Algemeen
Politiehonden moeten voortaan een blauw zwaailicht dragen tijdens hun dienst
In het Duitse stadje Ludwigsburg plaatste de p0litie een opmerkelijk bericht op Facebook: p0litiehonden moeten vanaf nu een blauw zwaailicht op hun hoofd dragen.
Het kan soms lastig zijn om p0litiehonden te herkennen, maar Ludwigsburg heeft daar nu een creatieve oplossing voor bedacht: de invoering van het ‘P0litiehonden Blauwlicht’ (PohoB) op hun hoofd.
Het lijkt erop dat het ‘PohoB’ tot nu toe effectief is gebleken. Het maakt het gemakkelijker om Duitse Herders en andere p0litiehonden van grote afstanden te identificeren.
Dit is een belangrijke stap, omdat mensen voorheen vaak probeerden de dieren te benaderen om ze te voeren of te aaien.
De p0litie van Ludwigsburg is enthousiast over deze nieuwe
ontwikkeling: het voorkomt niet alleen ongewenst gedrag zoals het
trakteren van de honden, maar het zorgt er ook voor dat de honden
niet te zwaar worden.
Dit staat duidelijk beschreven in de nieuwe richtlijn voor omgang met p0litiehonden:
“Mensen in de buurt van de hond moeten, net als in het verkeer, plaats maken wanneer het zwaailicht aan staat.”
De aankondiging van het blauwe zwaailicht op het hoofd van p0litiehonden werd door velen met enthousiasme ontvangen.
Het leek een innovatieve en doeltreffende manier om de herkenbaarheid van deze trouwe viervoeters te vergroten.
Mensen waren vooral blij met het idee dat het zou helpen om ongewenste interacties met de p0litiehonden te verminderen, waardoor de honden zich beter kunnen concentreren op hun belangrijke werk.
Echter, toen het nieuws van de honden-sirene verscheen, begonnen
sommigen zich af te vragen of dit niet een stap te ver was.
Er ontstond discussie over de ethische aspecten van het gebruik van een sirene op honden en of dit wel diervriendelijk was.
Dierenrechtenactivisten uitten hun bezorgdheid over de mogelijke stress en angst die dit bij de honden zou kunnen veroorzaken.
Aan de andere kant waren er ook mensen die de grap konden waarderen en het zagen als een ludieke manier om de aandacht te vestigen op het belang van het respecteren van p0litiehonden tijdens hun werk.
Ze erkenden dat het idee van een hondensirene onrealistisch was, maar vonden het leuk dat de p0litie van Ludwigsburg op een originele manier het onderwerp onder de aandacht bracht.
De p0litie van Ludwigsburg reageerde op de reacties met een knipoog en benadrukte dat het bericht inderdaad een 1 april grap was.
Ze bedankten iedereen voor hun betrokkenheid en merkten op dat het doel van de grap was om een glimlach op mensen hun gezicht te toveren en bewustwording te creëren over het belang van het respecteren van p0litiehonden.
Ondanks dat de aankondiging niet waar bleek te zijn, zorgde het
voor een interessante discussie over de rol van p0litiehonden en
hoe ze het beste kunnen worden beschermd tijdens hun werk.
Het illustreerde ook hoe sociale media kunnen worden gebruikt om op een creatieve manier aandacht te vragen voor belangrijke kwesties.
Om nog meer duidelijkheid te verschaffen wordt er naar verluidt ook gewerkt aan een speciale hondensirene.
Sommigen vinden dit misschien zielig of ongemakkelijk, maar één ding is zeker: p0litiehonden in Ludwigsburg zullen niet meer over het hoofd worden gezien.
Het duurt echter nog bijna een jaar voordat we het prototype kunnen bewonderen, want het bericht blijkt een 1 april grap te zijn!
Familie Borsato komt op adem na vrijspraak: Patty Brard deelt emotioneel gesprek met moeder Mary
De dag na de vrijspraak van Marco Borsato is de rust nog lang niet teruggekeerd binnen de familie. Hoewel de rechtbank in Utrecht donderdag concludeerde dat er onvoldoende bewijs was om de zanger te veroordelen, voelt de nasleep van zes jaar spanning en onzekerheid nog steeds zwaar.
Patty Brard, die al decennialang bevriend is met de familie Borsato, vertelt in Shownieuws over een emotioneel gesprek met Mary Borsato. Volgens Patty was de vrijdag vooral een dag waarin opluchting, vermoeidheid en verwerking elkaar afwisselden.
Patty: “Mary is een soort tweede moeder voor mij”
Patty vertelt dat zij Mary onmiddellijk een bericht stuurde na het bekend worden van de uitspraak. Niet alleen uit medeleven, maar ook uit persoonlijke verbondenheid.
“Ze is een soort tweede moeder voor mij, vooral in een periode waarin ik het heel moeilijk had,” legt Patty uit. “Ik heb haar meteen een paar hartjes gestuurd. En Leontine ook.”
Het gebaar lijkt klein, maar voor Patty voelde het als vanzelfsprekend. De families zijn al jaren nauw met elkaar verbonden, waardoor het juridische traject ook in haar eigen hart heeft meegespeeld.
Waar ging Marco als eerste heen?
Na de uitspraak vroeg Patty zich af waar de zanger na zo’n ingrijpend moment naartoe zou gaan.
“Je denkt dan: waar zoekt iemand steun na zes jaar spanning? Ik dacht eerst dat hij naar Mary zou gaan, maar dat bleek anders.”
Volgens Mary zocht Marco direct zijn gezin op: Leontine en de kinderen. Later voegden vrienden zich bij hen om samen stil te staan bij alles wat er gebeurd was.
“Dat vond ik mooi om te horen,” zegt Patty. “Het feit dat zijn gezin voor, achter en naast hem heeft gestaan, is zó bijzonder. Dat er na de uitspraak ruimte kwam voor een enorme ontlading, dat is heel menselijk.”
Een gevoelig moment: “Hij voelde zich weer even mens”
Mary vertelde Patty dat haar zoon voor het eerst in lange tijd weer ruimte had om over íets anders te praten dan de rechtszaak, die jarenlang zijn hele bestaan beheerste.
“Hij kon eindelijk vragen: ‘Hoe is het eigenlijk met jou?’ En dát zegt veel,” vertelt Patty zichtbaar geraakt. “Ineens voelde hij zich weer even mens.”
Dat klinkt eenvoudig, maar voor iemand die zes jaar lang onder een vergrootglas heeft gestaan, lijkt het bijna een bevrijding.
Patty begrijpt hoe diep de
sporen zijn die deze periode heeft achtergelaten:
“Als maanden overgaan in jaren, en het steeds om hetzelfde draait,
dan slijt dat in je ziel. Het gaat nog lang duren voordat deze
periode verwerkt is.”
Wat betekent de vrijspraak voor Marco’s toekomst?
Hoewel de uitspraak pas net achter de rug is, wordt er al volop gespeculeerd over een mogelijke terugkeer van de zanger op het podium. Toch lijkt Marco daar zelf nog niet klaar voor.
Na afloop zei
hij:
“Voor mij is weer gaan
optreden even te vroeg. Het was moeilijk. Ik ga nu naar mijn gezin.
Mijn carrière is onherstelbaar beschadigd.”
Het is duidelijk dat Marco eerst rust en overzicht nodig heeft. Een comeback is een optie, maar niet op korte termijn.
Muziekdeskundige Ronald Molendijk: “Er moet een groot gebaar komen”
Waar Marco voorzichtig blijft, ziet Ronald Molendijk – muziekdeskundige en producer – het anders. Volgens hem moet de zanger ooit een grote stap zetten om het hoofdstuk publiekelijk af te sluiten.
Hij zegt in Shownieuws:
“Marco is groot. Die pleister moet er een keer af. Je kunt wel klein beginnen, maar dan trek je elke avond een pleistertje los.”
Zijn advies is
duidelijk:
“Ga weer schrijven, muziek maken, in de studio zitten, huilen,
verwerken. En op een dag kondig je gewoon iets groots aan:
de Johan Cruijff Arena of De
Kuip.
En dan: boem. Klaar. ‘Ik ben terug.’”
Het is ambitieus, maar in de ogen van Molendijk is dat de manier waarop artiesten van dit formaat opnieuw hun plek kunnen claimen.
Nog geen tegenreactie richting aangeefster
Ondanks de opluchting na de vrijspraak is Marco op dit moment niet bezig met juridische stappen richting de aangeefster, Asmara.
Hij reageerde op de vraag of
hij een tegenaangifte overweegt:
“Ik ben daar absoluut
niet mee bezig. De ‘wat als’-vragen zijn voor mij nu niet aan de
orde.”
Het past bij de toon die hij de afgelopen dagen laat horen: voorzichtig, ingetogen en gericht op rust.
Voor Marco lijkt het nu belangrijker om te herstellen van de emotionele impact en zich te richten op zijn gezin, dat jarenlang in dezelfde storm stond.
Dankbaarheid naar fans en collega’s
Tot slot sprak Marco zijn dankbaarheid uit aan iedereen die hem door de moeilijke jaren heen heeft gesteund.
“Mijn collega’s die contact met mij hebben gehouden, en de fans die mij zijn blijven steunen: dankjewel.”
Die dankbaarheid komt uit een diepere laag, want ondanks de stilte in de media waren er achter de schermen mensen die hem bleven bellen, berichten stuurden en zich om hem bekommerden. Dat lijkt hem zichtbaar te hebben geraakt.
Een nieuwe fase breekt aan – maar niet zonder blijvende sporen
De uitspraak markeert een keerpunt, maar geen eindpunt. De juridische fase is voorlopig afgesloten, maar de persoonlijke verwerking staat nog maar net aan het begin. Patty, die dicht bij de familie staat, voelt dat als geen ander.
“Hij heeft zes jaar lang een zware last gedragen. Dat leg je niet in één dag naast je neer.”
Volgens haar zal er langzaam ruimte komen voor licht, lucht en nieuwe stappen – maar alles op zijn tijd.
Voorlopig concentreert Marco zich op zijn gezin, zijn rust en het voorzichtig opbouwen van een leven dat jarenlang heeft stilgestaan. De toekomst blijft onzeker, maar de steun van zijn naasten lijkt een stevige eerste stap in een lange herstelperiode.