Algemeen
Oudere vrouw die prins Harry ontm**gde doet boekje open – maak kennis met Sasha Walpole
Het boek ‘Spare’ van Prins Harry werd een onmiddellijk succes toen het op 10 januari uitkwam. Er is nu ongeveer een maand verstreken sinds de release, het stof is neergedaald. Natuurlijk, als iemand dacht dat het een vredesaanbod zou zijn aan zijn familieleden, hadden ze het flink mis.
De kloof tussen Harry en de Britse Koninklijke Familie lijkt zelfs erger te zijn dan voor ‘Spare’ in de schappen kwam. Toch is een ding waar de fans van Harry blij mee zijn het enorme aantal verhalen over zijn privéleven – inclusief hoe hij zijn maagdelijkheid verloor – dat hij in zijn memoires heeft geschreven.
Harry schreef in detail over hoe hij zijn maagdelijkheid verloor in een veld achter een pub op 17-jarige leeftijd met een “oudere vrouw”. Hij heeft nooit specifiek haar identiteit onthuld, en daardoor zijn er geruchten ontstaan.
Toen, slechts enkele dagen geleden, kwam er eindelijk een dame naar voren. Haar naam is Sasha Walpole – en nu heeft ze gekozen om meer intieme details te delen over wat er gebeurde op Harry’s grote nacht.
Prins Harry en Meghan Markle staan al jaren in de schijnwerpers. Toen ze de Koninklijke Familie verlieten, waren de fans van de monarchie verdeeld in tweeën. Sommigen vonden dat het paar precies moest kunnen doen wat ze wilden en niet “gedwongen” moesten worden om binnen de koninklijke sfeer te blijven tegen hun wil. Anderen betoogden dat Harry zijn leven had moeten wijden aan het dienen van de kroon.
Prins Harry & Meghan Markle’s breuk met de royals
Toen Harry en Meghan zich vestigden in hun nieuwe leven in de VS, waren bepaalde leden van de Koninklijke Familie van mening dat Harry een fout had gemaakt. Dat geldt naar verluidt ook voor Prins William, wiens eigen bedenkingen ten opzichte van zijn broer verder teruggaan dan Harry’s verhuizing over de Atlantische Oceaan.
In de documentaire uit 2019 ‘Kate v. Meghan: Princesses at War?’, beweerde de koninklijke expert Katie Nicholl dat William niet erg blij was met de relatie van Harry en Meghan voorafgaand aan hun huwelijk in 2018. Wat Harry betreft, werd gezegd dat hij vond dat zijn oudere broer niet genoeg deed om Meghan in de Koninklijke Familie op te nemen.
“William maakte zich nogal zorgen dat de relatie zo snel vorderde. En dicht bij Harry zijnde, waarschijnlijk de enige persoon die dicht genoeg bij Harry stond om te zeggen, ‘Dit lijkt snel te gaan, weet je het zeker?’” zei Nicholl.
Ze vervolgde: “Ik denk dat wat bedoeld was als goedbedoeld broederlijk advies, Harry gewoon irriteerde. Harry is enorm beschermend over Meghan. Hij zag dat als kritiek. Hij interpreteerde dat als zijn broer die niet echt achter dit huwelijk, deze unie stond, en ik denk niet dat het sindsdien ooit goed is geweest.”
Natuurlijk verbeterden de zaken niet toen Harry & Meghan verschenen in het inmiddels beruchte Oprah Winfrey-interview. Het paar beschuldigde een niet nader genoemd lid van de koninklijke familie van het in twijfel trekken van de mogelijke huidskleur van hun zoon Archie. Daarnaast beweerde Meghan dat ze geen hulp kreeg van de royals met betrekking tot haar afnemende geestelijke gezondheid.
Harry en Meghan Markle zijn zeer uitgesproken geweest over wat ze denken van de Koninklijke Familie sinds het Oprah-interview in 2020. Harry’s onthullingen in ‘Spare’ boek In december, met de release van hun nieuwe Netflix-documentaireserie, bleven ze hun teleurstelling uiten over hun koninklijke leven.
Een terugkerend thema is dat Harry het gevoel had dat niemand Meghan welkom heette in de Koninklijke Familie. Inderdaad, de hertogin heeft toegegeven zich enigszins buitengesloten te voelen.
Sasha Walpole heeft zich geïdentificeerd als de “oudere vrouw” met wie Prins Harry voor het eerst intiem was.
Na de publicatie van Harry’s onthullende boek voelde Sasha de noodzaak om haar vader te vertellen dat zij de persoon was. In een interview met The Sun deelde ze details over hun tijd samen en de omstandigheden rondom het verlies van Harry’s maagdelijkheid bij de Vine Tree Inn in Wiltshire.
Sasha beschreef de gebeurtenis als een vluchtige, gepassioneerde ontmoeting tussen vrienden. Ze vertelde dat ze beiden dronken waren en dat het gebeurde na het roken van een sigaret. De ontmoeting duurde ongeveer vijf minuten, en achteraf realiseerde ze zich dat het waarschijnlijk duidelijker was dan ze dacht, aangezien vrienden haar desorganisatie opmerkten toen ze terugkeerde.
Sasha, die slechts een paar jaar ouder is dan Harry en werkte bij de stallen van Highgrove House, gaf toe dat zij en Harry “maatjes” waren en elkaar ongeveer twee jaar kenden. Na die nacht, waarin ze tequila en sambuca dronken voor Sasha’s verjaardag, hebben ze nooit meer met elkaar gesproken.
Sasha uitte haar ongemak over de gedetailleerde manier waarop Harry over de gebeurtenis schreef in zijn boek, en zei dat het haar privacy schaadde. Ze vond het onnodig dat hij zoveel details deelde en gaf aan dat ze liever had dat het niet in het boek stond, omdat het nu voor ongemakkelijke situaties zorgt.
Krijgen ag*nten in Bureau Utrecht betaald voor hun deelname? Peter en Eduard geven eindelijk duidelijkheid
Het televisieprogramma Bureau Utrecht, waarin programmamaker Ewout Genemans een jaar lang meeliep met p0litieagenten in de Domstad, is inmiddels uitgegroeid tot een van de grootste kijkcijferhits van het moment. Het programma geeft een unieke inkijk in het dagelijkse werk van agenten en laat zien wat er gebeurt achter de schermen van een p0litieteam dat voortdurend schakelt tussen meldingen, emoties, veiligheid en menselijkheid.
Met inmiddels zeven seizoenen binnen de bredere Bureau-reeks — waarvan Bureau Burgwallen, Bureau Arnhem en Bureau Rotterdam eerdere successen waren — heeft Bureau Utrecht opnieuw een groot publiek weten te boeien. Veel kijkers raken geïnteresseerd in de agenten achter het uniform en stellen vragen over hun dagelijkse werk, hun motivatie en hun ervaringen met de camera’s.
Een van de meest gestelde vragen gaat over de deelname zelf: krijgen de agenten betaald voor hun rol op televisie? Het antwoord zorgt voor veel verbazing, en dat geven Peter en Eduard — twee van de populairste agenten uit de reeks — helder in een recent interview.
Een kijkje achter de schermen dat miljoenen mensen raakt
In het zevende seizoen van de serie volgen we een divers team van agenten: Rebecca, Ellen, Lennart, Kiki, Kirsten, Naomi, Yannick, Frank, Maikel, en natuurlijk het duo Peter en Eduard. Iedere aflevering laat zien wat er op straat gebeurt, maar ook wat je normaal niet ziet: de emoties, de hectiek, het geduld, de humor en de saamhorigheid in het team.
Het succes van Bureau Utrecht komt niet alleen door de spannende meldingen die worden afgehandeld, maar vooral door de menselijkheid van de agenten. Kijkers leren hen beter kennen en ontdekken dat achter iedere agent ook gewone mensen schuilgaan die hun werk met passie doen, maar soms ook worstelen met lastige situaties.
Dat maakt de vraag over financiële compensatie des te relevanter: met zoveel kijkers, zoveel impact en zoveel betrokkenheid zou je verwachten dat de agenten extra beloond worden voor hun deelname. De werkelijkheid blijkt echter heel anders.
Krijgen de agenten betaald voor Bureau Utrecht?
In een gesprek met Veronica Superguide worden Peter en Eduard — twee publiekslievelingen — gevraagd of zij een vergoeding ontvangen voor hun deelname aan het televisieprogramma.
Hun antwoord is verrassend simpel én eerlijk:
“Nee hoor, was het maar waar!”
Er wordt dus géén extra vergoeding uitgekeerd aan de agenten die meedoen. Voor velen komt dat onverwacht, omdat de mediawereld bekendstaat om flinke vergoedingen voor mensen die op televisie verschijnen. Denk aan realityprogramma’s, talentenshows of documentaires: deelnemers ontvangen daar vaak wel een financiële compensatie.
In Bureau Utrecht is dat anders. De agenten doen mee als onderdeel van hun werk, en de opnames vinden plaats tijdens hun reguliere diensten. De extra uren, intensiteit of publieke aandacht leveren dus geen extra financiële beloning op.
Waarom doen de agenten dan wél mee?
De logische vervolgvraag is: waarom zou je op nationale televisie verschijnen als je er niet extra voor betaald krijgt?
Daar hebben Peter en Eduard beiden een duidelijk, maar verschillend antwoord op.
Eduard: bijdragen aan begrip voor het p0litiewerk
Eduard vertelt dat zijn motivatie vooral ligt in het creëren van begrip voor het vak. Hij wil graag laten zien wat agenten dagelijks meemaken en hoeveel druk er soms op hen ligt.
Hij zegt:
“Ik wil mensen laten zien wat wij als p0litie allemaal over ons heen krijgen. Dat verhaal wilde ik graag voortzetten.”
Voor hem draait deelname dus om transparantie en maatschappelijke impact. Door de camera’s een jaar lang mee te nemen, hoopt hij dat kijkers meer inzicht krijgen in hoe breed en uitdagend het p0litiewerk werkelijk is — van kleine buurtconflicten tot emotioneel zware meldingen.
Peter: twijfels, een duwtje in de rug en onverwacht succes
Peter had juist een heel andere start. Hij bekent dat hij lange tijd twijfelde of hij zich moest opgeven. De deadline kwam steeds dichterbij en zelfs een kwartier voor het verstrijken van die tijd had hij zijn inschrijving nog niet verstuurd.
Volgens Peter was het uiteindelijk een collega die de knoop doorhakte:
“We moesten ons voor een bepaalde datum opgeven en een kwartiertje voor de deadline had ik dat nog niet gedaan.”
Het blijkt een beslissing te zijn geweest die zijn leven op onverwachte manieren veranderde. Peter groeide in razend tempo uit tot een van de meest geliefde agenten van de serie. Op sociale media ontvangen hij en Eduard talloze positieve berichten, waardoor ze een vaste schare fans hebben opgebouwd.
Peter is dankbaar voor die steun, maar blijft tegelijkertijd nuchter:
“Je weet van tevoren dat het kan gebeuren, dus het hoort er een beetje bij. Maar wat het echt met je doet als persoon, dat weet je pas achteraf.”
Hij benadrukt dat hij niet bekend wil staan als een televisiepersoonlijkheid:
“Ik wil bekendstaan om het werk dat ik laat zien. Ik ben gewoon Peter, niet de nieuwe Daan.”
Met de verwijzing naar ‘de nieuwe Daan’ doelt hij op Daan — een collega-agent uit eerdere Bureau-reeksen — die eveneens enorm populair werd door zijn televisieoptredens.
Publieke waardering als grootste beloning
Hoewel de agenten geen extra vergoeding ontvangen, blijkt dat waardering van kijkers een belangrijke rol speelt in hun motivatie. Veel kijkers sturen berichten via Instagram, laten complimenten achter onder filmpjes, of spreken hen aan op straat.
Kijkers waarderen vooral:
-
de geduldige toon die de agenten aannemen,
-
hun humor tijdens stressvolle situaties,
-
de menselijke manier waarop ze met burgers omgaan,
-
en hun uitleg over waarom bepaalde keuzes worden gemaakt.
Door het programma ontstaat er meer begrip voor het p0litiewerk. Burgers zien niet alleen de incidenten zelf, maar ook de gesprekken, overwegingen, emoties en dilemma’s die voorafgaan aan beslissingen.
Voor Peter en Eduard voelt dat als een vorm van erkenning die verder gaat dan een financiële vergoeding. Het laat zien dat hun werk ertoe doet en dat het publiek hen ziet als mensen die zich met hart en ziel inzetten voor de veiligheid van anderen.
Waarom Bureau Utrecht zo goed werkt voor televisie
Dat Bureau Utrecht zo’n enorme hit is, heeft meerdere redenen. De serie combineert:
-
actie met rustige observaties,
-
spanning met humor,
-
emotie met professionaliteit,
-
en kwetsbare momenten met krachtige interventies.
Ewout Genemans weet het p0litiewerk toegankelijk te maken zonder sensatiezucht, waardoor de serie bijzonder geschikt is voor een breed publiek. Van jongeren die nieuwsgierig zijn naar de praktijk van het blauwe uniform tot volwassenen die willen begrijpen wat er speelt in hun eigen wijk: de serie toont het allemaal.
Daarnaast zijn de agenten herkenbare figuren geworden. Niet als sterren, maar als gewone mensen die toevallig een bijzondere baan hebben.
De impact van bekendheid op het dagelijks leven van een agent
Hoewel Peter en Eduard hun bekendheid omarmen, blijft de realiteit dat ze ook gewoon op straat moeten werken. Dat betekent dat ze soms worden herkend tijdens een dienst, aangesproken door bewoners of gecomplimenteerd door voorbijgangers.
Peter zegt hierover dat bekendheid “een beetje bij het programma hoort”, maar dat hij graag wil dat mensen hem vooral zien als p0litieman, niet als televisiegezicht.
Zijn nuchtere houding en oprechte manier van communiceren maken hem geliefd. Dat is misschien wel de grootste reden waarom kijkers zo graag naar hem en zijn collega’s kijken.
Conclusie: geen extra geld, wel een groot publiek dat meeleeft
Agenten die deelnemen aan Bureau Utrecht krijgen geen vergoeding voor hun rol op televisie. Toch kiezen zij ervoor om mee te doen om een reden die misschien nog waardevoller is: om het echte p0litiewerk zichtbaar te maken, begrip te creëren en te laten zien hoe veelzijdig en menselijk hun vak is.
Peter en Eduard veroverden de harten van kijkers door hun eerlijkheid, humor en professionaliteit. Dat zij dit zonder extra betaling doen, versterkt wellicht nog meer hoe authentiek hun inzet is.
En precies dat maakt Bureau Utrecht tot een van de meest geliefde en besproken tv-programma’s van dit moment.