Algemeen
Vader vergeet handschoenen tijdens tuinieren – uren later gebeurt het ondenkbare
Veel mensen vinden het leuk om voor hun tuinen te zorgen als hobby. Het verzorgen van planten en het onderhouden van gras kan therapeutisch zijn voor veel mensen. Op dezelfde manier genoot deze jonge vader er ook erg van!
Wat hij dacht dat gewoon een snee was, zou al snel veranderen in de ergste nachtmerrie van het gezin. We willen je waarschuwen: dit verhaal bevat enkele grafische afbeeldingen.
Steve Palmer zou meestal door buren gezien worden terwijl hij in zijn tuin voor zijn planten zorgde. Het was niet ongewoon om de jonge vader gebogen over zijn gereedschap te zien terwijl hij voor de flora in zijn tuin zorgde.
Iedereen die een huis of een appartement bezit waar planten verzorgd moeten worden, weet hoe belangrijk het is om de juiste uitrusting te hebben. Een paar handschoenen is een must om gemakkelijker in de grond te kunnen graven en, nog belangrijker, voor de hygiëne.
Het gezin was eraan gewend om Steve in de tuin te zien graven en werken. De tuin was beschadigd na een ernstige overstroming, en er moest veel gerepareerd worden. Zijn vrouw Laura en hun zoons Charlie, 7, en Jacob, 3, keken toe bij het gebruikelijke tafereel van Steve die in de tuin werkte.
Nadat het werk was gedaan, had Steve een kras op zijn hand maar negeerde het, zeggend dat het van een plant moest zijn gekomen, zoals gemeld in de Daily Mail. De volgende ochtend werd hij wakker met koorts en kon hij zijn vingers niet bewegen. Naarmate de dag vorderde, voelde hij zich steeds slechter. Zijn arm begon te verdoven en de pijn werd uiteindelijk ondraaglijk.
“Ik kan niet geloven dat zoiets kan gebeuren door te tuinieren. Ik heb nog nooit zoiets als pijn ervaren, het was ondraaglijk,” zei Steve. Steve begon in paniek te raken, en het gezin belde een ambulance. “Tegen zondagavond was de huid aan het rotten – ik heb geluk dat ik leef, de artsen vertelden me dat het sterftecijfer 75% was,” zegt Steve.
“Ze moesten het vlees van verderop mijn arm weghalen en naar beneden trekken, alleen zodat ik het huidtransplantaat erover kon hebben,” onthulde hij. Hij werd naar het ziekenhuis gebracht en onderging in totaal vier operaties aan zijn arm. De infectie die zich had verspreid, moest worden verwijderd, en er moest een huidtransplantaat van zijn dij worden gedaan om zijn desintegrerende arm te redden.
Steve werd gediagnosticeerd met Necrotiserende fasciitis, of zoals het algemeen bekend staat, vleesetende ziekte. Toen hij in de tuin had gegraven, was hij in contact gekomen met bacteriën die zijn huid “opaten”, waardoor zijn arm wegrotte. “Mijn chirurg had slechts drie andere gevallen als het mijne gezien, en hij zei dat een op de vier sterft omdat de mortaliteit zo hoog is,” deelde Steve.
Vandaag, hoewel hij geen gevoel meer heeft in zijn arm, konden artsen het nog steeds reconstrueren. “Maar ik heb geen gevoel meer in mijn rechterhand, alle zenuwen zijn beschadigd,” zei de vader van twee. “Maar nu weet ik het, het is zo belangrijk – draag altijd tuinhandschoenen en reinig elke kras – hoe klein ook,” deelde Steve.
Jeroen Pauw bevraagt advocaten Knoops over zaak Marco Borsato: “Waar ligt de grens tussen onhandig en strafbaar gedrag?”
In de nieuwste aflevering van Pauw & De Wit stond de tweede zittingsdag in de zaak tegen Marco Borsato centraal. Presentator Jeroen Pauw ging in gesprek met de advocaten Geert-Jan en Carry Knoops, die de zanger bijstaan in het lopende proces. De uitzending bood een diepgaand gesprek over de juridische kern van de zaak: waar ligt de grens tussen onhandig gedrag en een strafbaar feit?
Volgens de verdediging heeft Borsato geen ontuchtige handeling gepleegd, maar Pauw uitte openlijk zijn twijfels over sommige fragmenten uit het dossier. Vooral de appberichten die tijdens de zitting zijn besproken, zorgden voor discussie aan tafel.
Pauw over de sfeer in het gezin
Pauw begon het gesprek met een fundamentele vraag:
“Hoe gedraag je je in zo’n gezin als jij als buitenstaander wordt uitgenodigd, in dit geval Marco Borsato? En in hoeverre deed hij mee aan de gewoonten binnen dat gezin?”
Volgens de presentator roepen de appjes die nu in het dossier zijn opgenomen vragen op. Hij vroeg zich af waarom Borsato bepaalde berichten stuurde en in welke context die moeten worden gezien.
Advocaat Carry Knoops reageerde beslist:
“Hij is daar niet in meegegaan. Sterker nog: er was een vriendengroep waarin iedereen te maken had met de bijzondere omgangsvormen binnen dat gezin. Dat was iets waar ook anderen moeite mee hadden. Er is zelfs over gesproken. Marco en zijn vrienden hebben daar afstand van genomen.”
Pauw wees erop dat er in verklaringen van vrienden inderdaad staat dat zij die ongemakkelijke sfeer herkenden, maar dat hun pogingen om daar iets van te zeggen niet altijd goed werden ontvangen.
Appjes uit het dossier
Om het gesprek concreet te maken, las Pauw enkele berichten voor die in het dossier zouden staan. Eén daarvan zou dateren uit april 2017. Daarin schreef Borsato naar het meisje dat hij keelontsteking had en haar dus niet kon zoenen, maar voegde eraan toe: “Billen aanraken kan wel.”
Carry Knoops legde uit dat de berichten in een bredere context moeten worden gelezen.
“In dat gezin bestond een soort spelletje waarbij men elkaar op de billen tikte. Het was iets waar moeder, dochter en vrienden aan meededen. Als je niet meedeed, werd daar een grap over gemaakt. Dat is de situatie waar dit over gaat.”
Volgens haar is het verkeerd om die appjes los van hun context te beoordelen.
Pauw: “Maar wat zegt dat over grenzen?”
Pauw bleef kritisch en vroeg zich af of een opmerking als die in het appje niet juist wijst op overschrijdend gedrag.
“Als ik verkouden ben, zeg ik tegen mijn kinderen of kleinkinderen: blijf even op afstand. Maar je zegt toch niet: ik heb keelontsteking, dus we zoenen niet, maar iets anders kan wel?”
Carry Knoops reageerde daarop:
“Er is niets s*ksueels bedoeld met dat bericht. Als ik mijn kleinkinderen knuffel, geef ik ze ook een kusje. Dat is genegenheid, geen grensoverschrijding.”
Daarop voegde Geert-Jan Knoops toe dat er volgens hem sprake is van een maatschappelijke misvatting.
“Wat hier gebeurt, is dat er een hedendaagse sociale norm wordt toegepast op gedrag uit een heel andere context. Het 0penbaar Ministerie probeert van dat sociale oordeel een juridisch verwijt te maken, terwijl dat niet hetzelfde is.”
“Er is geen ontucht gepleegd”
De advocaten benadrukten dat het 0penbaar Ministerie volgens hen probeert te bewijzen dat Borsato zijn grenzen heeft verlegd. Maar dat klopt niet, aldus Geert-Jan Knoops.
“Er heeft geen ontuchtige handeling plaatsgevonden. Er was een bepaalde open sfeer in dat gezin, iets waar iedereen achteraf van zegt: misschien hadden we daar meer afstand van moeten nemen. Maar dat maakt het nog niet strafbaar.”
Volgens hem heeft Borsato meerdere keren geprobeerd dat gedrag bespreekbaar te maken.
“Hij heeft moeder en dochter aangesproken op bepaalde gewoonten, maar dat stuitte op weerstand. Als iemand achteraf zegt: ik had daar beter afstand van kunnen nemen, is dat geen bewijs van schuld.”
Pauw citeert de appjes
De presentator bleef echter kritisch en haalde opnieuw enkele appberichten aan die tijdens de zitting aan bod kwamen. Berichten waarin Borsato bijvoorbeeld zou schrijven: “Ik vind je heel lief”, “Wat heb je mooie billen”, of “Je kunt het ook zelf doen als je vriendje er niet is.”
Volgens Pauw zijn dat berichten die door veel mensen als problematisch worden gezien.
Geert-Jan Knoops reageerde rustig:
“Dat is precies het punt. De appjes worden nu gelezen met de bril van vandaag. In werkelijkheid heeft hij nooit s*ksuele grenzen overschreden. Alle getuigenverklaringen bevestigen dat hij niet is meegegaan in dat gedrag.”
Hij benadrukte dat er in het hele dossier geen enkel bewijs te vinden is van een strafbaar feit.
De maatschappelijke norm
Volgens de advocaten draait de zaak niet om bewijs van fysiek grensoverschrijdend gedrag, maar om maatschappelijke interpretatie.
“Er wordt een sociale moraal gebruikt als juridisch instrument,” stelt Geert-Jan. “Men zegt: hij had afstand moeten nemen van het gedrag in dat gezin. Maar dat is een moreel oordeel, geen strafrechtelijke overtreding.”
Pauw hield echter vol dat er een grijs gebied blijft bestaan tussen “ongepast” en “strafbaar”.
“Als buitenstaander kun je toch zelf bepalen waar je grens ligt? Zeker als er kinderen bij betrokken zijn?”
Carry Knoops antwoordde:
“Natuurlijk. En dat heeft hij ook gedaan. Marco is daar niet overheen gegaan. Hij heeft zijn grenzen bewaakt.”
De rol van de moeder
Tijdens het gesprek kwam ook de rol van de moeder in het gezin aan bod. Pauw vroeg wie verantwoordelijk is voor het stellen van grenzen in een dergelijke thuissituatie.
Volgens Carry Knoops lag die verantwoordelijkheid niet bij Borsato.
“Hij was niet verantwoordelijk voor de opvoeding van het meisje. Dat is een taak van de ouders. En dat hebben ook andere leden van de vriendengroep verklaard.”
Geert-Jan vulde aan:
“Het idee dat hij een vaderfiguur was, is onjuist. Hij was een vriend van de familie, niet iemand die in dat gezin een opvoedende rol had.”
Geen vaderrol, maar betrokkenheid
Pauw vroeg daarop hoe het kan
dat Borsato zelf eerder sprak over zijn “vaderlijke rol” binnen het
gezin.
Carry verduidelijkte dat die uitspraak verkeerd is
geïnterpreteerd.
“Hij heeft nooit de vader willen vervangen. Het meisje vond het prettig dat hij betrokken was en noemde hem weleens peetvader. Dat was uit genegenheid, niet uit vervanging van de vaderrol.”
Volgens haar ging het om zorg en steun, niet om iets anders.
“Hij wilde er gewoon zijn voor dat gezin. Hij wilde helpen, luisteren, steunen. Dat werd verkeerd begrepen, maar uit het dossier blijkt nergens dat er grenzen zijn overschreden.”
Een zaak over interpretatie
De advocaten benadrukten dat deze zaak in essentie draait om interpretatie: wat de één als zorgzaam ziet, leest een ander als ongepast.
Geert-Jan Knoops vatte het samen:
“Het gaat hier niet om bewijs van s*ksuele ontucht, maar om de vraag of iemand zich had moeten distantiëren van gedrag dat later als onwenselijk wordt gezien. Dat is een morele kwestie, geen juridische.”
Pauw sloot het gesprek af met een reflectie op de publieke opinie.
“Het is opvallend hoe snel mensen een oordeel vellen op basis van fragmenten of berichten. Maar het blijft aan de rechter om te bepalen wat feit en wat gevoel is.”
Een gevoelige balans
De uitzending maakte duidelijk hoe dun de lijn is tussen menselijk gedrag dat als “onhandig” wordt gezien en gedrag dat de samenleving als “onacceptabel” beschouwt. De advocaten blijven bij hun standpunt dat Marco Borsato binnen die grenzen is gebleven, terwijl Pauw de vraag openlaat waar die grens precies ligt.
De zaak, die nog loopt, roept daarmee bredere vragen op over normen, omgangsvormen en de manier waarop gedrag in de publieke sfeer wordt beoordeeld.