Algemeen
Dit betaal je voor één nachtje in de achtertuin van Roy Donders: ‘Krankzinnig!’
Roy Donders en zijn vriendin Michelle kwamen eerder dit jaar in een lastige situatie terecht. Roy moest zijn kliniek sluiten omdat hij niet over de juiste diploma’s beschikte om cosmetische ingrepen uit te voeren.
Hierdoor raakte hij tijdelijk zonder inkomsten. Maar zoals we Roy kennen, vond hij snel een andere manier om geld te verdienen.
Hij heeft zijn kliniek namelijk omgebouwd tot een Bed & Breakfast, compleet met een spa en wellnessruimte.
Ontbijtje op bed van Roy Donders?
Vanaf 15 juni openen de deuren van de nieuwe B&B van Roy en Michelle. Hoewel er maar één kamer beschikbaar is, wat betekent dat slechts één stel per nacht kan blijven, is de ruimte in de schuur achter hun huis voorzien van alle luxe die je je kunt voorstellen.
Voor 360 euro per nacht kunnen gasten genieten van een verblijf in de achtertuin van Roy en Michelle. Dat klinkt misschien als een fors bedrag, maar volgens Roy krijg je er veel voor terug.
Luxe Faciliteiten en Exclusieve Beleving
De schuur is omgetoverd tot een luxueuze suite, compleet met een
stoombad en sauna. Gasten kunnen zich volledig ontspannen en
genieten van de wellnessfaciliteiten die beschikbaar zijn.
Dit maakt de B&B niet alleen een plek om te overnachten, maar ook een kleine wellnesservaring. Bovendien zorgt Roy persoonlijk voor een heerlijk ontbijt op bed de volgende ochtend, een extra touch die bijdraagt aan het exclusieve gevoel van het verblijf.
Reacties uit het Publiek
Ondanks de luxe en de extra’s, hebben sommige kijkers van Shownieuws kritiek op de hoge prijs van de overnachting.
Ze noemen het bedrag van 360 euro per nacht ‘krankzinnig’. Toch gelooft Roy dat de ervaring het geld waard is.
Hij benadrukt dat gasten niet alleen betalen voor de overnachting, maar voor een complete beleving inclusief wellness en een persoonlijk ontbijt.
Innovatie en Ondernemerschap
Roy Donders staat bekend om zijn ondernemerschap en creativiteit. Toen hij zijn kliniek moest sluiten, liet hij zien dat hij niet bij de pakken neer gaat zitten.
De transformatie van zijn kliniek naar een B&B is daar een perfect voorbeeld van. Roy heeft niet alleen een nieuwe inkomstenbron gecreëerd, maar ook een unieke plek gecreëerd waar mensen kunnen ontspannen en genieten van luxe faciliteiten.
Wat kun je verwachten?
Gasten van de B&B kunnen rekenen op een warm welkom en een persoonlijke benadering. De suite is uitgerust met alle nodige voorzieningen voor een comfortabel verblijf.
Het stoombad en de sauna bieden een ideale manier om te
ontspannen, terwijl het persoonlijke ontbijt op bed een heerlijk
begin van de dag garandeert.
Of Roy zelf het ontbijt komt brengen, of Michelle, is nog even afwachten, maar de ervaring zal ongetwijfeld onvergetelijk zijn.
Een Stap Vooruit
Hoewel de sluiting van de kliniek een tegenslag was, heeft Roy dit omgezet in een kans. Zijn vermogen om zich aan te passen en nieuwe ideeën te ontwikkelen, toont zijn veerkracht en vastberadenheid als ondernemer.
Met de opening van zijn B&B laat hij zien dat hij altijd manieren vindt om zijn dromen waar te maken, zelfs in uitdagende tijden.
Conclusie
Roy Donders en zijn vriendin Michelle hebben met hun nieuwe Bed & Breakfast een uniek concept gelanceerd.
Ondanks de hoge prijs per nacht, bieden ze een luxe en exclusieve ervaring die zeker aantrekkelijk zal zijn voor mensen die op zoek zijn naar een bijzondere overnachting.
De combinatie van wellnessfaciliteiten en een persoonlijk ontbijt maakt de B&B van Roy en Michelle een plek waar gasten echt in de watten worden gelegd.
Het is een mooi voorbeeld van hoe je van een tegenslag een nieuwe kans kunt maken, en hoe ondernemerschap en creativiteit altijd leiden tot nieuwe mogelijkheden.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.