Algemeen
Jongetje vindt bijzondere vis met mensentanden – hoe is dit mogelijk?
Janna Clinton genoot van een weekend in juli op haar achterporch, terwijl ze haar 11-jarige zoon zag vissen in de vijver achter hun huis in Oklahoma.
Toen Charlie begon te schr*euwen, sprong ze van haar stoel en rende naar haar zoon, die geschokt was door het wezen dat aan het einde van zijn vislijn hing.
Het buurtvijvertje achter het huis van de Clintons is een leuke plek om te vissen en weer vrij te laten voor baars en meerval. Maar in het weekend van 14 juli viste Charlie met alleen een stuk brood als aas een vreemd uitziend wezen op en riep zijn moeder Janna om hulp.
“Hij schre*uwde: ‘Oh my God, mam! Oh my God!'”, zei de moeder. “Ik dacht eerlijk gezegd dat hij gewoon dr*matisch deed.” Bij nader inzien ontdekte ze dat de vangst tanden had die leken op die van een mens. “Natuurlijk zijn we in een buurtvijver gewend om slechts een paar baarzen of meervallen te vangen… Ik bedoel, niets met tanden die op die van mensen lijken,” zei ze, eraan toevoegend dat de vis behoorlijk fel was. “(Charlie) zei dat het een behoorlijk gevecht leverde. Hij was de enige die daar beneden aan het vissen was en hij heeft het geweldig gedaan.”
De Clintons plaatsten een foto van de bizarre vis op hun buurt-Facebookpagina en plaatselijke bewoners die de post en foto’s zagen, deelden hun gedachten: “DAT ZIJN MENSELIJKE TANDEN,” zei de een, terwijl een ander schreef: “Wat in de wereld!?! Dat is eng!”
Sommigen suggereerden dat de familie contact opneemt met de natuurorganisatie. “Dat is absoluut geen ‘vangen en weer vrijlaten’! Bedankt dat je het serieus neemt,” zei een bewoner, terwijl een ander deelde: “Misschien moet je dat aan iemand bij de natuurorganisatie melden…”
Voordat ze contact opnamen met de natuurorganisatie over hun angstaanjagende vangst van de dag, hebben ze de vis teruggezet in de vijver. “Het is een vijver om te vangen en weer vrij te laten… dus hebben we het helaas weer vrijgelaten omdat we op dat moment niet beter wisten,” zei Janna. “We hebben daar een fout gemaakt.”
De familie kwam erachter dat de vis die Charlie had gevangen een pacu was, een neef van de piranha, die inheems is in Zuid-Amerika. In tegenstelling tot zijn omnivore verwanten met vlijmscherpe tanden en een onderbeet, is de pacu voornamelijk een vegetariër met vierkante tanden en een lichte overbeet.
Hoe het in de vijver in een buitenwijk ten noorden van Oklahoma City is terechtgekomen, is nog steeds een raadsel voor natuurbeheerders, die vermoeden dat het een huisdier was dat zijn aquarium ontgroeide en werd vrijgelaten in het wild.
In een boodschap aan de vorige eigenaar van de vis schreef het Oklahoma Department of Wildlife Conservation (ODWC) op Twitter: “Beste, degene die een hele Pacu (een Zuid-Amerikaanse vis nauw verwant aan de Piranha) heeft vrijgelaten in een buurtvijver; hoe durf je.”
De Tweet stimuleerde gesprekken in de cybergemeenschap, waar velen verrast waren door de tanden ervan. “WAAROM HEEFT HET MENSELIJKE TANDEN,” vroeg een verwarde gebruiker.
“IK WEET HET NIET, WE HEBBEN ZE NIET GEMAAKT,” antwoordde ODWC, dat een andere boodschap leverde: “Jouw vis werd gevangen door Charlie Clinton. Hij is 11. LAAT JE HUISDIEREN NIET LOS. ZE ZIJN EEN EXOTISCHE, INVASIEVE SOORT DIE SCHADE AAN ONZE LOKALE ECOSYSTEMEN KAN VEROORZAKEN.” Dit zou kunnen leiden tot een dergelijke verschrikkelijke situatie die zeer schadelijk zou kunnen zijn voor het milieu.
Dit was niet de eerste pacu die in Oklahoma werd gevangen. In juli 2018 haalde de 11-jarige Kennedy Smith een pacu uit Marina Cove bij Ft. Cobb Lake, minder dan twee uur bij de Clintons vandaan.
Op dat moment plaatsten de Game Wardens van Oklahoma een waarschuwing op Facebook die zei: “… Pacu’s zijn al in een paar visserijen in Oklahoma gevangen. De introductie van de niet-inheemse pacu in de wateren van Oklahoma is waarschijnlijk afkomstig van individuen die ze als huisdier kochten en ze vrijlieten toen ze te groot werden voor het aquarium waarin ze waren opgegroeid. Pacu’s kunnen een lengte van maximaal 3,5 voet en een gewicht van 88 pond bereiken.”
Hoewel deze lelijke vissen over het algemeen ongevaarlijk zijn voor mensen, hebben de pacu’s een verontrustende bijnaam verdiend, “de ballensnijders.” In 2011 werd een waarschuwing uitgevaardigd voor skinnydippende Zweden toen er een pacu werd gevonden in de Sont van Öresund.
“Er zijn incidenten geweest in andere landen zoals Papoea-Nieuw-Guinea, waar sommige mannen hun testikels zijn afgebeten,” zei visexpert Henrik Carl, die eraan toevoegde dat vissers naar verluidt zijn doodgebloed nadat hun testikels waren afgebeten. Carl ging verder: “Ze bijten omdat ze honger hebben, en testikels zitten lekker in hun mond…” Hij voegde eraan toe: “Normaal gesproken eten ze noten, fruit en kleine vissen, maar menselijke testikels zijn gewoon een natuurlijk doelwit.”
Ondertussen is Charlie in Oklahoma achter de pacu bij de vijver aan het jagen, hopend het nog een keer te kunnen lokken.
Dear, whoever released an entire Pacu (a South American fish closely related to Piranha) into a NEIGHBORHOOD pond;
how dare you. pic.twitter.com/WwQqJ9REAz
— Oklahoma Department of Wildlife Conservation (@OKWildlifeDept) July 18, 2023
“Hij is behoorlijk laat bij de vijvers gebleven die avond en heeft geprobeerd om hem opnieuw te vangen,” zei Janna over haar zoon, die, in de hoop op een gewilde vangst, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat aan het vissen is. “Als hij hem opnieuw vangt, gaan we hem laten opzetten voor hem. Ik denk dat dat een geweldige prijs is en hij verdient het… Ik vertelde hem dat we ervoor zouden zorgen dat de vis glimlacht zodat je zijn tanden kunt zien.”
Pam Shaw (70) bewandelt haar eigen pad in liefde en leven: “Ik heb nooit spijt gehad van mijn keuzes”
In het Engelse stadje Wigan woont een vrouw met een levensverhaal dat raakt en inspireert. Pam Shaw, een stijlvolle dame van 70 jaar, heeft bewust gekozen voor een leven dat afwijkt van de gebaande paden. Terwijl de wereld in rap tempo veranderde, bleef zij trouw aan zichzelf, haar ritme en haar visie op geluk.
In een samenleving waarin veel draait om snelheid, uiterlijk vertoon en sociale verwachtingen, laat Pam iets bijzonders zien: dat je niet hoeft mee te rennen om gelukkig te zijn. Haar verhaal is een ode aan eigenheid, rust en de kracht van kiezen voor jezelf.
💫 Een leven vol toewijding aan het podium
Pam vond haar passie in de wereld van entertainment. Als cabaretière trad ze jarenlang op en wist ze zalen te laten lachen met haar scherpe humor, elegante uitstraling en aanstekelijke energie. Terwijl anderen zich misschien richtten op relaties of gezinnen, koos Pam voor haar carrière. Niet omdat ze niets met liefde had, maar omdat het podium haar hart veroverde.
“Het applaus voelde als verbondenheid,” vertelde ze eens in een interview. “Ik deelde iets van mezelf, en dat werd ontvangen. Daar zat voor mij veel betekenis in.”
Ze vond vreugde en vrijheid in haar optredens, en bouwde haar leven rond die creatieve energie. Het maakte haar onafhankelijk, maar zeker niet eenzaam.
🧭 Standvastig in waarden
Vanaf jonge leeftijd had Pam duidelijke ideeën over verbondenheid. Ze geloofde dat diepe liefde thuishoort in een relatie gebaseerd op respect, veiligheid en oprechte interesse. Terwijl maatschappelijke normen verschoven en generaties experimenteerden met nieuwe vormen van liefde, bleef Pam dichtbij haar eigen overtuigingen.
Ze voelde nooit de druk om “mee te moeten doen” met wat gangbaar was.
“Ik wilde mezelf nooit forceren in iets wat niet goed voelde,” zegt ze. “Ook als dat betekende dat ik alleen zou blijven.”
Dat leverde haar niet alleen rust op, maar ook kracht. Want trouw blijven aan jezelf, zéker als dat afwijkt van wat anderen verwachten, vraagt moed.
🎨 Een leven vol kleur en flair
Pam houdt van schoonheid en expressie. Mode, kunst en interieur zijn voor haar manieren om haar persoonlijkheid te laten zien. Onlangs organiseerde ze een stijlvolle fotoshoot in haar eigen huis, waar haar liefde voor kleur, vintage charme en creativiteit duidelijk zichtbaar was.
“Ik wil me op elke leeftijd vrouwelijk en krachtig voelen,” zei ze daarover. “Je bent nooit te oud om te stralen.”
Voor Pam draait ouder worden niet om stilstand, maar om nieuwe fases omarmen. Ze laat zien dat je op elk moment in je leven opnieuw kunt bloeien — zolang je maar blijft luisteren naar wat je echt belangrijk vindt.
❤️ Open voor liefde, maar op haar voorwaarden
Hoewel Pam lange tijd bewust koos voor het singleleven, sluit ze de liefde niet uit. Integendeel: ze staat open voor een relatie — maar alleen als het echt goed voelt. Geen vluchtige romantiek, geen compromissen uit eenzaamheid.
“Als ik iemand tegenkom met wie ik kan lachen, praten én stil zijn, dan zou dat mooi zijn,” vertelt ze.
Ze zoekt een partner met diepgang, respect en humor. Iemand die haar aanvult, niet aanvult wat zogenaamd ontbreekt. Want Pam voelt zich volledig — ook zonder partner. En dat maakt haar openheid voor liefde des te krachtiger.
🕊️ Zelfgekozen rust als krachtbron
In een wereld waar drukte vaak wordt verward met succes, koos Pam bewust voor rust. Geen overvolle agenda’s, geen sociale verplichtingen uit beleefdheid — maar ruimte voor reflectie, stilte en ontspanning.
“Rust betekent niet dat je niets meemaakt. Het betekent dat je de tijd neemt om bewust te leven,” zegt ze.
Alleen zijn was voor Pam nooit een gemis, maar juist een kans om zichzelf beter te leren kennen. In die rust vond ze helderheid, richting en creativiteit. En ze gelooft dat rust niet alleen een luxe is, maar een noodzakelijke voedingsbodem voor balans en tevredenheid.
✨ Vrijheid als levensfilosofie
Vrijheid was voor Pam geen abstract ideaal, maar een bewuste keuze. Ze wilde haar dagen kunnen invullen op haar eigen manier. Niet geleid door verwachtingen van buitenaf, maar door wat haar energie gaf. En dat begon al vroeg: ze koos ervoor om zelfstandig te blijven, financieel onafhankelijk te zijn en haar eigen pad te bewandelen.
“Vrijheid is voor mij geen rebellie, maar een vorm van zachtheid naar mezelf toe,” legt ze uit.
Het gaf haar ruimte om te creëren, te reizen, mensen te ontmoeten en zichzelf te blijven ontwikkelen. Niet vanuit prestatiedruk, maar vanuit nieuwsgierigheid.
😊 Tevreden met het leven zoals het is
Wat vooral opvalt aan Pam is haar tevredenheid. Ze kijkt terug op haar leven zonder spijt, zonder ‘wat als’-scenario’s. Ze heeft geen bucketlist, geen haast en geen honger naar meer. Ze geniet van wat er is, en dat doet ze bewust.
“Geluk zit voor mij in kleine dingen,” zegt ze. “Een goed gesprek, een kop thee in de zon, een jurk die goed zit. Het hoeft allemaal niet groot te zijn om waardevol te zijn.”
Voor veel mensen is dat een verademing om te horen. Zeker in een tijd waarin alles sneller, meer en beter moet, laat Pam zien dat tevredenheid misschien wel de grootste vorm van vrijheid is.
📚 Wat we kunnen leren van Pam Shaw
Pam’s levensverhaal is meer dan een persoonlijke keuze. Het is een krachtige reminder dat geluk niet altijd ligt in de richting die anderen kiezen, maar juist in het volgen van je eigen kompas. Ze bewijst dat trouw blijven aan jezelf loont — ook als je daarmee een ander tempo of pad kiest dan de meerderheid.
Samengevat:
-
Pam koos bewust voor een leven zonder haast, druk of sociale dwang.
-
Haar werk als cabaretière gaf haar voldoening en creatieve vrijheid.
-
Ze bleef trouw aan haar waarden, ook als die afweken van de norm.
-
Ze geniet van rust, schoonheid, zelfstandigheid én blijft openstaan voor liefde.
-
Haar verhaal laat zien dat vrijheid, tevredenheid en innerlijke rust krachtige bronnen van geluk zijn.
🌷 Een leven in eigen stijl
Of je nu jong bent of ouder, in een relatie of single, druk of juist reflectief: het verhaal van Pam Shaw biedt inspiratie. Ze laat zien dat je op elke leeftijd opnieuw kunt kiezen voor wat écht bij je past. En dat stilstaan soms meer brengt dan doorgaan.
Haar leven is een ode aan bewust kiezen, aan kracht in zachtheid, en aan de schoonheid van gewoon jezelf zijn — op je eigen manier, in je eigen tempo.
Wil je meer inspirerende verhalen lezen over bijzondere levenskeuzes, liefde op latere leeftijd en de kracht van trouw blijven aan jezelf? Volg ons dan voor meer portretten en inzichten die raken.