Algemeen
Intieme beelden van Yolanthe Cabau en héél bekende rapper: ‘Dit past niet bij jou!’
De afgelopen weken is Yolanthe Cabau regelmatig gelinkt aan rapper Frenna, een grote naam in de hiphop en afropop scene. Frenna, voormalig lid van de rapformatie SFB, heeft ook veel succes als solo-artiest en in samenwerkingen met anderen.

Hij is een van de rappers die dankzij het album *New Wave* werd bekroond met de Popprijs tijdens Noorderslag. Eerder werd Cabau vaak gelinkt aan een model uit Rotterdam, maar die relatie bleek niet serieus te zijn.
Een relatie met een Nederlandse man is sowieso lastig voor Cabau, aangezien zij in Los Angeles woont. Samen met rapper Frenna heeft Cabau recent een videoclip opgenomen voor zijn nieuwe muziek.
Volgers en ingewijden vermoeden echter dat er meer is opgebloeid dan alleen een professionele samenwerking.
Yolanthe Cabau op zoek naar liefde?
In een recent interview met *Kekmama* gaf Cabau aan open te staan voor liefde. “Natuurlijk hoop ik de liefde weer te vinden.
Liefde is het mooiste wat er is. Alleen ben ik er niet naar op zoek. Ik heb een fijn leven, fijne mensen om mij heen en dat maakt mijn leven compleet.
Een nieuwe man moet hierin goed passen, anders hoeft het voor
mij niet. Ik vind het belangrijk dat iemand zorgzaam, ambitieus en
lief is.

Iemand met wie ik alles kan delen, mij waardeert en respecteert om wie ik ben en lief is naar de mensen om mij heen.
Samen ben je een team en versterk je elkaar. Dat vind ik de kracht van een relatie.” Het volledige interview met Cabau is te lezen op de website van *Kekmama* via de link onderaan dit artikel.
Meer dan een zakenrelatie?
Of Cabau de liefde heeft gevonden in Frenna is nog onduidelijk. Veel volgers merken op dat rapper Frenna (32) wellicht te jong en onvolwassen zou zijn voor de 39-jarige Cabau.
Toch kunnen leeftijdsverschillen in relaties soms goed werken, afhankelijk van de personen in kwestie en hun levensfase.
Frenna en Cabau lijken in ieder geval een sterke professionele band te hebben opgebouwd tijdens hun samenwerking aan de videoclip.
Professioneel en Privé
De chemie tussen Cabau en Frenna in de videoclip heeft speculaties aangewakkerd over een mogelijke romantische relatie.
Beide sterren hebben echter nog geen officiële verklaring gegeven over hun relatie. Het is ook mogelijk dat hun interacties puur professioneel zijn, aangezien beiden zich in hun werkveld zeer toegewijd en gepassioneerd tonen.
Yolanthe’s Levensvisie
Yolanthe Cabau heeft in eerdere interviews benadrukt dat ze
gelukkig is met haar leven zoals het nu is. Ze woont in Los
Angeles, waar ze een drukke carrière heeft en omringd wordt door
vrienden en familie.

“Een nieuwe man moet goed passen in mijn leven, anders hoeft het voor mij niet,” zei ze. Deze duidelijke visie op haar leven en relaties kan betekenen dat ze voorzichtig is met het aangaan van nieuwe romantische relaties, vooral in het oog van de publieke belangstelling.
Conclusie
De geruchten over een mogelijke romance tussen Yolanthe Cabau en rapper Frenna blijven vooralsnog speculaties.
Wat wel duidelijk is, is dat Cabau gelukkig is met haar huidige leven en omringd wordt door fijne mensen. Ze staat open voor de liefde, maar is niet actief op zoek.
Voor haar is een relatie iets dat haar leven compleet moet maken, niet iets dat haar definieert. Of Frenna die plek in haar leven zal innemen, moet nog blijken.
Voor nu genieten hun volgers van de muzikale en visuele samenwerking tussen de twee sterren en wachten ze af wat de toekomst brengt. Of het nu een professionele band blijft of zich ontwikkelt tot een romantische relatie, één ding is zeker: Yolanthe Cabau en Frenna hebben een impact gemaakt met hun samenwerking.
Lees het volledige interview met Yolanthe Cabau op *Kekmama* via de link onderaan dit artikel.
Algemeen
Wederom een enorme klap voor de PVV: ‘De vernedering van rechts’

Hevige politieke en publieke reacties op nieuwe Kamervoorzitter: keuze leidt tot felle discussie
De verkiezing van een nieuwe Kamervoorzitter, normaal gesproken een procedurele stap in het parlementaire proces, groeide dit keer uit tot een moment dat Den Haag en de rest van het land in beroering bracht. Na drie stemrondes werd Thom van Campen gekozen als nieuwe voorzitter, terwijl Martin Bosma – die in de eerste twee rondes duidelijk de meeste stemmen kreeg – uiteindelijk aan de kant werd geschoven.

Wat volgde was een golf van reacties. In de Kamer, op sociale media en in talkshows werd druk gediscussieerd over de vraag of deze uitkomst het gevolg was van een eerlijke afweging van kwaliteiten, of van politieke strategie die de geloofwaardigheid van het proces onder druk zette.
Een stemronde die meer vragen opriep dan antwoorden gaf
Het contrast tussen de eerste twee rondes en de uiteindelijke uitslag viel veel mensen meteen op. Bosma stond aanvankelijk ruim bovenaan, maar bleek in de beslissende ronde niet langer de voorkeurskandidaat.
Volgens critici leek het erop dat de procedure minder draaide om het kiezen van de meest ervaren of meest natuurlijke voorzitter, maar vooral om het voorkomen van een ongewenste uitkomst. Voorstanders van Bosma benadrukten dat hij de afgelopen jaren herhaaldelijk had laten zien dat hij Kamerdebatten ordelijk en rustig kon leiden. Zelfs politieke tegenstanders roemden zijn kalme stijl en heldere manier van voorzitten.
Toch kreeg hij niet het vertrouwen van een meerderheid. Dat maakte deze voorzittersverkiezing tot een bron van debat: gaat het in zo’n functie om vakmanschap, of om politieke comfortzones?

Online ontstond direct een storm van verontwaardiging
Binnen enkele minuten nadat de uitslag bekend werd gemaakt, barstte op sociale media een golf van woede en ongeloof los. Oud-Kamerlid Harm Beertema merkte op dat de derde ronde eerder leek op een blokkade dan op een zorgvuldige beoordeling. Zijn analyse werd duizenden keren gedeeld en onderschreven.
Veel berichten klonken in dezelfde lijn: hoe kan iemand die twee rondes bovenaan staat in de slotfase toch worden weggestemd, zonder duidelijke inhoudelijke reden?
Onder de reacties zat een voelbare frustratie over het idee dat gevestigde partijen elkaar vasthouden om een bepaalde politieke richting te voorkomen. Volgens veel commentatoren aangaf dit moment een bredere zorg: dat het parlement niet altijd aansluit bij de wens van een groot deel van de kiezers.
Ook Elbertus van Lagen uitte zorgen over het groeiende wantrouwen in de politiek. Zijn uitspraak dat het vertrouwen nóg verder zou kunnen dalen, raakte een gevoelige snaar bij veel burgers.

Journalisten zien een patroon in deze gang van zaken
De discussie bleef niet beperkt tot sociale media. Verschillende journalisten reageerden kritisch op de stemprocedure. Bart Nijman omschreef de situatie als een ‘politiek onderonsje’, een verwijzing naar het idee dat partijen soms vooral bezig zijn elkaar intern te beschermen in plaats van de beste kandidaat naar voren te schuiven.
Zijn woorden kregen veel bijval. Voor een grote groep kijkers voelde de verkiezing inderdaad als een proces waarin de uitkomst al min of meer was bepaald voordat de rondes begonnen. Niet door open debat of door inhoudelijke afweging, maar door afspraken achter de schermen.
Daardoor ervoer een deel van het publiek de uitkomst als een gemiste kans voor transparantie en professionaliteit.

Een gevoel van buitensluiting bij veel kiezers
Voor veel mensen ging de discussie niet alleen over de functie van de nieuwe Kamervoorzitter. Het voelde ook als een symbolische gebeurtenis waarin zichtbaar werd hoe grote groepen kiezers zich niet vertegenwoordigd voelen.
Na de verkiezingen, waarin de rechtse partijen een grote overwinning behaalden, leek dit moment dat gevoel verder te versterken. De boodschap die sommige burgers eruit haalden: zelfs wanneer een kandidaat op basis van stemmen en ervaring een logische keuze lijkt, kunnen politieke afspraken alsnog bepalen dat hij niet wordt gekozen.
In gesprekken rond het Binnenhof viel te horen dat de keuze mogelijk voortkomt uit een reflex die al jarenlang te zien is: het proberen te behouden van vertrouwde verhoudingen binnen het politieke midden. Het resultaat is dat veel burgers de indruk krijgen dat hun stem minder invloed heeft dan ze hopen.
Een gemiste kans om vertrouwen te herstellen
De derde stemronde werd door veel politieke analisten gezien als een belangrijk moment om te laten zien dat kwaliteit boven partijgrenzen kan worden gesteld. Dat gebeurde niet, en juist daardoor werd een kans gemist om vertrouwen bij het publiek te versterken.
Doordat de keuze uiteindelijk vooral werd gezien als een strategisch besluit, is de kloof tussen politiek en burger opnieuw zichtbaar geworden. Mensen die de stemmingen live volgden, zagen hoe een kandidaat met veel ervaring en brede erkenning toch aan de kant werd gezet.
Voor burgers die al langer twijfelen aan de manier waarop de politiek functioneert, gaf dit moment nieuwe aanleiding om zich af te vragen of het parlement werkelijk handelt op basis van transparantie en inhoud.
Het debat over vertrouwen in de politiek laait verder op
De intense reacties van burgers, journalisten en oud-politici laten zien dat de behoefte aan een opener en eerlijker politiek proces groot is. De voorzittersverkiezing werd daardoor meer dan een procedurele stap: het werd een moment waarin het grotere vraagstuk van vertrouwen opnieuw centraal kwam te staan.
Veel mensen hopen dat dit geen gesprek is dat snel wegzakt. Het is juist een kans om te bespreken hoe democratische processen beter kunnen worden bewaakt en hoe de afstand tussen burgers en politiek kan worden verkleind.
Het zou waardevol zijn als er ruimte komt voor een breed gesprek over representatie, transparantie en de rol van politieke strategie bij belangrijke beslissingen.
Praat mee over deze politieke ontwikkeling
Hoe kijk jij naar deze gang
van zaken?
Vond je de keuze logisch, of zie je het – net als veel anderen –
als een gemiste kans voor geloofwaardig leiderschap?
Deel jouw mening op onze Facebookpagina en praat mee over een onderwerp dat veel Nederlanders bezighoudt.