Algemeen
Oudere vrouw die prins Harry ontm**gde doet boekje open – maak kennis met Sasha Walpole
Het boek ‘Spare’ van Prins Harry werd een onmiddellijk succes toen het op 10 januari uitkwam. Er is nu ongeveer een maand verstreken sinds de release, het stof is neergedaald. Natuurlijk, als iemand dacht dat het een vredesaanbod zou zijn aan zijn familieleden, hadden ze het flink mis.
De kloof tussen Harry en de Britse Koninklijke Familie lijkt zelfs erger te zijn dan voor ‘Spare’ in de schappen kwam. Toch is een ding waar de fans van Harry blij mee zijn het enorme aantal verhalen over zijn privéleven – inclusief hoe hij zijn maagdelijkheid verloor – dat hij in zijn memoires heeft geschreven.
Harry schreef in detail over hoe hij zijn maagdelijkheid verloor in een veld achter een pub op 17-jarige leeftijd met een “oudere vrouw”. Hij heeft nooit specifiek haar identiteit onthuld, en daardoor zijn er geruchten ontstaan.
Toen, slechts enkele dagen geleden, kwam er eindelijk een dame naar voren. Haar naam is Sasha Walpole – en nu heeft ze gekozen om meer intieme details te delen over wat er gebeurde op Harry’s grote nacht.
Prins Harry en Meghan Markle staan al jaren in de schijnwerpers. Toen ze de Koninklijke Familie verlieten, waren de fans van de monarchie verdeeld in tweeën. Sommigen vonden dat het paar precies moest kunnen doen wat ze wilden en niet “gedwongen” moesten worden om binnen de koninklijke sfeer te blijven tegen hun wil. Anderen betoogden dat Harry zijn leven had moeten wijden aan het dienen van de kroon.
Prins Harry & Meghan Markle’s breuk met de royals
Toen Harry en Meghan zich vestigden in hun nieuwe leven in de VS, waren bepaalde leden van de Koninklijke Familie van mening dat Harry een fout had gemaakt. Dat geldt naar verluidt ook voor Prins William, wiens eigen bedenkingen ten opzichte van zijn broer verder teruggaan dan Harry’s verhuizing over de Atlantische Oceaan.
In de documentaire uit 2019 ‘Kate v. Meghan: Princesses at War?’, beweerde de koninklijke expert Katie Nicholl dat William niet erg blij was met de relatie van Harry en Meghan voorafgaand aan hun huwelijk in 2018. Wat Harry betreft, werd gezegd dat hij vond dat zijn oudere broer niet genoeg deed om Meghan in de Koninklijke Familie op te nemen.
“William maakte zich nogal zorgen dat de relatie zo snel vorderde. En dicht bij Harry zijnde, waarschijnlijk de enige persoon die dicht genoeg bij Harry stond om te zeggen, ‘Dit lijkt snel te gaan, weet je het zeker?’” zei Nicholl.
Ze vervolgde: “Ik denk dat wat bedoeld was als goedbedoeld broederlijk advies, Harry gewoon irriteerde. Harry is enorm beschermend over Meghan. Hij zag dat als kritiek. Hij interpreteerde dat als zijn broer die niet echt achter dit huwelijk, deze unie stond, en ik denk niet dat het sindsdien ooit goed is geweest.”
Natuurlijk verbeterden de zaken niet toen Harry & Meghan verschenen in het inmiddels beruchte Oprah Winfrey-interview. Het paar beschuldigde een niet nader genoemd lid van de koninklijke familie van het in twijfel trekken van de mogelijke huidskleur van hun zoon Archie. Daarnaast beweerde Meghan dat ze geen hulp kreeg van de royals met betrekking tot haar afnemende geestelijke gezondheid.
Harry en Meghan Markle zijn zeer uitgesproken geweest over wat ze denken van de Koninklijke Familie sinds het Oprah-interview in 2020. Harry’s onthullingen in ‘Spare’ boek In december, met de release van hun nieuwe Netflix-documentaireserie, bleven ze hun teleurstelling uiten over hun koninklijke leven.
Een terugkerend thema is dat Harry het gevoel had dat niemand Meghan welkom heette in de Koninklijke Familie. Inderdaad, de hertogin heeft toegegeven zich enigszins buitengesloten te voelen.
Sasha Walpole heeft zich geïdentificeerd als de “oudere vrouw” met wie Prins Harry voor het eerst intiem was.
Na de publicatie van Harry’s onthullende boek voelde Sasha de noodzaak om haar vader te vertellen dat zij de persoon was. In een interview met The Sun deelde ze details over hun tijd samen en de omstandigheden rondom het verlies van Harry’s maagdelijkheid bij de Vine Tree Inn in Wiltshire.
Sasha beschreef de gebeurtenis als een vluchtige, gepassioneerde ontmoeting tussen vrienden. Ze vertelde dat ze beiden dronken waren en dat het gebeurde na het roken van een sigaret. De ontmoeting duurde ongeveer vijf minuten, en achteraf realiseerde ze zich dat het waarschijnlijk duidelijker was dan ze dacht, aangezien vrienden haar desorganisatie opmerkten toen ze terugkeerde.
Sasha, die slechts een paar jaar ouder is dan Harry en werkte bij de stallen van Highgrove House, gaf toe dat zij en Harry “maatjes” waren en elkaar ongeveer twee jaar kenden. Na die nacht, waarin ze tequila en sambuca dronken voor Sasha’s verjaardag, hebben ze nooit meer met elkaar gesproken.
Sasha uitte haar ongemak over de gedetailleerde manier waarop Harry over de gebeurtenis schreef in zijn boek, en zei dat het haar privacy schaadde. Ze vond het onnodig dat hij zoveel details deelde en gaf aan dat ze liever had dat het niet in het boek stond, omdat het nu voor ongemakkelijke situaties zorgt.
Contant geld in huis bewaren is de afgelopen jaren weer onderwerp van gesprek geworden. Waar digitaal betalen lange tijd vanzelfsprekend was, zorgen recente pinstoringen, cyberincidenten en zorgen over digitale kwetsbaarheid ervoor dat steeds meer mensen nadenken over een financiële back-up in contanten. Tegelijkertijd blijft het grootste deel van ons betalingsverkeer digitaal verlopen en lijkt cash voor velen iets van vroeger. Juist dat spanningsveld roept vragen op: hoeveel contant geld mag je eigenlijk thuis bewaren, wat zijn de risico’s en waar moet je rekening mee houden?
Waarom contant geld weer aandacht krijgt
De aanleiding is helder. In de afgelopen jaren hebben meerdere landelijke pinstoringen laten zien hoe afhankelijk we zijn geworden van digitale systemen. Supermarkten waar niet afgerekend kan worden, tankstations die tijdelijk sluiten en betaalautomaten die uitvallen: het zijn situaties die veel mensen aan het denken zetten. Contant geld wordt daardoor weer gezien als een vangnet, iets wat zekerheid biedt als digitale betalingen even niet werken.
Daarnaast speelt ook een breder gevoel van onzekerheid mee. Cyberdreiging, geopolitieke spanningen en zorgen over de stabiliteit van systemen maken dat mensen zich willen voorbereiden op uitzonderlijke situaties. Cash voelt tastbaar en betrouwbaar, omdat het niet afhankelijk is van elektriciteit, netwerken of software.
Is er een wettelijk maximum voor cash thuis?
Een van de meest gestelde vragen is of er een maximum bestaat voor hoeveel contant geld je thuis mag bewaren. Het korte antwoord: nee. In Nederland is er geen wet die bepaalt dat je maar een bepaald bedrag in huis mag hebben. Juridisch gezien mag je elk bedrag aan contanten thuis bewaren, zolang het geld op legale wijze is verkregen.
De verwarring ontstaat vaak door fiscale regels. Die gaan niet over wat je mág bezitten, maar over hoe vermogen wordt belast. Contant geld valt namelijk onder je vermogen en moet worden opgegeven bij de belastingaangifte als je boven bepaalde vrijstellingen uitkomt.
Hoe zit het fiscaal precies?
De Belastingdienst beschouwt contant geld als onderdeel van box 3, samen met spaargeld en beleggingen. Er geldt een aparte vrijstelling voor contanten. Voor 2025 ligt die vrijstelling op 661 euro voor alleenstaanden en 1322 euro voor fiscale partners samen. Bedragen boven deze grens tellen mee als vermogen.
Dat betekent overigens niet automatisch dat je belasting betaalt. Of je daadwerkelijk box 3-belasting verschuldigd bent, hangt af van je totale vermogen en de algemene vrijstelling. Pas als je boven die algemene drempel uitkomt, wordt er belasting geheven over een fictief rendement.
Vanaf 2025 rekent de Belastingdienst voor banktegoeden en contant geld met een fictief rendement van 1,44 procent. Over dat veronderstelde rendement betaal je 36 procent belasting. Het gaat dus niet om belasting over het volledige cashbedrag, maar over een theoretische opbrengst.
Hoeveel kun je eigenlijk pinnen?
Wie contant geld wil aanhouden, moet het natuurlijk eerst opnemen. Ook daar gelden regels. Banken hanteren opname- en daglimieten die per bank en per klant kunnen verschillen. Die limieten zijn bedoeld om fraude, diefstal en witwaspraktijken tegen te gaan.
Standaardlimieten liggen vaak rond enkele honderden euro’s per dag, maar kunnen tijdelijk worden verhoogd als je dat aanvraagt. Bij grotere bedragen is het verstandig om vooraf contact op te nemen met de bank. Zo voorkom je dat opnames worden geweigerd of dat er later vragen ontstaan.
Waarom grote cashopnames aandacht trekken
Grote of frequente contante transacties vallen op. Banken zijn verplicht om ongebruikelijke transacties te monitoren in het kader van anti-witwaswetgeving. Dat betekent niet dat je iets fout doet, maar wel dat je mogelijk vragen krijgt over de herkomst of het doel van het geld.
Wie contant geld opneemt voor een duidelijk doel en dit kan uitleggen, heeft doorgaans niets te vrezen. Bonnetjes bewaren en overzicht houden helpt. Onverklaarbare patronen of chaotisch cashverkeer kan juist extra aandacht opleveren.
De risico’s van geld in huis
Contant geld thuis bewaren klinkt veilig, maar brengt duidelijke risico’s met zich mee. Inbraak is de meest voor de hand liggende. Contant geld is niet traceerbaar en bij diefstal vrijwel altijd definitief verdwenen. Ook brand of waterschade kan ervoor zorgen dat het geld verloren gaat.
Daar komt bij dat inboedelverzekeringen contant geld vaak maar beperkt vergoeden. Veel polissen keren maximaal 250 tot 500 euro uit bij verlies of diefstal van cash. Grotere bedragen zijn meestal niet verzekerd, tenzij daar expliciete afspraken over zijn gemaakt.
Een kluis kan het risico verminderen, maar biedt geen volledige garantie. Verzekeraars stellen vaak eisen aan het type kluis, de verankering en de locatie. Bovendien verandert een kluis niets aan fiscale verplichtingen.
Waarom mensen toch een noodbuffer willen
Ondanks de risico’s kiezen veel mensen toch voor een beperkte hoeveelheid contant geld in huis. De belangrijkste reden is praktische zekerheid. Bij storingen of calamiteiten kun je met cash nog steeds essentiële aankopen doen, zoals boodschappen of brandstof.
Adviesorganen benadrukken al langer dat een bescheiden noodvoorraad verstandig kan zijn. Het gaat daarbij niet om grote bedragen, maar om genoeg geld om enkele dagen te overbruggen. Hoeveel dat is, verschilt per huishouden en leefstijl.
Veelgemaakte misverstanden
Een veelgehoorde gedachte is dat “meer beter is”. In de praktijk geldt vaak het tegenovergestelde. Hoe meer contant geld je bewaart, hoe groter het risico en hoe minder het bijdraagt aan extra veiligheid. Een paar dagen aan basisuitgaven is meestal voldoende.
Ook vergeten mensen soms dat contant geld geen rendement oplevert en bij inflatie zelfs aan waarde verliest. Het is dus geen spaarvorm, maar een noodvoorziening.
Praktische tips voor wie cash bewaart
Wie besluit contant geld in huis te houden, doet er goed aan dit zorgvuldig te doen. Bewaar het op een discrete plek, deel de informatie met zo min mogelijk mensen en leg het niet samen met belangrijke documenten zoals paspoorten. Houd daarnaast administratief bij wanneer en waarom het geld is opgenomen.
Fiscaal gezien is transparantie belangrijk. Geef het bedrag op als het boven de vrijstelling uitkomt. Verzwijgen levert meer risico dan voordeel op.
De nuchtere middenweg
Contant geld is geen wondermiddel en ook geen overblijfsel uit een ver verleden. Het is een hulpmiddel voor uitzonderlijke situaties. Juridisch mag het, fiscaal zijn er duidelijke spelregels en praktisch zijn er risico’s die niet genegeerd mogen worden.
Wie kiest voor een bescheiden, goed opgeborgen noodbuffer en zich houdt aan de regels, combineert rust met realisme. Uiteindelijk draait het niet om de vraag of contant geld goed of slecht is, maar om wat past bij jouw situatie en gevoel van zekerheid.