Algemeen
Koninklijke tragedie voor Koning Charles
Het Britse koningshuis verkeert opnieuw in rouw door het verlies van een zeer gewaardeerde vriend en vertrouweling van Koning Charles, Kapitein Ian Farquhar.

Dit tragische nieuws komt op een moment dat de koning al worstelt met ernstige persoonlijke gezondheidsproblemen en het recente 0verlijden van een andere goede vriend, Lord Rothschild. Deze opeenvolging van persoonlijke verliezen heeft een diepe impact op de koning, die bekend staat om zijn nauwe en persoonlijke relaties met zijn naaste kring.
Koninklijke Vriendschap
Ian Farquhar was niet alleen een prominente figuur binnen de hogere echelons van de Britse samenleving, maar ook een langdurige vriend van Koning Charles en Koningin Camilla. Zijn connectie met de koninklijke familie gaat ver terug, tot de tijd dat hij als ruiter diende voor de Koningin-moeder. Bovendien heeft zijn dochter, Rose Farquhar, koninklijke banden als jeugdvriendin van Prins William.
Ze bracht tijdens diens tussenjaar in 2000 idyllische momenten door op het Engelse platteland met hem. Deze diepgewortelde banden onderstrepen de hechte relatie tussen Ian Farquhar en de koninklijke familie. Gedurende lange tijd huurde hij een boerderij op het landgoed Highgrove, eigendom van Koning Charles.
Het Plattelandsleven
Naast zijn koninklijke vriendschappen was Ian Farquhar een vooraanstaand figuur in de jachtwereld. Als ervaren Master of Hounds leidde hij de Beaufort Hunt gedurende meer dan drie decennia.

Zijn leiderschap en vaardigheden in de jacht maakten hem tot een gerespecteerd en geliefd lid van de gemeenschap.
Zijn passie voor het buitenleven en zijn vermogen om traditionele jachtpraktijken met respect voor het landschap te combineren, werden breed gewaardeerd. Farquhar’s betrokkenheid bij het plattelandsleven en zijn diepe kennis van de jacht maakten hem tot een onmisbare kracht binnen deze gemeenschap.
Een Waardevolle Mentor
Ian Farquhar zal herinnerd worden als een persoon met een levendige persoonlijkheid en een scherp gevoel voor humor.

Zijn verhalen over zijn avontuurlijke leven, zowel in het leger als in de jachtwereld, waren inspirerend en vermakelijk voor iedereen die hem kende. Zijn warmte, behulpzaamheid en openheid voor nieuwe ideeën maakten hem tot een gewaardeerd mentor voor velen in zijn gemeenschap. Hij deelde zijn kennis en passie met de jongere generaties, wat zijn nalatenschap nog verder versterkt.
Herinneringen en Eerbetoon
De Beaufort Hunt eerde Ian Farquhar met een ontroerend bericht op Instagram, waarin ze hun diepe liefde en respect betuigden. Ze beschreven hem als een inspirerende kracht die hun gemeenschap gedurende 34 jaar heeft geleid en samengebracht.

Zijn 0verlijden wordt betreurd door velen die hem kenden als een levenslustige ‘kapitein’ die zijn passie voor de jacht met velen deelde. Dit eerbetoon weerspiegelt de enorme impact die hij had op zijn gemeenschap en de blijvende herinneringen die hij achterlaat.
Belangrijkste Punten
- Koninklijke Tragedie: Koning Charles en de koninklijke familie ervaren een diep persoonlijk verlies met het 0verlijden van Kapitein Ian Farquhar, een centrale figuur in de Britse ruitersport en een goede vriend.
- Diepe Banden: Ian Farquhar onderhield langdurige en diepe banden met de koninklijke familie en had een gepassioneerde betrokkenheid bij de jachtgemeenschap.
- Toewijding en Respect: Zijn leven werd gekenmerkt door toewijding aan familie, vrienden en de jacht, waardoor hij een gerespecteerde en geliefde figuur werd binnen en buiten de koninklijke kringen.
- Mentor en Inspirator: Ian Farquhar wordt herinnerd als een humoristische, behulpzame en toegewijde mentor, wiens invloed op de jachtgemeenschap en zijn naaste vrienden voortduurt.
De nalatenschap van Ian Farquhar als vriend van de koninklijke familie, meester in de jacht en leider binnen zijn gemeenschap zal voortleven in de vele levens die hij heeft geraakt en geïnspireerd. Zijn bijdrage aan zowel de koninklijke familie als de bredere gemeenschap blijft een blijvende herinnering aan zijn uitzonderlijke leven en werk.

Algemeen
Geert Wilders legt schandaal bloot rond Rianne Letschert

Geert Wilders reageert fel op oude tweets van informateur Rianne Letschert: “Weinig vertrouwen in haar rol”
De politieke discussie rondom de kabinetsformatie kreeg deze week een opvallende wending toen Geert Wilders oude berichten van informateur Rianne Letschert opnieuw onder de aandacht bracht. De PVV-leider uitte openlijk zijn zorgen nadat hij op X (voorheen Twitter) herinnerd werd aan een aantal uitspraken die Letschert in het verleden over hem deed. Die opmerkingen dateren uit 2012, maar zorgen in 2025 opnieuw voor rumoer.

Waarom die tweets nu weer opspelen
In 2012 bracht Wilders zijn
boek Marked for Death: Islam’s
War Against the West and Me uit. In dat boek beschrijft hij
zijn persoonlijke ervaringen, zijn zorgen over radicalisering en de
impact die zijn politieke standpunten jarenlang hadden op zijn
leven en veiligheid. Toen bekend werd dat het boek ook in Duitsland
zou verschijnen, reageerde Letschert op sociale media met de
woorden:
“Kan Wilders niet
emigreren naar Duitsland?”
Jarenlang bleef het bericht
onopgemerkt, maar nu Letschert is aangesteld als informateur, duikt
het opnieuw op. Wilders deelde de oude tweet met de
boodschap:
“De nieuwe
D66-informateur wilde me in 2012 al weghebben vanwege een
publicatie. Foute types, die D66’ers.”
De opmerking leidde direct tot een golf van reacties van zowel voor- als tegenstanders van de PVV-voorman.

Niet de enige tweet uit het verleden
De inmiddels teruggevonden berichten tonen dat Letschert Wilders destijds vaker bekritiseerde. Zo schreef ze in 2012 dat een tv-debat zonder D66-politicus Pechtold maar mét Wilders vooral “voor de kijkcijfers” zou zijn, en minder voor de inhoud.
Ook reageerde ze in 2014 op de omstreden “minder Marokkanen”-uitspraak van Wilders. Letschert noemde die formulering destijds “walgelijk” en riep mensen op om melding te maken bij de politie wanneer zij zich hierdoor gediscrimineerd voelden.
Het is duidelijk dat de informateur in het verleden stevige kritiek uitte op Wilders, wat nu – door haar centrale rol in de formatie – opnieuw onderwerp van gesprek is geworden.

Hoe belangrijk is de rol van de informateur?
De functie van informateur brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee: partijen helpen richting een stabiele regering. Letschert, die afkomstig is uit de wereld van wetenschap en bestuur, werd door D66 voorgedragen om het formatieproces de komende weken te begeleiden.
Voor veel kiezers roept de situatie vragen op: kan iemand met uitgesproken kritiek op een politieke leider nog wel neutraal een formatie leiden waarin diezelfde leider een grote rol speelt? Wilders zelf insinueert dat de verhoudingen onder druk staan.
Toch benadrukken partijen rondom de formatie dat een informateur geacht wordt onafhankelijk op te treden, los van persoonlijke meningen uit het verleden.

De huidige stand van de formatie
Terwijl de discussie over de tweets van Letschert volop aandacht krijgt, gaat het formatieproces gewoon door. D66, CDA en VVD hebben ruim vijf weken gekregen om een gezamenlijke basis te leggen voor een nieuw akkoord.
Het advies van voormalig verkenner Sybrand Buma was helder: schrijf eerst samen een inhoudelijk document, betrek daarna andere partijen zo snel mogelijk en voorkom dat de onderhandelingen te lang duren. Het doel is om na januari een nieuw kabinet te kunnen presenteren.

Eerste stappen: samenwerking tussen D66, CDA en VVD
D66-leider Rob Jetten en CDA-leider Henri Bontenbal schreven de afgelopen weken al een gezamenlijk stuk waarin thema’s als woningbouw, defensie en stikstof centraal stonden. Inmiddels heeft ook VVD-leider Dilan Yesilgöz haar steun uitgesproken voor grote delen van het plan.
Wel benadrukte zij dat op onderwerpen zoals veiligheid, migratie, integratie en financiën volgens haar “ruimte voor verbetering” is. De VVD wil niet dat het stuk volledig dichtgetimmerd wordt. Sommige onderwerpen mogen volgens haar bewust open blijven, zodat de Tweede Kamer later mee kan beslissen.
Kritische geluiden vanuit andere partijen
De reactie uit de Kamer was divers en soms kritisch.
-
GL-PvdA-leider Jesse Klaver vreest dat de drie partijen afstevenen op een minderheidskabinet, iets wat volgens hem leidt tot “permanente onzekerheid”.
-
JA21-leider Joost Eerdmans noemt het “een gemiste kans” dat zijn partij niet betrokken wordt bij gesprekken over een centrumrechtse coalitie.
-
Vanuit PVV, SP en GL-PvdA wordt gewaarschuwd voor mogelijke bezuinigingen op zorg en sociale zekerheid. Wilders stelde zelfs dat “de Nederlander zal moeten bloeden”, al is dat volgens D66 niet aan de orde.
Rob Jetten erkende wel dat onderwerpen zoals zorg en sociale zekerheid nog niet volledig zijn uitgewerkt. Dat moet in de volgende fase gebeuren.
Voorwaarden van kleinere partijen
Ook de ChristenUnie en SGP, beide mogelijk cruciale steunpilaren voor toekomstige meerderheden, plaatsen kanttekeningen.
-
ChristenUnie-leider Mirjam Bikker vindt dat er tempo moet komen op dossiers als stikstof en zorg, maar waarschuwt dat partijen niet op elkaars gevoelige thema’s moeten gaan staan.
-
SGP’er Chris Stoffer wil garanties rondom klassieke vrijheden en bescherming van ongeboren leven voordat zijn partij verder wil praten.
D66 heeft laten weten deze zorgen serieus te nemen en suggesties mee te nemen in verdere onderhandelingen.
Welke invloed hebben Letscherts tweets nu écht?
Hoewel oudere socialmedia-berichten vaker opduiken in politieke discussies, is de timing in dit geval extra gevoelig. Letschert moet partijen bij elkaar brengen, vertrouwen herstellen en een breed gedragen basis creëren voor vervolggesprekken.
Het is begrijpelijk dat Wilders alert reageert wanneer blijkt dat de informateur in het verleden scherpe kritiek op hem uitte. Tegelijkertijd benadrukken deskundigen dat een informateur tegenwoordig vooral wordt beoordeeld op professionele neutraliteit en vermogen om politieke verschillen te overbruggen – niet op persoonlijke meningen uit het verleden.
Of de ophef blijvende gevolgen heeft, valt nog te bezien, maar duidelijk is dat het debat rondom de formatie door deze berichten opnieuw extra lading krijgt.
Hoe gaat het nu verder?
De informateur heeft tot 30 januari de tijd om tot een akkoord te komen. Wel is er sprake van een korte formatiepauze rond Kerst en Oud & Nieuw, waardoor de daadwerkelijke werktijd een week of twee korter wordt.
De komende weken staan dus in het teken van intensief overleg, het gladstrijken van politieke verschillen en het zoeken naar partijen die bereid zijn een nieuw kabinet te steunen.
Ondertussen volgen media en burgers de onderhandelingen op de voet – zeker nu er opnieuw politieke spanning is ontstaan rondom opmerkingen uit het verleden van een sleutelpersoon in dit proces.
Wat vind jij van de situatie?
Deel jouw mening:
-
Moet een informateur altijd volledig neutraal zijn?
-
Kunnen oude socialmedia-berichten iemand nog inhalen?
-
Of draait het vooral om vakmanschap en het vermogen om partijen te verbinden?
Laat het weten in de reacties op sociale media en praat mee over de toekomst van de Nederlandse politiek.