Algemeen
Gorilla’s in dierentuin geven bezoekers even lesje over de koetjes en de kalfjes
Ouders keken met verbazing toe toen gorilla’s in de dierentuin hun kinderen onbedoeld een lesje biologie gaven.
De gorilla’s, bezig met hun gebruikelijke fysieke activiteiten, waren totaal niet bezorgd om hun menselijke toeschouwers, inclusief een jonge gorilla die de actie van achter de imposante zilverrug nauwlettend in de gaten hield.
“Ik weet niet of je het wist, maar zo worden baby’s gemaakt,” merkte een vrouw op tegen een kind. Lees verder voor meer details over dit komische voorval in de dierentuin!
Wanneer je een mannetjes- en vrouwtjesgorilla bij elkaar plaatst, is de kans groot dat ze zich vermaken.
En wanneer je een mannetjes- en vrouwtjesgorilla samen in een dierentuin zet, is de kans groot dat ze de aandacht trekken terwijl ze zich vermaken.
Dit bleek het geval toen een groep toeschouwers keek naar een grote zilverrug die aan het flirten was met een veel kleiner vrouwtje.
“Klein ding,” merkte een van de aanwezigen op over het vrouwtje.
Na een korte omweg rond een steunpilaar gaf het vrouwtje toe aan zijn avances en werd ze van achteren benaderd door het mannetje.
“Oké, nee, nee, nee! Ik heb genoeg gezien,” verzuchtte een kind, dat zich snel bewust werd van wat er achter het glas gebeurde.
“Hebben ze…?” begon een ander, “Oh mijn God, ik heb zoiets nog nooit in het echt gezien.”
Enkele seconden nadat de grote aap met zijn imposante heupen begon te bewegen, kwam een nieuwsgierige jonge gorilla eerst van een afstandje kijken en kwam vervolgens dichterbij voor een betere blik.
“Het jong komt kijken,” merkte een vrouw op. “Hij kijkt toe wat er gebeurt!”
Op de achtergrond was een jonge stem te horen die “Oh nee” zei.
De vrouw legde vervolgens uit aan een metgezel: “Ik weet niet of je het wist, maar zo worden baby’s gemaakt.” Het kind antwoordde: “Ik weet het…”
Snacktijd
De jonge gorilla reikte uit en legde zijn hand op de rug van het
mannetje, terwijl deze doorging met de activiteit.
Nadat hij zijn tenen had gekruld, trok de grote aap zich terug en liep weg, terwijl de jonge gorilla naar het vermoeide vrouwtje keek, dat langzaam opstond van de grond.
Terwijl de jonge gorilla de paal beklom waar het flirten begon, pakte het vrouwtje iets van de grond en stopte het in haar mond.
“Ze kan niet meer lopen,” grinnikte de vrouw terwijl het vrouwtje rustig haar weg vervolgde naar een schuilplaats in het verblijf.
‘Ze wilde knuffelen’
Online kijkers hadden veel te zeggen over dit onverwachte
educatieve moment in de dierentuin, waarvan de meesten het
hilarisch vonden.
Een internetgebruiker schreef: “Dat kleintje kwam kijken… Tikte op zijn rug, ja, dat is het!”
Een ander grapte over het gesprek achter de camera: “Moeder: Zo word je gemaakt. Kind: Ja, ik weet het.”
Een derde zei: “De grote jongen stond gewoon op en liep weg toen hij klaar was. Je kon zien dat ze wilde knuffelen,” terwijl een vierde opmerkte: “De manier waarop hij zijn voet optilt en met zijn tenen wiebelt, haha.”
Ondertussen waardeerde een fan de kans om wilde dieren in hun natuurlijke gedrag te zien: “Het is fascinerend om dieren die zo nauw verwant zijn aan mensen dit zo openlijk te zien doen. Het is een natuurlijk onderdeel van het leven en het maakt ze niet uit wie het ziet. Wij zijn de rare.”
Wat zou jij doen als je dit in de dierentuin zou zien gebeuren? Deel je gedachten met ons en deel dit verhaal, zodat we kunnen horen wat anderen te zeggen hebben!
Algemeen
Studies tonen aan dat mensen met deze bloedgroep een grotere kans hebben om 100 jaar te worden
Hoe bloedwaarden voorspellen wie 100 jaar kan worden: nieuw onderzoek onthult 10 opvallende biomarkers
Dat sommige mensen zonder veel moeite de leeftijd van 100 jaar bereiken terwijl anderen eerder wegvallen, blijft een van de grootste mysteries in de medische wetenschap. Toch komen onderzoekers langzaam dichterbij een antwoord. Een grootschalig Zweeds onderzoek heeft nu tien specifieke bloedmarkers ontdekt die opmerkelijk nauwkeurig voorspellen welke mensen de grootste kans hebben om extreem oud te worden. Het gaat niet om exotische tests of genetische analyses, maar om simpele bloedwaarden die veel mensen al vanaf hun middelbare leeftijd laten controleren.
De groei van een bijzondere leeftijdsgroep
Honderdjarigen werden vroeger gezien als levende wonderen: uitzonderingen die je maar zelden tegenkwam. Maar dat beeld verandert razendsnel. Sinds de jaren ’70 is het aantal honderdjarigen wereldwijd meer dan verdubbeld. Betere gezondheidszorg, veiliger werk, medicijnen én algemeen bewustzijn over voeding en beweging spelen daarbij een rol. Maar zelfs met al deze factoren blijft één vraag hangen: wat onderscheidt de mensen die het écht tot 100 schoppen?
Een team wetenschappers uit Zweden besloot precies dat uit te zoeken – niet door te kijken naar hun levensstijl, maar door letterlijk hun bloedwaarden te volgen over meerdere decennia.
Het grootste onderzoek naar lange levensduur tot nu toe
De studie betrof maar liefst 44.637 inwoners van Stockholm, allemaal geboren tussen 1893 en 1920. Tussen 1985 en 1996 onderging deze hele groep routinematige bloedtesten. Vervolgens werden ze tot 35 jaar lang gevolgd via nationale gezondheidsregisters. Het ging om mensen die op het moment van bloedafname tussen de 64 en 99 jaar oud waren.
Uiteindelijk bereikten 1.224 van hen de leeftijd van 100 jaar – opvallend genoeg was ruim 84 procent daarvan vrouw, helemaal in lijn met de bekende statistiek dat vrouwen gemiddeld langer leven dan mannen.
De grote vraag was:
zaten er in de bloedwaarden
van deze mensen aanwijzingen die al decennia eerder konden
voorspellen wie de magische grens van 100 zou
halen?
Het antwoord: ja, en
verrassend duidelijk ook.
De 10 bloedmarkers die de grootste rol spelen
De onderzoekers analyseerden twaalf standaard bloedwaarden, waarvan tien uiteindelijk sterke voorspellers bleken voor levensduur. Het ging onder andere om:
-
Glucose (suikerspiegel)
-
Creatinine (nierfunctie)
-
Urinezuur
-
Leverwaarden zoals GGT, ALP, ASAT en LDH
-
Cholesterol
-
Albumine (voedingsstatus)
-
IJzer en TIBC (ijzerbindende capaciteit)
Wat bleek?
Extreme waarden – zowel te hoog als te laag – verminderden de kans om 100 te worden. Maar meer specifiek viel iets opmerkelijks op: bijna alle 100-plussers hadden al rond hun 60e of 70e levensjaar tamelijk stabiele en gemiddelde waarden. Geen uitschieters, geen zorgwekkende verhogingen, maar rustige, consistente bloedwaardes.
Lage glucose, creatinine en urinezuur
Onderzoeker Karin Modig verwoordde het als volgt:
“Honderdjarigen hadden al vanaf hun zestigste beduidend lagere glucose-, creatinine- en urinezuurwaarden dan leeftijdsgenoten die vroeger 0verleden.”
Zo bleek bijvoorbeeld dat bijna geen enkele honderdjarige rond zijn/haar 60e een glucosewaarde boven de 6,5 mmol/l had gehad. Ook creatininewaarden boven de 125 kwamen onder de honderdjarigen nauwelijks voor.
Ook lever- en ontstekingswaarden voorspelden veel
Lagere waarden van ASAT, LDH, ALP, GGT en TIBC bleken eveneens samen te hangen met een langere levensduur. Dat duidt op:
-
een minder zwaarbelaste lever
-
lagere ontstekingsactiviteit
-
een metabolisme dat minder stress ervaart
Een verrassende wending: cholesterol
Misschien wel de meest opvallende uitkomst van het onderzoek is dat een hoger totaal cholesterolgehalte geassocieerd bleek met een grotere kans om 100 jaar oud te worden.
Dat statement botst frontaal met moderne richtlijnen, waarin juist vaak wordt gestreefd naar lage cholesterolwaarden. Maar deze bevinding sluit wél aan bij eerdere studies die aantonen dat bij zeer oude mensen een te laag cholesterol juist risicovol kan zijn, bijvoorbeeld doordat het kan wijzen op ondervoeding of chronische z!ekte.
Het sleutelwoord is dus opnieuw: balans, en vooral géén extreme waarden.
IJzer werkt hetzelfde: te laag is probleem, niet te hoog
Ook ijzerwaarden lieten een duidelijke trend zien: mensen met te lage ijzerwaarden bleken een veel kleinere kans te hebben om 100 te worden. Een te hoog ijzergehalte kan óók risico’s opleveren, maar extreem lage waarden bleken in deze studie een belangrijke voorspeller van sterfte op latere leeftijd.
Gaat dit over genen of levensstijl?
De grote vraag is natuurlijk wat deze biomarkers zeggen over oorzaken. Want bloedwaarden op zichzelf vertellen nog niet waarom ze goed of slecht zijn.
Volgens Modig:
“We kunnen niet exact zeggen welke levensstijl of genetische factoren zorgen voor deze bloedwaardes, maar voeding, alcoholgebruik en algemene metabole gezondheid spelen waarschijnlijk een grote rol.”
Ook onderstreept ze dat geluk – toevallige afwezigheid van ernstige z!ektes – altijd een factor blijft in extreme ouderdom.
Maar één ding is zeker: de verschillen zagen de onderzoekers al tientallen jaren vóór 0verlijden. Dat wijst erop dat zowel leefstijl als erfelijke aanleg een langdurige invloed heeft.
Wat kunt u zelf met deze informatie?
De studie is géén handleiding om meteen allerlei bloedwaarden te proberen te verlagen of verhogen. De belangrijkste lessen zijn veel subtieler – en vooral veel realistischer.
Hier zijn de rode lijnen:
1. Het gaat om stabiele, gemiddelde waarden
De honderdjarigen bleken geen “perfecte” bloedwaarden te hebben, maar vooral:
-
niet te hoog
-
niet te laag
-
nauwelijks schommelingen
Een rustige metabole gezondheid blijkt goud waard.
2. Een gezonde bloedsuikerspiegel is cruciaal
Hier is geen discussie over: lagere, stabiele glucosewaarden geven een grotere kans op een lang leven.
3. Let op nierfunctie en ontstekingswaarden
Creatinine en urinezuur lijken veel te zeggen over de algemene gezondheid op de lange termijn. Lage, stabiele waarden waren een duidelijke voorspeller.
4. Extreme diëten die cholesterol té laag maken zijn mogelijk niet gunstig
Cholesterol blijft complex, maar té laag is zeker niet altijd beter.
5. Houd uw lever gezond
Lage ALP, GGT en ASAT stonden vrijwel altijd gelijk aan een langere levensduur.
6. IJzer moet in balans zijn
Vooral een tekort op oudere leeftijd bleek nadelig.
Simpel gezegd: je hoeft niet perfect te zijn, maar je moet in balans blijven
Gezond eten, voldoende bewegen, goede slaap, matigheid met alcohol en regelmatige check-ups bij de huisarts liggen dus volkomen in lijn met de bloedwaardes van de honderdjarigen. Ze leefden niet extreem streng, maar wel consequent gezond.
Daarbij geldt: hoe eerder in het leven de bloedwaarden binnen een gezond bereik vallen, hoe gunstiger de voorspelling.
Denkt u na over uw eigen gezondheid?
Deze studie laat zien dat de basis van een lang leven, deels al vanaf middelbare leeftijd zichtbaar wordt. Niet als garantie, maar als richtingaanwijzer. Routinecontroles kunnen helpen trends in bloedwaarden vroeg op te merken, zodat u tijdig bij kunt sturen.
Of het nu gaat om bewegen, gezonde voeding, minder stress of simpelweg beter slapen: elke kleine verbetering telt mee voor de lange termijn.