Algemeen
Jet de Nijs deelt triest bericht: ”Hetgeen waarvan je weet dat komen gaat”
De gezondheidstoestand van Rob de Nijs is volgens zijn vrouw, Jet, in vergelijking met zo’n zes maanden geleden ‘stabiel’.
Ondanks deze stabiliteit leeft Jet echter elke ochtend in angst. In een interview met De Telegraaf vertelt ze waarom deze angst haar dagelijks bezighoudt.
Zoals eerder uitgebreid is bericht, lijdt Rob de Nijs aan de z!ekte van Parkinson. Vorig jaar werd hij met spoed naar het z!ekenhuis gebracht vanwege ademhalingsproblemen en longembolieën, wat bijna fataal werd.
Nu, iets meer dan vier maanden later, verblijft hij weer thuis. Jet deelt mee dat de z!ekte gestaag vordert en dat Rob nu de hele dag door verzorging nodig heeft.
Deze situatie veroorzaakt bij Jet een voortdurende angst. “Ik ben bang voor wat ik weet dat komen gaat.
Elke ochtend als ik wakker word, kijk ik naast me om te zien of hij nog leeft. Of zijn borstkas nog op en neer beweegt.”
Gedurende de dag blijft Jet regelmatig controleren of Rob nog in leven is. “Dan kijk ik vanuit de keuken naar Rob in zijn rolstoel en denk ik: wat zit hij er vreemd bij.
Na een paar stappen zie ik hem ademen, maar dat is toch wel heel erg confronterend. Maar hij ademt nog!”
Hoewel Rob door zijn z!ekte niet meer zo mobiel is als voorheen,
geniet hij nog steeds van bepaalde activiteiten.
Hij was bijvoorbeeld dol op lezen, maar dat is nu niet meer mogelijk. Wel kijkt hij dagelijks naar documentaires, waar hij volgens Jet erg van geniet.
Een belangrijke reden waarom Rob ondanks zijn z!ekte nog steeds vasthoudt aan het leven, is hun zoontje Julius, die volgens Jet ‘elke ochtend zijn armpjes om hem heen slaat’.
De situatie van Rob de Nijs is een aangrijpend verhaal dat laat zien hoe een ernstige z!ekte niet alleen de persoon zelf, maar ook zijn naasten diep beïnvloedt.
Jet’s voortdurende angst en zorgen weerspiegelen de moeilijke realiteit van het omgaan met de z!ekte van een geliefde.
Het gezin blijft echter vastberaden om samen door te gaan, met de liefde en steun van elkaar als hun belangrijkste krachtbron.
Hun verhaal is een herinnering aan de waarde van liefde, hoop en veerkracht in moeilijke tijden.
Terwijl de gezondheid van Rob de Nijs stabiel blijft, is het
duidelijk dat zijn vrouw Jet en hun zoontje Julius een essentiële
rol spelen in zijn strijd tegen de z!ekte van Parkinson.
Jet’s voortdurende zorgen en angst laten zien hoezeer ze betrokken is bij het welzijn van haar man, en hoe sterk de band tussen hen is.
Voor Rob biedt de steun van zijn familie en het dagelijkse genot van kleine pleziertjes, zoals het kijken naar documentaires, een bron van kracht en hoop te midden van de uitdagingen waarmee hij wordt geconfronteerd.
Zijn vastberadenheid om te blijven vechten, zelfs in het licht van de voortschrijdende z!ekte, getuigt van zijn innerlijke kracht en doorzettingsvermogen.
De openhartige getuigenis van Jet over haar angsten en zorgen benadrukt ook het belang van het delen van emoties en het zoeken naar steun in moeilijke tijden.
Het geeft anderen die in een vergelijkbare situatie verkeren
misschien ook de moed om hun gevoelens te uiten en hulp te zoeken
wanneer dat nodig is.
Terwijl Rob de Nijs en zijn gezin elke dag worden geconfronteerd met de uitdagingen van de z!ekte, straalt hun verhaal ook een boodschap van liefde, veerkracht en hoop uit.
Het herinnert ons eraan dat zelfs in de donkerste momenten van het leven, de kracht van liefde en verbondenheid ons kan helpen om door te gaan en te blijven geloven in een betere toekomst.
Het is een inspirerend verhaal dat laat zien hoe, zelfs te midden van tegenspoed, de menselijke geest veerkrachtig is en in staat is om te blijven vechten voor wat echt belangrijk is: liefde, familie en hoop.
Henk Krol heeft iets te vieren dit jaar, en niet alleen vanwege de feestdagen. De voormalig lijsttrekker van 50PLUS heeft een indrukwekkende persoonlijke mijlpaal bereikt: hij is maar liefst dertig kilo afgevallen. Via social media deelt hij openhartig zijn resultaat, inclusief een foto in feestelijke kerstoutfit. De reacties zijn overweldigend, variërend van bewondering en complimenten tot kritische kanttekeningen — maar één ding staat vast: Krol voelt zich zichtbaar beter dan voorheen.
Een jaar met een duidelijk doel
Voor Krol begon dit traject met een confronterend besef. Op een bepaald moment tikte de weegschaal maar liefst 136,4 kilo aan. Voor iemand van zijn lengte — bijna twee meter — was dat volgens hemzelf simpelweg te veel geworden. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. In zijn bericht schrijft hij dan ook opgelucht: “Hoera. Het is gelukt. Nog voor de kerst ben ik dit jaar dertig kilo kwijtgeraakt.” Inmiddels staat de teller op 106,4 kilo, een gewicht dat hij zelf als “acceptabel” omschrijft.
Dat woord is veelzeggend. Krol spreekt niet over perfectie, niet over ideaalbeelden of rigide doelen, maar over een punt waarop hij zich weer comfortabel voelt in zijn eigen lichaam. Dat maakt zijn boodschap herkenbaar voor veel mensen die worstelen met gewicht, gezondheid en zelfbeeld.
Bewustwording in cijfers en gevoel
In een aanvullende reactie maakte Krol het resultaat tastbaar met een simpele vergelijking. Toen hij onlangs een zak hondenvoer van vijftien kilo optilde, realiseerde hij zich ineens wat hij in totaal was kwijtgeraakt. “Dat is dus twee keer zo’n zak,” schreef hij. Het is een beeld dat bij veel volgers binnenkwam. Want dertig kilo klinkt abstract, maar twee zware zakken voer verplaatsen? Dat voelt iedereen.
Die vergelijking laat zien dat het voor Krol niet alleen om cijfers op de weegschaal gaat, maar ook om fysieke ervaring. Minder belasting op gewrichten, makkelijker bewegen, meer energie — zaken die niet altijd in kilo’s zijn uit te drukken, maar wel een groot verschil maken in het dagelijks leven.
Een foto die veel losmaakt
Bij zijn bericht plaatste Krol een recente foto van zichzelf, strak in het pak en klaar voor het kerstdiner. De transformatie is duidelijk zichtbaar. De reacties lieten dan ook niet lang op zich wachten. “Lang, slank en chic,” schrijft iemand. Een ander reageert: “Wat een doorzettingsvermogen. Oprechte complimenten.” Veel mensen prijzen niet alleen het resultaat, maar vooral de discipline die ervoor nodig is geweest.
Voor veel volgers is het inspirerend om te zien dat iemand op latere leeftijd nog zo’n ingrijpende verandering kan doormaken. Het doorbreekt het idee dat afvallen of fitter worden alleen iets is voor jongere generaties. Krol wordt daarmee onbedoeld een voorbeeld voor anderen die denken dat het ‘toch geen zin meer heeft’.
Kritiek hoort er helaas ook bij
Zoals vaak op sociale media bleef het niet alleen bij lof. Tussen de positieve reacties doken ook minder prettige opmerkingen op. Enkele mensen vonden hem nu “te mager” of spraken zelfs hun zorgen uit over zijn gezondheid. Zulke reacties raken aan een breder probleem: hoe snel mensen menen te mogen oordelen over het lichaam van een ander.
Krol zelf reageert daar niet inhoudelijk op. En misschien is dat ook wel de verstandigste keuze. Want waar de één dertig kilo afvallen toejuicht, vindt de ander het ineens te ver gaan. Het laat zien hoe lastig het is om het voor iedereen goed te doen, zeker wanneer je persoonlijke keuzes publiekelijk deelt.
Veel vragen over mijn X van gisteren over het afvallen. Daarom een foto van vandaag.
Zo ga ik vanavond naar het Kerstdiner. pic.twitter.com/ATpcDl5SUU— Henk Krol (@HenkKrol) December 20, 2025
Hoe deed hij het?
Een veelgestelde vraag onder zijn bericht: hoe is dit hem gelukt? Sommige volgers speculeren over moderne hulpmiddelen of medische ingrepen, anderen denken aan strikte diëten of intensief bewegen. Krol zelf geeft geen details over zijn methode — en dat is een bewuste keuze.
Die terughoudendheid verdient respect. Afvallen is voor iedereen anders, en wat voor de één werkt, kan voor de ander juist averechts zijn. Door geen stappenplan of wondermiddel te delen, voorkomt Krol dat zijn persoonlijke traject als universeel recept wordt gezien. De boodschap blijft daardoor zuiver: het gaat om het resultaat en het gevoel dat daarbij hoort, niet om het verkopen van een methode.
Meer dan uiterlijk alleen
Wat deze verandering extra betekenis geeft, is de context waarin Krol zich bevindt. Na een lange politieke carrière staat hij inmiddels wat verder van de dagelijkse hectiek van Den Haag. Die nieuwe levensfase biedt ruimte voor reflectie en zelfzorg. Afvallen lijkt in dat opzicht niet alleen een fysieke keuze, maar ook een mentale herijking.
Veel mensen herkennen dat: pas wanneer de druk van werk of verantwoordelijkheden afneemt, ontstaat er ruimte om aan jezelf te werken. Niet omdat het moet, maar omdat het eindelijk kan.
Een kerst met een ander gevoel
Met zijn nieuwe gewicht en zichtbaar herwonnen zelfvertrouwen kijkt Krol anders naar de feestdagen. Waar kerst voor velen een moment is van overdaad en schuldgevoel, lijkt hij het nu te beleven als een beloning. Niet in de vorm van restricties, maar als een moment van trots. Trots op wat hij heeft bereikt, en tevreden met waar hij nu staat.
Dat hij ervoor kiest om dit moment te delen, maakt het verhaal menselijk. Geen groot politiek statement, geen scherpe opinie, maar een persoonlijke overwinning die velen aanspreekt.
Inspiratie zonder druk
Misschien is dat wel de kracht van zijn bericht. Het nodigt uit tot reflectie zonder te moraliseren. Krol zegt nergens dat anderen dit ook moeten doen. Hij toont alleen wat voor hem heeft gewerkt en hoe hij zich daarbij voelt. In een tijd waarin gezondheid vaak wordt gepresenteerd als prestatie, is dat een verademing.
Zijn verhaal laat zien dat verandering mogelijk is, op elke leeftijd, en dat succes er voor iedereen anders uitziet. Voor de één is dat dertig kilo afvallen, voor de ander misschien tien kilo, of simpelweg beter in zijn vel zitten.
Een persoonlijke overwinning
Of je nu bewondering voelt, vragen hebt of kritisch bent: de prestatie van Henk Krol staat op zichzelf. Dertig kilo verliezen vraagt om discipline, volhouden en zelfinzicht. Dat verdient erkenning, los van hoe iemand er uiteindelijk uitziet.
Voor Krol zelf lijkt het belangrijkste al bereikt: hij voelt zich beter, sterker en meer in balans. En misschien is dat wel de mooiste boodschap om mee te nemen richting het nieuwe jaar.