Algemeen
Vader vergeet handschoenen tijdens tuinieren – uren later gebeurt het ondenkbare
Veel mensen vinden het leuk om voor hun tuinen te zorgen als hobby. Het verzorgen van planten en het onderhouden van gras kan therapeutisch zijn voor veel mensen. Op dezelfde manier genoot deze jonge vader er ook erg van!
Wat hij dacht dat gewoon een snee was, zou al snel veranderen in de ergste nachtmerrie van het gezin. We willen je waarschuwen: dit verhaal bevat enkele grafische afbeeldingen.
Steve Palmer zou meestal door buren gezien worden terwijl hij in zijn tuin voor zijn planten zorgde. Het was niet ongewoon om de jonge vader gebogen over zijn gereedschap te zien terwijl hij voor de flora in zijn tuin zorgde.
Iedereen die een huis of een appartement bezit waar planten verzorgd moeten worden, weet hoe belangrijk het is om de juiste uitrusting te hebben. Een paar handschoenen is een must om gemakkelijker in de grond te kunnen graven en, nog belangrijker, voor de hygiëne.
Het gezin was eraan gewend om Steve in de tuin te zien graven en werken. De tuin was beschadigd na een ernstige overstroming, en er moest veel gerepareerd worden. Zijn vrouw Laura en hun zoons Charlie, 7, en Jacob, 3, keken toe bij het gebruikelijke tafereel van Steve die in de tuin werkte.
Nadat het werk was gedaan, had Steve een kras op zijn hand maar negeerde het, zeggend dat het van een plant moest zijn gekomen, zoals gemeld in de Daily Mail. De volgende ochtend werd hij wakker met koorts en kon hij zijn vingers niet bewegen. Naarmate de dag vorderde, voelde hij zich steeds slechter. Zijn arm begon te verdoven en de pijn werd uiteindelijk ondraaglijk.
“Ik kan niet geloven dat zoiets kan gebeuren door te tuinieren. Ik heb nog nooit zoiets als pijn ervaren, het was ondraaglijk,” zei Steve. Steve begon in paniek te raken, en het gezin belde een ambulance. “Tegen zondagavond was de huid aan het rotten – ik heb geluk dat ik leef, de artsen vertelden me dat het sterftecijfer 75% was,” zegt Steve.
“Ze moesten het vlees van verderop mijn arm weghalen en naar beneden trekken, alleen zodat ik het huidtransplantaat erover kon hebben,” onthulde hij. Hij werd naar het ziekenhuis gebracht en onderging in totaal vier operaties aan zijn arm. De infectie die zich had verspreid, moest worden verwijderd, en er moest een huidtransplantaat van zijn dij worden gedaan om zijn desintegrerende arm te redden.
Steve werd gediagnosticeerd met Necrotiserende fasciitis, of zoals het algemeen bekend staat, vleesetende ziekte. Toen hij in de tuin had gegraven, was hij in contact gekomen met bacteriën die zijn huid “opaten”, waardoor zijn arm wegrotte. “Mijn chirurg had slechts drie andere gevallen als het mijne gezien, en hij zei dat een op de vier sterft omdat de mortaliteit zo hoog is,” deelde Steve.
Vandaag, hoewel hij geen gevoel meer heeft in zijn arm, konden artsen het nog steeds reconstrueren. “Maar ik heb geen gevoel meer in mijn rechterhand, alle zenuwen zijn beschadigd,” zei de vader van twee. “Maar nu weet ik het, het is zo belangrijk – draag altijd tuinhandschoenen en reinig elke kras – hoe klein ook,” deelde Steve.
Familie Borsato komt op adem na vrijspraak: Patty Brard deelt emotioneel gesprek met moeder Mary
De dag na de vrijspraak van Marco Borsato is de rust nog lang niet teruggekeerd binnen de familie. Hoewel de rechtbank in Utrecht donderdag concludeerde dat er onvoldoende bewijs was om de zanger te veroordelen, voelt de nasleep van zes jaar spanning en onzekerheid nog steeds zwaar.
Patty Brard, die al decennialang bevriend is met de familie Borsato, vertelt in Shownieuws over een emotioneel gesprek met Mary Borsato. Volgens Patty was de vrijdag vooral een dag waarin opluchting, vermoeidheid en verwerking elkaar afwisselden.
Patty: “Mary is een soort tweede moeder voor mij”
Patty vertelt dat zij Mary onmiddellijk een bericht stuurde na het bekend worden van de uitspraak. Niet alleen uit medeleven, maar ook uit persoonlijke verbondenheid.
“Ze is een soort tweede moeder voor mij, vooral in een periode waarin ik het heel moeilijk had,” legt Patty uit. “Ik heb haar meteen een paar hartjes gestuurd. En Leontine ook.”
Het gebaar lijkt klein, maar voor Patty voelde het als vanzelfsprekend. De families zijn al jaren nauw met elkaar verbonden, waardoor het juridische traject ook in haar eigen hart heeft meegespeeld.
Waar ging Marco als eerste heen?
Na de uitspraak vroeg Patty zich af waar de zanger na zo’n ingrijpend moment naartoe zou gaan.
“Je denkt dan: waar zoekt iemand steun na zes jaar spanning? Ik dacht eerst dat hij naar Mary zou gaan, maar dat bleek anders.”
Volgens Mary zocht Marco direct zijn gezin op: Leontine en de kinderen. Later voegden vrienden zich bij hen om samen stil te staan bij alles wat er gebeurd was.
“Dat vond ik mooi om te horen,” zegt Patty. “Het feit dat zijn gezin voor, achter en naast hem heeft gestaan, is zó bijzonder. Dat er na de uitspraak ruimte kwam voor een enorme ontlading, dat is heel menselijk.”
Een gevoelig moment: “Hij voelde zich weer even mens”
Mary vertelde Patty dat haar zoon voor het eerst in lange tijd weer ruimte had om over íets anders te praten dan de rechtszaak, die jarenlang zijn hele bestaan beheerste.
“Hij kon eindelijk vragen: ‘Hoe is het eigenlijk met jou?’ En dát zegt veel,” vertelt Patty zichtbaar geraakt. “Ineens voelde hij zich weer even mens.”
Dat klinkt eenvoudig, maar voor iemand die zes jaar lang onder een vergrootglas heeft gestaan, lijkt het bijna een bevrijding.
Patty begrijpt hoe diep de
sporen zijn die deze periode heeft achtergelaten:
“Als maanden overgaan in jaren, en het steeds om hetzelfde draait,
dan slijt dat in je ziel. Het gaat nog lang duren voordat deze
periode verwerkt is.”
Wat betekent de vrijspraak voor Marco’s toekomst?
Hoewel de uitspraak pas net achter de rug is, wordt er al volop gespeculeerd over een mogelijke terugkeer van de zanger op het podium. Toch lijkt Marco daar zelf nog niet klaar voor.
Na afloop zei
hij:
“Voor mij is weer gaan
optreden even te vroeg. Het was moeilijk. Ik ga nu naar mijn gezin.
Mijn carrière is onherstelbaar beschadigd.”
Het is duidelijk dat Marco eerst rust en overzicht nodig heeft. Een comeback is een optie, maar niet op korte termijn.
Muziekdeskundige Ronald Molendijk: “Er moet een groot gebaar komen”
Waar Marco voorzichtig blijft, ziet Ronald Molendijk – muziekdeskundige en producer – het anders. Volgens hem moet de zanger ooit een grote stap zetten om het hoofdstuk publiekelijk af te sluiten.
Hij zegt in Shownieuws:
“Marco is groot. Die pleister moet er een keer af. Je kunt wel klein beginnen, maar dan trek je elke avond een pleistertje los.”
Zijn advies is
duidelijk:
“Ga weer schrijven, muziek maken, in de studio zitten, huilen,
verwerken. En op een dag kondig je gewoon iets groots aan:
de Johan Cruijff Arena of De
Kuip.
En dan: boem. Klaar. ‘Ik ben terug.’”
Het is ambitieus, maar in de ogen van Molendijk is dat de manier waarop artiesten van dit formaat opnieuw hun plek kunnen claimen.
Nog geen tegenreactie richting aangeefster
Ondanks de opluchting na de vrijspraak is Marco op dit moment niet bezig met juridische stappen richting de aangeefster, Asmara.
Hij reageerde op de vraag of
hij een tegenaangifte overweegt:
“Ik ben daar absoluut
niet mee bezig. De ‘wat als’-vragen zijn voor mij nu niet aan de
orde.”
Het past bij de toon die hij de afgelopen dagen laat horen: voorzichtig, ingetogen en gericht op rust.
Voor Marco lijkt het nu belangrijker om te herstellen van de emotionele impact en zich te richten op zijn gezin, dat jarenlang in dezelfde storm stond.
Dankbaarheid naar fans en collega’s
Tot slot sprak Marco zijn dankbaarheid uit aan iedereen die hem door de moeilijke jaren heen heeft gesteund.
“Mijn collega’s die contact met mij hebben gehouden, en de fans die mij zijn blijven steunen: dankjewel.”
Die dankbaarheid komt uit een diepere laag, want ondanks de stilte in de media waren er achter de schermen mensen die hem bleven bellen, berichten stuurden en zich om hem bekommerden. Dat lijkt hem zichtbaar te hebben geraakt.
Een nieuwe fase breekt aan – maar niet zonder blijvende sporen
De uitspraak markeert een keerpunt, maar geen eindpunt. De juridische fase is voorlopig afgesloten, maar de persoonlijke verwerking staat nog maar net aan het begin. Patty, die dicht bij de familie staat, voelt dat als geen ander.
“Hij heeft zes jaar lang een zware last gedragen. Dat leg je niet in één dag naast je neer.”
Volgens haar zal er langzaam ruimte komen voor licht, lucht en nieuwe stappen – maar alles op zijn tijd.
Voorlopig concentreert Marco zich op zijn gezin, zijn rust en het voorzichtig opbouwen van een leven dat jarenlang heeft stilgestaan. De toekomst blijft onzeker, maar de steun van zijn naasten lijkt een stevige eerste stap in een lange herstelperiode.