-

Algemeen

Ouders trekken stekker uit baby en dan begint kleintje plotseling zelfstandig te ademen

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Meeste moeders zullen het ermee eens zijn dat zwangerschap en bevalling een enge tijd kunnen zijn en het enige wat je wilt is een gezonde baby ter wereld brengen, schoppend en schreeuwend.

Maar één moeder werd geconfronteerd met het ondenkbare toen haar babyjongen werd geboren met medische problemen die hem aan een beademingsapparaat lieten.

Lisa Hough deelde een afbeelding van haar lieve kleinzoon geboren bij haar dochter Chelsea en deelde ook de ondenkbare moeilijke beslissing waarmee haar dochter werd geconfronteerd.

De moeder van drie en oma van twee zei dat haar kleinzoon Karson was geboren met veel m3dische c0mplicaties. “De enige manier om te beschrijven wat er is gebeurd, is dat deze mooie babyjongen twee zeer zeldzame traumatische aandoeningen heeft ondergaan die volledig los van elkaar staan”, deelde Nana Lisa op haar Facebook-pagina.

Ze voegde eraan toe dat haar pasgeboren babykleinzoon een “bloeding in de linker temporale kwab” had gehad en ook was gediagnosticeerd met een zeldzame, genetische, metabole aandoening genaamd Niet-ketotische hyperglycinemie (NKH). “Zijn geval wordt gepresenteerd als ernstig en zou hem ernstig neurologisch gehandicapt maken – functionerend op het beste niveau van een 2-3 maanden oude voor zijn hele leven,” schreef Lisa.

Zijn moeder, gegeven alle informatie van het medische personeel om haar heen, nam de ongelooflijk moeilijke beslissing om hem van levensondersteuning te halen.

Lisa schreef over het hartverscheurende moment waarop ze afscheid moesten nemen van hun lieve kleintje. “Terwijl we niet klaar waren om afscheid te nemen van Karson, hadden we ons verzoend met het onvermijdelijke. We kregen 10 minuten nadat de intensieve zorg was stopgezet en het b@ademingsapparaat was verwijderd en kregen te horen dat hij niet zelf zou ademen en verwachtte dat zijn hart binnen die 10 minuten zou stoppen.”

Maar, volgens Lisa, leek “God andere plannen te hebben” en zei ze dat zij en haar dochter een wonder hebben gezien. “Hij begon meteen zelfstandig te ademen zodra het beademingsapparaat was verwijderd, zijn hartslag en zuurstof stabiliseerden, en hier zijn we 5 uur later met deze wonderbaby waarvan ons werd verteld dat hij nooit zou ademen, slikken, kokhalsreflexen zou hebben, of zelfs zou overleven. Hij ademt ongeassisteerd.

“Hij slikt. Hij overleeft. Hij heeft zelfs een paar keer zijn ogen vandaag iets geopend.” Ze zei dat zijn artsen geen verklaring hadden voor wat er gebeurde en zeiden dat geen enkele medische of wetenschappelijke gegevens deze kleine vechter ondersteunen; de enige verklaring die ze hebben is dat het een wonder is.

“Elke dag word ik op mijn knieën gebracht, en net wanneer ik denk dat God klaar is, word ik er snel aan herinnerd dat Hij dat niet is… Ik heb geen woorden voor mijn dankbaarheid en ik zal Hem prijzen zolang ik lucht in mijn longen heb om Karson de zijne te geven,” schreef Lisa.

Eindelijk, op 1 maart, kreeg zij en haar familie het vreugdevolle nieuws dat hun kleine bundel vreugde die week naar huis zou komen.

Algemeen

Vader zal vanaf dit moment bij iedere voetbalwedstrijd van zijn zoontje aanwezig zijn!

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Hoe één onverwacht moment op het voetbalveld een jonge vader zijn weekend weer kleur geeft

Voor veel ouders is het een herkenbaar scenario: na een lange werkweek kijk je reikhalzend uit naar het weekend. Dat moment waarop je even kunt ontspannen, misschien met vrienden een drankje drinkt of samen met je partner een bezoek brengt aan een gezellig restaurant. Het weekend staat symbool voor rust, ontspanning en even ontsnappen aan dagelijkse verplichtingen. Tenminste, dat is hoe het ooit voelde — vóór de komst van kinderen.

Want zodra er kinderen in het spel zijn, verandert dat rustige en vrije weekend vaak in een zorgvuldig georganiseerd schema van clubjes, sportwedstrijden en logistieke puzzels. De ene moet naar turnen, de ander naar voetbal, er moet gebracht, gehaald, aangemoedigd én continu opgedroogd worden, zeker op regenachtige zaterdagochtenden. En hoe lief je je kinderen ook vindt, het is niet gek dat sommige ouders het gevoel krijgen dat hun weekend volledig door de planning wordt opgeslokt.

Toch kan juist tussen die drukke momenten een onverwacht lichtpuntje ontstaan — iets dat het weekend weer een beetje speciaal maakt. Dat is precies wat een vader overkwam, toen de wekelijkse voetbalwedstrijd van zijn zoontje plotseling een heel andere betekenis kreeg.


Van verplicht nummer naar onverwachte afwisseling

Elke zaterdag reed deze vader trouw naar de voetbalclub van zijn zoon. Niet omdat hij zelf zo’n grote voetbalfan was, maar omdat het er nu eenmaal bij hoort. Zijn partner vroeg steevast of hij “even wat beelden wilde maken” van de wedstrijd — iets wat hij braaf deed, ook al betekende dat vaak vijftien minuten filmen van een team dat vooral uit enthousiasme speelde, en minder uit talent.

Maar de sfeer om het veld heen was een ander verhaal. Ouders die half slaperig toekeken, trainers die het team probeerden op te peppen, en kinderen die alle kanten opschoten behalve de juiste — het was soms meer chaos dan competitie. Totdat er ineens iets veranderde binnen het team.


Een nieuw teamlid… en een nieuwe reden om enthousiast naast het veld te staan

Het begon allemaal heel onschuldig. Een nieuw kindje werd toegevoegd aan het team, zoals dat elk seizoen gebeurt. Niemand verwacht bij zo’n aankondiging dat het voor opschudding zorgt. Maar toen de nieuwe speler op het veld verscheen, was dat nog maar het begin. Niet het kind zelf trok de aandacht van de vader, maar de moeder die hem naar de wedstrijd begeleidde.

Volgens de vader was het alsof het licht op het veld ineens wat warmer scheen. De nieuwe moeder stond langs de lijn, betrokken, vriendelijk, en straalde een openheid en enthousiasme uit dat opviel tussen de andere ouders. Zonder dat iemand er iets kwaads in hoefde te zien, bracht haar aanwezigheid simpelweg een nieuwe energie naar de zijlijn — iets wat het wekelijks verplichte uitstapje plotseling een stuk plezieriger maakte.

Hij merkte dat hij zichzelf erop betrapte dat hij de volgende wedstrijd niet langer zag als een opgave, maar als een moment om even uit zijn werkmodus te stappen en gewoon te genieten van de sfeer. En het was niet zozeer dat hij ergens naar op zoek was; het was meer dat het een onverwachte, frisse afwisseling bood van de routine van het ouderschap.


Het weekend krijgt een nieuwe betekenis

Waar hij eerder mopperde over de vroege wekker op zaterdag, merkte hij nu dat hij het niet meer erg vond om op tijd uit bed te stappen. De rit naar de club voelde een stuk lichter en de wedstrijd zelf kreeg een heel ander karakter. Niet doordat het team beter speelde — verre van zelfs — maar doordat hij zich onderdeel voelde van een kleine gemeenschap, een zijlijn vol ouders die ieder hun eigen verhaal hadden.

Die nieuwe moeder maakte de sfeer vriendelijker en open, waardoor ouders makkelijker met elkaar in gesprek raakten. De vader realiseerde zich dat dit eigenlijk altijd het mooie was geweest aan sportclubs: dat je er onverwachte mini-momenten beleeft van verbinding, humor en ontspanning. Dingen die je vaak pas ziet wanneer je er ontvankelijker voor bent.


Sport als ontmoetingsplek voor ouders

Wie zelf kinderen heeft, weet dat sportverenigingen meer zijn dan plekken waar kinderen leren winnen en verliezen. Ze zijn ontmoetingsplekken, buurthuizen in de buitenlucht en plekken waar mensen elkaar zonder oordeel leren kennen. Je hoeft geen fanatiek sporter te zijn om dat te waarderen.

Deze vader ontdekte opnieuw hoe waardevol dat is. Terwijl de kinderen over het veld renden, volgden de ouders alles met half aandacht en half plezier. Gesprekken gingen over werkdruk, school, avondeten en vakantieplannen. En waar vroeger de derde helft vooral voor de volwassen sporters zelf was, bleek er aan de zijlijn ook zoiets als een informele ‘eerste helft voor ouders’: koffie, grapjes en nieuwe gezichten.

Het nieuwe teamlid en zijn moeder vormden daarbij een spontane aanleiding om uit de sleur te stappen. Een gelegenheid voor een praatje, een lach of simpelweg het idee dat je er niet alleen voor staat in de drukte van het ouderschap.


De onverwachte charme van zaterdagochtendvoetbal

Wat deze vader vooral besefte, is dat de dingen waar je tegen opziet vaak juist de momenten worden die je het meest bijblijven. Zijn zoontje mocht dan niet het beste team hebben, maar het plezier dat de kinderen hadden was oprecht. En door het kleine beetje extra energie dat de nieuwe moeder meebracht, werd zelfs de sfeer aan de zijlijn iets waar hij naar uitkeek.

In plaats van alleen maar te filmen voor thuis, genoot hij nu ook van de kleine interacties: ouders die elkaar tips gaven, trainers die moedig bleven aanmoedigen en kinderen die iedere keer weer trots waren op hun eigen prestaties — of ze nu wonnen of verloren.

De vader merkte dat hij zich meer betrokken voelde, niet alleen bij zijn zoon, maar ook bij het clubleven. De wekelijkse wedstrijd werd niet langer een verplichting, maar een mini-evenementje binnen zijn weekend. Een moment van ontspanning dat totaal anders was dan een restaurantbezoek of borrel met vrienden — maar minstens zo waardevol.


De kracht van kleine ontmoetingen

Het mooie aan dit verhaal is hoe eenvoudig het eigenlijk is. Eén nieuw gezicht aan de zijlijn, één vriendelijke glimlach, één onverwacht moment kan ervoor zorgen dat vaste routines weer prettig aanvoelen. Niet omdat er iets romantisch hoeft te spelen, maar omdat mensen nu eenmaal graag positieve energie delen.

Deze vader vond door die kleine verandering weer rust en plezier in iets wat eerst als verplichting voelde. Het laat zien hoe waardevol het kan zijn om open te blijven staan voor nieuwe indrukken, zelfs in de hectiek van het ouderschap.


Van weekendstress naar weekendglimlach

Waar het weekend eerst vol zat met stress over plannen en verplichtingen, voelde het nu als iets waar hij weer naar uit kon kijken. Zijn zoon kreeg steun langs de lijn, zijn partner kreeg de gewenste videobeelden, en hijzelf vond er een onverwacht moment van ontspanning en verbinding.

Het is een herinnering die veel ouders waarschijnlijk herkennen: soms zitten de mooiste lichtpuntjes verstopt in de simpelste momenten. En soms begint een goed weekend gewoon met een voetbalwedstrijd op een vroeg veld — en één nieuwe ouder die de sfeer compleet verandert.

Lees verder