Algemeen
Grootste wens Rob de Nijs eindelijk uitgekomen
De grootste wens van Rob de Nijs is werkelijkheid geworden. Zijn oudste zoon, Robbert, is getrouwd met zijn grote liefde Sharon. En Rob was erbij om dit bijzondere moment te delen!
Het huwelijk
Robbert en zijn verloofde Sharon hebben elkaar het jawoord gegeven op een bijzondere locatie, namelijk Burgers’ Zoo in Arnhem. De ceremonie werd geleid door musicalster Mariska van Kolck, die de twee in het echt verbond.
Grootste wens
Voor Robbert was het extra speciaal dat zijn vader Rob aanwezig kon zijn bij de bruiloft, ondanks zijn strijd tegen de z!ekte van Parkinson. Vorig jaar leek het er even op dat Rob niet in staat zou zijn om de bruiloft bij te wonen, maar de zanger wist boven alle verwachtingen uit een diep dal te klimmen en kon de bijzondere dag van zijn zoon meemaken.
“Het was gewoon een wonder”, vertelt Robbert aan De Telegraaf. “Je wilt niet weten hoe het voelt om nog wat langer van je vader te kunnen genieten. Dat je nog dingen tegen elkaar kunt zeggen.”
Aanzoek en voorpret
Robbert vroeg Sharon ten huwelijk tijdens een vakantie in Zuid-Afrika. “Met een groep pinguïns om ons heen als getuigen heb ik mijn lieve vriendin Sharon Schets ten huwelijk gevraagd”, schreef Robbert destijds op Facebook. Henriëtte en Rob de Nijs waren dolgelukkig toen ze het nieuws hoorden. “Rob en ik raakten behoorlijk emotioneel toen Robbert ons het grote nieuws vertelde”, vertelde Henriëtte aan weekblad Story. “We zijn er zo blij mee en ik ben dol op bruiloften. We kunnen niet wachten tot die dag aanbreekt.”
Een onvergetelijke dag
De bruiloft in Burgers’ Zoo was een magisch en onvergetelijk
evenement. De locatie, met zijn weelderige natuur en bijzondere
dieren, zorgde voor een unieke en sfeervolle achtergrond voor het
huwelijksfeest. Gasten konden genieten van de prachtige omgeving
terwijl ze het geluk van Robbert en Sharon vierden.
Rob, ondanks zijn ziekte, was in staat om de dag ten volle te beleven. Zijn aanwezigheid was een bron van vreugde en ontroering voor alle aanwezigen. Het was een dag vol liefde, emotie en onvergetelijke momenten.
De impact van Parkinson
Rob de Nijs heeft de afgelopen jaren openlijk gesproken over zijn strijd tegen Parkinson. De z!ekte heeft een grote impact gehad op zijn leven en carrière, maar Rob heeft altijd geprobeerd positief te blijven en door te gaan met wat hij het liefste doet: muziek maken. Dat hij nu in staat was om de bruiloft van zijn zoon bij te wonen, ondanks zijn gezondheidsproblemen, is een getuigenis van zijn doorzettingsvermogen en liefde voor zijn familie.
De steun van familie
Henriëtte, Robs echtgenote, heeft een grote rol gespeeld in het ondersteunen van Rob tijdens zijn z!ekte. Haar liefde en zorg hebben bijgedragen aan zijn vermogen om dit moeilijke pad te bewandelen. De aanwezigheid van Rob bij de bruiloft van Robbert en Sharon is ook een bewijs van de sterke familiebanden en de steun die zij elkaar geven.
Toekomstplannen
Voor Robbert en Sharon is de toekomst nu officieel begonnen als
echtpaar. Hun bruiloft markeert het begin van een nieuw hoofdstuk
in hun leven. Met de steun van hun families en de bijzondere
herinneringen aan hun trouwdag, hebben zij een stevige basis om hun
leven samen op te bouwen.
Voor Rob de Nijs betekent het meemaken van deze bijzondere dag waarschijnlijk een van de hoogtepunten in zijn leven. Zijn aanwezigheid heeft de dag nog specialer gemaakt voor zijn zoon en schoondochter, en het is een herinnering die ze voor altijd zullen koesteren.
Conclusie
De bruiloft van Robbert en Sharon in Burgers’ Zoo was niet alleen een viering van liefde, maar ook een viering van familie, doorzettingsvermogen en de kracht van menselijke verbindingen. Rob de Nijs’ aanwezigheid, ondanks zijn strijd tegen Parkinson, gaf een extra dimensie aan deze prachtige dag. Het was een viering van het leven en de onverbrekelijke banden tussen geliefden.
Algemeen
Belle Perez laat na het overlijden van haar man voor het eerst van zich horen met hartverscheurend bericht
Het nieuws kwam vorige week hard binnen in België en Nederland. Belle Perez verloor onverwacht haar levenspartner Wouter van der Horst, met wie zij jarenlang lief en leed deelde. De zangeres hield zich dagenlang stil, maar heeft nu voor het eerst zelf woorden gegeven aan het immense gemis dat haar en haar gezin heeft getroffen.
Een leven dat in één moment kantelde
Voor buitenstaanders is het soms nauwelijks te bevatten hoe snel het leven kan veranderen. Nog geen dag voor het ingrijpende moment vierde het gezin een feestelijke gebeurtenis: de negende verjaardag van zoon Ellia. Een dag vol taart, lachende gezichten en het vertrouwde gevoel van samen zijn. Wat niemand toen kon vermoeden, is dat dit één van de laatste momenten zou zijn waarop het gezin nog compleet was.
Voor Belle Perez betekende het daaropvolgende nieuws een breuklijn door haar leven. Alles wat vanzelfsprekend leek, viel in één klap stil. Optredens, plannen, routine: ze maakten plaats voor stilte, ongeloof en verdriet. In zulke momenten ontbreekt vaak de taal om te beschrijven wat iemand voelt — en juist daarom raakte haar eerste reactie zoveel mensen.
Belle spreekt: woorden uit een verscheurd hart
Via Instagram deelde Belle Perez een foto van haar man, vergezeld van een boodschap die recht uit het hart lijkt te komen. Geen grootse verklaringen, geen publiek statement, maar een persoonlijke reflectie die de rauwheid van het moment blootlegt.
Ze schrijft dat het verlies zo plotseling kwam dat haar hart het nog niet kan bijbenen. Dat het leven in één ademtocht volledig veranderde. Wat bleef, zo verwoordt ze, is liefde — en een gemis dat alles overstemt. Ze noemt Wouter haar liefste echtgenoot en de meest toegewijde papa, zoon en broer. Woorden die niet alleen verdriet uitdrukken, maar ook laten zien hoe diep de band was die zij met hem deelde.
Voor velen voelde die boodschap herkenbaar. Het was geen tekst voor de media, maar een brief aan de wereld, geschreven vanuit een plek waar pijn en liefde naast elkaar bestaan.
Overweldigende steun uit twee landen
In haar bericht staat Belle ook stil bij de enorme golf aan medeleven die haar overspoelt. Ze spreekt van een “tsunami aan liefde” die voelbaar is in zowel België als Nederland. Die woorden zijn geen overdrijving. Onder haar bericht stromen reacties binnen van collega-artiesten, vrienden, fans en mensen die haar verhaal al jaren volgen.
Mensen delen herinneringen aan ontmoetingen, aan concerten waar haar muziek hen raakte, of spreken simpelweg hun steun uit als ouder, partner of mens. Juist die brede verbondenheid laat zien hoe diep het verhaal resoneert. Verdriet is universeel, en wanneer iemand het durft te delen zonder maskers, voelen anderen zich uitgenodigd om mee te dragen.
Een moeder, een zoon en een nieuwe werkelijkheid
Centraal in alles staat zoon Ellia. Voor een kind van negen is zo’n plotselinge verandering nauwelijks te bevatten. Het leven zoals hij dat kende, is in korte tijd onherkenbaar geworden. Belle en haar familie kiezen er bewust voor om hem te beschermen, rust te bieden en ruimte te laten voor zijn eigen tempo.
Voor ouders die dit lezen, zal het invoelbaar zijn: het instinct om sterk te blijven voor je kind, terwijl je zelf nauwelijks overeind blijft. Belle heeft haar professionele verplichtingen tijdelijk losgelaten om zich volledig te richten op haar gezin. Haar kerstconcerten werden geannuleerd, niet uit plicht, maar uit noodzaak.
Van verlies naar betekenis: de Wout Foundation
Te midden van dit alles ontstond een idee dat veel mensen diep heeft geraakt. In plaats van bloemen of andere traditionele gebaren, vraagt Belle aandacht voor de Wout Foundation — een stichting die is opgericht ter nagedachtenis aan haar man.
Het doel van de stichting is helder en betekenisvol: hoop bieden aan kinderen voor wie het leven niet vanzelfsprekend verloopt. Vanuit het eigen verlies wil de familie iets creëren dat anderen ondersteunt, juist daar waar het moeilijk is.
Het is een keuze die veel zegt over de waarden die Wouter en Belle samen deelden. Wie midden in rouw besluit om vooruit te kijken naar wat men kan betekenen voor anderen, toont een kracht die verder gaat dan woorden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Waarom dit zoveel mensen raakt
Dat de stichting zoveel losmaakt, is begrijpelijk. Het idee dat uit iets pijnlijks iets goeds kan groeien, biedt troost — niet alleen aan de nabestaanden, maar ook aan mensen die zelf met verlies leven. Het maakt verdriet niet kleiner, maar geeft het richting.
Veel reacties onderstrepen dat gevoel. Mensen schrijven dat ze ontroerd zijn door de keuze om iets blijvends te creëren. Dat het hen herinnert aan wat echt telt: zorg voor elkaar, aandacht voor kwetsbaarheid, en het besef dat liefde niet stopt waar het leven verandert.
Geen haast, geen verwachtingen
Belle heeft niet aangegeven wanneer of hoe ze haar werk zal hervatten. En dat is begrijpelijk. Rouw kent geen schema en geen deadline. De komende periode zal in het teken staan van aanpassing, verwerking en het opnieuw vormgeven van het dagelijks leven.
Wat vaststaat, is dat ze er niet alleen voor staat. De steun uit haar omgeving, de liefde voor haar zoon en de herinneringen aan Wouter vormen samen een netwerk waarin ze stap voor stap haar weg zal vinden.
Een moment van stilte en respect
Vanaf deze plek past vooral terughoudendheid en respect. Niet elk verdriet hoeft geanalyseerd of verklaard te worden. Soms is erkennen genoeg. Erkennen dat dit een immens verlies is. Dat woorden tekortschieten. En dat medeleven geen oplossing biedt, maar wel verzacht.
Onze gedachten gaan uit naar Belle, naar Ellia en naar alle mensen die Wouter liefhadden. Moge de liefde die nu zo voelbaar is, hen dragen in een tijd waarin alles anders is geworden.
Soms is er niets meer te zeggen dan dit: je staat er niet alleen voor.