-

Algemeen

Jongetje vindt bijzondere vis met mensentanden – hoe is dit mogelijk?

Janna Clinton genoot van een weekend in juli op haar achterporch, terwijl ze haar 11-jarige zoon zag vissen in de vijver achter hun huis in Oklahoma.

Toen Charlie begon te schr*euwen, sprong ze van haar stoel en rende naar haar zoon, die geschokt was door het wezen dat aan het einde van zijn vislijn hing.

Het buurtvijvertje achter het huis van de Clintons is een leuke plek om te vissen en weer vrij te laten voor baars en meerval. Maar in het weekend van 14 juli viste Charlie met alleen een stuk brood als aas een vreemd uitziend wezen op en riep zijn moeder Janna om hulp.

“Hij schre*uwde: ‘Oh my God, mam! Oh my God!'”, zei de moeder. “Ik dacht eerlijk gezegd dat hij gewoon dr*matisch deed.” Bij nader inzien ontdekte ze dat de vangst tanden had die leken op die van een mens. “Natuurlijk zijn we in een buurtvijver gewend om slechts een paar baarzen of meervallen te vangen… Ik bedoel, niets met tanden die op die van mensen lijken,” zei ze, eraan toevoegend dat de vis behoorlijk fel was. “(Charlie) zei dat het een behoorlijk gevecht leverde. Hij was de enige die daar beneden aan het vissen was en hij heeft het geweldig gedaan.”

De Clintons plaatsten een foto van de bizarre vis op hun buurt-Facebookpagina en plaatselijke bewoners die de post en foto’s zagen, deelden hun gedachten: “DAT ZIJN MENSELIJKE TANDEN,” zei de een, terwijl een ander schreef: “Wat in de wereld!?! Dat is eng!”

Sommigen suggereerden dat de familie contact opneemt met de natuurorganisatie. “Dat is absoluut geen ‘vangen en weer vrijlaten’! Bedankt dat je het serieus neemt,” zei een bewoner, terwijl een ander deelde: “Misschien moet je dat aan iemand bij de natuurorganisatie melden…”

Voordat ze contact opnamen met de natuurorganisatie over hun angstaanjagende vangst van de dag, hebben ze de vis teruggezet in de vijver. “Het is een vijver om te vangen en weer vrij te laten… dus hebben we het helaas weer vrijgelaten omdat we op dat moment niet beter wisten,” zei Janna. “We hebben daar een fout gemaakt.”

De familie kwam erachter dat de vis die Charlie had gevangen een pacu was, een neef van de piranha, die inheems is in Zuid-Amerika. In tegenstelling tot zijn omnivore verwanten met vlijmscherpe tanden en een onderbeet, is de pacu voornamelijk een vegetariër met vierkante tanden en een lichte overbeet.

Hoe het in de vijver in een buitenwijk ten noorden van Oklahoma City is terechtgekomen, is nog steeds een raadsel voor natuurbeheerders, die vermoeden dat het een huisdier was dat zijn aquarium ontgroeide en werd vrijgelaten in het wild.

In een boodschap aan de vorige eigenaar van de vis schreef het Oklahoma Department of Wildlife Conservation (ODWC) op Twitter: “Beste, degene die een hele Pacu (een Zuid-Amerikaanse vis nauw verwant aan de Piranha) heeft vrijgelaten in een buurtvijver; hoe durf je.”

De Tweet stimuleerde gesprekken in de cybergemeenschap, waar velen verrast waren door de tanden ervan. “WAAROM HEEFT HET MENSELIJKE TANDEN,” vroeg een verwarde gebruiker.

“IK WEET HET NIET, WE HEBBEN ZE NIET GEMAAKT,” antwoordde ODWC, dat een andere boodschap leverde: “Jouw vis werd gevangen door Charlie Clinton. Hij is 11. LAAT JE HUISDIEREN NIET LOS. ZE ZIJN EEN EXOTISCHE, INVASIEVE SOORT DIE SCHADE AAN ONZE LOKALE ECOSYSTEMEN KAN VEROORZAKEN.” Dit zou kunnen leiden tot een dergelijke verschrikkelijke situatie die zeer schadelijk zou kunnen zijn voor het milieu.

Dit was niet de eerste pacu die in Oklahoma werd gevangen. In juli 2018 haalde de 11-jarige Kennedy Smith een pacu uit Marina Cove bij Ft. Cobb Lake, minder dan twee uur bij de Clintons vandaan.

Op dat moment plaatsten de Game Wardens van Oklahoma een waarschuwing op Facebook die zei: “… Pacu’s zijn al in een paar visserijen in Oklahoma gevangen. De introductie van de niet-inheemse pacu in de wateren van Oklahoma is waarschijnlijk afkomstig van individuen die ze als huisdier kochten en ze vrijlieten toen ze te groot werden voor het aquarium waarin ze waren opgegroeid. Pacu’s kunnen een lengte van maximaal 3,5 voet en een gewicht van 88 pond bereiken.”

Hoewel deze lelijke vissen over het algemeen ongevaarlijk zijn voor mensen, hebben de pacu’s een verontrustende bijnaam verdiend, “de ballensnijders.” In 2011 werd een waarschuwing uitgevaardigd voor skinnydippende Zweden toen er een pacu werd gevonden in de Sont van Öresund.

“Er zijn incidenten geweest in andere landen zoals Papoea-Nieuw-Guinea, waar sommige mannen hun testikels zijn afgebeten,” zei visexpert Henrik Carl, die eraan toevoegde dat vissers naar verluidt zijn doodgebloed nadat hun testikels waren afgebeten. Carl ging verder: “Ze bijten omdat ze honger hebben, en testikels zitten lekker in hun mond…” Hij voegde eraan toe: “Normaal gesproken eten ze noten, fruit en kleine vissen, maar menselijke testikels zijn gewoon een natuurlijk doelwit.”

Ondertussen is Charlie in Oklahoma achter de pacu bij de vijver aan het jagen, hopend het nog een keer te kunnen lokken.

“Hij is behoorlijk laat bij de vijvers gebleven die avond en heeft geprobeerd om hem opnieuw te vangen,” zei Janna over haar zoon, die, in de hoop op een gewilde vangst, van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds laat aan het vissen is. “Als hij hem opnieuw vangt, gaan we hem laten opzetten voor hem. Ik denk dat dat een geweldige prijs is en hij verdient het… Ik vertelde hem dat we ervoor zouden zorgen dat de vis glimlacht zodat je zijn tanden kunt zien.”

Algemeen

OML-Eva deelt triest nieuws: ”Kan de trap niet meer op”

Eva Hermans-Kroot, bekend van het programma Over Mijn Lijk, heeft opnieuw een verwoestend bericht gedeeld over haar gezondheid. De 26-jarige Eva, die al jaren vecht tegen longk*nker, laat via Instagram weten dat haar situatie snel achteruitgaat. Het gaat inmiddels zo slecht dat ze niet meer in staat is om de trap op te komen en vrijwel de hele dag in bed moet blijven. “In bed liggen is het enige wat ik nog kan,” schrijft ze.

Een verwoestende CT-scan

Afgelopen vrijdag kreeg Eva de uitslag van haar laatste CT-scan, en de resultaten waren allesbehalve goed. In een emotioneel bericht op Instagram liet ze weten dat de arts een hartverscheurende boodschap had: “De uitslag is echt niet goed. Het nieuws dat ik de kerst misschien niet meer haal, doet veel met mij.”

Hoewel Eva zich bewust was van de ernst van haar situatie, blijft het moeilijk om met deze realiteit te leven. “Ik voel me verslagen, en het komt nog niet helemaal binnen. Het is een heftige boodschap om te horen, ook al weet je dat het eraan komt,” schreef ze openhartig.

Leven op de benedenverdieping

Eergisteren kon Eva, ondanks haar fysieke beperkingen, met veel moeite nog even naar buiten samen met haar partner Matthijs. Dit korte uitstapje gaf haar wat verlichting, maar het herstel bleef uit. “Dat deed mij wel goed, maar verder gaat het heel erg slecht. In bed liggen is het enige wat ik kan,” vertelt ze.

Omdat Eva de trap niet meer op kan, heeft Matthijs afgelopen nacht bij haar op de benedenverdieping geslapen. “Rot dat het moest, maar fijn dat het kan,” schreef ze. De woonkamer is nu hun gezamenlijke slaapruimte, wat nogmaals benadrukt hoe snel haar gezondheid achteruitgaat.

Energie voor sociale media ontbreekt

Eva’s aanwezigheid op sociale media is de afgelopen dagen drastisch afgenomen. Ze legt uit waarom: “Je hoort niet zoveel van mij omdat ik gewoon geen energie heb voor mijn telefoon.” De vele berichten die ze ontvangt in haar Direct Messages (DM) blijven daardoor onbeantwoord. “Ook dit lees ik niet meer,” geeft ze aan, wat laat zien hoe beperkt haar kracht en energie op dit moment zijn.

Ondanks haar afwezigheid op sociale media blijven talloze mensen haar steun betuigen. Fans, vrienden en volgers sturen haar dagelijks lieve berichten, waarin ze haar moed en veerkracht bewonderen.

Uitbehandeld, maar vechtend tot het einde

Eva’s strijd tegen longk*nker begon jaren geleden. Ze onderging talloze behandelingen, operaties en chemokuren, maar in augustus van dit jaar kregen zij en haar familie het zwaarste nieuws: artsen kunnen niets meer voor haar doen. Ze is officieel uitbehandeld, en haar levensverwachting blijft onzeker. Het kunnen nog enkele weken zijn, maar ook een paar maanden. Deze onzekere toekomst maakt het des te belangrijker voor Eva en haar dierbaren om samen zoveel mogelijk waardevolle momenten te koesteren.

Een korte wandeling, een groot gebaar

Het moment waarop Eva met Matthijs naar buiten kon, leek klein, maar betekende veel. In tijden waarin elke stap een strijd is, gaf dit uitje haar even een gevoel van normaliteit. Toch maakt ze duidelijk dat zulke momenten zeldzaam zijn geworden. Haar dagen worden voornamelijk doorgebracht in bed, wat een harde confrontatie is met de realiteit van haar z!ekte.

Steun voor een dappere strijder

De reacties op Eva’s berichten zijn overweldigend. Bekenden en onbekenden spreken hun bewondering uit voor haar kracht en openheid. Onder haar laatste bericht op Instagram stromen de steunbetuigingen binnen. Velen prijzen haar moed om haar verhaal te delen en benadrukken hoe inspirerend ze is.

Een boodschap van hoop en liefde

Eva’s verhaal raakt een snaar bij velen. Haar openheid over de moeilijkheden die ze doormaakt, biedt niet alleen een inkijkje in de harde realiteit van leven met een terminale z!ekte, maar ook een boodschap van hoop en liefde. Ondanks haar beperkingen probeert ze nog steeds het beste te maken van de tijd die haar rest.

In een eerdere post vertelde Eva hoe belangrijk Matthijs en haar familie voor haar zijn. Zij vormen de steunpilaren die haar helpen deze moeilijke periode door te komen. Ook benoemde ze haar dankbaarheid voor de kleine momenten, zoals het samen kijken naar een mooie zonsondergang of een knuffel van een geliefde.

Lieve reacties blijven stromen

Eva blijft een bron van inspiratie, niet alleen voor mensen die haar kennen, maar ook voor velen die haar verhaal via sociale media volgen. Haar moed om haar kwetsbaarheid te delen, laat zien dat zelfs in de donkerste tijden licht en liefde te vinden zijn.

Laten we Eva steunen in deze moeilijke periode door haar onze liefde en warmte te sturen. Een lieve reactie, een bemoedigend woord of gewoon een hartje kan een wereld van verschil maken. Eva verdient alle steun en bewondering voor de kracht die ze blijft tonen, zelfs in de meest uitdagende momenten van haar leven.

Een boodschap voor Eva

Eva’s strijd tegen longk*nker heeft haar veel gekost, maar ze blijft vechten met alles wat ze heeft. Haar verhaal is een krachtige herinnering aan hoe kostbaar het leven is en hoe belangrijk het is om iedere dag te koesteren. Laten we samen laten zien dat ze niet alleen staat in deze zware strijd. Laat een warme reactie achter om haar te laten weten dat we met haar meeleven en haar bewonderen om haar ongelooflijke moed en kracht. ❤️

Lees verder