Algemeen
Ouders trekken stekker uit baby en dan begint kleintje plotseling zelfstandig te ademen
Meeste moeders zullen het ermee eens zijn dat zwangerschap en bevalling een enge tijd kunnen zijn en het enige wat je wilt is een gezonde baby ter wereld brengen, schoppend en schreeuwend.

Maar één moeder werd geconfronteerd met het ondenkbare toen haar babyjongen werd geboren met medische problemen die hem aan een beademingsapparaat lieten.

Lisa Hough deelde een afbeelding van haar lieve kleinzoon geboren bij haar dochter Chelsea en deelde ook de ondenkbare moeilijke beslissing waarmee haar dochter werd geconfronteerd.

De moeder van drie en oma van twee zei dat haar kleinzoon Karson was geboren met veel m3dische c0mplicaties. “De enige manier om te beschrijven wat er is gebeurd, is dat deze mooie babyjongen twee zeer zeldzame traumatische aandoeningen heeft ondergaan die volledig los van elkaar staan”, deelde Nana Lisa op haar Facebook-pagina.

Ze voegde eraan toe dat haar pasgeboren babykleinzoon een “bloeding in de linker temporale kwab” had gehad en ook was gediagnosticeerd met een zeldzame, genetische, metabole aandoening genaamd Niet-ketotische hyperglycinemie (NKH). “Zijn geval wordt gepresenteerd als ernstig en zou hem ernstig neurologisch gehandicapt maken – functionerend op het beste niveau van een 2-3 maanden oude voor zijn hele leven,” schreef Lisa.

Zijn moeder, gegeven alle informatie van het medische personeel om haar heen, nam de ongelooflijk moeilijke beslissing om hem van levensondersteuning te halen.

Lisa schreef over het hartverscheurende moment waarop ze afscheid moesten nemen van hun lieve kleintje. “Terwijl we niet klaar waren om afscheid te nemen van Karson, hadden we ons verzoend met het onvermijdelijke. We kregen 10 minuten nadat de intensieve zorg was stopgezet en het b@ademingsapparaat was verwijderd en kregen te horen dat hij niet zelf zou ademen en verwachtte dat zijn hart binnen die 10 minuten zou stoppen.”

Maar, volgens Lisa, leek “God andere plannen te hebben” en zei ze dat zij en haar dochter een wonder hebben gezien. “Hij begon meteen zelfstandig te ademen zodra het beademingsapparaat was verwijderd, zijn hartslag en zuurstof stabiliseerden, en hier zijn we 5 uur later met deze wonderbaby waarvan ons werd verteld dat hij nooit zou ademen, slikken, kokhalsreflexen zou hebben, of zelfs zou overleven. Hij ademt ongeassisteerd.

“Hij slikt. Hij overleeft. Hij heeft zelfs een paar keer zijn ogen vandaag iets geopend.” Ze zei dat zijn artsen geen verklaring hadden voor wat er gebeurde en zeiden dat geen enkele medische of wetenschappelijke gegevens deze kleine vechter ondersteunen; de enige verklaring die ze hebben is dat het een wonder is.

“Elke dag word ik op mijn knieën gebracht, en net wanneer ik denk dat God klaar is, word ik er snel aan herinnerd dat Hij dat niet is… Ik heb geen woorden voor mijn dankbaarheid en ik zal Hem prijzen zolang ik lucht in mijn longen heb om Karson de zijne te geven,” schreef Lisa.

Eindelijk, op 1 maart, kreeg zij en haar familie het vreugdevolle nieuws dat hun kleine bundel vreugde die week naar huis zou komen.
Algemeen
Deze dame haalt genadeloos hard uit naar Marco Borsato: ‘Om te kotsen!’

Angela de Jong reageert fel op vrijspraak Marco Borsato: “Ik zet zijn muziek niet meer op”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in heel Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Waar sommigen opgelucht ademhaalden, klonken er ook veel kritische geluiden. Een van de meest uitgesproken reacties kwam van Angela de Jong, die in RTL Tonight uitgebreid stilstond bij de uitspraak én bij haar persoonlijke gevoel bij de zaak.

De Jong, die de laatste tijd opvallend vaak aanschuift bij het programma, gebruikte de studio opnieuw als plek om haar scherpe analyses en stevige standpunten te delen. Dat is opvallend, omdat ze RTL Tonight in eerdere jaren juist geregeld kritisch beoordeelde in haar columns. Toch lijkt ze in deze fase de talkshow bewust te gebruiken om haar visie op gevoelige maatschappelijke thema’s te duiden.
“Geen bewijs, maar dat maakt het niet minder pijnlijk”
Angela de Jong opende haar betoog met een duidelijke nuancering: zij respecteert de uitspraak en het functioneren van de Nederlandse rechtsstaat.
“Natuurlijk, we hebben een rechtsstaat en die functioneert,” zei ze. “Dat moeten we altijd vooropstellen.”
Maar onmiddellijk daarna maakte ze duidelijk dat het juridische oordeel volgens haar niet betekent dat de zaak emotioneel of moreel ineens eenvoudig wordt.
Ze wijst op een bredere zorg die zij al langer heeft: slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag lopen vaak vast in het juridische systeem.
“Uiteindelijk is het netto uitlekgewicht dat je als vermeend slacht0ffer, man of vrouw, altijd aan het kortste eind trekt. Je hebt gewoon geen poot om op te staan.”
De Jong benadrukt dat dit probleem niet uniek is voor deze zaak, maar structureel is binnen situaties waarin bewijs ontbreekt.
Volgens haar komen veel incidenten voor in omstandigheden waar geen getuigen aanwezig zijn en waar communicatie via berichten of mondeling contact plaatsvindt.
“Het komt altijd neer op jouw woord tegen dat van de ander,” stelt ze. Dat maakt de drempel voor slacht0ffers hoog, en de kans op juridische erkenning laag.

“De verklaring ging door merg en been”
De opiniedeskundige verwijst vervolgens naar de inhoud van de aangifte en de verklaring van de aangeefster, die tijdens de rechtszaak voorgelezen werd.
“Het ging door merg en been, vond ik,” zegt ze.
Volgens Angela legde de jonge vrouw helder, consistent en indringend uit welke emotionele gevolgen grensoverschrijdend gedrag kan hebben.
“Ze legt precies uit wat een slacht0ffer van zulk gedrag allemaal doormaakt. Die schaamte, dat schuldgevoel, die angst… dat kwam allemaal heel dichtbij.”
De Jong benadrukt dat een vrijspraak níet automatisch betekent dat iemand fantasie heeft, overdrijft of niets heeft meegemaakt.
“Zij wilde erkenning,” zegt Angela, “en ze staat nu weer met lege handen.”
Hoewel de uitspraak juridisch gezien helder is, laat ze zien dat morele en emotionele perspectieven veel ingewikkelder kunnen zijn.

Muziek van Borsato? “Voor mij niet meer”
Toen presentator Humberto Tan haar vroeg of zij na de vrijspraak nog naar de muziek van Marco Borsato kan luisteren, kwam er geen moment van twijfel.
“Nee.”
Ze licht haar antwoord toe met een duidelijke persoonlijke grens.
“Hij is vrijgesproken voor ontucht,” zegt ze, “maar alles wat hij wél heeft toegegeven over wat zich in dat gezin heeft afgespeeld, én de appjes die gestuurd werden door een man van vijftig naar een meisje van zestien of zeventien… dat vond ik echt om te kotsen.”
Ze zegt erbij dat ze jarenlang met plezier naar zijn muziek luisterde, maar dat haar gevoel nu veranderd is.
“Hoe leuk ik zijn muziek ook vind, ik zal het zelf niet meer opzetten.”
Het is een persoonlijk besluit, maar wel een dat past bij Angela’s rol: iemand die haar mening niet alleen vormt, maar ook uitspreekt, ook als die meningen kritiek oproepen.

Een bredere discussie over grensoverschrijdend gedrag
Wat Angela de Jong zegt, gaat verder dan één zaak of één artiest. Ze spreekt een bredere zorg uit die al jaren door de entertainmentwereld en de media zweeft.
De afgelopen jaren kwamen er meerdere dossiers aan het licht waarbij meldingen van ongewenst gedrag centraal stonden. Elke keer weer laait dezelfde discussie op:
-
Hoe bewijs je iets dat vaak achter gesloten deuren gebeurt?
-
Hoe werkt het rechtssysteem in situaties zonder getuigen?
-
Wat betekent een vrijspraak voor het gevoel van slacht0ffers?
-
Hoe scheidt het publiek iemands werk van iemands privégedrag?
Angela de Jong blijft een uitgesproken stem in dat debat. Niet omdat ze zichzelf boven de feiten plaatst, maar omdat ze vanuit haar perspectief spreekt namens een groep mensen die zich herkent in wat vaak verborgen blijft.
Reacties in de studio en daarbuiten
De sfeer tijdens de uitzending was voelbaar gespannen. Humberto Tan luisterde aandachtig en stelde vragen die ruimte boden voor nuance. Co-hosts keken zichtbaar alert toe hoe Angela haar verhaal deed.
Ook op sociale media leidde haar optreden tot duizenden reacties:
-
Sommigen prezen haar voor haar empathie en moed.
-
Anderen vonden dat ze te hard oordeelt over iemand die juridisch onschuldig is verklaard.
-
Weer anderen benadrukten dat beide perspectieven naast elkaar kunnen bestaan: een juridische vrijspraak én moreel ongemak.
In talkshows, podcastfragmenten en opiniestukken keerde haar uitspraak regelmatig terug. Niet alleen omdat zij een bekende naam is, maar vooral omdat haar boodschap aansluit op discussies die al langer spelen rondom machtsdynamiek, vertrouwen en veilige werkomgevingen.
De spanning tussen recht en gevoel
Angela’s woorden herinneren eraan dat het juridische systeem werkt volgens strikte regels, terwijl menselijke emoties veel complexer zijn.
In de rechtszaal draait het om
bewijs.
In het dagelijks leven draait het om vertrouwen, intuïtie en
persoonlijke grenzen.
Daarom kunnen mensen verschillend reageren op dezelfde uitspraak:
-
Voor sommigen betekent een vrijspraak letterlijk: onschuldig.
-
Voor anderen betekent een vrijspraak vooral: niet bewezen.
En in dat grijze gebied vindt Angela haar standpunt.
Een heldere conclusie: respect voor het recht, maar geen ruimte in haar playlist
Angela sluit haar betoog af zoals ze begon: met respect voor de rechterlijke beslissing, maar ook met een scherpe persoonlijke grens.
Voor haar is dit geen kwestie van muziek alleen. Het gaat over waardigheid, bescherming van kwetsbare mensen en de gevoeligheid van situaties waarin machtsverschillen een rol spelen.
“Ik zal het zelf niet meer opzetten,” zegt
ze nog eens.
Niet kwaad, niet schreeuwend, maar vastberaden.
Het gesprek dat daarop volgt, laat zien dat Nederland voorlopig nog niet klaar is met de discussie rond deze zaak — juridisch, emotioneel en maatschappelijk.