Algemeen
Man in de boeien geslagen na p3sten van vrouw met D0wn in Disney World
Toen ik een kind was, werd ik geleerd anderen te behandelen met het respect dat ze verdienden, ongeacht kleur, geloof, of iets anders dat hen van mij zou kunnen onderscheiden.
Nu wil ik geloven dat de meerderheid van de mensen waarmee ik deze planeet deel, dezelfde basisopvoeding krijgt op het gebied van moraliteit. Helaas lijkt het echter dat er nog genoeg mensen zijn die nog steeds in het stenen tijdperk leven wat betreft eenvoudige vriendelijkheid en acceptatie. Een 61-jarige man werd eerder dit jaar gearresteerd in Disney World na een schokkend incident dat de werkelijk verwerpelijke diepten blootlegt waar sommige mensen toe bereid zijn te zinken.
Volgens rapporten werd de 61-jarige Brent George gearresteerd in Disney World op 25 januari, na een gevecht dat plaatsvond in Belle Vue Lounge, een bar in Boardwalk Inn. Politieagenten zouden ter plaatse zijn gekomen om Brent met blauwe plekken en wonden in zijn gezicht aan te treffen. Brent beweerde met een nabijgelegen familie te hebben gedronken voordat ze hem “a@nvielen”.
Volgens het Daily Beast las zijn @rrestatiebevel: “Hij verklaarde dat hij een ‘goede tijd’ had met de individuen en toen werd hij door hen aangevallen.” Een van Brent’s metgezellen, Ward Weber, voegde eraan toe dat Brent was benaderd door de familie “omdat ze ‘plezier’ hadden”.
Toch vonden de onderzoekende @genten al snel gaten in het verhaal van het duo, en toen ze met de familie spraken, kregen ze een heel ander verhaal te horen. Wesley Goldberg, een lid van de betreffende familie, vertelde aan de p0litie dat een dr0nken Brent naar hen toe was gekomen en zijn zus, die het D0wn-syndroom heeft, had @angevallen.
“Wesley verklaarde mondeling en in een schriftelijke verklaring onder ede dat Brent bij hun tafel in de buurt kwam en begon zijn geh@ndicapte zus belachelijk te maken door de geluiden na te doen die ze af en toe maakte,” aldus het bevel tot @rrestatie. De moeder van het meisje, Candace Goldberg, nam het op voor haar dochter, waarop Brent haar duwde. Toen Wesley Golberg’s vrouw Maria vervolgens probeerde tussenbeide te komen, sloeg Brent haar, wat leidde tot een fysieke worsteling tussen Wesley en de man.
“Nadat hij Maria had geslagen, raakte haar man Wesley betrokken,” aldus het bevel tot arrestatie. “Wesley werd in zijn nek aan de linkerkant geslagen en ging over tot het slaan van Brent aan de zijkant van zijn hoofd, wat resulteerde in de verwonding die Brent opliep.”
Het incident zou zijn geëindigd toen een onbekende voorbijganger Brent in een houdgreep nam en hem wegdroeg. Na beide kanten van het verhaal te hebben afgewogen, besloot de politie Brent te arresteren, hem naar de lokale gevangenis te brengen en hem te belasten met vier aanklachten van zware mishandeling in de eerste graad. De verdachte zou niet schuldig hebben gepleit aan de tegen hem ingebrachte @anklachten.
Het zal niemand verbazen dat het internet woedend was over het gedrag van Brent toen het nieuws van het incident het web bereikte. “Nou, hij heeft het verdiend, dat is zeker. Goed gedaan aan wie hem een lesje heeft geleerd,” schreef iemand. “Als vader en echtgenoot zou het vreselijk zijn om je kind belachelijk gemaakt te zien worden en je vrouw aangevallen te zien,” voegde een ander toe. “Als man met een beetje reserve-@gressie, zou het geweldig zijn om iemand zo’n reden te geven om op ze los te gaan.”
“Het lijkt erop dat hij heeft gekregen waar hij op uit was, welverdiend,” zei een derde. “Als je ervoor kiest om mensen belachelijk te maken, krijg je wat er met je gebeurt,” zei een vierde. Wat was jouw eerste reactie bij het lezen van dit verhaal? Laat het ons weten in de reacties.
Hevige politieke en publieke reacties op nieuwe Kamervoorzitter: keuze leidt tot felle discussie
De verkiezing van een nieuwe Kamervoorzitter, normaal gesproken een procedurele stap in het parlementaire proces, groeide dit keer uit tot een moment dat Den Haag en de rest van het land in beroering bracht. Na drie stemrondes werd Thom van Campen gekozen als nieuwe voorzitter, terwijl Martin Bosma – die in de eerste twee rondes duidelijk de meeste stemmen kreeg – uiteindelijk aan de kant werd geschoven.
Wat volgde was een golf van reacties. In de Kamer, op sociale media en in talkshows werd druk gediscussieerd over de vraag of deze uitkomst het gevolg was van een eerlijke afweging van kwaliteiten, of van politieke strategie die de geloofwaardigheid van het proces onder druk zette.
Een stemronde die meer vragen opriep dan antwoorden gaf
Het contrast tussen de eerste twee rondes en de uiteindelijke uitslag viel veel mensen meteen op. Bosma stond aanvankelijk ruim bovenaan, maar bleek in de beslissende ronde niet langer de voorkeurskandidaat.
Volgens critici leek het erop dat de procedure minder draaide om het kiezen van de meest ervaren of meest natuurlijke voorzitter, maar vooral om het voorkomen van een ongewenste uitkomst. Voorstanders van Bosma benadrukten dat hij de afgelopen jaren herhaaldelijk had laten zien dat hij Kamerdebatten ordelijk en rustig kon leiden. Zelfs politieke tegenstanders roemden zijn kalme stijl en heldere manier van voorzitten.
Toch kreeg hij niet het vertrouwen van een meerderheid. Dat maakte deze voorzittersverkiezing tot een bron van debat: gaat het in zo’n functie om vakmanschap, of om politieke comfortzones?
Online ontstond direct een storm van verontwaardiging
Binnen enkele minuten nadat de uitslag bekend werd gemaakt, barstte op sociale media een golf van woede en ongeloof los. Oud-Kamerlid Harm Beertema merkte op dat de derde ronde eerder leek op een blokkade dan op een zorgvuldige beoordeling. Zijn analyse werd duizenden keren gedeeld en onderschreven.
Veel berichten klonken in dezelfde lijn: hoe kan iemand die twee rondes bovenaan staat in de slotfase toch worden weggestemd, zonder duidelijke inhoudelijke reden?
Onder de reacties zat een voelbare frustratie over het idee dat gevestigde partijen elkaar vasthouden om een bepaalde politieke richting te voorkomen. Volgens veel commentatoren aangaf dit moment een bredere zorg: dat het parlement niet altijd aansluit bij de wens van een groot deel van de kiezers.
Ook Elbertus van Lagen uitte zorgen over het groeiende wantrouwen in de politiek. Zijn uitspraak dat het vertrouwen nóg verder zou kunnen dalen, raakte een gevoelige snaar bij veel burgers.
Journalisten zien een patroon in deze gang van zaken
De discussie bleef niet beperkt tot sociale media. Verschillende journalisten reageerden kritisch op de stemprocedure. Bart Nijman omschreef de situatie als een ‘politiek onderonsje’, een verwijzing naar het idee dat partijen soms vooral bezig zijn elkaar intern te beschermen in plaats van de beste kandidaat naar voren te schuiven.
Zijn woorden kregen veel bijval. Voor een grote groep kijkers voelde de verkiezing inderdaad als een proces waarin de uitkomst al min of meer was bepaald voordat de rondes begonnen. Niet door open debat of door inhoudelijke afweging, maar door afspraken achter de schermen.
Daardoor ervoer een deel van het publiek de uitkomst als een gemiste kans voor transparantie en professionaliteit.
Een gevoel van buitensluiting bij veel kiezers
Voor veel mensen ging de discussie niet alleen over de functie van de nieuwe Kamervoorzitter. Het voelde ook als een symbolische gebeurtenis waarin zichtbaar werd hoe grote groepen kiezers zich niet vertegenwoordigd voelen.
Na de verkiezingen, waarin de rechtse partijen een grote overwinning behaalden, leek dit moment dat gevoel verder te versterken. De boodschap die sommige burgers eruit haalden: zelfs wanneer een kandidaat op basis van stemmen en ervaring een logische keuze lijkt, kunnen politieke afspraken alsnog bepalen dat hij niet wordt gekozen.
In gesprekken rond het Binnenhof viel te horen dat de keuze mogelijk voortkomt uit een reflex die al jarenlang te zien is: het proberen te behouden van vertrouwde verhoudingen binnen het politieke midden. Het resultaat is dat veel burgers de indruk krijgen dat hun stem minder invloed heeft dan ze hopen.
Een gemiste kans om vertrouwen te herstellen
De derde stemronde werd door veel politieke analisten gezien als een belangrijk moment om te laten zien dat kwaliteit boven partijgrenzen kan worden gesteld. Dat gebeurde niet, en juist daardoor werd een kans gemist om vertrouwen bij het publiek te versterken.
Doordat de keuze uiteindelijk vooral werd gezien als een strategisch besluit, is de kloof tussen politiek en burger opnieuw zichtbaar geworden. Mensen die de stemmingen live volgden, zagen hoe een kandidaat met veel ervaring en brede erkenning toch aan de kant werd gezet.
Voor burgers die al langer twijfelen aan de manier waarop de politiek functioneert, gaf dit moment nieuwe aanleiding om zich af te vragen of het parlement werkelijk handelt op basis van transparantie en inhoud.
Het debat over vertrouwen in de politiek laait verder op
De intense reacties van burgers, journalisten en oud-politici laten zien dat de behoefte aan een opener en eerlijker politiek proces groot is. De voorzittersverkiezing werd daardoor meer dan een procedurele stap: het werd een moment waarin het grotere vraagstuk van vertrouwen opnieuw centraal kwam te staan.
Veel mensen hopen dat dit geen gesprek is dat snel wegzakt. Het is juist een kans om te bespreken hoe democratische processen beter kunnen worden bewaakt en hoe de afstand tussen burgers en politiek kan worden verkleind.
Het zou waardevol zijn als er ruimte komt voor een breed gesprek over representatie, transparantie en de rol van politieke strategie bij belangrijke beslissingen.
Praat mee over deze politieke ontwikkeling
Hoe kijk jij naar deze gang
van zaken?
Vond je de keuze logisch, of zie je het – net als veel anderen –
als een gemiste kans voor geloofwaardig leiderschap?
Deel jouw mening op onze Facebookpagina en praat mee over een onderwerp dat veel Nederlanders bezighoudt.