Algemeen
Koningin Camilla voor het eerst openhartig over situatie van Kate Middleton
De geheimzinnigheid rondom Kate Middleton en haar gezondheidstoestand bleef maandenlang bestaan. Sinds haar buikoperatie in januari zijn er slechts kleine updates gegeven door het Kensington Palace, en alleen Prins William heeft wat kleine details aan het publiek verteld tijdens koninklijke verplichtingen buitenshuis.
Noch Koning Charles noch Koningin Camilla hebben iets gezegd – maar afgelopen vrijdag bevestigde Kate dat ze een k@nkerdiagnose had ontvangen.
De exacte details rondom Kate’s k@nker zijn niet bekend, en het paleis heeft gezegd dat ze deze privé wil houden. Ondertussen bracht de familie tijdens Pasen veel tijd samen door, omdat ze enkele weken verbleven in Anmer Hall in Sandringham.
Kate Middleton ontving veel kritiek na haar Moederdagfoto, die bleek te zijn gemanipuleerd. Gelukkig heeft één familielid ervaring met het omgaan met negatieve opmerkingen van zowel de media als het publiek: Koningin Camilla. Zij en Kate Middleton hebben een buitengewone band – en eerder deze week doorbrak de koningin eindelijk de stilte over Kate Middleton voor het eerst sinds de bekendmaking van de k@nkerdiagnose.
Kate Middleton heeft k@nker. De prinses besloot het nieuws een week voor Pasen te delen via hun sociale mediakanalen, en de wereld was geschokt.
Hoewel het natuurlijk een ernstige diagnose is, verzekerde Kate fans – net zoals ze met haar kinderen deed – toen ze op een bankje in de tuin van Windsor zat, dat ze “in orde komt”.
De volledige verklaring van Kate Middleton luidde als volgt; “Ik wilde van de gelegenheid gebruik maken om je persoonlijk te bedanken voor alle geweldige steunbetuigingen en voor je begrip terwijl ik herstelde van de operatie.
Het zijn een paar ongelooflijk zware maanden geweest voor ons hele gezin, maar ik heb een fantastisch medisch team gehad dat goed voor me heeft gezorgd, waarvoor ik zo dankbaar ben. In januari onderging ik een grote buikoperatie in Londen, en destijds werd gedacht dat mijn aandoening niet-k@nkerachtig was. De operatie was succesvol. Echter, tests na de operatie wezen uit dat er k@nker aanwezig was geweest. Mijn medische team adviseerde daarom dat ik een kuur van preventieve chemotherapie zou moeten ondergaan, en ik ben nu in de beginfase van die behandeling.
Dit kwam natuurlijk als een grote sch0k, en William en ik hebben er alles aan gedaan om dit privé te verwerken en te beheren in het belang van ons jonge gezin.
Zoals je je kunt voorstellen, heeft dit tijd gekost. Het heeft me tijd gekost om te herstellen van een grote operatie om mijn behandeling te kunnen starten. Maar, het heeft ons vooral tijd gekost om alles aan George, Charlotte en Louis uit te leggen op een manier die voor hen geschikt is en om hen gerust te stellen dat het goed met me zal gaan.
“We hebben nu wat tijd, ruimte en privacy nodig” Zoals ik tegen hen heb gezegd; ik voel me goed en word elke dag sterker door me te richten op dingen die me zullen helpen genezen; in mijn gedachten, lichaam en geest.
Het hebben van William aan mijn zijde is ook een grote bron van troost en geruststelling. Evenals de liefde, steun en vriendelijkheid die door zovelen van jullie is getoond. Het betekent zoveel voor ons beiden. We hopen dat je begrip hebt dat we als gezin nu wat tijd, ruimte en privacy nodig hebben terwijl ik mijn behandeling afrond. Mijn werk heeft me altijd veel vreugde gebracht, en ik kijk ernaar uit om terug te zijn wanneer ik kan, maar voor nu moet ik me richten op een volledig herstel.
Op dit moment denk ik ook aan iedereen wiens leven is getroffen door k@nker. Voor iedereen die met deze ziekte te maken heeft, in welke vorm dan ook, verlies alsjeblieft de hoop niet. Je staat er niet alleen voor.
Zoals Kate Middleton onthulde, was het nieuws een “grote schok” voor haar familie. Ondertussen kan men alleen maar raden hoe Prins George, Prinses Charlotte en Prins Louis het nieuws hebben ontvangen. De jonge kinderen – tienjarige George, achtjarige Charlotte en vijfjarige Louis – zijn de grootste prioriteit van Prins William en Kate Middleton en zullen dat altijd blijven.
Vrijspraak Marco Borsato leidt tot felle column van Angela de Jong: “Een treurige dag voor slacht0ffers”
De vrijspraak van Marco Borsato heeft in Nederland een golf aan reacties veroorzaakt. Terwijl de rechtbank concludeerde dat er onvoldoende wettig en overtuigend bewijs was voor de beschuldigingen, laat columnist Angela de Jong in haar nieuwste stuk weten dat de uitspraak volgens haar bittersweet is. Voor de zanger en zijn familie betekent het rust en opluchting, maar volgens haar blijft het vermeende slacht0ffer met lege handen achter. Ze noemt het oordeel van de rechtbank dan ook “een treurige dag”.
“Het recht heeft gezegevierd – zo heet dat dan”
In haar column beschrijft De Jong de uitspraak op een manier die zowel afstandelijk als kritisch klinkt. Ze schrijft dat “het recht heeft gezegevierd”, maar plaatst meteen kanttekeningen. De rechtbank sprak Borsato vrij omdat er onvoldoende steunbewijs was. De Jong benadrukt dat een enkele verklaring in het Nederlandse strafrecht niet genoeg is om tot een veroordeling te komen.
Die juridische realiteit begrijpt ze, zegt ze, maar het maakt de uitkomst volgens haar niet minder pijnlijk:
“Fijn voor Borsato, zijn dierbaren en zijn vrienden, die dit de komende tijd natuurlijk aan alle kanten zullen vieren en uitbuiten in de media. En dat snap ik. Als het mijn vader was, zou ik dat waarschijnlijk ook doen.”
Met deze zin erkent ze dat opluchting vanuit de familie begrijpelijk is, maar tegelijkertijd beschouwt ze het als een dag waarop ook iemand anders, het vermeende slacht0ffer Asmara Thielen, een klap te verwerken krijgt.
“Een slacht0ffer staat met lege handen”
Waar Angela de Jong zich vooral zorgen over maakt, is de bredere boodschap die volgens haar uit de vrijspraak spreekt. Ze schrijft dat het opnieuw laat zien hoe moeilijk het voor slacht0ffers van grensoverschrijdend gedrag kan zijn om gerechtigheid te vinden. Zolang er geen getuigen zijn, geen beeldmateriaal bestaat en een verdachte ontkent, blijft het volgens haar bijna onmogelijk om als aangeefster gehoor te krijgen.
“Zolang er geen getuigen of video-opnames van het misbruik zijn en de dader ontkent, is het jouw woord tegen dat van een ander en heb je geen poot om op te staan.”
Volgens De Jong heeft de nu 26-jarige Asmara Thielen al langer vermoed dat haar verhaal moeilijk voet aan de grond zou krijgen. De columnist stelt dat deze realisatie schrijnend is, zeker omdat de procedure voor haar jarenlang zwaar moet zijn geweest.
De moed van Asmara volgens De Jong
De Jong noemt de aangifte van Asmara “dapper” en verwijst naar de verklaring die haar advocaat, Peter Plasman, tijdens de zittingen voorlas. De tekst raakte haar zichtbaar:
“De verklaring gaf me kippenvel,” schrijft ze.
Ze haalt meerdere passages aan die volgens haar laten zien hoe moeilijk de jaren voor Asmara zijn geweest. Zo beschrijft de verklaring hoe de jonge vrouw jarenlang worstelde met schaamte, onzekerheid en twijfel.
De Jong noemt dat herkenbaar voor veel andere mensen die grensoverschrijdend gedrag melden: gevoelens van schuld, angst en isolatie.
Daarnaast wijst ze op de angst die volgens Asmara speelde rondom haar moeder. Die werkte destijds bij de fanclub van Marco Borsato. Asmara was bang dat haar moeder zou worden ontslagen als zij zou vertellen wat er was gebeurd. Deze angst, schrijft De Jong, zou grote gevolgen voor het gezin hebben kunnen hebben.
“En wie zou haar geloven?” vraagt Asmara
zich in de verklaring hardop af.
Voor Angela de Jong is dat een kernzin: een jonge vrouw die zich
afvraagt of ze op kan boksen tegen de populariteit van een geliefde
artiest.
Volgens haar is de boodschap van Asmara’s verklaring duidelijk: het voelt alsof je je verhaal moet vertellen tegenover iemand die door het hele land bewonderd wordt — en dat maakt het extra zwaar.
Over de rol van de verdediging
In haar column uit De Jong ook kritiek op de verdediging van Borsato, het advocatenduo Carry en Geert-Jan Knoops. Volgens haar heeft de verdediging de moeder van Asmara, Nathalie, op “weinig subtiele wijze” tot dader gemaakt. Daarmee bedoelt ze dat de aandacht in de zaak deels verschoof van het gedrag van de zanger naar de rol van de moeder binnen het verhaal en de totstandkoming van de aangifte.
De Jong schrijft:
“Borsato werd ineens het slacht0ffer. Zo gaat dat dan.”
Zij vindt het opvallend dat de aangeefster weinig vroeg van de rechtbank. Geen financiële compensatie, geen langdurige celstraf, maar alleen erkenning.
Volgens De Jong maakt dat de uiteindelijke uitspraak extra zwaar voor het vermeende slacht0ffer:
“Ze wilde slechts erkenning voor wat haar is aangedaan als piepjong meisje en waar ze nog dagelijks last van had.”
“Met lege handen achterblijven” – een terugkerend patroon?
Angela de Jong plaatst de zaak in een bredere context. Zij stelt dat veel vrouwen die grensoverschrijdend gedrag melden, uiteindelijk zonder erkenning of resultaat achterblijven. Dat is volgens haar niet alleen verdrietig, maar ook een maatschappelijke kwestie waar Nederland nog niet goed raad mee weet.
In haar eigen woorden:
“Maar zoals zoveel vrouwen die seksueel misbruik hebben moeten ondergaan, staat ze nu met lege handen.”
De column eindigt daarmee niet alleen als reflectie op deze specifieke zaak, maar ook als kritiek op een systeem dat volgens haar slacht0ffers weinig ruimte biedt om hun verhaal juridisch bevestigd te krijgen.
De juridische realiteit tegenover emotionele verwachtingen
De uitspraak van de rechtbank in Utrecht draaide om bewijs. Niet om emoties, vermoedens of publieke opinie. Het strafrecht is bedoeld om uitsluitend te veroordelen als er overtuigend bewijs ligt, en dat was hier niet het geval. De rechter concludeerde dat de verklaring van Asmara te algemeen was en onvoldoende concreet om juridisch onderbouwd te worden.
Er waren geen getuigen, geen aanvullend materiaal, geen controleerbare gegevens uit het dagboek en geen onafhankelijke aanwijzingen die de inhoud van de aangifte konden bevestigen.
Juridisch gezien is de beslissing daardoor logisch; emotioneel gezien voelt het voor sommigen pijnlijk. Dat spanningsveld vormt de rode draad in De Jongs column.
Een dag met dubbele lading
De vrijspraak van Marco Borsato is voor veel mensen een moment van opluchting, vooral voor hemzelf en zijn familie. Na zes jaar onzekerheid betekent het een belangrijke stap richting herstel en rust. Tegelijkertijd illustreert Angela de Jong’s column dat een rechterlijke uitspraak ook een andere, veel minder opgeluchte kant kent: die van iemand die het gevoel heeft dat haar verhaal niet geloofd is of niet kon worden bewezen.
En precies dat maakt de gebeurtenis voor De Jong “een treurige dag”.
Conclusie
De vrijspraak van Marco Borsato heeft de juridische wereld duidelijkheid gegeven, maar heeft maatschappelijk juist nieuwe vragen opgeroepen. Hoe gaan we om met meldingen zonder bewijs? Wat betekent erkenning voor slacht0ffers? Hoe groot is de kloof tussen de juridische en de emotionele waarheid?
Angela de Jong legt in haar
column de vinger op die zere plek.
En daarmee is haar bijdrage aan het debat minstens zo veelbesproken
als de uitspraak zelf.