Algemeen
Lang Leve de Liefde kijkers kunnen het alleen maar over de bips van deze deelneemster hebben: “Nog nooit gezien”
Veel mensen die op zoek zijn naar de liefde, wenden zich tot datingapps. Maar er zijn ook avontuurlijke singles die hun zoektocht naar een partner op nationale televisie voortzetten. Programma’s zoals “Lang Leve de Liefde” trekken talloze kijkers en zorgen altijd voor bijzondere momenten.
Tidjan en Andy: Een Onvergetelijke Date
Deze week draait alles om de ontmoeting tussen Tidjan en Andy. Ondanks dat de naam Andy vaak met een man wordt geassocieerd, is Andy in dit geval een prachtige vrouw. Tijdens een potje badminton verrast Andy de kijkers door in een strakke legging te verschijnen. Deze outfit, ontworpen om haar rondingen te accentueren, zorgt voor veel ophef onder de kijkers.
De legging heeft een naad die perfect tussen haar billen valt, waardoor haar figuur goed zichtbaar is. Dit is niet alleen een traktatie voor de kijkers, die hun enthousiasme niet onder stoelen of banken steken in de reacties, maar ook voor haar date, Tidjan.
Een Glimp bij de Buren
Tijdens hun badmintonwedstrijd worden Tidjan en Andy nieuwsgierig of er in het naastgelegen huis ook deelnemers aanwezig zijn. Er is maar één manier om daar achter te komen: even gluren bij de buren.
Tidjan tilt Andy op zijn schouders, zodat ze over de schutting kan kijken. Hoewel ze geen beweging bij de buren ontdekken, maakt dat voor Tidjan niet uit. Hij geniet volop van het moment, met Andy’s billen comfortabel op zijn schouders. Of de buren er zijn, lijkt ineens niet meer zo belangrijk.
De Reacties van de Kijkers
De reacties van de kijkers op deze bijzondere date zijn talrijk en enthousiast. Het programma “Lang Leve de Liefde” blijft populair vanwege dit soort onvergetelijke momenten. Andy’s opvallende outfit en de speelse interactie met Tidjan voegen een extra laagje plezier en spanning toe aan de show.
De kijkers genieten zichtbaar van het onverwachte en het spontane in het programma. Het zien van twee mensen die elkaar op een speelse manier leren kennen en plezier hebben, maakt het kijkplezier compleet.
Waarom We van “Lang Leve de Liefde” Houden
Het succes van “Lang Leve de Liefde” ligt in de combinatie van
authentieke emoties, verrassende momenten en de mogelijkheid voor
kijkers om zich te verbinden met de deelnemers. Of het nu gaat om
een ontroerende ontmoeting, een hilarisch misverstand of een
onverwachte wending zoals die tussen Tidjan en Andy, het programma
biedt een breed scala aan ervaringen die resoneren met het
publiek.
Dit programma laat zien dat liefde op de meest onverwachte plaatsen kan bloeien en dat ware connecties vaak ontstaan in de simpelste momenten. Het moedigt mensen aan om zichzelf te zijn, plezier te hebben en open te staan voor nieuwe ervaringen.
De Toekomst van Tidjan en Andy
Of de date tussen Tidjan en Andy leidt tot een blijvende relatie, blijft nog te bezien. Wat zeker is, is dat hun ontmoeting een blijvende indruk heeft achtergelaten bij de kijkers. Hun speelse interactie, gecombineerd met de vonken die tussen hen oversloegen, zorgde voor een memorabele aflevering van “Lang Leve de Liefde”.
Dit soort momenten onderstreept waarom zoveel mensen afstemmen op dit programma. Het herinnert ons eraan dat liefde altijd onverwacht en uniek is, en dat de weg naar het vinden van een soulmate vaak bezaaid is met verrassingen en plezier.
“Lang Leve de Liefde” blijft een baken van hoop en vermaak voor iedereen die gelooft in de magie van romantiek en de kracht van verbinding. Tidjan en Andy hebben met hun bijzondere date weer eens laten zien waarom dit programma zo geliefd is bij het publiek.
Algemeen
Een jaar na het heengaan van Eva Hermans-Kroot: De verstikkende bekentenis van de echtgenoot bracht miljoenen tot tranen
Matthijs Hermans blikt terug op een jaar zonder Eva: een eerlijk, liefdevol en pijnlijk portret van verder leven na een groot gemis
Bijna een jaar geleden verloor heel Nederland iemand die diep in de harten was gaan zitten: Eva Hermans-Kroot, bekend van Over Mijn Lijf en haar moedige Instagram-account Longeneeslijk. Ze liet een onvergetbare indruk achter met haar openheid, humor en vastberadenheid. Maar voor één iemand veranderde haar vertrek de wereld volledig: haar man Matthijs Hermans, die op 30-jarige leeftijd weduwnaar werd.
In aanloop naar de eerste herdenkingsdag schoof Matthijs aan bij Pauw & De Wit, waar hij vertelde over zijn nieuwe boek Onvergetelijk, de liefde voor Eva en de manier waarop hij langzaam probeert vorm te geven aan een leven zonder haar fysieke aanwezigheid. Het werd een ontroerend gesprek waarin hij ongefilterd laat zien hoe rouw voelt, hoe onverwacht het dagelijks leven verandert en hoe herinneringen zowel troost als pijn kunnen geven.
“Er komt geen perfecte tijd om te beginnen” — waarom Matthijs het boek toch schreef
Matthijs vertelt dat hij lang twijfelde of hij überhaupt moest schrijven over de periode met en zonder Eva. Het voelde kwetsbaar, intiem en confronterend. Maar uiteindelijk besloot hij dat er nooit een moment zou komen dat níét te vroeg of te moeilijk zou zijn.
“Er komt geen perfecte tijd. Schrijven hielp me om woorden te geven aan alles wat ik voelde.”
Voor het boek werkte hij samen met journalist Hanneke Mijnster, dezelfde journalist die eerder aan Eva’s boek Longeneeslijk werkte. Daarmee kreeg het schrijfproces een extra laag betekenis: alsof Hanneke nu beide stemmen — die van Eva en die van Matthijs — met elkaar verbond.
Hoe het nu met hem gaat: “Steeds beter, maar het gemis blijft”
In de talkshow vertelt Matthijs rustig en openhartig dat hij stap voor stap verder probeert te gaan. Niet door te vergeten, maar door zijn leven eromheen opnieuw op te bouwen.
“Ik leer om mijn leven een beetje om de rouw heen te bouwen. Dat gaat steeds beter. Maar het gemis blijft, vooral in de kleine dingen.”
Het zijn precies die dagelijkse rituelen die plots wegvallen en een huis anders doen voelen. Vragen als Hoe was je dag?, een zachte kus voor het slapengaan, een appje in de ochtend — het zijn kleine gebaren die onzichtbaar grote ruimte innemen zodra ze er niet meer zijn.
De stilte in huis: “Alles staat zoals ik het zelf heb achtergelaten”
In een fragment uit Onvergetelijk leest Jeroen Pauw voor hoe het voelt om in een huis te wonen dat nog volledig doordrenkt is van herinneringen. Eva’s spullen staan namelijk nog op dezelfde plek als toen zij er nog was.
Haar tandenborstel staat nog in de standaard.
Haar handdoek ligt nog over het bad.
Het flesje water aan haar kant van het bed staat er nog.
Matthijs zegt hierover:
“Ik wil die spullen niet weghalen. Dan wordt haar afwezigheid alleen maar zichtbaarder.”
Die keuze is niet vreemd. Veel nabestaanden herkennen dat de spullen van een geliefde veranderen van praktische objecten naar betekenisvolle ankers. Ze worden rustpunten in een wereld die anders voelt.
Matthijs benadrukt dat hij zich niet wil haasten. Soms ontstaat er ruimte om iets op te ruimen, maar meestal nog niet. En dat is oké. Rouw heeft geen deadlines.
Een jasje vol herinnering: “Alles wat van haar was, heeft nu een andere waarde”
Tijdens het gesprek noemt Matthijs een van Eva’s jasjes als voorbeeld van hoe gewone spullen geladen kunnen worden met emotie. Waar het eerst simpelweg een kledingstuk was, voelt het nu als een stukje van Eva zelf. Dat maakt opruimen bijna onmogelijk.
“Alles wat van haar is geweest, houd ik het liefste zo. Anders voelt het alsof ik een stap verder bij haar vandaan ga.”
Het laat zien hoe tastbare herinneringen een rol spelen in het proces van helen. Niet wegdoen, maar koesteren — precies zoals het past.
De eerste herdenkingsdag: samenkomen, maar met rust
Zondag is het precies een jaar geleden dat Eva haar laatste adem uitblies. Het is een dag waarvan Matthijs weet dat hij zwaar wordt, maar die tegelijk ook richting geeft.
De families komen bij elkaar om Eva te eren, te herinneren en dichtbij te houden. Niet met grote speeches of veel poeha, maar op een manier die past bij Eva — warm, intiem en in verbinding.
“We willen het niet te druk maken. Iedereen moet de ruimte krijgen om ermee om te gaan op zijn eigen manier.”
Het benadrukt hoe liefdevol en respectvol beide families omgaan met het verlies.
Eva’s impact: hoe heel Nederland haar omarmde
Toen Eva op 30 november 2024 haar strijd tegen longk*nker niet langer kon voortzetten, voelde het alsof heel Nederland even meehuilde. Ze had een enorme indruk achtergelaten door haar openheid, energie en eerlijkheid over hoe het is om jong en ongeneeslijk z!ek te zijn.
-
Ze inspireerde met humor, zelfs in zware tijden.
-
Ze motiveerde anderen om naar hun lichaam te luisteren.
-
Ze deelde rauw, eerlijk en zonder filter.
Via haar account Longeneeslijk wist ze duizenden mensen te bereiken die haar nog steeds missen. Haar woorden blijven leven en worden nog steeds gedeeld — door volgers, door lotgenoten, door vrienden en door Matthijs.
Een nieuwe identiteit: “Ik moet opnieuw ontdekken wie ik ben”
Op zijn dertigste opnieuw moeten beginnen is intens. Het kost tijd om je weg te vinden tussen verdriet, herinnering en toekomst. Matthijs vertelt dat hij stukje bij beetje leert om zichzelf opnieuw te ontdekken — niet als de helft van een duo, maar als individu.
Het is een pijnlijk maar eerlijk inzicht:
“Ik moet ontdekken wie ik ben zonder Eva.”
Toch klinkt er geen uitzichtloosheid in zijn stem. Hij praat vol liefde, maar ook met een zekere kracht. Een teken dat iemand langzaam, heel voorzichtig, weer een soort grond onder de voeten begint te zoeken.
Waarom Onvergetelijk zo belangrijk is
Het boek is geen verslag van verdriet alleen. Het is ook:
-
een liefdesverhaal
-
een eerbetoon
-
een document van moed en kwetsbaarheid
-
een steunpunt voor iedereen die met verlies te maken heeft
Voor Matthijs zelf fungeerde het ook als hulp:
“Het werkte therapeutisch. Het gaf mij woorden voor dingen waar ik anders geen taal voor had.”
Het boek maakt zichtbaar hoe intens liefde kan zijn — en hoe intens het is als die liefde fysiek stopt, maar emotioneel nooit verdwijnt.
Conclusie: een jaar na Eva’s vertrek blijft haar liefde overal voelbaar
Het verhaal van Matthijs en Eva is er één dat in de harten van Nederlanders is gegrift. Niet omdat het perfect was, maar omdat het écht was. In alle eerlijkheid, liefde en pijn.
Een jaar later blijft Eva voelbaar in de verhalen van Matthijs, in de herinneringen van haar volgers, in de woorden van haar familie en in de erfenis die zij zelf heeft achtergelaten.
En Matthijs?
Die gaat door.
Voorzichtig, stap voor stap, met Eva in zijn hart, haar spullen in
huis en haar liefde als kompas.