Algemeen
Moeder waarschuwt dat jongeren zichzelf van de wereld helpen met nootmuskaat
Een moeder uit Georgia deelde onlangs een video op TikTok waarin ze andere ouders waarschuwde voor kinderen die high worden door het snu1ven van een veelvoorkomende specerij die je in je keukenkastje vindt.
De nu virale video legt uit dat tieners trippen op nootmuskaat, een specerij die wordt gebruikt om zowel hartige als zoete gerechten op smaak te brengen, maar ook een g1ftige “nootmuskaatverg1ftiging” kan veroorzaken.
Lees verder om meer te weten te komen over de psycho@ctieve stof, die bij inname in grote hoeveelheden gevaarlijk en mogelijk d0delijk kan zijn.
Op 11 maart deelde een moeder, die op TikTok bekend staat onder de naam Lakeview Living, een nu virale video waarin ze zowel tieners als ouders waarschuwt voor een nieuwe snuiftrend. De video, gezien door bijna 600.000 internetgebruikers, is onderschreven met: “Echt waar jongens?! NOOTMUSKAAT?! Waar halen ze dit vandaan??”
In de spraakmakende post zegt de moeder: “Vandaag was ik aan het praten met een van mijn leraarvrienden en ze zei: ‘Meid, proberen deze kinderen een stap voor te blijven is vermoeiend.'”
Beschrijvend als “flink wild,” legt ze uit dat tijdens een “rugzakcontrole” leraren ontdekten dat sommige studenten kleine flesjes nootmuskaat bij zich droegen. Om niet verbaal aangevallen te worden, beweerden studenten dat de specerij voor “kookles” was.
Maar toen de leraar het over de pompoentaartkruiden had met de kookinstructeur, antwoordde ze: “Waar heb je het over? We maken niets met nootmuskaat.”
De verraste moeder legt vervolgens uit dat de “schoolagent” het gesprek had opgevangen en voordat hij de slimme kinderen schorste, confisqueerde hij de zoete nootachtige substantie.
De moeder voegt eraan toe: “Jullie kunnen je huiswerk niet afkrijgen, maar jullie kunnen wel bedenken hoe je high wordt van nootmuskaat? Maak het logisch.” MMD@ Volgens Medical News Today krijgt een persoon bij inname van grote hoeveelheden (twee theelepels) een “high” vergelijkbaar met sommige h@llucinogene dr*gs. De naam hiervoor is nootmuskaatverg1ftiging.”
Nootmuskaat bevat een chemische stof genaamd myristicine en wanneer het wordt geconsumeerd, wordt het gemetaboliseerd door het lichaam, waarbij de psychedelische dr*g methyleendioxymethamfetamine (MMDA) wordt gevormd.
“Mensen met nootmuskaatverg1ftiging ervaren een verscheidenheid aan symptomen, waaronder slaperigheid en h@llucinaties.” Nootmuskaatvergiftiging kan ook gevaarlijk en mogelijk dodelijk zijn.
De volgers van de vrouw, waarvan velen ook ouders zijn, uitten hun bezorgdheid over het snuiven van specerijen. “Dit is al jaren aan de gang. Er zit een stof in die psycho@ctief is maar niet op een leuke manier. Je krijgt de ergste kater van je leven voor een h1gh van 10 minuten,” deelt een TikToker.
Een moeder, die leraren prijst omdat ze een oogje in het zeil houden bij haar kinderen – allemaal van de generatie die na Gen Z komt – voegt toe: “Als moeder van [vier] Gen Alpha…ben ik zo dankbaar voor leraren en hun geduld met mijn kinderen. Geen enkele manier.”
Belinda Fricker (80) werd begin jaren negentig in één klap wereldwijd bekend dankzij haar ontroerende rol in Home Alone 2. Als het mysterieuze ‘duivenvrouwtje’ hielp ze de jonge Kevin McCallister door een donkere periode in New York heen. Haar personage groeide uit tot een symbool van warmte, compassie en onverwachte vriendschap – precies datgene waar veel mensen tijdens de feestdagen behoefte aan hebben.
Ironisch genoeg zijn het juist die feestdagen die voor Fricker tegenwoordig zwaar voelen.
Op de dag voor kerst deelde de inmiddels tachtigjarige actrice in een openhartig interview hoe haar leven er nu uitziet. Haar woorden zijn rauw, eerlijk en pijnlijk herkenbaar voor veel ouderen: ze voelt zich eenzaam, kampt met aanhoudende gezondheidsklachten en ervaart dat de wereld haar langzaam uit het oog is verloren.
Van iconisch personage naar stille dagen
Voor miljoenen kijkers is Belinda Fricker onlosmakelijk verbonden met kerst. Jaarlijks verschijnt haar gezicht opnieuw op televisie, wanneer Home Alone 2 weer wordt uitgezonden. Haar rol als vrouw die ondanks haar eigen verdriet klaarstaat voor een kind in nood, maakte diepe indruk. Het was geen grote hoofdrol, maar wel een die bleef hangen.
In haar eigen leven is die warmte echter ver te zoeken.
“De telefoon gaat nauwelijks nog,” vertelt ze. “Er wordt niet meer aan me gedacht.” Fricker legt uit dat ze al zo’n tien jaar geen acteerwerk meer heeft gehad. Niet omdat ze het niet meer zou willen of kunnen, maar omdat rollen voor oudere vrouwen simpelweg schaars zijn geworden.
“Na je zeventigste word je onzichtbaar”
Volgens Fricker ligt het probleem niet alleen bij haar persoonlijke situatie, maar bij een bredere ontwikkeling in de film- en televisiewereld. “Er wordt niet meer geschreven voor oudere vrouwen,” zegt ze. “Shakespeare deed dat wel, maar jonge makers tegenwoordig nauwelijks.”
Ze benadrukt dat er wereldwijd talloze oudere mensen zijn met levenservaring, verhalen en diepgang. Toch lijken die kwaliteiten steeds minder mee te tellen. “Als je de zeventig voorbij bent, word je onzichtbaar,” zegt ze. “Je doet er niet meer toe.”
Het zijn woorden die resoneren, zeker in een tijd waarin zichtbaarheid en relevantie vaak worden gekoppeld aan jeugdigheid en online aanwezigheid.
Gezondheid die dagelijks energie kost
Naast het gebrek aan werk, speelt ook haar gezondheid een grote rol in hoe Fricker haar dagen beleeft. In eerdere gesprekken met Britse media vertelde ze al dat ze dagelijks leeft met pijn en extreme vermoeidheid. Zelfs praten kost haar soms veel energie.
“Ik was vroeger nooit moe,” vertelt ze. “En nu voel ik me uitgeput bij de kleinste dingen.” Het is een contrast dat haar confronteert met de kwetsbaarheid van ouder worden. Toch benadrukt ze dat ze niet opgeeft. “Ik klaag niet om te klagen,” zegt ze. “Ik probeer gewoon eerlijk te zijn.”
Die eerlijkheid maakt haar verhaal des te indringender.
Kerst zonder glans
Waar kerst voor velen draait om samenzijn, gezelligheid en tradities, voelt het voor Fricker juist als een confronterende periode. De dagen leggen de leegte bloot, zegt ze. “Het kan heel donker zijn.”
Ze vertelt dat ze de feestdagen zo rustig mogelijk doorbrengt. Geen grote diners, geen drukte. “Ik zet mijn telefoon uit, doe de gordijnen dicht en neem vooraf televisieprogramma’s op,” vertelt ze. Samen met haar hond probeert ze de dagen door te komen.
Het is geen aanklacht, maar een nuchtere constatering. “Het is gewoon een ander soort kerst,” zegt ze. Wat haar het zwaarst valt, is niet eens kerstavond zelf, maar de overgang naar het nieuwe jaar. “Nieuwjaarsavond is het moeilijkst,” geeft ze toe. “Dan voel je pas echt hoe stil het is.”
De keerzijde van nostalgie
Dat Fricker jaarlijks opnieuw opduikt op televisie, maakt haar situatie extra wrang. Miljoenen mensen zien haar elk jaar opnieuw als het warme, wijze personage uit hun jeugd. Maar achter dat nostalgische beeld schuilt een vrouw die zich vergeten voelt.
Die tegenstelling raakt aan een groter maatschappelijk thema: hoe gaan we om met mensen die ooit zichtbaar waren, maar later uit beeld verdwijnen? En wat betekent succes als het niet gepaard gaat met duurzame zekerheid of verbondenheid?
Een herkenbaar verhaal voor velen
Hoewel Fricker een bekende naam is, staat haar verhaal niet op zichzelf. Veel ouderen herkennen zich in haar woorden. De eenzaamheid, het gevoel niet meer mee te tellen, het lichamelijke ongemak dat langzaam toeneemt – het zijn ervaringen die vaak onzichtbaar blijven, zeker tijdens feestdagen waarin ‘gezelligheid’ de norm lijkt.
Juist daarom maakt haar openheid zoveel los. Niet omdat het sensationeel is, maar omdat het eerlijk is.
Geen bitterheid, wel realisme
Wat opvalt in Frickers verhaal, is het gebrek aan verbittering. Ze klinkt niet boos, maar wel realistisch. Ze romantiseert haar situatie niet, maar zoekt ook geen medelijden. “Ik wil niet negatief overkomen,” zegt ze. “Dit is gewoon hoe het nu is.”
Die nuchtere houding maakt haar verhaal krachtig. Het dwingt de luisteraar om stil te staan bij wat ouder worden kan betekenen – zeker in een samenleving die sterk gericht is op snelheid, zichtbaarheid en prestaties.
Een kerstboodschap zonder glitter
Misschien is dat wel de meest confronterende les van haar verhaal: kerst is niet voor iedereen een tijd van licht. Voor sommigen is het een periode van stilte, reflectie en gemis. En juist die verhalen verdienen gehoord te worden.
Belinda Fricker herinnert ons eraan dat achter iconische rollen echte mensen schuilgaan, met echte levens die niet stoppen zodra de camera uitgaat.
Haar verhaal is geen sprookje, maar wel een uitnodiging tot meer aandacht, empathie en menselijkheid – niet alleen met kerst, maar het hele jaar door.