Algemeen
Mark Gillis uit huis gezet en baan bij Peter Gillis kwijt: ‘Werk zoeken!’
Mark Gillis staat bekend als de dynamische en gedreven zoon van Peter Gillis, een magnaat in de recreatiebranche.
Het vakantieparkwezen zit bij hem in het bloed, en het is dan ook geen verrassing dat Mark op een dag het bedrijf van zijn vader zal overnemen.
Althans, als er tegen die tijd nog iets van over is. Peter verliest park na park vanwege tegenwerking van gemeenten.
Recentelijk is zelfs het paradepaardje park Prinsenmeer gesloten op last van de burgemeester, waarbij alle bewoners het park moeten verlaten.
Een exploitant zal het park huren en beheren, waardoor het naar verwachting snel weer open zal gaan.
Mark, die is opgegroeid op Prinsenmeer, staat nu ook voor de uitdaging om zijn huis te verlaten. Maar waar gaat hij heen?
Eind vorig jaar werd bekend dat Peter zijn kinderen heeft
ontslagen. Uit officiële documenten blijkt dat Peter zijn drie
kinderen uit de raad van bestuur van zijn parken heeft verwijderd,
waardoor hij nu als enige verantwoordelijk is voor de parken.
Dit betekent dat Mark, onder andere, zijn baan tijdelijk kwijt is. Of dit ook inhoudt dat hij geen financiële steun meer van zijn vader ontvangt, is echter onduidelijk.
Met Peter weet je immers nooit. Dit betekent dat Mark momenteel zonder werk én zonder huis komt te zitten.
Zijn grootste zorgen? Waar hij zijn vissen moet laten en of hij nu een huis moet zoeken met een vijver.
Bij zijn vader intrekken is geen optie. Kijkers vinden dat Mark nu zelf op zoek moet gaan naar werk om voor zichzelf te kunnen zorgen.
Nu Mark Gillis zijn baan en huis dreigt te verliezen, staat hij voor een uitdaging om zijn leven opnieuw vorm te geven.
Voor iemand die zijn hele leven al betrokken is geweest bij het familiebedrijf van zijn vader, zal deze verandering ongetwijfeld een grote impact hebben.
Het feit dat Peter zijn kinderen uit de raad van bestuur heeft verwijderd, werpt ook vragen op over de toekomst van de familiebanden.
Hoewel het niet duidelijk is of Mark nog financiële steun van
zijn vader zal ontvangen, kan deze breuk in het zakelijke aspect
van hun relatie ook emotionele gevolgen hebben.
Voor Mark betekent dit waarschijnlijk dat hij nu op zoek moet naar een nieuwe baan en een nieuwe plek om te wonen.
Het verliezen van zijn huis op park Prinsenmeer, waar hij zijn hele leven heeft gewoond, zal zeker niet gemakkelijk zijn.
Het afscheid nemen van zijn vertrouwde omgeving en het moeten vinden van een nieuwe plek om te wonen, zal een emotionele en praktische uitdaging zijn voor Mark.
Daarnaast is er de vraag of Mark de capaciteiten heeft om buiten het familiebedrijf te werken. Als hij zijn hele leven al betrokken is geweest bij het runnen van vakantieparken, kan het moeilijk zijn om elders werk te vinden.
Het kan zijn dat hij zich moet laten omscholen of op zoek moet naar nieuwe kansen buiten de recreatiesector.
Kortom, Mark staat voor een periode van grote verandering en onzekerheid in zijn leven. Het zal van hem vereisen dat hij veerkrachtig is en zich aanpast aan deze nieuwe omstandigheden, terwijl hij zijn weg vindt naar een nieuwe toekomst buiten het schijnwerpers van het familiebedrijf.
Roy en Annick opnieuw in spannende periode: MRI-scan zet gezin onder druk, maar liefde houdt hen overeind
Voor Roy en Annick, het geliefde stel dat Nederland leerde kennen in seizoen 9 van Over Mijn Lijk, breekt opnieuw een wekenlange periode van spanning aan. Waar de meeste stellen vooral uitkijken naar rust en stabiliteit, leven Roy en Annick iedere zes maanden met een terugkerende golf van stress: de onvermijdelijke MRI-scan die moet laten zien hoe Roy’s gezondheid ervoor staat.
Deze onderzoeken behoren inmiddels tot hun leven, maar dat maakt het niet minder zwaar. De onzekerheid, de zenuwen en de constante angst voor nieuwe ontwikkelingen drukken op hun dagelijks bestaan — en op hun relatie.
Dat Annick en Roy eerlijk zijn over hun emoties, is altijd een van de redenen geweest dat zo veel kijkers zich met hen verbonden voelen. Ook nu deelt Annick openhartig hoe het eraan toegaat binnen hun gezin, in de dagen voorafgaand aan weer zo’n allesbepalende scan.
Een foto die alles zegt: glimlach, liefde en spanning
Op Instagram plaatste Annick een recente foto van Roy. Ze zitten samen aan tafel in een restaurant, alsof ze een moment van ontspanning proberen te vinden te midden van alle spanning.
Bij de foto schrijft Annick een liefdevolle, maar ook eerlijke boodschap:
“Handsome.”
Het is een warm compliment, een moment van tederheid tussen alle zorgen door. Maar direct daarna geeft ze openlijk toe dat de spanning in huis voelbaar is.
“Ook al plak ik je in deze stressvolle tijd voor de MRI soms achter het behang. Maar dat is prima, want dat doen we nou eenmaal de tijd voor de MRI.”
Met die woorden laat Annick zien hoe zij – en waarschijnlijk veel andere partners van mensen met een ernstige z!ekte – balanceren tussen liefde, zorgen en irritatie. De dagen voorafgaand aan een scan zijn extra scherp, extra geladen, extra vermoeiend. Kleine dingen worden groot, emoties worden sneller uitgesproken en iedereen voelt dat er iets dreigt.
Niet omdat er ruzie is, maar omdat angst zich een plek zoekt in het dagelijks leven.
Het leven met een hersentumor: hoop en onzekerheid tegelijk
Roy leeft al jaren met een hersentumor, iets waar Nederland getuige van werd toen hij in 2022 deelnam aan Over Mijn Lijk. Hij maakte enorme indruk met zijn kalmte, humor en nuchterheid, zelfs op de zwaarste momenten. Annick maakte minstens zoveel indruk: zij was en is zijn rots, zijn steun, maar ook de persoon die zichtbaar meeleeft, lijdt en tegelijk overeind blijft staan.
Begin 2023 kwam er een nieuwe schok toen er tijdens een scan een extra plekje werd ontdekt. Dat nieuws sloeg bij het stel – en bij de fans die hen volgden – in als een bom.
Maar maanden later kwam er onverwacht goed nieuws. Annick schreef toen opgelucht:
“Het plekje is verdwenen, bizar! We moeten dit even verwerken… wat een stress hebben wij gehad.”
Het was een van die momenten waarop hoop en onzekerheid elkaar afwisselen op een manier die alleen mensen kennen die in vergelijkbare situaties leven.
Ze voegde er ook eerlijk aan toe:
“Ook al weten we dat Roy niet genezen kan worden verklaard, dit voelt als een groot geluk en opnieuw een kans om samen nog heel mooie herinneringen te maken.”
Dat is de realiteit waar zij al jaren mee leven: elke goede uitslag is een extra hoofdstuk. En elke scan kan een nieuwe wending betekenen.
De terugkerende scans: een ritueel vol spanning
Elke zes maanden moet Roy naar het z!ekenhuis voor een nieuwe MRI. Het is een terugkerend ritueel waar hij nooit aan went, hoe vaak het ook gebeurt. Een MRI staat symbool voor het hele leven dat op pauze wordt gezet — totdat de uitslag bekend is.
Voor veel mensen is het moeilijk voor te stellen hoe intensief zo’n terugkerende cyclus is. Voor Roy en Annick is het een patroon geworden dat hun leven in stukken hakt:
-
Periode van relatieve rust, waarin ze proberen te genieten van het leven en mooie herinneringen maken.
-
Periode van groeiende spanning, wanneer de datum van de scan dichterbij komt.
-
De dag van de uitslag, die alles op zijn kop kan zetten.
-
De emotionele nasleep, waarin hoop, verdriet, opluchting en vermoeidheid elkaar afwisselen.
Annick benoemt het openlijk: in die stressvolle dagen kunnen ze elkaar soms moeilijk verdragen. Een logische reactie, die past bij mensen die onder hoge druk leven. Maar tegelijkertijd is er altijd liefde — en humor — die hen weer bij elkaar brengt.
Herkenning bij duizenden volgers
Onder Annicks bericht verschenen onmiddellijk talloze reacties van volgers die de spanning herkennen. Mensen die zelf leven met een ernstige z!ekte, of partners die iedere scan meebeleven alsof het een examen is waar hun toekomst vanaf hangt, lieten massaal steunbetuigingen achter.
Sommigen schreven:
-
“Deze periode is altijd de zwaarste. Jullie doen het zó goed.”
-
“De scanstress is herkenbaar. Denk aan jullie.”
-
“Wat een liefde spreekt eruit, ondanks alles.”
Voor veel mensen is het een troost om te zien dat ook anderen moeite hebben met het evenwicht tussen liefde en onzekerheid. Dat niet alleen zij af en toe botsen of moe zijn. Dat het menselijk is.
Roy blijft strijdbaar – maar de spanning blijft reëel
Roy zelf is altijd open geweest over zijn situatie, maar ook over zijn veerkracht. Hij probeert te genieten van alles wat wél kan, en dat laat hij nog steeds zien op sociale media. Zijn lach is vaak breed, zijn humor onverminderd aanwezig. Toch is de aankomende MRI nooit ‘gewoon’.
Het is een moment van waarheid. Een moment dat bepaalt hoe hun toekomst eruitziet — voor de komende maanden, of soms langer.
Annick laat in haar bericht doorschemeren dat ze samen proberen lichtheid te vinden in die zware dagen. Een etentje, een foto, een compliment, een grap. Maar onder die glimlach ligt altijd het besef dat er een moeilijke dag nadert.
Het verhaal van Roy en Annick raakt nog altijd veel mensen
Sinds hun deelname aan Over Mijn Lijk worden Roy en Annick door veel mensen gevolgd. Niet alleen omdat hun verhaal aangrijpend is, maar vooral omdat hun liefde zo zichtbaar en oprecht is. Ze laten zien dat je samen door donkere periodes kunt gaan zonder perfect te zijn. Dat het oké is om gespannen te zijn. Om te botsen. Om bang te zijn.
Maar vooral laten ze zien hoe je tegelijkertijd kunt blijven genieten.
De manier waarop ze hun leven delen blijft voor veel kijkers inspirerend. Hun openheid raakt mensen. Hun eerlijkheid geeft moed.
De kracht van kleine geluksmomenten
Terwijl de zware scanperiode aanbreekt, blijven Roy en Annick zoeken naar mooie momenten. Een etentje, een foto, een liefdevolle blik. Dat zijn de lichtpuntjes die hun relatie en gezin overeind houden.
De komende weken zullen opnieuw spannend worden. Maar als één ding duidelijk is, dan is het wel dat Roy en Annick samen sterker staan dan ooit — ook al is de weg die zij bewandelen allesbehalve eenvoudig.