-

Algemeen

Politiehonden moeten voortaan een blauw zwaailicht dragen tijdens hun dienst

Avatar foto

Gepubliceerd

op

In het Duitse stadje Ludwigsburg plaatste de p0litie een opmerkelijk bericht op Facebook: p0litiehonden moeten vanaf nu een blauw zwaailicht op hun hoofd dragen.

Het kan soms lastig zijn om p0litiehonden te herkennen, maar Ludwigsburg heeft daar nu een creatieve oplossing voor bedacht: de invoering van het ‘P0litiehonden Blauwlicht’ (PohoB) op hun hoofd.

Het lijkt erop dat het ‘PohoB’ tot nu toe effectief is gebleken. Het maakt het gemakkelijker om Duitse Herders en andere p0litiehonden van grote afstanden te identificeren.

Dit is een belangrijke stap, omdat mensen voorheen vaak probeerden de dieren te benaderen om ze te voeren of te aaien.

De p0litie van Ludwigsburg is enthousiast over deze nieuwe ontwikkeling: het voorkomt niet alleen ongewenst gedrag zoals het trakteren van de honden, maar het zorgt er ook voor dat de honden niet te zwaar worden.

Dit staat duidelijk beschreven in de nieuwe richtlijn voor omgang met p0litiehonden:

“Mensen in de buurt van de hond moeten, net als in het verkeer, plaats maken wanneer het zwaailicht aan staat.”

De aankondiging van het blauwe zwaailicht op het hoofd van p0litiehonden werd door velen met enthousiasme ontvangen.

Het leek een innovatieve en doeltreffende manier om de herkenbaarheid van deze trouwe viervoeters te vergroten.

Mensen waren vooral blij met het idee dat het zou helpen om ongewenste interacties met de p0litiehonden te verminderen, waardoor de honden zich beter kunnen concentreren op hun belangrijke werk.

Echter, toen het nieuws van de honden-sirene verscheen, begonnen sommigen zich af te vragen of dit niet een stap te ver was.

Er ontstond discussie over de ethische aspecten van het gebruik van een sirene op honden en of dit wel diervriendelijk was.

Dierenrechtenactivisten uitten hun bezorgdheid over de mogelijke stress en angst die dit bij de honden zou kunnen veroorzaken.

Aan de andere kant waren er ook mensen die de grap konden waarderen en het zagen als een ludieke manier om de aandacht te vestigen op het belang van het respecteren van p0litiehonden tijdens hun werk.

Ze erkenden dat het idee van een hondensirene onrealistisch was, maar vonden het leuk dat de p0litie van Ludwigsburg op een originele manier het onderwerp onder de aandacht bracht.

De p0litie van Ludwigsburg reageerde op de reacties met een knipoog en benadrukte dat het bericht inderdaad een 1 april grap was.

Ze bedankten iedereen voor hun betrokkenheid en merkten op dat het doel van de grap was om een glimlach op mensen hun gezicht te toveren en bewustwording te creëren over het belang van het respecteren van p0litiehonden.

Ondanks dat de aankondiging niet waar bleek te zijn, zorgde het voor een interessante discussie over de rol van p0litiehonden en hoe ze het beste kunnen worden beschermd tijdens hun werk.

Het illustreerde ook hoe sociale media kunnen worden gebruikt om op een creatieve manier aandacht te vragen voor belangrijke kwesties.

Om nog meer duidelijkheid te verschaffen wordt er naar verluidt ook gewerkt aan een speciale hondensirene.

Sommigen vinden dit misschien zielig of ongemakkelijk, maar één ding is zeker: p0litiehonden in Ludwigsburg zullen niet meer over het hoofd worden gezien.

Het duurt echter nog bijna een jaar voordat we het prototype kunnen bewonderen, want het bericht blijkt een 1 april grap te zijn!

Algemeen

Danny Froger in rouw om verlies in familie van ex: “Je was als een broer voor me”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Danny Froger heeft via sociale media op indrukwekkende wijze stilgestaan bij het onverwachte verlies van Boris van den Eijnde. Boris was de broer van Danny’s ex-partner Michelle van den Eijnde, met wie hij jarenlang een relatie had. Hoewel die relatie al geruime tijd geleden werd beëindigd, blijkt uit Danny’s openhartige woorden dat de band met Boris altijd bijzonder is gebleven. Zijn eerlijke en emotionele boodschap raakte veel mensen diep en werd breed gedeeld en besproken.

Het bericht dat Boris op 27 juni is weggevallen na een noodlottig ongeval, kwam bij velen hard binnen. Hij was pas 31 jaar oud en stond nog midden in het leven. Op Instagram plaatste Danny een emotioneel eerbetoon aan zijn vroegere vriend. “Vandaag maak jij je laatste reis. Een reis die veel te vroeg is gekomen. We gaan je allemaal missen, vriend!” schreef hij, vergezeld van enkele persoonlijke foto’s die hun hechte band weerspiegelen.

Hoewel Danny en Michelle in 2016 na een relatie van zes jaar uit elkaar gingen, bleef Boris een dierbaar figuur in Danny’s leven. In de jaren dat hij met Michelle samen was, groeide de band tussen hem en Boris uit tot een oprechte vriendschap, gebouwd op wederzijds respect, gezelligheid en vertrouwen. Die verbondenheid bleef, ook nadat de relatie met Michelle eindigde. De keuze van Danny om publiekelijk bij het verlies stil te staan, toont aan dat ware vriendschap tijd en afstand overstijgt.

Bij zijn bericht op sociale media plaatste Danny enkele foto’s die een inkijkje geven in hun vriendschap. De beelden tonen ontspannen, warme momenten samen: op vakanties, tijdens uitjes of simpelweg genietend van elkaars gezelschap. De combinatie van beeld en tekst vormde een krachtig eerbetoon. Geen grootse woorden, geen overdreven uitingen, maar pure oprechtheid en emotie. Precies dat raakte mensen.

De reacties op Danny’s bericht waren overweldigend. Volgers reageerden massaal met steunbetuigingen, hartjes en herinneringen aan Boris. Sommigen kenden Boris nog uit de tijd dat Danny en Michelle samen waren. Anderen herkenden zichzelf in de situatie: het verlies van een dierbare vriend, of het verdriet dat blijft, zelfs als relaties veranderen. “Wat een lieve jongen was het,” schreef iemand. “Sterkte, Danny.”

Wie was Boris van den Eijnde? Volgens mensen die hem goed kenden, was hij een betrokken, energieke en sociale jongeman. Hij was actief in het verenigingsleven en stond bekend om zijn vriendelijkheid en enthousiasme. Boris was lid van golfbaan Het Woold, waar ook met verslagenheid werd gereageerd op het nieuws. Op hun website stond een kort maar krachtig bericht: “Op donderdag 27 juni bereikte ons het verdrietige nieuws dat Boris is weggevallen na een noodlottig ongeval. Hij was lid van onze vereniging en een gewaardeerd gezicht op de baan. We herinneren hem als energiek, vrolijk en oprecht.”

De golfclub onderstreepte hoe groot de leegte is die Boris achterlaat. Op zaterdag 5 juli vond er een besloten afscheidsdienst plaats. Familie, vrienden en bekenden kwamen samen om stil te staan bij zijn leven, om herinneringen te delen en om elkaar tot steun te zijn. Een moment van verbondenheid in het verdriet.

Michelle van den Eijnde, de zus van Boris en ex-partner van Danny, heeft zelf nog geen publieke verklaring gedeeld over het verlies van haar broer. Op sociale media houdt ze zich op de achtergrond en kiest ze voor rust en reflectie. Mensen die haar kennen, omschrijven haar als sterk, loyaal en gevoelig. Voor haar moet dit verlies onvoorstelbaar zwaar zijn. In de reacties onder Danny’s bericht spreekt veel medeleven voor haar en haar familie. Danny’s warme woorden worden door velen gezien als een gebaar dat ook haar kan sterken in deze moeilijke tijd.

Danny Froger, zoon van volkszanger Rene Froger, is zelf bekend als artiest en zanger. Hoewel hij is opgegroeid in de publieke belangstelling, slaagt hij erin om zijn persoonlijke leven grotendeels buiten de spotlights te houden. Zijn uiting van verdriet rondom Boris toont een andere kant van hem: gevoelig, oprecht en menselijk. In eerdere interviews gaf Danny al aan dat hij veel waarde hecht aan familie, vriendschap en verbinding. Zijn woorden over Boris bevestigen dit. Het is duidelijk dat zijn bericht niet voortkomt uit sociale verplichting, maar uit een diep gevoeld gemis.

In de afgelopen jaren is er een verandering merkbaar in hoe bekende Nederlanders r0uw delen. Waar verdriet vroeger vooral in stilte werd beleefd, is er nu ruimte voor openheid en gedeeld verlies via sociale media. Danny’s bericht past in die trend. Het nodigt uit tot medeleven, tot herinneren, tot samen r0uwen, zelfs op afstand. Het maakt verdriet bespreekbaar en toont dat ook publieke figuren worstelen met verlies.

Wat het verlies extra schrijnend maakt, is de jonge leeftijd van Boris. Slechts 31 jaar. Het leven had nog alle kanten op kunnen gaan. Die plotsheid, dat gebrek aan voorbereiding, maakt het verdriet nog intenser. In Danny’s woorden klinkt dat mee: “Een reis die veel te vroeg is gekomen.” Het zijn zinnen die resoneren met iedereen die ooit iemand te vroeg heeft moeten missen.

Wat opvalt in de hele situatie is de waardigheid en warmte waarmee het verlies wordt omringd. Geen sensatie, geen opgeklopte verhalen, maar stille eerbied en respect. Zowel vanuit Danny, als vanuit de sportvereniging, als vanuit de mensen die reageren. Dat draagt bij aan een gevoel van verbondenheid: met Boris, met zijn familie, en met iedereen die hem kende.

Het moment herinnert ons aan iets fundamenteels: hoe belangrijk menselijke verbinding is. Hoe een vriendschap, zelfs na het einde van een relatie, stand kan houden. Hoe herinneringen waardevol blijven, hoe pijnlijk ook. De band tussen Danny en Boris bewijst dat sommige relaties de tand des tijds doorstaan.

In tijden van verlies worden we teruggeworpen op wat er werkelijk toe doet. Liefde, vriendschap, herinnering. En de moed om dat te delen. Danny Froger deed dat, oprecht en zonder opsmuk. Hij gaf een stem aan zijn verdriet, en bood daarmee ook anderen de ruimte om stil te staan bij wie zij verloren hebben.

De afscheidsdienst van Boris vond plaats in besloten kring, maar de impact van zijn leven reikt verder dan die ene dag. Mensen herinneren zich zijn energie, zijn vriendelijkheid, zijn aanwezigheid. In de woorden van Danny Froger klinkt die herinnering nog lang na: “We gaan je missen, vriend.”

Wat overblijft is dankbaarheid voor de momenten die er waren, voor de band die is geweest, en voor de sporen die iemand nalaat in het leven van een ander. Boris van den Eijnde zal gemist worden, maar nooit vergeten. Zoals Danny het zegt: sommige mensen leven voort in herinneringen, in vriendschap en in liefde. En dat is misschien wel het mooiste afscheid dat er is.

Lees verder