Algemeen
Jongedame geeft ton uit om eruit te zien als drakenmeisje – en ze was vroeger nog zo mooi!
Als je het mij vraagt, is een van de grootste voordelen van volwassen zijn dat je over het algemeen kunt doen wat je wilt, wanneer je maar wilt. Dit omvat jezelf kleden zoals je wilt, je haar doen zoals je wilt, en de laatste zeg hebben over hoe je jezelf aan de wereld presenteert.
Het is een vrijheid waar we allemaal van profiteren; waar we allemaal van genieten. Toch nemen weinigen onder ons onze creativiteit op hetzelfde niveau als Amber Luke, een twintiger uit Australië die het ongebruikelijke doel heeft om haar hele lichaam te bedekken met tatoeages.
Volgens verslagen begon Amber’s inkjourney toen ze 16 was, en haar fascinatie voor het kleuren van haar lichaam is een kernonderdeel van haar leven geworden.
In de loop der jaren beweert Amber een verbijsterende $120.000 te hebben uitgegeven om zichzelf te transformeren tot wat ze de “Dragon Girl” noemt.
En het was geen gemakkelijk proces. Verre van dat zelfs: een paar jaar geleden, toen ze haar oogbollen tatoeëerde, liep het bijna uit op een ramp.
“Helaas ging mijn artiest te diep in mijn oogbol. Ik was drie weken blind. Dat was behoorlijk bruut,” herinnert ze zich.
Hoewel Amber er vroeger uitzag als het typische blonde buurmeisje, heeft ze zoveel geëxperimenteerd met lichaamsaanpassingen dat ze vandaag de dag vrijwel onherkenbaar is. Naast het tatoeëren van haar oogbollen (en zowat elk blootgesteld stukje huid dat ze heeft) heeft ze ook een procedure ondergaan om zichzelf een gespleten tong te geven.
Volgens de Daily Mail heeft de inwoner van Brisbane, Australië, $120.000 uitgegeven aan lichaamsaanpassingen, waaronder $50.000 aan ongeveer 600 tatoeages en $70.000 aan chirurgische ingrepen.
Haar onconventionele uiterlijk kan sommigen afschrikken, maar Amber benadrukt dat haar transformatie een grote rol heeft gespeeld bij het redden van haar van een leven vol depressie en mogelijke zelfmoord.
Ze legde uit: “Ik was zo catatonisch depressief, suïcidaal en was een wandelende dode. Ik was gevoelloos. Ik haatte mezelf het grootste deel van de tijd – die haat zat diep. Het kwelde me. Nu heb ik mezelf volledig getransformeerd tot iemand waar ik trots op ben. Ik ben een sterke vrouw die precies weet wat ze wil en wie ze is.”
Een paar jaar geleden plaatste Amber een selectie foto’s waarin te zien is hoe ze eruitzag voordat ze haar lichaam begon te modificeren … en het is veilig om te zeggen dat de resultaten verbijsterend zijn.
Amber zei dat ze kritiek kreeg nadat ze haar eerste tatoeage had gekregen, maar dat heeft haar niet tegengehouden om haar doel na te streven om zichzelf uit te drukken door middel van body art. Het is misschien niet ieders kopje thee, maar zolang ze gelukkig en comfortabel is in haar eigen huid, is dat het belangrijkste!
Wat vind jij van Amber’s uiterlijk? Laat het ons weten in de reacties.
De feestdagen zijn voor veel Nederlanders onlosmakelijk verbonden met muziek, televisie en nostalgie. Op Tweede Kerstdag stemden dan ook veel kijkers af op Sterren in concert: André Hazes, een uitzending waarin André Hazes centraal stond. De zanger trok de afgelopen maanden met succes langs theaters met een show rond het repertoire van zijn vader, waarbij hij klassiekers nieuw leven inblies en persoonlijke verhalen deelde. In de zalen werd dat initiatief warm onthaald. Op televisie bleek de ontvangst echter een stuk minder eenduidig.
Verwachtingen lagen hoog
Dat de lat hoog lag, was geen verrassing. Kerstuitzendingen worden vaak gezien als hét moment voor muzikale hoogtepunten: zorgvuldig geregisseerd, technisch perfect en emotioneel raak. Veel kijkers gingen er daarom vanuit dat de televisieregistratie dezelfde intensiteit en samenhang zou hebben als de theatervoorstellingen. Bovendien speelt de naam Hazes, zeker tijdens de feestdagen, sterk in op gevoelens van herkenning en nostalgie. Dat alles zorgde voor hoge verwachtingen.
Online kritiek na de uitzending
Vrijwel direct na afloop van de uitzending barstte de discussie los op sociale media. Op X en andere platforms verschenen honderden reacties van kijkers die teleurgesteld waren. Een veelgehoorde klacht was dat het optreden “rommelig” overkwam. Sommige kijkers vonden dat de nummers niet vloeiend in elkaar overliepen, anderen misten de emotionele opbouw die ze in het theater wél hadden ervaren. “Het voelde alsof ik halverwege een repetitie zat,” schreef iemand. Een ander merkte op: “In de zaal was het prachtig, maar op tv komt het niet tot zijn recht.”
Geluid en zang onder de loep
Het meest besproken onderwerp was het stemgeluid van Hazes. Kijkers vroegen zich af of er iets mis was met de geluidsmix of de microfooninstellingen. Enkelen suggereerden dat het geluid “vlak” of “doffer” klonk dan verwacht. Anderen dachten juist dat de zanger zijn stem bewust aanpaste om dichter bij het timbre van zijn vader te blijven. Die interpretaties liepen sterk uiteen en bleven vooral speculatief.
Wat opviel: veel reacties begonnen met waardering voor Hazes’ intentie en inzet, maar eindigden met teleurstelling over de uitvoering op televisie. “Het idee is mooi, maar het geluid werkte niet mee,” vatte een kijker samen. Daarmee werd duidelijk dat de kritiek zich niet zozeer richtte op het repertoire, maar op hoe dat via het scherm werd overgebracht.
De kloof tussen zaal en huiskamer
Een belangrijk verschil tussen theater en televisie is de beleving. In een zaal spelen akoestiek, sfeer en directe interactie met het publiek een grote rol. Kleine imperfecties verdwijnen in de energie van het moment. Op televisie ligt dat anders: elk detail wordt uitvergroot en elke onvolkomenheid valt sneller op. Muziekredacteuren wijzen er vaker op dat een registratie niet automatisch dezelfde impact heeft als een live-ervaring.
In het geval van Sterren in concert lijkt die kloof extra zichtbaar. Waar bezoekers van de tour spreken over kippenvelmomenten, misten televisiekijkers diezelfde intensiteit. Dat betekent niet dat de show inhoudelijk zwak was, maar wel dat de vertaalslag naar televisie niet iedereen overtuigde.
Discussie over uitstraling
Naast het geluid en de opbouw werd ook Hazes’ uitstraling besproken. Sommige kijkers vonden hem minder ontspannen ogen dan ze gewend zijn. Daarbij werd door een klein deel van het publiek gespeculeerd over mogelijke oorzaken. Het is belangrijk om te benadrukken dat dit interpretaties van kijkers waren en geen vastgestelde feiten. Zulke aannames zeggen vaak meer over de verwachtingen van het publiek dan over de artiest zelf.
In veel reacties klonk juist begrip door voor de druk waaronder artiesten staan tijdens zulke uitzendingen. Kersttelevisie bereikt een enorm publiek en elk optreden wordt nauwlettend gevolgd. Dat kan spanning met zich meebrengen, zeker wanneer het repertoire emotioneel beladen is.
Dit bericht op Instagram bekijken
Loyaliteit van fans
Tegelijkertijd stonden veel fans pal achter Hazes. Zij wezen erop dat hij met zijn theatertour juist had laten zien hoe zorgvuldig en respectvol hij met het muzikale erfgoed omgaat. “Eén tv-avond doet niets af aan wat hij in de zalen neerzet,” schreef een supporter. Anderen benadrukten dat live muziek per definitie kwetsbaar is en dat niet elke registratie perfect hoeft te zijn.
Die loyaliteit laat zien dat Hazes over een sterke achterban beschikt, die bereid is nuance aan te brengen in de discussie. Voor hen weegt het totaalbeeld zwaarder dan één kritische uitzending.
Televisie als vergrootglas
Het voorval onderstreept hoe televisie fungeert als vergrootglas. Een optreden dat in de ene context uitstekend werkt, kan in een andere setting anders worden ontvangen. Dat geldt zeker voor artiesten die werken met herkenbare klassiekers: het publiek kent de nummers door en door en hoort elk verschil.
Voor omroepen en producers ligt daar een uitdaging. Hoe zorg je ervoor dat de magie van het theater behouden blijft op het scherm? Techniek, montage en geluidsregie spelen daarbij een cruciale rol. Als één van die schakels hapert, kan dat het totaalbeeld beïnvloeden.
Wat blijft hangen
Na twee kerstdagen was één ding duidelijk: het optreden van André Hazes liet niemand onverschillig. De reacties waren fel, maar ook betrokken. Dat op zich is een teken van relevantie. Muziek die niets oproept, verdwijnt geruisloos. Dit optreden zorgde juist voor gesprek, discussie en reflectie.
Of de kritiek Hazes zal aanzetten tot aanpassingen in toekomstige registraties, valt af te wachten. Zijn theatertour bewees al dat hij in staat is om publiek te raken. De televisieversie liet zien hoe complex het is om die ervaring één-op-één over te brengen naar de huiskamer.
Conclusie
Sterren in concert: André Hazes werd voor veel kijkers niet de muzikale kerstbeleving waarop ze hadden gehoopt. Techniek, verwachtingen en de vergelijking met live-ervaringen speelden daarbij een grote rol. Tegelijk blijft de waardering voor Hazes’ inzet en zijn eerbetoon aan het repertoire overeind. Het debat laat vooral zien hoe groot de betrokkenheid is – en hoe hoog de lat ligt wanneer muziek en kerst samenkomen op televisie.