Algemeen
Hulpje Meghan Markle doet boekje open over p*sten paleismedewerkers
Niemand had kunnen voorspellen dat Meghan Markle slechts kort lid zou zijn van de koninklijke familie. Zij en Harry verlieten het Verenigd Koninkrijk en het Koninklijk Huis na slechts enkele jaren, en wat daarna gebeurde, heeft nog steeds invloed op hen vandaag. Het paar deed allerlei beschuldigingen aan het adres van de koninklijke familie via hun vele interviews en Harry’s boek ‘Spare’, en vandaag bevindt hun relatie met de koninklijke familie zich op het dieptepunt.
Hoewel Meghan populair werd bij het publiek tijdens haar tijd in het Verenigd Koninkrijk, schilderde wat er achter gesloten deuren gebeurde een heel ander beeld. In 2022 publiceerde de koninklijke correspondent van The London Times, Valentine Low, een schokkend boek waarin werd beweerd dat zowel Meghan als Harry hun personeel intimideerden en dat één personeelslid “volledig vernietigd” was door hun ervaring met de Sussexes.
Zowel Harry als Meghan ontkenden de schokkende beweringen in het boek. Maar hoewel het enige tijd geleden is dat het werd gepubliceerd, is er opnieuw iemand naar voren gekomen. De voormalige perssecretaris van wijlen de koningin, Samantha Cohen, heeft zich uitgesproken.
Prins Harry en Meghan Markle trouwden in 2018 in de St. George’s Chapel. Het was het begin van wat velen dachten dat een levenslange dienst aan de Kroon zou zijn, maar het duurde niet lang voordat die droom uiteenspatte. Op 8 januari 2020 kondigde het paar het nieuws aan op hun officiële Instagram-account.
“We hebben het voornemen om terug te treden als ‘senior’ leden van de koninklijke familie en te werken aan financiële onafhankelijkheid, terwijl we blijven samenwerken met Hare Majesteit De Koningin,” zeiden Harry en Meghan Markle.
“We zijn nu van plan onze tijd te verdelen tussen het Verenigd Koninkrijk en Noord-Amerika, waarbij we onze plicht aan de Koningin, het Gemenebest en onze beschermheerschappen volledig blijven eren.”
Het leek erop dat koningin Elizabeth en de rest van de royals hun beslissing aanvankelijk accepteerden. Immers, het zijn mensen die vrij zijn om te doen wat ze denken dat juist is. Echter, het duurde niet lang voordat de zaken erg lelijk werden.
Het Oprah-interview zette alles op zijn kop met betrekking tot de koninklijke familie, Harry en Meghan. Ten eerste beschuldigde het paar leden van het Koninklijk Huis ervan de potentiële huidskleur van hun zoon Archie in twijfel te hebben getrokken (voor zijn geboorte). Meghan viel tijdens het interview uit, zeggende dat ze geen hulp kreeg van het Koninklijk Huis met betrekking tot haar verslechterende geestelijke gezondheid.
Later bracht Harry zijn boek ‘Spare’ uit, waarin hij allerlei dingen onthulde over zijn koninklijke familieleden, wat velen, waaronder prins William en Kate Middleton, woedend achterliet. In december 2022, slechts enkele weken voordat Harry’s boek uitkwam, brachten de Sussexes een documentaireserie uit op Netflix waarin het paar hun complexe reis ‘in hun eigen woorden’ zou delen.
De Netflix-show volgde de reis van Harry en Meghan van het verlaten van de royals tot het beginnen van een nieuw leven in de VS. Na een verblijf in Canada vestigde het paar zich in Montecito, Californië, waar ze een herenhuis kochten en zich voorbereidden op de geboorte van hun tweede kind, Lilibet. De show bevatte nog nooit eerder vertoonde foto’s van het paar en hun kinderen, Archie en Lilibet. Het gaf ook kijkers inzicht in hun eerste uren na het verlaten van de koninklijke familie.
Toen Harry en Meghan aan boord gingen van hun vlucht in Canada, markeerde dit het moment waarop ze officieel hun koninklijke leven achterlieten. Harry noemde de vlucht ‘de vrijheidsvlucht’, wat natuurlijk op verschillende manieren geïnterpreteerd kon worden. Toch, als je nu terugkijkt, is het vrij duidelijk dat de term ‘vrijheidsvlucht’ verwijst naar het feit dat hij en Meghan eindelijk vrij waren om te doen wat ze wilden, in tegenstelling tot gecontroleerd te worden door hun verplichtingen bij het Koninklijk Huis.
Harry, Meghan Markle en haar moeder, Doria Ragland, vertrokken met een privéjet. Het werd getoond in de laatste aflevering van de Netflix-show – en voor degenen die de zes afleveringen nooit hebben gezien, was het ongetwijfeld een moment dat veel mensen hebben gemist.
Harry filmde binnen het vliegtuig met zijn telefoon, waarbij hij zijn stiefmoeder en de twee honden van het paar liet zien. “We zijn op de vrijheidsvlucht, we verlaten Canada en gaan naar Los Angeles,” zei Harry, terwijl hij zijn vinger tegen zijn mond hield alsof het een ‘sst’-moment was. “Hier is oma …” voegde hij eraan toe, terwijl hij Doria liet zien. Harry richtte zich toen op Meghan, die casual gekleed was en een bobble hat droeg, naast Archie, destijds een baby. “Zeg hallo, Archie. We gaan naar de plek waar mama vandaan komt,” zei Meghan.
Het leek erop dat hun vlucht een moment van vreugde was voor Harry en Meghan, maar anderen hadden een andere kijk op de situatie. Volgens lichaamstaalexpert Darren Stanton zagen Harry en Meghan Markle eruit alsof ze in p@niek waren. “Er was een echte urgentie te zien in zowel het gezicht van Harry als Meghan toen ze naar Californië vlogen. Ook al waren ze duizenden voet boven de grond, ze verlaagden allebei hun stem alsof ze niet gehoord wilden worden,” zei Stanton in december, kort nadat de Netflix-documentaire-aflevering was uitgebracht.
“Het paar was duidelijk in paniek om Canada te verlaten, waar ze zich blootgesteld voelden. Zowel Meghan als Harry zagen er erg moe en gestrest uit, terwijl Meghans moeder ook medeleven toonde voor de situatie.” De lichaamstaalexpert concludeerde: “Het feit dat Harry het een ‘vrijheidsvlucht’ noemde, verklaart echt zijn mindset op dat moment. Hij zag het echt als een kat-en-muisspel, wat een tijdsgevoelige operatie was.”
“Hij lijkt veel meer op zijn gemak te zijn en ontspannen in de rest van de documentaire vergeleken met de scène van hen in het vliegtuig. Het was een zeer turbulente periode voor Harry en Meghan.” Meghan Markle heeft herhaaldelijk uitgelegd hoe ze zich slecht behandeld voelde toen ze werkte als senior lid van de koninklijke familie. Echter, zij was niet de enige die zich zo voelde. In feite voelden stafleden van de Sussexes zich ook slecht behandeld.
Meghan Markle werd beschuld1gd van het p*sten van koninklijke stafleden. In 2021 meldde The Times dat verschillende koninklijke assistenten naar de krant waren gestapt, waarbij een voormalige assistent van Meghan Markle een p*stkl*cht tegen haar had ingediend terwijl het paar in Kensington Palace woonde.
Meghan werd ervan beschuldigd twee PA’s uit het koninklijk huis te hebben gep*st, wat aan het licht kwam in een e-mail die was gestuurd door Jason Knauff, destijds waarnemend secretaris communicatie van Kensington Palace. Volgens The Times stuurde Jason een e-mail naar de privésecretaris van prins William om zijn zorgen kenbaar te maken. “Ik ben zeer bezorgd dat de hertogin in het afgelopen jaar twee PA’s uit het huishouden heeft gep*st. De hertogin lijkt er altijd op uit te zijn iemand in het vizier te hebben”, schreef Knauff.
“Ze p*st (naam verwijderd) en probeert haar zelfvertrouwen te ondermijnen.” Een maand later diende Knauff zijn ontslag in. Tegelijkertijd besloot Meghan te reageren op de p*stbeschuldigingen, zeggende dat ze “bedroefd” was door de beschuld1gingen. Ook al zeiden Harry en Meghan dat de beschuld1gingen een “volledig valse vertelling” waren, Buckingham Palace besloot de zorgen te onderzoeken.
In juni 2023 kondigde het paleis aan dat het had onderzocht hoe het personeel omging met beschuld1gingen van pesten tegen Meghan Markle. Hoewel het onafhankelijke onderzoek niet openbaar werd gemaakt, verklaarden ambtenaren dat het HR-beleid van het paleis was bijgewerkt. Ze weigerden echter te onthullen welke veranderingen waren doorgevoerd.
“Jonge vrouwen waren gebroken door hun gedrag”
De e-mail, oorspronkelijk verzonden in oktober 2018, werd gelekt enkele dagen voordat Harry en Meghan met Oprah Winfrey gingen zitten. De woordvoerder van het paar noemde het een “l@ster”.
Dit was echter niet het enige rapport over wat Meghan naar verluidt aan haar assistenten had gedaan. In 2022 publiceerde auteur Valentine Low het boek ‘Courtiers: The Hidden Power Behind the Crown’, waarin schokkende beschuldigingen werden onthuld, met citaten van bronnen die zeiden hoe Meghan Markle tegen haar voormalige medewerkers had geschreeuwd en hen verbaal had aangevallen op verschillende gelegenheden.
“Er waren veel gebroken mensen,” vertelde een insider aan Low. “Jonge vrouwen waren gebroken door hun gedrag.” In het boek beschrijft Low hoe Meghan Markle op een gegeven moment een jonge vrouwelijke medewerker fel bekritiseerde voor haar collega’s. “Maak je geen zorgen. Als er letterlijk iemand anders is die ik zou kunnen vragen om dit te doen, zou ik hen in plaats van jou vragen,” zou Markle tegen de medewerker hebben gezegd.
In een ander deel van ‘Courtiers: The Hidden Power Behind the Crown’ beweerde Valentine Low dat een medewerker “volledig vernietigd” was na te hebben gewerkt met Harry en Meghan. Een andere koninklijke assistent beweerde dat het paar hen kon bellen tijdens het diner op vrijdag, alleen om hen te berispen.
“Elke 10 minuten moest ik naar buiten gaan om door haar en Harry te worden uitgescholden. Het was: ‘Ik kan niet geloven dat je dit hebt gedaan. Je hebt me teleurgesteld. Wat dacht je?’” beweerde de assistent. “Het ging een paar uur door.” Harry zei dat rivaliteit met William “de sfeer vergiftigde” op zijn en Meghans kantoor.
Harry ging in op de beschuld1gingen in ‘Spare’, waarbij hij erkende dat “Meer dan eens een medewerker over hun bureau hing en weende.” “Ze werd er ook van beschuldigd onze assistent te hebben gedwongen om op te stappen; in feite werd die assistent gevraagd ontslag te nemen door het paleis HR nadat we hen bewijs hadden getoond dat ze haar positie met Meg had gebruikt om freebies te krijgen. Maar omdat we niet publiekelijk konden spreken over de redenen voor het vertrek van de assistent, vulden geruchten de leegte op.”
Harry voegde eraan toe dat er “vaak gekibbel op kantoor was waarbij ‘partijen werden gekozen: Team Cambridge versus Team Sussex,'” Hij vervolgde: “Rivaliteit, jaloezie, concurrerende agenda’s – het verg1ftigde allemaal de sfeer. Het hielp ook niet dat iedereen rond de klok werkte. Er waren zoveel eisen van de pers, zo’n constante stroom van fouten die moesten worden rechtgezet, en we hadden lang niet genoeg mensen of middelen.”
De controverse rond het beweerde pesten van haar stafleden door Meghan Markle is lange tijd stil geweest. Echter, Samantha Cohen, voormalig perssecretaris van wijlen koningin Elizabeth II, heeft besloten om te spreken. In een interview met de Herald Sun bevestigt Cohen dat ze actief was in het gesprek tijdens het onderzoek tegen Meghan en het mogelijke pe*stgedrag.
Ze lichtte niet verder toe over het onderzoek zelf. Echter, Cohen onthulde dat Buckingham Palace geen vervangende assistenten kon vinden voor Harry en Meghan vanwege de hoge personeelsverloop. “Ik zou maar zes maanden blijven maar bleef 18 – we konden geen vervanging voor me vinden en toen we dat deden, namen we ze mee op tournee naar Afrika met Harry en Meghan om ze de touwtjes te laten zien, maar ze vertrokken (namen ontslag) ook terwijl ze in Afrika waren,” zei Samantha Cohen.
Samantha Cohen werd ook genoemd in het boek ‘Courtiers: The Hidden Power Behind the Crown’ van Valentine Low. Een vriend van haar beweerde dat Meghan Markle en Harry tegen de voormalige perssecretaris hadden geschreeuwd voor en tijdens de vlucht naar Australië voor hun tournee in 2018. “Sam maakte altijd duidelijk dat het was alsof ze voor een paar tieners werkte. Ze waren onmogelijk en dreven haar tot het uiterste. Ze was ellendig,” vertelde de vriend aan de auteur. “Ze moest voortdurend vechten namens Harry en Meghan, terwijl ze al deze beledigingen van hen moest verdragen.”
Marco Borsato vierde dit jaar de feestdagen in besloten kring met zijn familie. Na een lange periode waarin zijn privéleven en naam vrijwel dagelijks onderwerp van gesprek waren, kozen de Borsato’s voor een warme, huiselijke kerst. Op sociale media verschenen verschillende beelden van het samenzijn, bedoeld om te laten zien dat het gezin ondanks alles weer dichter bij elkaar is gekomen. Wat voor de familie voelde als een moment van rust en verbondenheid, kreeg echter onverwacht een scherpe bijsmaak door een opmerking van mediacommentator Rob Goossens.
Een kerst in het teken van saamhorigheid
De Telegraaf besteedde aandacht aan de kerstviering van de familie Borsato en sprak zelfs van een ‘nieuwe traditie’. Volgens de krant was het bijzonder om te zien hoe Marco samen met zijn kinderen en andere familieleden de feestdagen doorbracht, na jaren die volledig in het teken stonden van juridische onzekerheid en publieke aandacht. Voor veel lezers voelde het als een menselijk verhaal: een gezin dat probeert vooruit te kijken en de draad weer op te pakken.
Dat beeld riep bij veel mensen sympathie op. Niet omdat alles vergeten of vergeven zou zijn, maar omdat het duidelijk maakte dat ook bekende Nederlanders behoefte hebben aan rust, familie en normaliteit. Juist rond kerst, een periode die vaak draait om verzoening en nabijheid, werd die boodschap door veel volgers herkend en gewaardeerd.
De opmerking die verkeerd viel
Rob Goossens, die bekendstaat om zijn scherpe en soms cynische commentaar op media en showbizz, besloot op het artikel te reageren via X. Onder het bericht van De Telegraaf plaatste hij slechts twee woorden: “Naakt behangen?” Wat mogelijk bedoeld was als een grap of een sarcastische verwijzing, viel bij veel mensen volledig verkeerd.
De timing en context van de opmerking maakten dat de ‘grap’ bij velen overkwam als ongepast en kwetsend. Marco Borsato werd immers recent vrijgesproken in een zware ontuchtzaak, een dossier dat jarenlang enorme impact had op zijn leven en dat van zijn familie. Juist daarom vonden veel mensen dat een dergelijke woordspeling niet alleen flauw was, maar ook respectloos.
Golf van verontwaardiging op sociale media
Binnen korte tijd stroomden de reacties onder Goossens’ bericht binnen. Gebruikers van X waren massaal boos en spraken hun afkeuring uit. Voor hen ging het hier niet om humor, maar om het natrappen van iemand die al jaren onder een vergrootglas ligt.
Een gebruiker schreef: “Hoe voelt dat nou, iemand natrappen?” Een ander was nog explicieter: “Jij hebt echt geen niveau. Humor heeft een grens en jij bent zeker geen humorist.” Anderen spraken van “platte” en “humorloze” opmerkingen en vonden dat Goossens hiermee duidelijk over de schreef ging.
Wat vooral opviel, was dat de kritiek niet alleen kwam van fans van Marco Borsato, maar ook van mensen die juist benadrukten dat vrijspraak of niet, er grenzen zijn aan wat je kunt zeggen. De consensus onder veel reageerders was dat dit geen satire of scherpe observatie was, maar een opmerking die bewust inspeelde op een pijnlijk en beladen onderwerp.
Humor versus verantwoordelijkheid
De ophef rond de tweet van Goossens raakt aan een bredere discussie over humor, satire en verantwoordelijkheid in de media. Zeker in het tijdperk van sociale media kunnen opmerkingen razendsnel een groot publiek bereiken. Wat voor de één een onschuldige grap lijkt, kan voor een ander voelen als een persoonlijke aanval.
Mediacommentatoren bevinden zich daarbij in een lastige positie. Ze worden vaak juist gewaardeerd om hun scherpe tong en relativerende humor, maar diezelfde eigenschappen kunnen ook averechts werken. In dit geval vonden veel mensen dat Goossens de context volledig uit het oog verloor en geen rekening hield met de gevoeligheid van het onderwerp.
De rol van mediacommentatoren
Rob Goossens profileert zich al jaren als ‘mediakenner’ en duidt regelmatig het gedrag van BN’ers, tv-programma’s en showbizzontwikkelingen. Daarbij schuwt hij de scherpe oneliner niet. Voor een deel van zijn publiek hoort dat bij zijn stijl. Maar critici wijzen erop dat scherpe humor iets anders is dan het maken van toespelingen op zware beschuldigingen, zeker wanneer iemand juridisch is vrijgesproken.
De kritiek op Goossens raakt daarmee ook aan de vraag: wat is de verantwoordelijkheid van iemand met een groot bereik? Moet alles kunnen, of mag er worden verwacht dat er rekening wordt gehouden met context, timing en menselijke impact?
De impact op het publieke debat
De discussie rond deze ene tweet laat zien hoe verdeeld het publiek kan reageren op humor in de media. Waar sommigen vinden dat satire per definitie moet kunnen schuren, benadrukken anderen dat er grenzen zijn, vooral als het gaat om zaken die mensen en gezinnen diep hebben geraakt.
Voor Marco Borsato zelf kwam de opmerking op een moment waarop hij juist probeerde zijn leven weer enigszins normaal in te richten. Zijn kerst met familie was geen publieke stunt, maar een privé-moment dat via media-aandacht alsnog breed werd uitgemeten. Dat zo’n moment vervolgens wordt aangegrepen voor een cynische grap, voelde voor veel mensen als onnodig hard.
Stilte vanuit Goossens
Vooralsnog heeft Rob Goossens niet uitgebreid gereageerd op de kritiek. Dat zorgt ervoor dat de discussie vooral wordt gevoerd door het publiek zelf. Sommigen vinden dat hij excuses zou moeten aanbieden, anderen denken dat hij het incident bewust laat uitdoven.
Wat de uitkomst ook wordt, duidelijk is dat deze situatie opnieuw laat zien hoe snel een enkele opmerking kan escaleren tot een bredere maatschappelijke discussie. Het gaat niet alleen over Marco Borsato of Rob Goossens, maar over de vraag hoe we met elkaar omgaan in het publieke domein.
Kerstgedachte onder druk
Ironisch genoeg speelde dit alles zich af rond kerst, een periode waarin verbinding, mildheid en reflectie centraal zouden moeten staan. Juist daarom viel de opmerking bij veel mensen extra rauw. Waar de familie Borsato probeerde de feestdagen in rust door te brengen, werd het moment overschaduwd door een debat over fatsoen en grenzen.
Voor veel X-gebruikers was het duidelijk: humor mag scherp zijn, maar niet ten koste van menselijke waardigheid. De reacties laten zien dat het publiek steeds kritischer kijkt naar hoe bekende mediafiguren omgaan met hun woorden.
Een les in publieke gevoeligheid
Of deze kwestie nog een staartje krijgt, is onduidelijk. Wat wel vaststaat, is dat de ‘grap’ van Rob Goossens bij een groot deel van het publiek verkeerd is gevallen. Het incident onderstreept hoe belangrijk context en timing zijn, zeker in gevoelige dossiers.
In een tijd waarin alles direct wordt gedeeld en beoordeeld, lijkt de ruimte voor ongenuanceerde opmerkingen kleiner te worden. Misschien is dat geen beperking van vrijheid, maar een uitnodiging tot meer zorgvuldigheid. Want soms zegt de manier waarop we reageren op andermans pijn meer over onszelf dan over degene die onderwerp van gesprek is.