Algemeen
‘Ik weiger mijn zwangere dochter van 19 te helpen met de opvoeding van haar baby’
Wanneer je jong ouder wordt, moet je je ervan bewust zijn dat je soms met extra uitdagingen te maken krijgt waar niet iedereen mee om kan gaan. Het opvoeden van een kind is een enorme verantwoordelijkheid, en niet iedereen is bereid of in staat om deze taak op zich te nemen, vooral als het onverwachts komt.
Een moeder wendde zich tot Reddit en vroeg of ze ongelijk had nadat ze haar tienerdochter had verteld dat ze haar niet zou helpen bij het opvoeden van de baby die ze verwachtte. Dit is haar verhaal.
Mijn 19-jarige dochter, Rose, was altijd een slimme meid. Ze deed het goed op school en kreeg een volledige beurs naar een geweldige plaatselijke school.
Dit was een enorme prestatie en een teken van haar intelligentie en toewijding. Ze woont bij mij en doet het goed met haar studie, en alles leek in orde te zijn in haar leven.
Ze had een mooie toekomst voor zich met tal van mogelijkheden die op haar wachtten. Een paar maanden geleden kreeg ze een nieuw vriendje, iemand die ik niet leuk vind. Hij laat haar voortdurend in de steek, maar verdoezelt het met een grote glimlach en grootse beloften.
Dit soort gedrag baart me zorgen, omdat het duidelijk is dat hij niet betrouwbaar is. Ondanks mijn waarschuwingen zijn ze nog steeds aan het daten, en nu is ze zwanger. Deze situatie heeft alles veranderd en heeft enorme implicaties voor haar toekomst.
Zelfstandigheid
Toen ik hoorde dat Rose zwanger was, bood ik aan om de @bortus te betalen en een paar dagen vrij te nemen om haar op te nemen en haar te helpen herstellen.
Dit was mijn manier om haar te ondersteunen en haar te helpen deze moeilijke situatie te overwinnen. Ze zei echter nee. Ze gaat met haar vriend trouwen, en ze zullen één grote, gelukkige familie zijn.
Dit klinkt als een mooi plan, maar ik heb mijn twijfels over de realiteit ervan. Hij wil bij mij intrekken, en zij stopt met school terwijl hij werkt om hen te onderhouden.
Hij is een barman die niet naar de universiteit gaat. Ik lachte om dit idee, wat haar boos maakte, omdat ik het niet als een realistisch of stabiel plan zie.
Grenzen
Ze vertelde me dat ik, omdat hij niet kan intrekken, meer moet helpen met de baby. Dit kwam als een schok voor mij, omdat ik haar altijd als een heel verstandig kind heb gezien.
Ik weet niet waar dit allemaal vandaan komt. Ik vertelde haar ronduit dat als ze denkt dat ze volwassen genoeg is om een kind te krijgen en op te voeden en te trouwen, ze snel moet verhuizen en erin moet slagen volwassen te worden met de vader van het kind.
Dit is een harde waarheid, maar ik geloof dat ze het moet horen. Ik heb het enige kind opgevoed dat ik wilde.Ik wil niet dat er nog meer kinderen in mijn huis wonen.
Ik vertelde haar dat ik hier en daar voor luiers zou betalen, en dat ik haar nog steeds zou bezoeken, maar deze baby is voor 0% mijn verantwoordelijkheid.
Als ze voor adoptie kiest, wat ik vrij zeker weet dat ze dat niet zal doen, zou ik bereid zijn haar daarbij te helpen. Dit is mijn manier om mijn grenzen te stellen en duidelijk te maken dat ik mijn leven en verantwoordelijkheden niet opnieuw wil herzien.
Familie
Ze wil niet met me praten. Mijn man (haar stiefvader) houdt zich hierbuiten, maar denkt dat ik meer kan helpen. Dit heeft spanning in ons huis veroorzaakt, omdat hij een andere kijk heeft op de situatie.
Ik vertelde hem dat hij welkom was om op haar te passen en dat hij zijn mond hield. Dit is niet de meest diplomatieke manier om met zijn zorgen om te gaan, maar ik voel me sterk over mijn beslissing.
Ik kreeg mijn dochter toen ik 19 was. Ik was getrouwd met haar vader, die in het leger zat. Dit was een andere tijd en een andere situatie. Ik studeerde op 22-jarige leeftijd nog steeds op tijd af van de universiteit en alles verliep goed voor ons totdat hij stierf in dienst.
Deze ervaring heeft mij gevormd en ik geloof dat het feit dat het voor mij goed is gelukt, het oordeel van mijn dochter vertroebelt. Haar vriend kan haar of haar kind niet eens een ziektekostenverzekering aanbieden. Het is een heel ander scenario, en ik wil niet dat ze dezelfde fouten maakt als ik.
Besluit
Velen van jullie suggereren dat ik haar nog steeds bij mij laat wonen en de baby houd. Dit gebeurt niet! Ik wil geen baby in huis, punt uit – en ik pas ook niet op.
Dit is een harde grens voor mij en iets waar ik niet van af zal wijken. Ik doe normale grootouderdingen, zoals op verjaardagsfeestjes verschijnen en hier en daar cadeautjes kopen, maar dat is het dan. Wat vind je van deze situatie?
Suzan en Freek verwelkomen zoontje Sef: een liefdevolle mijlpaal in een emotionele periode
Zondag was een dag die Suzan Stortelder en Freek Rikkerink nooit zullen vergeten. Het muzikale duo — bekend als Suzan & Freek — maakte via Instagram bekend dat ze ouders zijn geworden van hun eerste kindje, een zoon die de naam Sef draagt. Binnen tien minuten stroomden er al meer dan 100.000 likes binnen, een duidelijk teken van de enorme hoeveelheid liefde en steun die ze van hun fans ontvangen.
Bij de foto, waarop hun pasgeboren zoon liefdevol wordt vastgehouden, schreven ze:
“Hij is er, onze kleine jongen. Mogen we jullie voorstellen aan Sef. Afgelopen zondagavond, om elf over elf, is ons zoontje geboren. We stromen over van liefde voor Sef, voor elkaar en voor het leven. Lieve Sef, jij hoort bij ons.”
De post werd meteen massaal gedeeld. Fans, collega-artiesten en vrienden reageerden vanuit het hart op het bijzondere nieuws. Voor veel mensen voelt de geboorte van Sef als een lichtpuntje in een periode die voor het stel zowel intens, zwaar als hoopvol is geweest.
Een zwangerschap die Nederland nauwgezet volgde
In november maakten Suzan en Freek bekend dat zij met zwangerschapsverlof gingen. De aankondiging van hun zwangerschap eerder dit jaar werd breed omarmd door hun achterban. Het nieuws voelde warm, feestelijk en hoopvol. Maar achter die vreugde ging ook een emotioneel verhaal schuil, want kort daarvoor had Freek te horen gekregen dat hij kampt met een ernstige longaandoening die intensieve medische zorg vraagt.
Die dubbele realiteit — de vreugde van nieuw leven tegenover een zware medische strijd — zorgde ervoor dat veel mensen extra met hen meeleefden.
De periode rondom de diagnose: een emotionele aardverschuiving
In gesprekken met onder andere Eva Jinek vertelden Suzan en Freek eerder openhartig over de maanden voorafgaand aan de diagnose. Het begon met een harde knobbel in Freeks nek. Hoewel Suzan in eerste instantie dacht dat het misschien om een virus ging, besloot het stel toch naar de huisarts te gaan.
Daar werd vocht achter de longen geconstateerd, wat leidde tot verdere onderzoeken in het ziekenhuis. In gesprekken vertelde Freek hoe hij zich die week voelde: onzeker, maar hoopvol dat het iets onschuldigs zou zijn. Toen de longarts de kamer binnenkwam, zagen ze echter aan zijn houding dat het ernstiger was dan gehoopt.
“Je zag meteen dat het mis was,” zei Freek
daarover tijdens een interview.
“Hij ging zitten en begon
meteen met: ‘Freek, Suzan, ik heb heel slecht
nieuws.’”
Uit de onderzoeken bleek dat er meerdere gezwellen aanwezig waren: in beide longen, in de lymfeklieren, in zijn nek en in een van zijn organen. Een klap voor het stel, dat midden in een drukke werkperiode zat én net had gehoord dat er nieuw leven onderweg was. In die mix van emoties bleef één lichtpuntje overeind: er werden geen afwijkingen gevonden in zijn hoofd, wat de artsen als positief zagen binnen het geheel.
Levensverlengende behandeling en het zoeken naar balans
In het Antoni van Leeuwenhoek werd Freek gestart met een medicatietraject dat erop gericht is zijn gezondheid zo stabiel mogelijk te houden en tijd te winnen. De artsen benadrukten dat deze behandeling perspectief biedt, al blijft het doel vooral gericht op het verlengen van levenskwaliteit.
Freek vertelde hoe lastig het was om dat nieuws te verwerken. De mensen om hem heen waren opgelucht dat er een behandelplan lag, maar hijzelf voelde vooral boosheid en onmacht.
“Moet ik blij zijn dat ik misschien nog jaren heb? Dat ik er niet vanzelfsprekend ben wanneer mijn kind ouder wordt? Dat gevoel is dubbel.”
Die rauwe eerlijkheid maakte veel indruk op kijkers. Het gesprek werd een van de meest besproken fragmenten van het seizoen, juist omdat het liet zien hoe complex deze medische reis is voor jonge ouders die tegelijkertijd midden in een levensveranderend hoofdstuk zitten.
De geboorte van Sef: een symbolisch nieuw begin
En nu, enkele maanden later, is daar Sef. Een jongetje dat voor Suzan en Freek symbool staat voor liefde, hoop en kracht. In hun bericht op Instagram straalt die emotie door in elk woord. Ze schrijven hoe ze “overstromen van liefde” — en dat is voelbaar, zelfs door een scherm heen.
De timing van de geboorte maakt het extra bijzonder. Terwijl Freek nog steeds wordt behandeld en het stel veel tijd doorbrengt in het ziekenhuis, brengt Sef nieuw licht in hun leven. Hij is het hart van een toekomst die het stel vol liefde wil opbouwen, ongeacht welke uitdagingen hen nog te wachten staan.
Dit bericht op Instagram bekijken
Hoe gaat het nu met Freeks gezondheid?
De gezondheidssituatie van Freek blijft een onderwerp waar fans bezorgd naar informeren. Vrij recent gaf hij in de talkshow bij Jinek een update. Hij legde uit dat de medicatie aanslaat, dat hij zich op sommige dagen beter voelt dan verwacht en dat hij hoop put uit elk positief signaal van het medisch team.
Het traject blijft intens: controles, scans, behandelingen, rustmomenten en een nieuw ritme waarin zijn lichaam centraal staat. Toch vertelde Freek dat hij extra motivatie voelt sinds de komst van Sef.
Het besef dat er nu een klein jongetje is dat naar hem opkijkt, geeft hem kracht om naar eigen zeggen “er elke dag opnieuw voor te gaan”.
Suzan benadrukte daarbij
hoezeer ze als team functioneren:
ze ondersteunen elkaar, houden elkaar overeind en vinden samen
ruimte voor geluk — ook op moeilijke dagen.
Werk en toekomst: hoe ziet die eruit?
Ondanks hun intensieve privéleven bleven Suzan en Freek de afgelopen maanden betrokken bij hun projecten. Zo rondde het duo onlangs de opnames af van The Voice of Holland, waar ze in het nieuwe seizoen te zien zijn als zangcoaches.
De opnames waren al gepland voordat de medische situatie van Freek bekend werd, maar dankzij goede planning, ondersteuning van het team en heldere afspraken konden ze toch blijven werken. Het gaf hen afleiding én een gevoel van normaliteit.
Nu Sef geboren is, zullen ze het rustiger aan doen. Niet alleen vanwege de behandelingen van Freek, maar vooral om te kunnen wennen aan hun nieuwe rol als ouders. Fans hopen uiteraard dat er in de toekomst weer muziek komt, maar iedereen gunt hen vooral rust, herstel en tijd samen.
Waarom heel Nederland met hen meeleeft
De band die Nederland heeft met Suzan en Freek is bijzonder. Ze zijn open, toegankelijk, bescheiden en delen hun verhaal zonder dramatiseerdrang. Die oprechtheid raakt.
Mensen herkennen zichzelf in hun nuchtere manier van omgaan met grote emoties. Vooral sinds de diagnose van Freek zien fans niet alleen artiesten, maar twee jonge mensen die proberen hun weg te vinden tussen hoop, zorg, liefde en toekomstplannen.
De geboorte van Sef voelt voor velen als een klein stukje geluk dat ze graag samen met het stel vieren.
Een nieuw hoofdstuk vol liefde
Met de komst van Sef begint een heel nieuw verhaal voor Suzan en Freek. Een verhaal waarin liefde, verbondenheid en veerkracht centraal staan. Ondanks de medische uitdagingen die blijven bestaan, is er vooral dankbaarheid: voor nieuw leven, voor familie, voor de kleine momenten én voor de steun van hun enorme achterban.
Wat de toekomst ook brengt, Sef is nu het stralende middelpunt van hun wereld.