. Terwijl ze over het ijs schoof, scheurde haar schaatspak open. Een kleine seconde van verlies aan controle zorgde direct voor een race die voorbij was voordat die echt begonnen was.
Schulting stond snel op, maar aan de teleurstelling viel niet te ontkomen. Niet alleen de val, maar vooral het gevoel dat de hele avond tegenzat, maakte indruk. Een gescheurd pak maakt zo’n moment extra ongemakkelijk, juist omdat de schaatswereld gewend is aan perfectie, strakke routines en een vrijwel foutloos verloop van wedstrijden.
Achteraf gaf Schulting aan dat ze zich goed voelde en zin had in deze race. Dat het juist nu misging, na zo’n lange wachttijd en verstoorde startprocedure, frustreerde haar zichtbaar. Ze had gehoopt op een stabiele uitvoering om haar progressie te toetsen – en precies dat ontbrak.
Waarom de start zo’n grote rol speelt op de 500 meter
De 500 meter is de meest explosieve afstand binnen het langebaanschaatsen. Waar een vijf- of tien kilometer draait om souplesse en uithoudingsvermogen, gaat bij de sprint alles om het moment van wegschieten. De start bepaalt bij deze afstand vaak de helft van de eindtijd. Een te vroege of te late reactie kost direct tenths, en tenths zijn op dit niveau gigantische verschillen.
Daarom gelden voor de start zeer strikte regels. De starter moet volledig synchroon werken met de rijders. Wanneer het pistool hapert of onvoorspelbaar afgaat, kan er geen eerlijke wedstrijd plaatsvinden. De jury koos dan ook terecht voor een uitgebreide controle om zeker te zijn dat het apparaat niet opnieuw zou haperen. Voor de rijders betekende het echter een lange wachttijd, waarin spanning en focus voortdurend opnieuw opgebouwd moesten worden.
De langebaanambities van Suzanne Schulting
Wie Schulting alleen kent van het langebaanschaatsen, mist een groot deel van haar indrukwekkende verhaal. Ze domineerde jarenlang het mondiale shorttrackcircuit, waar ze olympische titels, wereldtitels en Europese onderscheidingen verzamelde. Toch koos ze er bewust voor om een nieuwe uitdaging aan te gaan. De langebaan biedt haar andere prikkels, andere technieken en een compleet andere wedstrijdmentaliteit.
Het talent is onmiskenbaar aanwezig: haar explosiviteit, bochtentechniek en wedstrijdhardheid zijn een levenslange investering. Maar de 500 meter op de buitenbaan vereist extra elementen: pure startscherpte, vaste routines en veel wedstrijdervaring. Dat is precies waar Schulting stap voor stap aan werkt.
Dat ze in Hamar mocht starten op de 500 meter, was te danken aan afzeggingen van Jutta Leerdam en Angel Daleman. Voor Schulting was dat ideaal: meer wedstrijden betekent meer data, meer gevoel en meer progressie.
Video hieronder:
Pech of leerervaring?
Door de valpartij liep Schulting waardevolle World Cup-punten mis. Toch benadrukte ze eerder al dat de 500 meter niet haar hoofdfocus is op de langebaan. Het gaat haar vooral om wedstrijdritme en het opbouwen van vertrouwen. In dat opzicht leverde de race weinig op – maar ergens óók veel.
Het was een testavond waarin duidelijk werd hoe grillig een sprintwedstrijd kan zijn. Hoe kwetsbaar een focusmoment is, en hoe snel omstandigheden een race kunnen beïnvloeden. Juist deze ervaringen helpen haar om sterker en stabieler terug te keren.
Voor haar coaches en de technische staf was het eveneens een moment van evaluatie: startvoorbereiding, warm-upstrategieën en mentale planning krijgen door deze wedstrijd automatisch meer aandacht.
De weg vooruit: ritme, starts en vertrouwen opbouwen
De World Cup-cyclus loopt de komende weken door. De planning van Schulting is gericht op meer racekilometers, meer starts en meer normale wedstrijdsituaties. Een schone race – zonder onderbrekingen, zonder chaos en zonder pech – is op dit moment het waardevolste dat ze kan krijgen.
Hamar liet vooral zien hoe dun het verschil is tussen een perfecte sprint en een avond vol tegenslagen. Maar wie naar de carrière van Schulting kijkt, weet dat juist dit soort avonden haar motivatie versterken. Haar bekendste overwinningen kwamen vaak na momenten waarop ze terug moest knokken.
Conclusie
De avond in Hamar was er één die niemand had voorspeld: een defect startpistool, bijna vijftig minuten vertraging en uiteindelijk een valpartij met een gescheurd pak. Voor Schulting voelde het als een verloren kans, maar tegelijk als een scherpe herinnering aan de onvoorspelbaarheid van topsport.
Wat deze avond vooral duidelijk maakt, is dat haar langebaanhoofdstuk nog in de beginfase zit. Elke start is een bouwsteen, elke ervaring een nieuwe stap. En juist wrijving – hoe vervelend ook – zorgt vaak voor groei.
De volgende wedstrijd komt eraan, en daarmee ook een nieuwe kans om te laten zien waar haar potentieel ligt. Eén ding is zeker: Suzanne Schulting schrijft haar langebaanverhaal pas net, en Hamar is slechts één bladzijde in een veel groter boek.