-

Algemeen

Brief uitgelekt: ”Joost Klein mag niet naar Eurovisie Songfestival”

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Als het aan ongeveer 250 mensen met hoofdzakelijk een moslimachtergrond ligt, zal Joost Klein niet afreizen naar het Eurovisiesongfestival in Zweden.

Deze groep heeft een brief geschreven en voert campagne voor een boycot van het evenement vanwege de oorlog in Gaza en de deelname van Israël.

In de brief wordt gesteld: “Terwijl de voorbereidingen voor het Eurovisiefestival in volle gang zijn, voert Israël een genocide uit op 2,3 miljoen Palestijnen, die al 17 jaar opgesloten zijn in Gaza.

Ze worden moedwillig uitgehongerd en alle grenzen worden gesloten.” Onder de ondertekenaars bevinden zich Najib Amhali, Ramsey Nasr, Walid Benmbarek, Jerry Afriyie en Tofik Dibi.

Ze verwijzen naar het nummer “Europapa”, waarin Joost Klein’s vader wordt geciteerd met de zin: “Het is een wereld zonder grenzen”.

De briefschrijvers betogen dat de utopie van Joost’s vader niet geldt voor Palestijnen en vragen Joost “met klem” om zijn deelname te heroverwegen.

Het protest tegen de deelname van Joost Klein zal aanstaande zaterdag plaatsvinden.

De pro-Palestijnse organisaties BDS Nederland en de Rotterdam Palestina Coalitie zullen demonstreren bij Eurovision in Concert in AFAS Live, waar 30 van de 37 landen zullen optreden.

De demonstratie staat gepland van 16:30 tot 19:30 uur op het plein tussen AFAS Live en de ArenA van Ajax.

Ondanks het protest doet het nummer “Europapa” het goed bij de bookmakers. Op dit moment staat Joost op de vijfde plaats en wordt zijn winkans geschat op 8 procent.

De grootste concurrenten van Joost zijn Zwitserland, Kroatië en Italië, met respectievelijk 25, 16 en 13 procent kans volgens de bookmakers.

Paragnost Liesbeth van Dijk voorspelde eerder dat Joost derde zal worden en suggereerde dat hij zal optreden met blauwe wezens; de Smurfen.

Het protest tegen Joost Klein’s deelname aan het Eurovisiesongfestival is een uitdrukking van de groeiende bezorgdheid en verontwaardiging over de situatie in Gaza en de rol van Israël daarin.

Het is een onderwerp dat veel emoties losmaakt en waarover de meningen sterk verdeeld zijn.

Aan de ene kant zijn er mensen die vinden dat artiesten een platform moeten gebruiken om aandacht te vragen voor ernstige mensenrechtenschendingen en internationale conflicten.

Ze geloven dat deelname aan een evenement zoals het Eurovisiesongfestival legitimiteit geeft aan regimes die betrokken zijn bij onderdrukking en gew*ld.

Aan de andere kant zijn er ook mensen die vinden dat muziek en entertainment los moeten staan van politiek.

Ze stellen dat artiesten het recht hebben om deel te nemen aan evenementen zonder daarvoor gestraft te worden of onder druk te worden gezet.

Joost Klein zelf heeft nog niet gereageerd op de oproep tot boycot. Het is mogelijk dat hij ervoor kiest om zijn deelname voort te zetten, ondanks het protest.

Wat zijn beslissing ook zal zijn, het zal ongetwijfeld blijven leiden tot discussie en debat over de rol van artiesten in politieke kwesties en de vraag of entertainment los kan staan van de realiteit van wereldwijde conflicten.

Algemeen

Kledingkeuze van Hélène Hendriks in Oranjewinter zorgt voor knallende kijkcijfers!

Avatar foto

Gepubliceerd

op

De eerste aflevering van De Oranjewinter heeft meteen laten zien hoe onvoorspelbaar live televisie kan zijn. Nog voordat de gesprekken aan tafel echt op gang kwamen, was er al een ander onderwerp dat de avond domineerde. Niet de actualiteit, niet de gasten en zelfs niet de inhoud van het programma, maar de outfit van presentatrice Hélène Hendriks werd het gesprek van de dag.

Hoewel aan tafel bekende namen zaten als Thomas van Groningen, Ronald Molendijk en Nicky van der Gijp, verschoof de aandacht al snel naar iets heel anders. Op sociale media barstte vrijwel direct een discussie los over de kledingkeuze van Hendriks. Haar topje, dat volgens sommige kijkers “net iets te veel” liet zien, werd binnen enkele minuten trending onderwerp op X, het platform dat voorheen bekendstond als Twitter.

Van talkshow naar kledingdebat

Het is niet de eerste keer dat een presentator of presentatrice onderwerp van gesprek wordt vanwege een opvallende outfit, maar de snelheid waarmee dit nu gebeurde was opmerkelijk. Al tijdens de eerste minuten van de uitzending verschenen er tientallen berichten online. Kijkers deelden hun verbazing, maakten grappen of spraken juist hun bewondering uit. Voor sommigen leidde het de aandacht af van de gesprekken aan tafel, terwijl anderen het zagen als een verfrissende breuk met de vaak veilige, voorspelbare stijl die talkshows kenmerkt.

“Gaat het nog over de inhoud, of kijken we allemaal naar hetzelfde topje?” schreef een kijker. Een ander merkte cynisch op dat de stylist van Hendriks “waarschijnlijk een avondje vrij had genomen”. Tegelijkertijd klonken er ook positieve reacties. Sommige kijkers prezen haar lef en vonden dat ze zich niets moest aantrekken van de kritiek. “Eindelijk eens iets anders dan het standaardpakje,” was een veelgehoorde reactie.

Verdeelde meningen, één gesprek

Wat vooral opviel, was hoe verdeeld de meningen waren. Waar de ene helft van de kijkers vond dat de outfit niet paste bij een talkshow over sport, politiek en actualiteit, zag de andere helft het juist als een persoonlijke keuze die geen invloed zou moeten hebben op de inhoud. Dat spanningsveld is kenmerkend voor discussies over uiterlijk in de media. Vrouwelijke presentatoren worden nog altijd vaker beoordeeld op hun kleding dan hun mannelijke collega’s, en deze aflevering van De Oranjewinter maakte dat opnieuw pijnlijk zichtbaar.

Toch was de discussie niet uitsluitend kritisch. Er waren ook kijkers die benadrukten dat Hendriks al jaren bekendstaat om haar zelfverzekerde uitstraling en dat haar kleding daar een verlengde van is. “Ze zit daar niet om een modepolitie tevreden te houden,” schreef iemand. “Ze presenteert en dat doet ze goed.”

De impact op het programma

Los van de inhoudelijke discussie over stijl en uitstraling, had het kledingdebat één onmiskenbaar effect: De Oranjewinter stond meteen volop in de schijnwerpers. Op sociale media werd het programma massaal genoemd, gedeeld en besproken. Voor een eerste aflevering is dat goud waard. In televisieland geldt immers vaak: zolang er over je gepraat wordt, besta je.

De buzz rondom Hendriks’ outfit zorgde ervoor dat ook mensen die normaal misschien niet zouden kijken, nieuwsgierig werden. Fragmenten circuleerden online, screenshots werden gedeeld en de naam van het programma dook op in uiteenlopende discussies. Of die aandacht uiteindelijk structureel leidt tot hogere kijkcijfers, zal de komende weken moeten blijken, maar de start was in elk geval allesbehalve geruisloos.

Afleiding of slimme marketing?

De vraag die na afloop bleef hangen, was of deze aandacht de inhoud van het programma overschaduwde of juist versterkte. Critici vonden dat het jammer was dat de gesprekken aan tafel ondergesneeuwd raakten door een kledingdiscussie. Zij vrezen dat de show daardoor minder serieus wordt genomen. Anderen zagen het juist als een slimme, zij het onbedoelde, vorm van marketing. In een tijd waarin programma’s vechten om aandacht, kan een onverwacht moment het verschil maken.

Hendriks zelf liet zich tijdens de uitzending niet uit over de reacties en presenteerde zoals altijd professioneel en ontspannen. Dat werd door sommige kijkers juist gewaardeerd. “Ze liet zich niet afleiden en deed gewoon haar werk,” klonk het. Dat onderstreepte voor velen dat de ophef vooral buiten de studio plaatsvond.

Meer dan alleen een outfit

Uiteindelijk zegt de discussie misschien meer over het publiek en de tijdgeest dan over Hendriks zelf. In een mediatijdperk waarin alles direct wordt becommentarieerd, kan één detail uitgroeien tot het hoofdonderwerp van de avond. De Oranjewinter kreeg daardoor een start die niemand had voorspeld: niet door een spraakmakend debat of een felle discussie aan tafel, maar door een kledingkeuze die emoties losmaakte.

Of de outfit van Hélène Hendriks nu als geslaagd of misplaatst wordt gezien, één ding staat vast: de eerste aflevering van De Oranjewinter werd niet genegeerd. En in televisieland is aandacht vaak de belangrijkste valuta. De komende afleveringen zullen moeten uitwijzen of het programma die aandacht weet vast te houden met inhoud, of dat deze avond vooral herinnerd zal worden als het moment waarop een topje de show stal.

Lees verder