Algemeen
19-jarige Jade Anna laat lippen opspuiten: ‘Wilde het natuurlijk houden…’
De 19-jarige Jade Anna werd bekend als het ex-vriendinnetje van YouTuber Gio Latooy. Op jonge leeftijd begon ze een relatie met de populaire YouTuber, die miljoenen abonnees en volgers heeft op social media.
Honderdduizenden kinderen kijken dagelijks naar Gio’s vlogs, en tijdens hun relatie gebruikte hij Jade vaak als ’thumbnail’ voor zijn YouTube-video’s om meer kliks te genereren. Jade bleek een magneet voor jonge pubers, wat een enorme inkomstenbron was voor Gio.
Jade zelf werd ook razend populair en heeft inmiddels ruim een miljoen volgers op Instagram, waar ze goed geld verdient met advertenties voor kledingmerken en andere producten.
Jade Anna en haar nieuwe leven
Sinds haar breuk met Gio heeft Jade niet stilgezeten. Ze heeft een nieuwe relatie met Ajax-voetballer Kenneth Taylor.
Taylor staat in de belangstelling van Napoli, de Italiaanse
kampioen van 2022-23, die zich bij Ajax heeft gemeld voor de
diensten van de 21-jarige middenvelder. Dit zou kunnen betekenen
dat Jade binnenkort naar Italië verhuist.
Ze heeft haar huis al laten taxeren voor een mogelijke verkoop. Jade’s leven, dat vanaf de middelbare school al uitgestippeld leek dankzij haar inkomsten uit social media, blijft dus in beweging.
Voorbeeldfunctie en controverse
Met 1,7 miljoen volgers heeft Jade Anna een enorme invloed op jonge mensen. Ze erkent zelf dat ze een voorbeeldfunctie heeft.
Toch heeft ze recentelijk een controversiële beslissing genomen: ze heeft haar lippen laten opspuiten. Ondanks de kritiek dat dit een slecht voorbeeld zou zijn voor haar jonge volgers, gaf Jade aan dat ze dit deed omdat ze onzeker was over haar lippen.
De beslissing om haar lippen te laten opspuiten
In een recente video op haar YouTube-kanaal liet Jade zien hoe haar lippen werden opgespoten. Vanaf 5:38 in de video is te zien hoe haar lippen verdubbeld worden in grootte. Deze beslissing werd met gemengde reacties ontvangen.
Terwijl sommige volgers haar steunen en begrijpen dat ze zich zekerder wil voelen, zijn anderen teleurgesteld en vinden dat ze een verkeerd signaal afgeeft aan haar jonge publiek.
Impact op haar volgers
Jade’s keuze om haar lippen te laten opspuiten heeft de
discussie aangewakkerd over de verantwoordelijkheid van influencers
en de invloed die ze hebben op hun volgers, vooral als die volgers
jong en beïnvloedbaar zijn.
Als publieke figuur met een groot bereik wordt er vaak van influencers verwacht dat ze een positief en gezond voorbeeld stellen.
De beslissing om cosmetische ingrepen te ondergaan, kan jonge volgers het idee geven dat dergelijke ingrepen noodzakelijk zijn om zichzelf te accepteren of geliefd te voelen.
De toekomst van Jade Anna
Ondanks de controverse blijft Jade Anna een invloedrijke figuur op social media. Haar relatie met Kenneth Taylor en de mogelijke verhuizing naar Italië zullen ongetwijfeld voor nieuwe avonturen en content zorgen.
Hoe ze deze nieuwe fase in haar leven zal navigeren en hoe ze om zal gaan met haar voorbeeldfunctie, zal de komende tijd blijken.
Conclusie
Jade Anna’s reis van een middelbare scholier naar een populaire influencer is opmerkelijk. Haar relatie met Gio Latooy gaf haar een vliegende start in de wereld van social media, en ze heeft deze populariteit benut om haar eigen merk op te bouwen.
Haar recente beslissing om haar lippen te laten opspuiten heeft echter de discussie aangewakkerd over de verantwoordelijkheden van influencers en de boodschappen die ze naar hun jonge volgers sturen.
Terwijl Jade haar leven en carrière voortzet, blijft ze een fascinerende figuur om te volgen in de wereld van social media.
Met haar grote schare aan volgers en de constante veranderingen in haar leven, zoals een mogelijke verhuizing naar Italië, blijft Jade een relevant en interessant onderwerp in de media.
Haar keuzes en de reacties daarop zullen blijven bijdragen aan de voortdurende discussie over de rol en invloed van influencers in de moderne samenleving.
RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.
Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.
Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.
Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.
Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.