Algemeen
De Bauers-kijkers gaan helemaal los: ”Dit is echt niet te geloven”
Gisteravond werd de voorlopig laatste aflevering van de razendpopulaire realityserie De Bauers uitgezonden. Zoals elke week, was er weer een storm van reacties op social media van kijkers. Dit keer zagen we hoe Frans en Mariska overwegen hun gezin uit te breiden.
Gezinsuitbreiding
In huize Bauer is het al behoorlijk druk. Frans en Mariska hebben vier zoons, drie schoondochters en vijf honden. Maar blijkbaar is dat nog niet genoeg.
De twee gaan namelijk op zoek naar kippen. Mariska is enthousiast over het idee om elke ochtend verse eieren uit de achtertuin te halen. Frans twijfelt aanvankelijk, maar besluit uiteindelijk toch maar mee te gaan met zijn vrouw. Samen gaan ze kippen en kuikentjes bekijken.
Kamperkip
Vanzelfsprekend kunnen de Bauers het niet laten om de nodige grappen te maken. Mariska spot een kippenhok en roept: “Hee, kijk daar, een kippenwoonwagentje!”
Frans voegt eraan toe: “Dat is voor de kamperkip.” Frans is echter minder enthousiast over het feit dat het kippenhok elke week schoongespoten moet worden en dat het 1.100 euro kost. Mariska kan het niet laten en besluit lekker te kroelen met wat kippen en kuikentjes.
“Ik vind het toch wel heel erg leuk”, probeert ze Frans over te halen. Die is echter onverbiddelijk en besluit het feest af te blazen: “Ik wil geen kip zien hier. Alleen maar kippensoep.”
Afscheid
De laatste aflevering stond ook in het teken van familie. Frans Jr. liet zijn familie genieten van zijn kookkunsten en het hele gezin bracht een dag door in Renesse. Daar besloot de zanger zijn dierbaren toe te spreken en proosten ze op het leven. Kijkers willen echter nog helemaal geen afscheid nemen van de familie Bauer, wat duidelijk te zien is op social media platform X. Veel mensen spreken hun liefde uit richting de Bauers en hopen op een vervolg.
Vervolg?
De grote vraag is of er een vervolg gaat komen. Shownieuws vroeg onlangs aan Frans of er plannen zijn voor nieuwe afleveringen. Frans beweerde dat er nog niet over gesproken is, om vervolgens in lachen uit te barsten. De kans lijkt groot dat de Bauers terugkomen, gezien de enorme populariteit en de enthousiaste reacties van de kijkers.
Kippenjacht: een symbool van het gewone leven
De aflevering waarin Frans en Mariska kippen gaan zoeken, is een perfect voorbeeld van de charme van De Bauers. De show laat zien hoe een beroemd gezin ook gewoon gewone dingen doet, zoals het overwegen van kippen in de tuin. Het zijn deze alledaagse beslissingen en de humoristische interacties tussen Frans en Mariska die de show zo geliefd maken bij het publiek. Hun grappen en grollen, gecombineerd met de herkenbare gezinsdynamiek, zorgen voor een vermakelijke en hartverwarmende kijkervaring.
Familiebanden centraal
De laatste aflevering benadrukte de sterke familiebanden binnen de familie Bauer. De kookkunsten van Frans Jr. en de gezamenlijke dag in Renesse tonen de liefde en verbondenheid in het gezin. Frans’ toespraak aan zijn dierbaren en hun gezamenlijke toast op het leven zorgden voor emotionele en memorabele televisie. Deze momenten laten zien waarom kijkers zo gehecht zijn aan de familie en waarom ze hen blijven volgen.
Social media reacties
De reacties op social media onderstrepen de populariteit van de show. Fans uiten massaal hun liefde voor de Bauers en hopen op meer afleveringen. De interacties op platformen zoals X laten zien hoe de kijkers zich verbonden voelen met de familie en hun avonturen. De vraag of er een vervolg komt, houdt de gemoederen bezig, en veel fans hopen dat de Bauers snel weer op de buis zullen verschijnen.
De toekomst van De Bauers
Hoewel Frans lachend beweerde dat er nog niet over een vervolg is gesproken, lijkt de mogelijkheid voor nieuwe afleveringen zeker niet uitgesloten. De populariteit van de show en de positieve reacties van het publiek geven aan dat er veel vraag is naar meer content van de Bauers. Of het nu gaat om meer gezinsuitbreidingen, dagelijkse avonturen of gewoon meer humoristische interacties, het publiek staat klaar om meer te zien.
Wat een (h)eerlijke en pure familie zijn #debauers toch! Nix gemaakt of verwaand, gewoon puur en vooral zichzelf! Was lekker ontspannen en gezellig kijken! Dank voor de inkijk @fransbauer_
— globy⭕️7 🦧🌍 (@globy07) May 30, 2024
Ze zijn zo gewoon gebleven. Love the familie Bauer. Wat een heerlijk seizoen! Toffe mensen, allemaal 🤍 #debauers
— Romy⚽️🤘🏼 (@missxromy2) May 30, 2024
Kom maar door met dat 2e seizoen! #debauers
— Celine (@11celine) May 30, 2024
Conclusie
De voorlopig laatste aflevering van De Bauers heeft wederom bewezen waarom deze realityserie zo geliefd is. De combinatie van humor, herkenbare gezinsmomenten en de sterke familiebanden maakt de show tot een succes. De kippenjacht en de emotionele familiedag in Renesse laten zien dat de Bauers erin slagen om de harten van de kijkers te veroveren. Of er een vervolg komt, blijft nog even afwachten, maar de kijkers hopen op meer avonturen van deze charmante en geliefde familie.
Algemeen
Een jaar na het heengaan van Eva Hermans-Kroot: De verstikkende bekentenis van de echtgenoot bracht miljoenen tot tranen
Matthijs Hermans blikt terug op een jaar zonder Eva: een eerlijk, liefdevol en pijnlijk portret van verder leven na een groot gemis
Bijna een jaar geleden verloor heel Nederland iemand die diep in de harten was gaan zitten: Eva Hermans-Kroot, bekend van Over Mijn Lijf en haar moedige Instagram-account Longeneeslijk. Ze liet een onvergetbare indruk achter met haar openheid, humor en vastberadenheid. Maar voor één iemand veranderde haar vertrek de wereld volledig: haar man Matthijs Hermans, die op 30-jarige leeftijd weduwnaar werd.
In aanloop naar de eerste herdenkingsdag schoof Matthijs aan bij Pauw & De Wit, waar hij vertelde over zijn nieuwe boek Onvergetelijk, de liefde voor Eva en de manier waarop hij langzaam probeert vorm te geven aan een leven zonder haar fysieke aanwezigheid. Het werd een ontroerend gesprek waarin hij ongefilterd laat zien hoe rouw voelt, hoe onverwacht het dagelijks leven verandert en hoe herinneringen zowel troost als pijn kunnen geven.
“Er komt geen perfecte tijd om te beginnen” — waarom Matthijs het boek toch schreef
Matthijs vertelt dat hij lang twijfelde of hij überhaupt moest schrijven over de periode met en zonder Eva. Het voelde kwetsbaar, intiem en confronterend. Maar uiteindelijk besloot hij dat er nooit een moment zou komen dat níét te vroeg of te moeilijk zou zijn.
“Er komt geen perfecte tijd. Schrijven hielp me om woorden te geven aan alles wat ik voelde.”
Voor het boek werkte hij samen met journalist Hanneke Mijnster, dezelfde journalist die eerder aan Eva’s boek Longeneeslijk werkte. Daarmee kreeg het schrijfproces een extra laag betekenis: alsof Hanneke nu beide stemmen — die van Eva en die van Matthijs — met elkaar verbond.
Hoe het nu met hem gaat: “Steeds beter, maar het gemis blijft”
In de talkshow vertelt Matthijs rustig en openhartig dat hij stap voor stap verder probeert te gaan. Niet door te vergeten, maar door zijn leven eromheen opnieuw op te bouwen.
“Ik leer om mijn leven een beetje om de rouw heen te bouwen. Dat gaat steeds beter. Maar het gemis blijft, vooral in de kleine dingen.”
Het zijn precies die dagelijkse rituelen die plots wegvallen en een huis anders doen voelen. Vragen als Hoe was je dag?, een zachte kus voor het slapengaan, een appje in de ochtend — het zijn kleine gebaren die onzichtbaar grote ruimte innemen zodra ze er niet meer zijn.
De stilte in huis: “Alles staat zoals ik het zelf heb achtergelaten”
In een fragment uit Onvergetelijk leest Jeroen Pauw voor hoe het voelt om in een huis te wonen dat nog volledig doordrenkt is van herinneringen. Eva’s spullen staan namelijk nog op dezelfde plek als toen zij er nog was.
Haar tandenborstel staat nog in de standaard.
Haar handdoek ligt nog over het bad.
Het flesje water aan haar kant van het bed staat er nog.
Matthijs zegt hierover:
“Ik wil die spullen niet weghalen. Dan wordt haar afwezigheid alleen maar zichtbaarder.”
Die keuze is niet vreemd. Veel nabestaanden herkennen dat de spullen van een geliefde veranderen van praktische objecten naar betekenisvolle ankers. Ze worden rustpunten in een wereld die anders voelt.
Matthijs benadrukt dat hij zich niet wil haasten. Soms ontstaat er ruimte om iets op te ruimen, maar meestal nog niet. En dat is oké. Rouw heeft geen deadlines.
Een jasje vol herinnering: “Alles wat van haar was, heeft nu een andere waarde”
Tijdens het gesprek noemt Matthijs een van Eva’s jasjes als voorbeeld van hoe gewone spullen geladen kunnen worden met emotie. Waar het eerst simpelweg een kledingstuk was, voelt het nu als een stukje van Eva zelf. Dat maakt opruimen bijna onmogelijk.
“Alles wat van haar is geweest, houd ik het liefste zo. Anders voelt het alsof ik een stap verder bij haar vandaan ga.”
Het laat zien hoe tastbare herinneringen een rol spelen in het proces van helen. Niet wegdoen, maar koesteren — precies zoals het past.
De eerste herdenkingsdag: samenkomen, maar met rust
Zondag is het precies een jaar geleden dat Eva haar laatste adem uitblies. Het is een dag waarvan Matthijs weet dat hij zwaar wordt, maar die tegelijk ook richting geeft.
De families komen bij elkaar om Eva te eren, te herinneren en dichtbij te houden. Niet met grote speeches of veel poeha, maar op een manier die past bij Eva — warm, intiem en in verbinding.
“We willen het niet te druk maken. Iedereen moet de ruimte krijgen om ermee om te gaan op zijn eigen manier.”
Het benadrukt hoe liefdevol en respectvol beide families omgaan met het verlies.
Eva’s impact: hoe heel Nederland haar omarmde
Toen Eva op 30 november 2024 haar strijd tegen longk*nker niet langer kon voortzetten, voelde het alsof heel Nederland even meehuilde. Ze had een enorme indruk achtergelaten door haar openheid, energie en eerlijkheid over hoe het is om jong en ongeneeslijk z!ek te zijn.
-
Ze inspireerde met humor, zelfs in zware tijden.
-
Ze motiveerde anderen om naar hun lichaam te luisteren.
-
Ze deelde rauw, eerlijk en zonder filter.
Via haar account Longeneeslijk wist ze duizenden mensen te bereiken die haar nog steeds missen. Haar woorden blijven leven en worden nog steeds gedeeld — door volgers, door lotgenoten, door vrienden en door Matthijs.
Een nieuwe identiteit: “Ik moet opnieuw ontdekken wie ik ben”
Op zijn dertigste opnieuw moeten beginnen is intens. Het kost tijd om je weg te vinden tussen verdriet, herinnering en toekomst. Matthijs vertelt dat hij stukje bij beetje leert om zichzelf opnieuw te ontdekken — niet als de helft van een duo, maar als individu.
Het is een pijnlijk maar eerlijk inzicht:
“Ik moet ontdekken wie ik ben zonder Eva.”
Toch klinkt er geen uitzichtloosheid in zijn stem. Hij praat vol liefde, maar ook met een zekere kracht. Een teken dat iemand langzaam, heel voorzichtig, weer een soort grond onder de voeten begint te zoeken.
Waarom Onvergetelijk zo belangrijk is
Het boek is geen verslag van verdriet alleen. Het is ook:
-
een liefdesverhaal
-
een eerbetoon
-
een document van moed en kwetsbaarheid
-
een steunpunt voor iedereen die met verlies te maken heeft
Voor Matthijs zelf fungeerde het ook als hulp:
“Het werkte therapeutisch. Het gaf mij woorden voor dingen waar ik anders geen taal voor had.”
Het boek maakt zichtbaar hoe intens liefde kan zijn — en hoe intens het is als die liefde fysiek stopt, maar emotioneel nooit verdwijnt.
Conclusie: een jaar na Eva’s vertrek blijft haar liefde overal voelbaar
Het verhaal van Matthijs en Eva is er één dat in de harten van Nederlanders is gegrift. Niet omdat het perfect was, maar omdat het écht was. In alle eerlijkheid, liefde en pijn.
Een jaar later blijft Eva voelbaar in de verhalen van Matthijs, in de herinneringen van haar volgers, in de woorden van haar familie en in de erfenis die zij zelf heeft achtergelaten.
En Matthijs?
Die gaat door.
Voorzichtig, stap voor stap, met Eva in zijn hart, haar spullen in
huis en haar liefde als kompas.