Algemeen
Henny Huisman vindt dat Joost Klein zich aanstelt: ‘Ouders al 15 jaar geleden overleden!’
Henny Huisman heeft scherpe kritiek geuit op Joost Klein, die recentelijk in het nieuws kwam vanwege zijn diskwalificatie tijdens het Eurovisie Songfestival.
De diskwalificatie volgde op een incident waarbij Klein een dreigende beweging zou hebben gemaakt naar een cameravrouw, waardoor haar camera beschadigd raakte.
Klein had om privacy gevraagd na zijn emotionele optreden van het lied ‘Europapa’, dat eindigt met een eerbetoon aan zijn 0verleden ouders. Huisman vindt echter dat dit geen excuus is voor Kleins gedrag.
Joost Klein en het Verlies van Zijn Ouders
Joost Klein verloor zijn ouders op jonge leeftijd, een tragedie die diepe sporen heeft nagelaten. Zijn vader 0verleed aan k*nker toen Joost in de brugklas zat, en minder dan een jaar later st!erf zijn moeder aan een hartst!lstand.
Na deze verlieservaringen werd Joost opgevangen door zijn oudere broer en zus. Deze gebeurtenissen hebben onmiskenbaar invloed gehad op zijn leven en carrière.
Henny Huisman Niet Onder de Indruk
In een interview met De Nieuwe Revu uitte Henny Huisman zijn
ongenoegen over hoe Klein met zijn verleden omgaat.
“Het verliezen van zijn ouders schijnt hem nog parten te spelen. Niet dat het minder erg is, maar dat is al wel vijftien jaar geleden. Mijn moeder 0verleed vorige maand om 16.45 uur en ik stond om 20.30 uur op het podium. Je bent of artiest, of je bent het niet. Met dat soort dingen moet je om kunnen gaan,” aldus Huisman.
Huisman ziet geen ruimte voor mededogen of een tweede kans voor Klein binnen de strikte regels en verwachtingen van het Eurovisie Songfestival.
“Als je aan zo’n circus meedoet, moet je ook aan alles meedoen. Hij komt aanzetten met een Stuntkabouter en een blauwe vogel, dat is allemaal prima, maar je kunt binnen zo’n internationale evenement niet zeggen: dit wil ik wel en dat niet.
Je hebt niet de volledige regie over je eigen act als je binnen de gelederen van het Songfestival werkt. Wat ik heb begrepen, is dat Joost daar niet zo goed tegen kan en dat hij moeite heeft met gezag,” voegde hij eraan toe.
Geen Tweede Kans voor Joost
Henny Huisman sloot zijn betoog af met een vergelijking die de ernst van de situatie onderstreepte: “Mensen zeggen: ‘Dat is typisch Joost.’ Maar als Jantje wekelijks iets steelt bij de Albert Heijn kun je het toch ook niet weg laten komen met: ‘Dat is typisch Jantje’?
Wat Joost ermee doet, dat hoort niet zo. Ik zie enkele
gedragingen en karaktertrekken bij hem, waardoor ik denk: hij is
niet geschikt om aan dit circus mee te doen.”
Huisman benadrukt hiermee dat professionaliteit en het vermogen om met tegenslagen om te gaan, cruciaal zijn voor artiesten die deelnemen aan een grootschalig evenement als het Eurovisie Songfestival.
De Toekomst van Joost Klein
Wat de toekomst voor Joost Klein in petto heeft, blijft onzeker. Hoewel zijn diskwalificatie een zware klap was, heeft Klein via zijn advocaat laten weten dat hij geen str*fbare feiten heeft gepleegd en direct na het incident berouw heeft getoond en zijn excuses heeft aangeboden.
Of dit voldoende zal zijn om zijn reputatie te herstellen en een eventuele terugkeer naar het Eurovisie Songfestival mogelijk te maken, moet nog blijken.
Conclusie
Het incident met Joost Klein en de daaropvolgende kritiek van Henny Huisman benadrukken de hoge verwachtingen en strikte regels die gelden binnen de wereld van het Eurovisie Songfestival.
Huisman’s opmerkingen laten zien dat er weinig ruimte is voor persoonlijke problemen of afwijkend gedrag binnen dit professionele kader.
Voor Klein betekent dit dat hij, ondanks zijn talent en populariteit, nog een lange weg te gaan heeft om zijn plaats in de muziekwereld te heroveren.
Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.
De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.
“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.
Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.
Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.