-

Algemeen

Man douchte zich 67 jaar lang niet – de reden is best heel bijzonder

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Er zijn miljarden mensen op deze wereld en de meesten van hen leiden levens die zo enorm verschillen van het onze dat het moeilijk te bevatten is. Dit is zo’n verhaal, het verhaal van een man die het leven heel anders leefde.

Het nemen van een douche of bad is iets dat voor de meeste mensen over culturen heen geldt. Hoewel mensen het oneens zijn over hoe vaak men moet douchen, blijft het idee dat het regelmatig moet gebeuren hetzelfde.

Maar Amou Haji had een ander idee. Hij besloot om 67 jaar lang geen douche te nemen. En volgens de inmiddels overleden Perzische man had hij daar serieuze redenen voor. Amou Haji woonde in Iran en was een kluizenaar die meer dan 60 jaar niet had gebaad. Hij stond bekend om het eten van aangereden dieren en werd er ook van beschuldigd om dierlijke mest uit een pijp te roken.

Hij kwam uit het dorp Dez Gah in Iran en werd verondersteld te zijn geboren in 1928. Hoewel zijn echte naam niet bekend was, noemden mensen hem ‘Amou Haji’, wat ‘oude man’ betekent. Er gaat een gerucht over hem dat verklaart waarom hij een kluizenaar werd; hij ervoer een gebroken hart in zijn leven. Hij zou hebben geleefd in een huis van betonblokken aan de rand van het dorp, en mensen maakten zich geen zorgen over zijn aanwezigheid.

De enige ‘hygiëne’ waar hij aandacht aan besteedde, was het @fbranden van het haar op zijn hoofd en baard met vuur zodra hij vond dat ze te lang werden. Zijn huid en haar hadden een uniform grijze kleur. Hij werd maar liefst 94 jaar oud en mensen waren het erover eens dat hij ondanks zijn twijfelachtige hygiëne er redelijk gezond uitzag gedurende zijn leven.

Hoewel werd gespeculeerd dat de oude man een @ngst voor water had, was dat niet het geval als het ging om drinken. Hij dronk naar verluidt tot 5 liter per dag uit een vieze blikken beker.

Wat betreft zijn dieet, hij gaf er de voorkeur aan om zijn eigen voedsel te verzamelen. Hoewel mensen hem vers voedsel aanboden, koos hij er routinematig voor om zelf op zoek te gaan. Hij zei zelfs dat hij aangereden dieren prefereerde, waarbij zijn favoriet de stekelvarken was. Er werd gefluisterd dat hij het gevonden aangereden dier volledig rauw at, ongeacht hoe rottig of oud het vlees leek.

Hij had ook een pijp waarin hij dierlijke mest rookte. Er werd ook gefluisterd dat hij een liefhebber was van sigaretten en eens werd gefotografeerd terwijl hij er meerdere tegelijk rookte.

Hoewel hij twijfelachtige hygiëne en een ver0ntrustend dieet had, was hij naar verluidt gezond ondanks dat alles. Sterker nog, hij stierf op 94-jarige leeftijd, een paar maanden nadat dorpsbewoners hem hadden overgehaald om een bad te nemen. Dr. Gholamreza Molavi van de School voor Volksgezondheid van de Universiteit van Medische Wetenschappen in Teheran had tests uitgevoerd op de oude man voordat hij overleed. Verrassend genoeg vonden ze dat hij ondanks zijn levensstijl een goede gezondheid had.

Hij had echter wel trichinose opgelopen, een door voedsel overgedragen p@rasitaire z1ekte. Gezien zijn voorliefde voor het eten van aangereden dieren was dit niet verrassend. Het had echter geen substantiële invloed op zijn gezondheid.

Algemeen

Spanning tussen OML’er Roy en Annick door zware periode

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Roy en Annick opnieuw in spannende periode: MRI-scan zet gezin onder druk, maar liefde houdt hen overeind

Voor Roy en Annick, het geliefde stel dat Nederland leerde kennen in seizoen 9 van Over Mijn Lijk, breekt opnieuw een wekenlange periode van spanning aan. Waar de meeste stellen vooral uitkijken naar rust en stabiliteit, leven Roy en Annick iedere zes maanden met een terugkerende golf van stress: de onvermijdelijke MRI-scan die moet laten zien hoe Roy’s gezondheid ervoor staat.

Deze onderzoeken behoren inmiddels tot hun leven, maar dat maakt het niet minder zwaar. De onzekerheid, de zenuwen en de constante angst voor nieuwe ontwikkelingen drukken op hun dagelijks bestaan — en op hun relatie.

Dat Annick en Roy eerlijk zijn over hun emoties, is altijd een van de redenen geweest dat zo veel kijkers zich met hen verbonden voelen. Ook nu deelt Annick openhartig hoe het eraan toegaat binnen hun gezin, in de dagen voorafgaand aan weer zo’n allesbepalende scan.


Een foto die alles zegt: glimlach, liefde en spanning

Op Instagram plaatste Annick een recente foto van Roy. Ze zitten samen aan tafel in een restaurant, alsof ze een moment van ontspanning proberen te vinden te midden van alle spanning.

Bij de foto schrijft Annick een liefdevolle, maar ook eerlijke boodschap:

“Handsome.”

Het is een warm compliment, een moment van tederheid tussen alle zorgen door. Maar direct daarna geeft ze openlijk toe dat de spanning in huis voelbaar is.

“Ook al plak ik je in deze stressvolle tijd voor de MRI soms achter het behang. Maar dat is prima, want dat doen we nou eenmaal de tijd voor de MRI.”

Met die woorden laat Annick zien hoe zij – en waarschijnlijk veel andere partners van mensen met een ernstige z!ekte – balanceren tussen liefde, zorgen en irritatie. De dagen voorafgaand aan een scan zijn extra scherp, extra geladen, extra vermoeiend. Kleine dingen worden groot, emoties worden sneller uitgesproken en iedereen voelt dat er iets dreigt.

Niet omdat er ruzie is, maar omdat angst zich een plek zoekt in het dagelijks leven.


Het leven met een hersentumor: hoop en onzekerheid tegelijk

Roy leeft al jaren met een hersentumor, iets waar Nederland getuige van werd toen hij in 2022 deelnam aan Over Mijn Lijk. Hij maakte enorme indruk met zijn kalmte, humor en nuchterheid, zelfs op de zwaarste momenten. Annick maakte minstens zoveel indruk: zij was en is zijn rots, zijn steun, maar ook de persoon die zichtbaar meeleeft, lijdt en tegelijk overeind blijft staan.

Begin 2023 kwam er een nieuwe schok toen er tijdens een scan een extra plekje werd ontdekt. Dat nieuws sloeg bij het stel – en bij de fans die hen volgden – in als een bom.

Maar maanden later kwam er onverwacht goed nieuws. Annick schreef toen opgelucht:

“Het plekje is verdwenen, bizar! We moeten dit even verwerken… wat een stress hebben wij gehad.”

Het was een van die momenten waarop hoop en onzekerheid elkaar afwisselen op een manier die alleen mensen kennen die in vergelijkbare situaties leven.

Ze voegde er ook eerlijk aan toe:

“Ook al weten we dat Roy niet genezen kan worden verklaard, dit voelt als een groot geluk en opnieuw een kans om samen nog heel mooie herinneringen te maken.”

Dat is de realiteit waar zij al jaren mee leven: elke goede uitslag is een extra hoofdstuk. En elke scan kan een nieuwe wending betekenen.


De terugkerende scans: een ritueel vol spanning

Elke zes maanden moet Roy naar het z!ekenhuis voor een nieuwe MRI. Het is een terugkerend ritueel waar hij nooit aan went, hoe vaak het ook gebeurt. Een MRI staat symbool voor het hele leven dat op pauze wordt gezet — totdat de uitslag bekend is.

Voor veel mensen is het moeilijk voor te stellen hoe intensief zo’n terugkerende cyclus is. Voor Roy en Annick is het een patroon geworden dat hun leven in stukken hakt:

  • Periode van relatieve rust, waarin ze proberen te genieten van het leven en mooie herinneringen maken.

  • Periode van groeiende spanning, wanneer de datum van de scan dichterbij komt.

  • De dag van de uitslag, die alles op zijn kop kan zetten.

  • De emotionele nasleep, waarin hoop, verdriet, opluchting en vermoeidheid elkaar afwisselen.

Annick benoemt het openlijk: in die stressvolle dagen kunnen ze elkaar soms moeilijk verdragen. Een logische reactie, die past bij mensen die onder hoge druk leven. Maar tegelijkertijd is er altijd liefde — en humor — die hen weer bij elkaar brengt.


Herkenning bij duizenden volgers

Onder Annicks bericht verschenen onmiddellijk talloze reacties van volgers die de spanning herkennen. Mensen die zelf leven met een ernstige z!ekte, of partners die iedere scan meebeleven alsof het een examen is waar hun toekomst vanaf hangt, lieten massaal steunbetuigingen achter.

Sommigen schreven:

  • “Deze periode is altijd de zwaarste. Jullie doen het zó goed.”

  • “De scanstress is herkenbaar. Denk aan jullie.”

  • “Wat een liefde spreekt eruit, ondanks alles.”

Voor veel mensen is het een troost om te zien dat ook anderen moeite hebben met het evenwicht tussen liefde en onzekerheid. Dat niet alleen zij af en toe botsen of moe zijn. Dat het menselijk is.


Roy blijft strijdbaar – maar de spanning blijft reëel

Roy zelf is altijd open geweest over zijn situatie, maar ook over zijn veerkracht. Hij probeert te genieten van alles wat wél kan, en dat laat hij nog steeds zien op sociale media. Zijn lach is vaak breed, zijn humor onverminderd aanwezig. Toch is de aankomende MRI nooit ‘gewoon’.

Het is een moment van waarheid. Een moment dat bepaalt hoe hun toekomst eruitziet — voor de komende maanden, of soms langer.

Annick laat in haar bericht doorschemeren dat ze samen proberen lichtheid te vinden in die zware dagen. Een etentje, een foto, een compliment, een grap. Maar onder die glimlach ligt altijd het besef dat er een moeilijke dag nadert.


Het verhaal van Roy en Annick raakt nog altijd veel mensen

Sinds hun deelname aan Over Mijn Lijk worden Roy en Annick door veel mensen gevolgd. Niet alleen omdat hun verhaal aangrijpend is, maar vooral omdat hun liefde zo zichtbaar en oprecht is. Ze laten zien dat je samen door donkere periodes kunt gaan zonder perfect te zijn. Dat het oké is om gespannen te zijn. Om te botsen. Om bang te zijn.

Maar vooral laten ze zien hoe je tegelijkertijd kunt blijven genieten.

De manier waarop ze hun leven delen blijft voor veel kijkers inspirerend. Hun openheid raakt mensen. Hun eerlijkheid geeft moed.


De kracht van kleine geluksmomenten

Terwijl de zware scanperiode aanbreekt, blijven Roy en Annick zoeken naar mooie momenten. Een etentje, een foto, een liefdevolle blik. Dat zijn de lichtpuntjes die hun relatie en gezin overeind houden.

De komende weken zullen opnieuw spannend worden. Maar als één ding duidelijk is, dan is het wel dat Roy en Annick samen sterker staan dan ooit — ook al is de weg die zij bewandelen allesbehalve eenvoudig.

Lees verder