-

Algemeen

Man douchte zich 67 jaar lang niet – de reden is best heel bijzonder

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Er zijn miljarden mensen op deze wereld en de meesten van hen leiden levens die zo enorm verschillen van het onze dat het moeilijk te bevatten is. Dit is zo’n verhaal, het verhaal van een man die het leven heel anders leefde.

Het nemen van een douche of bad is iets dat voor de meeste mensen over culturen heen geldt. Hoewel mensen het oneens zijn over hoe vaak men moet douchen, blijft het idee dat het regelmatig moet gebeuren hetzelfde.

Maar Amou Haji had een ander idee. Hij besloot om 67 jaar lang geen douche te nemen. En volgens de inmiddels overleden Perzische man had hij daar serieuze redenen voor. Amou Haji woonde in Iran en was een kluizenaar die meer dan 60 jaar niet had gebaad. Hij stond bekend om het eten van aangereden dieren en werd er ook van beschuldigd om dierlijke mest uit een pijp te roken.

Hij kwam uit het dorp Dez Gah in Iran en werd verondersteld te zijn geboren in 1928. Hoewel zijn echte naam niet bekend was, noemden mensen hem ‘Amou Haji’, wat ‘oude man’ betekent. Er gaat een gerucht over hem dat verklaart waarom hij een kluizenaar werd; hij ervoer een gebroken hart in zijn leven. Hij zou hebben geleefd in een huis van betonblokken aan de rand van het dorp, en mensen maakten zich geen zorgen over zijn aanwezigheid.

De enige ‘hygiëne’ waar hij aandacht aan besteedde, was het @fbranden van het haar op zijn hoofd en baard met vuur zodra hij vond dat ze te lang werden. Zijn huid en haar hadden een uniform grijze kleur. Hij werd maar liefst 94 jaar oud en mensen waren het erover eens dat hij ondanks zijn twijfelachtige hygiëne er redelijk gezond uitzag gedurende zijn leven.

Hoewel werd gespeculeerd dat de oude man een @ngst voor water had, was dat niet het geval als het ging om drinken. Hij dronk naar verluidt tot 5 liter per dag uit een vieze blikken beker.

Wat betreft zijn dieet, hij gaf er de voorkeur aan om zijn eigen voedsel te verzamelen. Hoewel mensen hem vers voedsel aanboden, koos hij er routinematig voor om zelf op zoek te gaan. Hij zei zelfs dat hij aangereden dieren prefereerde, waarbij zijn favoriet de stekelvarken was. Er werd gefluisterd dat hij het gevonden aangereden dier volledig rauw at, ongeacht hoe rottig of oud het vlees leek.

Hij had ook een pijp waarin hij dierlijke mest rookte. Er werd ook gefluisterd dat hij een liefhebber was van sigaretten en eens werd gefotografeerd terwijl hij er meerdere tegelijk rookte.

Hoewel hij twijfelachtige hygiëne en een ver0ntrustend dieet had, was hij naar verluidt gezond ondanks dat alles. Sterker nog, hij stierf op 94-jarige leeftijd, een paar maanden nadat dorpsbewoners hem hadden overgehaald om een bad te nemen. Dr. Gholamreza Molavi van de School voor Volksgezondheid van de Universiteit van Medische Wetenschappen in Teheran had tests uitgevoerd op de oude man voordat hij overleed. Verrassend genoeg vonden ze dat hij ondanks zijn levensstijl een goede gezondheid had.

Hij had echter wel trichinose opgelopen, een door voedsel overgedragen p@rasitaire z1ekte. Gezien zijn voorliefde voor het eten van aangereden dieren was dit niet verrassend. Het had echter geen substantiële invloed op zijn gezondheid.

Algemeen

Dit bizarre bedrag betaal je voor dit winkelwagentje vol boodschappen

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Boodschappen doen wordt steeds duurder: waarom de kassa bij de supermarkt voor zoveel schrik zorgt

Voor steeds meer gezinnen is een bezoek aan de supermarkt geen routineklus meer, maar een moment van spanning. Waar het jaren geleden nog mogelijk was om met vijftig euro een goed gevulde boodschappentas naar huis te gaan, zien consumenten nu tot hun verbazing dat zelfs een klein mandje al richting de honderd euro kan oplopen. Zelfs bij budgetketens zoals Lidl, die lange tijd bekend stonden om hun scherpe prijzen, voelt elke kassabon inmiddels alsof er ongemerkt steeds meer euro’s verdwijnen.

Deze ontwikkeling roept vragen op: waarom worden dagelijkse boodschappen zó veel duurder, en hoe kunnen consumenten zich hier nog tegen wapenen?


Basisproducten stijgen het hardst in prijs

De opvallendste stijgingen zitten bij precies de producten die bijna ieder huishouden dagelijks nodig heeft. Denk aan brood, pasta, olie, groenten, kaas en melk. Het zijn geen luxeartikelen, maar juist de vaste onderdelen van het weekmenu. Terwijl consumenten vroeger vooral verschil merkten bij A-merken, zijn tegenwoordig ook huismerkproducten aanzienlijk duurder dan een jaar geleden.

Veel mensen merken dat het bedrag op het kassascherm sneller oploopt dan ooit, zelfs als ze bewust minder producten in hun mandje leggen. Een simpel ontbijt- of lunchpakket kan al een flinke hap uit het budget nemen. Voor gezinnen met kinderen kan een wekelijkse boodschappenronde zo uitgroeien tot een flinke kostenpost.


Waarom zijn boodschappen zo duur geworden?

Economische deskundigen wijzen op een combinatie van factoren:

  • Stijgende energieprijzen, waardoor productie en voedselverwerking duurder worden.

  • Hogere transportkosten, onder andere door duurdere brandstoffen.

  • Internationale onzekerheid, wat zorgt voor prijsvolatiliteit op de wereldmarkten.

  • Duurdere grondstoffen, waardoor de kostprijs van producten oploopt.

Hoewel deze factoren een logische verklaring vormen, blijven consumenten met een ander gevoel achter: wat het precíes kost om een product te maken, maakt aan de kassa namelijk weinig verschil. Daar draait het vooral om de vraag of je het bedrag kunt betalen.


Strategisch boodschappen doen wordt de nieuwe norm

Steeds meer huishoudens geven aan dat boodschappenplan­ning een serieuze taak is geworden. Waar een supermarktbezoek vroeger iets was dat “even tussendoor” gebeurde, moet nu bijna elke aankoop worden bekeken alsof het een belangrijke beslissing is.

Mensen passen hun routine aan:

  • Ze nemen rekenmachines mee om prijzen direct te vergelijken.

  • Ze maken strikte lijstjes en blijven daar ook bij.

  • Ze letten bewuster op aanbiedingen, maar ontdekken dat die minder voordelig zijn dan vroeger of sneller uitverkocht raken.

  • Ze doen vaker boodschappen bij verschillende winkels om toch nog ergens te besparen.

Zelfs kinderen merken de verandering. Ouders leggen steeds vaker uit waarom bepaalde producten niet meegaan in het karretje.


Slimme marketing helpt niet mee

Supermarkten hebben hun schappen zo ingericht dat consumenten vaak ongemerkt naar duurdere producten grijpen. Artikelen op ooghoogte zijn vrijwel altijd prijziger. De voordeligere alternatieven liggen meestal onderaan of helemaal bovenin het schap – minder zichtbaar voor klanten die haast hebben.

Daarnaast zijn er “nepkortingen”, zoals producten die worden verhoogd in prijs en daarna weer in de aanbieding gaan. Luxe verpakkingen of “gezonde claims” maken producten aantrekkelijker, maar niet per se beter voor de portemonnee.

Voor iemand die snel door de winkel loopt, is het bijna onmogelijk om alle psychologische prijsstrategieën te doorzien.


Lidl blijft relatief goedkoop, maar zelfs daar worden de bedragen hoger

Budgetketens zoals Lidl blijven voor veel gezinnen de plek waar ze nog nét binnen het budget kunnen winkelen. Toch is het ook daar duidelijk merkbaar dat de prijzen stijgen. Wanneer zelfs de voordeligste supermarkt duur begint aan te voelen, wordt de kloof tussen inkomen en uitgaven steeds groter.

Dit maakt duidelijk hoe intens de prijsdruk inmiddels is geworden. Voor mensen met een lager of middeninkomen voelt boodschappen doen als een voortdurende rekenoefening, waarbij elke euro telt.


De menselijke kant: gezinnen komen klem te zitten

Waar inflatie vroeger een abstract begrip was, merken consumenten nu dagelijks de gevolgen:

  • Sommige mensen slaan maaltijden over om binnen het budget te blijven.

  • Steeds meer gezinnen melden zich bij voedselbanken.

  • Werkende gezinnen hebben moeite om de maand rond te komen, ondanks meerdere inkomens.

  • De vaste lasten slokken een groter deel van het inkomen op, waardoor er minder ruimte is voor onverwachte uitgaven.

Voedselbanken melden een voortdurende stijging in aanvragen, terwijl donaties juist onder druk staan. Dit laat zien hoe breed het probleem is: niet alleen mensen in armoede, maar ook werkende gezinnen worden geraakt.


Supermarkten boeken hoge winsten: het contrast groeit

Een punt dat regelmatig terugkomt in de discussie, is dat grote supermarktketens recordwinsten blijven boeken. Voor veel consumenten voelt dat wrang: terwijl zij meer betalen, lijkt het alsof bedrijven juist profiteren van de situatie.

Die kloof tussen zakelijke resultaten en de realiteit van de klant wordt steeds zichtbaarder. Het maakt de discussie over “betaalbaar voedsel” urgenter dan ooit.


De sociale impact: boodschappen doen wordt een bron van stress

Waar een supermarktbezoek ooit een simpel alledaags moment was, ervaren veel mensen nu stress zodra ze de winkel binnenlopen. Het gevoel dat alles duur is, dat je continu moet rekenen en keuzes moet afwegen, weegt zwaar.

Zelfs een boterham met kaas — voorheen een van de goedkoopste lunches — is ineens een kleine luxe geworden.

De oplopende prijzen zorgen ervoor dat gezinnen creatiever worden, maar ook dat ze terughoudender zijn in hun keuzes. Dat heeft uiteindelijk invloed op gezondheid, welzijn en leefstijl.


Een toekomst waarin eten weer betaalbaar moet worden

Voeding is een basisbehoefte, geen luxe. Dat vraagt om beleid en bedrijfsvoering die rekening houden met consumenten. Prijsbewuste keuzes zijn normaal, maar het mag nooit zo ver komen dat gezinnen afhankelijk worden van geluk of speciale acties om gezond te kunnen eten.

Bewustwording, transparantie en eerlijke prijzen zijn volgens veel consumenten broodnodig.


Hoe ga jij om met de stijgende prijzen?

Merk jij het ook bij elke kassabon?
Heb je tips om de kosten te drukken of herken je het gevoel dat boodschappen doen een serieuze rekenopgave is geworden?

Laat het weten op Facebook — jouw ervaringen kunnen anderen helpen in deze dure tijden.

Lees verder