Algemeen
Jongedame geeft ton uit om eruit te zien als drakenmeisje – en ze was vroeger nog zo mooi!
Als je het mij vraagt, is een van de grootste voordelen van volwassen zijn dat je over het algemeen kunt doen wat je wilt, wanneer je maar wilt. Dit omvat jezelf kleden zoals je wilt, je haar doen zoals je wilt, en de laatste zeg hebben over hoe je jezelf aan de wereld presenteert.
Het is een vrijheid waar we allemaal van profiteren; waar we allemaal van genieten. Toch nemen weinigen onder ons onze creativiteit op hetzelfde niveau als Amber Luke, een twintiger uit Australië die het ongebruikelijke doel heeft om haar hele lichaam te bedekken met tatoeages.
Volgens verslagen begon Amber’s inkjourney toen ze 16 was, en haar fascinatie voor het kleuren van haar lichaam is een kernonderdeel van haar leven geworden.
In de loop der jaren beweert Amber een verbijsterende $120.000 te hebben uitgegeven om zichzelf te transformeren tot wat ze de “Dragon Girl” noemt.
En het was geen gemakkelijk proces. Verre van dat zelfs: een paar jaar geleden, toen ze haar oogbollen tatoeëerde, liep het bijna uit op een ramp.
“Helaas ging mijn artiest te diep in mijn oogbol. Ik was drie weken blind. Dat was behoorlijk bruut,” herinnert ze zich.
Hoewel Amber er vroeger uitzag als het typische blonde buurmeisje, heeft ze zoveel geëxperimenteerd met lichaamsaanpassingen dat ze vandaag de dag vrijwel onherkenbaar is. Naast het tatoeëren van haar oogbollen (en zowat elk blootgesteld stukje huid dat ze heeft) heeft ze ook een procedure ondergaan om zichzelf een gespleten tong te geven.
Volgens de Daily Mail heeft de inwoner van Brisbane, Australië, $120.000 uitgegeven aan lichaamsaanpassingen, waaronder $50.000 aan ongeveer 600 tatoeages en $70.000 aan chirurgische ingrepen.
Haar onconventionele uiterlijk kan sommigen afschrikken, maar Amber benadrukt dat haar transformatie een grote rol heeft gespeeld bij het redden van haar van een leven vol depressie en mogelijke zelfmoord.
Ze legde uit: “Ik was zo catatonisch depressief, suïcidaal en was een wandelende dode. Ik was gevoelloos. Ik haatte mezelf het grootste deel van de tijd – die haat zat diep. Het kwelde me. Nu heb ik mezelf volledig getransformeerd tot iemand waar ik trots op ben. Ik ben een sterke vrouw die precies weet wat ze wil en wie ze is.”
Een paar jaar geleden plaatste Amber een selectie foto’s waarin te zien is hoe ze eruitzag voordat ze haar lichaam begon te modificeren … en het is veilig om te zeggen dat de resultaten verbijsterend zijn.
Amber zei dat ze kritiek kreeg nadat ze haar eerste tatoeage had gekregen, maar dat heeft haar niet tegengehouden om haar doel na te streven om zichzelf uit te drukken door middel van body art. Het is misschien niet ieders kopje thee, maar zolang ze gelukkig en comfortabel is in haar eigen huid, is dat het belangrijkste!
Wat vind jij van Amber’s uiterlijk? Laat het ons weten in de reacties.
De eerste aflevering van De Oranjewinter heeft meteen laten zien hoe onvoorspelbaar live televisie kan zijn. Nog voordat de gesprekken aan tafel echt op gang kwamen, was er al een ander onderwerp dat de avond domineerde. Niet de actualiteit, niet de gasten en zelfs niet de inhoud van het programma, maar de outfit van presentatrice Hélène Hendriks werd het gesprek van de dag.
Hoewel aan tafel bekende namen zaten als Thomas van Groningen, Ronald Molendijk en Nicky van der Gijp, verschoof de aandacht al snel naar iets heel anders. Op sociale media barstte vrijwel direct een discussie los over de kledingkeuze van Hendriks. Haar topje, dat volgens sommige kijkers “net iets te veel” liet zien, werd binnen enkele minuten trending onderwerp op X, het platform dat voorheen bekendstond als Twitter.
Van talkshow naar kledingdebat
Het is niet de eerste keer dat een presentator of presentatrice onderwerp van gesprek wordt vanwege een opvallende outfit, maar de snelheid waarmee dit nu gebeurde was opmerkelijk. Al tijdens de eerste minuten van de uitzending verschenen er tientallen berichten online. Kijkers deelden hun verbazing, maakten grappen of spraken juist hun bewondering uit. Voor sommigen leidde het de aandacht af van de gesprekken aan tafel, terwijl anderen het zagen als een verfrissende breuk met de vaak veilige, voorspelbare stijl die talkshows kenmerkt.
“Gaat het nog over de inhoud, of kijken we allemaal naar hetzelfde topje?” schreef een kijker. Een ander merkte cynisch op dat de stylist van Hendriks “waarschijnlijk een avondje vrij had genomen”. Tegelijkertijd klonken er ook positieve reacties. Sommige kijkers prezen haar lef en vonden dat ze zich niets moest aantrekken van de kritiek. “Eindelijk eens iets anders dan het standaardpakje,” was een veelgehoorde reactie.
Verdeelde meningen, één gesprek
Wat vooral opviel, was hoe verdeeld de meningen waren. Waar de ene helft van de kijkers vond dat de outfit niet paste bij een talkshow over sport, politiek en actualiteit, zag de andere helft het juist als een persoonlijke keuze die geen invloed zou moeten hebben op de inhoud. Dat spanningsveld is kenmerkend voor discussies over uiterlijk in de media. Vrouwelijke presentatoren worden nog altijd vaker beoordeeld op hun kleding dan hun mannelijke collega’s, en deze aflevering van De Oranjewinter maakte dat opnieuw pijnlijk zichtbaar.
Toch was de discussie niet uitsluitend kritisch. Er waren ook kijkers die benadrukten dat Hendriks al jaren bekendstaat om haar zelfverzekerde uitstraling en dat haar kleding daar een verlengde van is. “Ze zit daar niet om een modepolitie tevreden te houden,” schreef iemand. “Ze presenteert en dat doet ze goed.”
De impact op het programma
Los van de inhoudelijke discussie over stijl en uitstraling, had het kledingdebat één onmiskenbaar effect: De Oranjewinter stond meteen volop in de schijnwerpers. Op sociale media werd het programma massaal genoemd, gedeeld en besproken. Voor een eerste aflevering is dat goud waard. In televisieland geldt immers vaak: zolang er over je gepraat wordt, besta je.
De buzz rondom Hendriks’ outfit zorgde ervoor dat ook mensen die normaal misschien niet zouden kijken, nieuwsgierig werden. Fragmenten circuleerden online, screenshots werden gedeeld en de naam van het programma dook op in uiteenlopende discussies. Of die aandacht uiteindelijk structureel leidt tot hogere kijkcijfers, zal de komende weken moeten blijken, maar de start was in elk geval allesbehalve geruisloos.
Afleiding of slimme marketing?
De vraag die na afloop bleef hangen, was of deze aandacht de inhoud van het programma overschaduwde of juist versterkte. Critici vonden dat het jammer was dat de gesprekken aan tafel ondergesneeuwd raakten door een kledingdiscussie. Zij vrezen dat de show daardoor minder serieus wordt genomen. Anderen zagen het juist als een slimme, zij het onbedoelde, vorm van marketing. In een tijd waarin programma’s vechten om aandacht, kan een onverwacht moment het verschil maken.
Hendriks zelf liet zich tijdens de uitzending niet uit over de reacties en presenteerde zoals altijd professioneel en ontspannen. Dat werd door sommige kijkers juist gewaardeerd. “Ze liet zich niet afleiden en deed gewoon haar werk,” klonk het. Dat onderstreepte voor velen dat de ophef vooral buiten de studio plaatsvond.
Meer dan alleen een outfit
Uiteindelijk zegt de discussie misschien meer over het publiek en de tijdgeest dan over Hendriks zelf. In een mediatijdperk waarin alles direct wordt becommentarieerd, kan één detail uitgroeien tot het hoofdonderwerp van de avond. De Oranjewinter kreeg daardoor een start die niemand had voorspeld: niet door een spraakmakend debat of een felle discussie aan tafel, maar door een kledingkeuze die emoties losmaakte.
Of de outfit van Hélène Hendriks nu als geslaagd of misplaatst wordt gezien, één ding staat vast: de eerste aflevering van De Oranjewinter werd niet genegeerd. En in televisieland is aandacht vaak de belangrijkste valuta. De komende afleveringen zullen moeten uitwijzen of het programma die aandacht weet vast te houden met inhoud, of dat deze avond vooral herinnerd zal worden als het moment waarop een topje de show stal.