Algemeen
Hulpje Meghan Markle doet boekje open over p*sten paleismedewerkers
Niemand had kunnen voorspellen dat Meghan Markle slechts kort lid zou zijn van de koninklijke familie. Zij en Harry verlieten het Verenigd Koninkrijk en het Koninklijk Huis na slechts enkele jaren, en wat daarna gebeurde, heeft nog steeds invloed op hen vandaag. Het paar deed allerlei beschuldigingen aan het adres van de koninklijke familie via hun vele interviews en Harry’s boek ‘Spare’, en vandaag bevindt hun relatie met de koninklijke familie zich op het dieptepunt.
Hoewel Meghan populair werd bij het publiek tijdens haar tijd in het Verenigd Koninkrijk, schilderde wat er achter gesloten deuren gebeurde een heel ander beeld. In 2022 publiceerde de koninklijke correspondent van The London Times, Valentine Low, een schokkend boek waarin werd beweerd dat zowel Meghan als Harry hun personeel intimideerden en dat één personeelslid “volledig vernietigd” was door hun ervaring met de Sussexes.
Zowel Harry als Meghan ontkenden de schokkende beweringen in het boek. Maar hoewel het enige tijd geleden is dat het werd gepubliceerd, is er opnieuw iemand naar voren gekomen. De voormalige perssecretaris van wijlen de koningin, Samantha Cohen, heeft zich uitgesproken.
Prins Harry en Meghan Markle trouwden in 2018 in de St. George’s Chapel. Het was het begin van wat velen dachten dat een levenslange dienst aan de Kroon zou zijn, maar het duurde niet lang voordat die droom uiteenspatte. Op 8 januari 2020 kondigde het paar het nieuws aan op hun officiële Instagram-account.
“We hebben het voornemen om terug te treden als ‘senior’ leden van de koninklijke familie en te werken aan financiële onafhankelijkheid, terwijl we blijven samenwerken met Hare Majesteit De Koningin,” zeiden Harry en Meghan Markle.
“We zijn nu van plan onze tijd te verdelen tussen het Verenigd Koninkrijk en Noord-Amerika, waarbij we onze plicht aan de Koningin, het Gemenebest en onze beschermheerschappen volledig blijven eren.”
Het leek erop dat koningin Elizabeth en de rest van de royals hun beslissing aanvankelijk accepteerden. Immers, het zijn mensen die vrij zijn om te doen wat ze denken dat juist is. Echter, het duurde niet lang voordat de zaken erg lelijk werden.
Het Oprah-interview zette alles op zijn kop met betrekking tot de koninklijke familie, Harry en Meghan. Ten eerste beschuldigde het paar leden van het Koninklijk Huis ervan de potentiële huidskleur van hun zoon Archie in twijfel te hebben getrokken (voor zijn geboorte). Meghan viel tijdens het interview uit, zeggende dat ze geen hulp kreeg van het Koninklijk Huis met betrekking tot haar verslechterende geestelijke gezondheid.
Later bracht Harry zijn boek ‘Spare’ uit, waarin hij allerlei dingen onthulde over zijn koninklijke familieleden, wat velen, waaronder prins William en Kate Middleton, woedend achterliet. In december 2022, slechts enkele weken voordat Harry’s boek uitkwam, brachten de Sussexes een documentaireserie uit op Netflix waarin het paar hun complexe reis ‘in hun eigen woorden’ zou delen.
De Netflix-show volgde de reis van Harry en Meghan van het verlaten van de royals tot het beginnen van een nieuw leven in de VS. Na een verblijf in Canada vestigde het paar zich in Montecito, Californië, waar ze een herenhuis kochten en zich voorbereidden op de geboorte van hun tweede kind, Lilibet. De show bevatte nog nooit eerder vertoonde foto’s van het paar en hun kinderen, Archie en Lilibet. Het gaf ook kijkers inzicht in hun eerste uren na het verlaten van de koninklijke familie.
Toen Harry en Meghan aan boord gingen van hun vlucht in Canada, markeerde dit het moment waarop ze officieel hun koninklijke leven achterlieten. Harry noemde de vlucht ‘de vrijheidsvlucht’, wat natuurlijk op verschillende manieren geïnterpreteerd kon worden. Toch, als je nu terugkijkt, is het vrij duidelijk dat de term ‘vrijheidsvlucht’ verwijst naar het feit dat hij en Meghan eindelijk vrij waren om te doen wat ze wilden, in tegenstelling tot gecontroleerd te worden door hun verplichtingen bij het Koninklijk Huis.
Harry, Meghan Markle en haar moeder, Doria Ragland, vertrokken met een privéjet. Het werd getoond in de laatste aflevering van de Netflix-show – en voor degenen die de zes afleveringen nooit hebben gezien, was het ongetwijfeld een moment dat veel mensen hebben gemist.
Harry filmde binnen het vliegtuig met zijn telefoon, waarbij hij zijn stiefmoeder en de twee honden van het paar liet zien. “We zijn op de vrijheidsvlucht, we verlaten Canada en gaan naar Los Angeles,” zei Harry, terwijl hij zijn vinger tegen zijn mond hield alsof het een ‘sst’-moment was. “Hier is oma …” voegde hij eraan toe, terwijl hij Doria liet zien. Harry richtte zich toen op Meghan, die casual gekleed was en een bobble hat droeg, naast Archie, destijds een baby. “Zeg hallo, Archie. We gaan naar de plek waar mama vandaan komt,” zei Meghan.
Het leek erop dat hun vlucht een moment van vreugde was voor Harry en Meghan, maar anderen hadden een andere kijk op de situatie. Volgens lichaamstaalexpert Darren Stanton zagen Harry en Meghan Markle eruit alsof ze in p@niek waren. “Er was een echte urgentie te zien in zowel het gezicht van Harry als Meghan toen ze naar Californië vlogen. Ook al waren ze duizenden voet boven de grond, ze verlaagden allebei hun stem alsof ze niet gehoord wilden worden,” zei Stanton in december, kort nadat de Netflix-documentaire-aflevering was uitgebracht.
“Het paar was duidelijk in paniek om Canada te verlaten, waar ze zich blootgesteld voelden. Zowel Meghan als Harry zagen er erg moe en gestrest uit, terwijl Meghans moeder ook medeleven toonde voor de situatie.” De lichaamstaalexpert concludeerde: “Het feit dat Harry het een ‘vrijheidsvlucht’ noemde, verklaart echt zijn mindset op dat moment. Hij zag het echt als een kat-en-muisspel, wat een tijdsgevoelige operatie was.”
“Hij lijkt veel meer op zijn gemak te zijn en ontspannen in de rest van de documentaire vergeleken met de scène van hen in het vliegtuig. Het was een zeer turbulente periode voor Harry en Meghan.” Meghan Markle heeft herhaaldelijk uitgelegd hoe ze zich slecht behandeld voelde toen ze werkte als senior lid van de koninklijke familie. Echter, zij was niet de enige die zich zo voelde. In feite voelden stafleden van de Sussexes zich ook slecht behandeld.
Meghan Markle werd beschuld1gd van het p*sten van koninklijke stafleden. In 2021 meldde The Times dat verschillende koninklijke assistenten naar de krant waren gestapt, waarbij een voormalige assistent van Meghan Markle een p*stkl*cht tegen haar had ingediend terwijl het paar in Kensington Palace woonde.
Meghan werd ervan beschuldigd twee PA’s uit het koninklijk huis te hebben gep*st, wat aan het licht kwam in een e-mail die was gestuurd door Jason Knauff, destijds waarnemend secretaris communicatie van Kensington Palace. Volgens The Times stuurde Jason een e-mail naar de privésecretaris van prins William om zijn zorgen kenbaar te maken. “Ik ben zeer bezorgd dat de hertogin in het afgelopen jaar twee PA’s uit het huishouden heeft gep*st. De hertogin lijkt er altijd op uit te zijn iemand in het vizier te hebben”, schreef Knauff.
“Ze p*st (naam verwijderd) en probeert haar zelfvertrouwen te ondermijnen.” Een maand later diende Knauff zijn ontslag in. Tegelijkertijd besloot Meghan te reageren op de p*stbeschuldigingen, zeggende dat ze “bedroefd” was door de beschuld1gingen. Ook al zeiden Harry en Meghan dat de beschuld1gingen een “volledig valse vertelling” waren, Buckingham Palace besloot de zorgen te onderzoeken.
In juni 2023 kondigde het paleis aan dat het had onderzocht hoe het personeel omging met beschuld1gingen van pesten tegen Meghan Markle. Hoewel het onafhankelijke onderzoek niet openbaar werd gemaakt, verklaarden ambtenaren dat het HR-beleid van het paleis was bijgewerkt. Ze weigerden echter te onthullen welke veranderingen waren doorgevoerd.
“Jonge vrouwen waren gebroken door hun gedrag”
De e-mail, oorspronkelijk verzonden in oktober 2018, werd gelekt enkele dagen voordat Harry en Meghan met Oprah Winfrey gingen zitten. De woordvoerder van het paar noemde het een “l@ster”.
Dit was echter niet het enige rapport over wat Meghan naar verluidt aan haar assistenten had gedaan. In 2022 publiceerde auteur Valentine Low het boek ‘Courtiers: The Hidden Power Behind the Crown’, waarin schokkende beschuldigingen werden onthuld, met citaten van bronnen die zeiden hoe Meghan Markle tegen haar voormalige medewerkers had geschreeuwd en hen verbaal had aangevallen op verschillende gelegenheden.
“Er waren veel gebroken mensen,” vertelde een insider aan Low. “Jonge vrouwen waren gebroken door hun gedrag.” In het boek beschrijft Low hoe Meghan Markle op een gegeven moment een jonge vrouwelijke medewerker fel bekritiseerde voor haar collega’s. “Maak je geen zorgen. Als er letterlijk iemand anders is die ik zou kunnen vragen om dit te doen, zou ik hen in plaats van jou vragen,” zou Markle tegen de medewerker hebben gezegd.
In een ander deel van ‘Courtiers: The Hidden Power Behind the Crown’ beweerde Valentine Low dat een medewerker “volledig vernietigd” was na te hebben gewerkt met Harry en Meghan. Een andere koninklijke assistent beweerde dat het paar hen kon bellen tijdens het diner op vrijdag, alleen om hen te berispen.
“Elke 10 minuten moest ik naar buiten gaan om door haar en Harry te worden uitgescholden. Het was: ‘Ik kan niet geloven dat je dit hebt gedaan. Je hebt me teleurgesteld. Wat dacht je?’” beweerde de assistent. “Het ging een paar uur door.” Harry zei dat rivaliteit met William “de sfeer vergiftigde” op zijn en Meghans kantoor.
Harry ging in op de beschuld1gingen in ‘Spare’, waarbij hij erkende dat “Meer dan eens een medewerker over hun bureau hing en weende.” “Ze werd er ook van beschuldigd onze assistent te hebben gedwongen om op te stappen; in feite werd die assistent gevraagd ontslag te nemen door het paleis HR nadat we hen bewijs hadden getoond dat ze haar positie met Meg had gebruikt om freebies te krijgen. Maar omdat we niet publiekelijk konden spreken over de redenen voor het vertrek van de assistent, vulden geruchten de leegte op.”
Harry voegde eraan toe dat er “vaak gekibbel op kantoor was waarbij ‘partijen werden gekozen: Team Cambridge versus Team Sussex,'” Hij vervolgde: “Rivaliteit, jaloezie, concurrerende agenda’s – het verg1ftigde allemaal de sfeer. Het hielp ook niet dat iedereen rond de klok werkte. Er waren zoveel eisen van de pers, zo’n constante stroom van fouten die moesten worden rechtgezet, en we hadden lang niet genoeg mensen of middelen.”
De controverse rond het beweerde pesten van haar stafleden door Meghan Markle is lange tijd stil geweest. Echter, Samantha Cohen, voormalig perssecretaris van wijlen koningin Elizabeth II, heeft besloten om te spreken. In een interview met de Herald Sun bevestigt Cohen dat ze actief was in het gesprek tijdens het onderzoek tegen Meghan en het mogelijke pe*stgedrag.
Ze lichtte niet verder toe over het onderzoek zelf. Echter, Cohen onthulde dat Buckingham Palace geen vervangende assistenten kon vinden voor Harry en Meghan vanwege de hoge personeelsverloop. “Ik zou maar zes maanden blijven maar bleef 18 – we konden geen vervanging voor me vinden en toen we dat deden, namen we ze mee op tournee naar Afrika met Harry en Meghan om ze de touwtjes te laten zien, maar ze vertrokken (namen ontslag) ook terwijl ze in Afrika waren,” zei Samantha Cohen.
Samantha Cohen werd ook genoemd in het boek ‘Courtiers: The Hidden Power Behind the Crown’ van Valentine Low. Een vriend van haar beweerde dat Meghan Markle en Harry tegen de voormalige perssecretaris hadden geschreeuwd voor en tijdens de vlucht naar Australië voor hun tournee in 2018. “Sam maakte altijd duidelijk dat het was alsof ze voor een paar tieners werkte. Ze waren onmogelijk en dreven haar tot het uiterste. Ze was ellendig,” vertelde de vriend aan de auteur. “Ze moest voortdurend vechten namens Harry en Meghan, terwijl ze al deze beledigingen van hen moest verdragen.”
Felle woordenwisseling in de Kamer: debat over verkiezingsuitslag en migratiebeleid krijgt onverwachte wending
Tijdens een verder technisch debat over de verkiezingsuitslag kreeg de Tweede Kamer te maken met een opvallend moment. FvD-Kamerlid Lidewij de Vos nam het woord tijdens een interruptie en richtte zich fel tot Rob Jette, die zij aansprak op uitspraken die hij tijdens de campagne had gedaan. Het moment veranderde de sfeer in de Kamer en zorgde voor een debat dat nog lang na resonantie veroorzaakte.
Campagnebeloften onder de loep
Volgens De Vos had Jette in de campagne een duidelijke belofte gedaan: de instroom van migranten terugbrengen en op termijn beter beheersbaar maken. In haar optiek was die belofte onvoldoende waargemaakt. Ze hield hem nauwkeurig passages uit interviews en speeches voor waarin hij sprak over het “beperken van de instroom”, en stelde dat het gevoerde beleid volgens haar eerder het tegenovergestelde resultaat had opgeleverd.
Het was duidelijk dat haar woorden impact hadden. De spanning in de zaal liep merkbaar op, vooral toen een aantal andere Kamerleden aandachtig begon mee te luisteren. Wat eerder klonk als een gebruikelijke interruptie, groeide uit tot een centraal moment in het debat.
Rob Jette verdedigt zijn standpunt
Rob Jette reageerde zichtbaar behoedzaam op de kritiek. Hij benadrukte dat Nederland gebonden is aan internationale afspraken, en dat veranderingen op het gebied van migratie niet met één nationaal besluit kunnen worden afgedwongen. Volgens hem vraagt het migratiedossier om Europese samenwerking, zorgvuldigheid en realisme.
De Vos vond die uitleg ontoereikend. In haar ogen werd al jaren verwezen naar Europese verplichtingen, waardoor echte stappen uitbleven. Ze vroeg zich hardop af welke partij nog verantwoordelijkheid neemt wanneer het telkens blijft bij verwijzen naar regels, verdragen of procedures. De stilte die na haar woorden viel, liet zien dat haar opmerkingen breed binnenkwamen.
Een verschuiving in de Tweede Kamer
De Vos wees vervolgens op een groeiende beweging binnen de Kamer. Waar een strenger migratiebeleid eerder vooral door rechtse partijen werd uitgedragen, wordt die koers volgens haar inmiddels door meerdere partijen onderschreven. Ze verwees naar de verkiezingsprogramma’s van onder meer VVD, CDA, D66 en GroenLinks-PvdA, waarin allemaal varianten staan van het streven om de totale instroom te beperken.
Volgens haar is de verkiezingsuitslag een duidelijk signaal van de kiezer. “De samenleving heeft gesproken,” benadrukte ze, “en van partijen wordt nu verwacht dat zij die woorden omzetten in concrete besluiten.” Ze noemde daarbij dat ongeveer 117 zetels in de Kamer vertegenwoordigd worden door partijen die in hun programma’s spreken over het terugbrengen van de instroom.
Druk op gemeenten en woningmarkt
In haar betoog verwijst De Vos ook naar maatschappelijke zorgen die steeds vaker naar voren komen. Gemeenten geven al langer aan dat zij moeite hebben met het vinden van opvanglocaties. Daarnaast speelt de woningmarkt een belangrijke rol in de discussie: starters kunnen moeilijk aan een betaalbare woning komen en sommige regio’s ervaren extra druk op voorzieningen.
De Vos haalde rapportages aan waarin wordt beschreven dat migratie een van de factoren is die bijdraagt aan de druk op de woningmarkt. Tegelijkertijd benadrukte ze dat gemeenten financiële uitdagingen ervaren als zij noodopvang moeten organiseren, wat zorgt voor extra spanning tussen het Rijk en lokale overheden.
Een samenleving op zoek naar duidelijkheid
In haar bijdrage ging De Vos ook in op het bredere maatschappelijke debat. Ze stelde dat veel Nederlanders behoefte hebben aan duidelijke grenzen, heldere afspraken en een gevoel van overzicht. Volgens haar heeft de publieke opinie in de afgelopen periode een versnelde verschuiving doorgemaakt, mede door incidenten die veel aandacht kregen in de media.
Hoewel Kamerleden doorgaans terughoudend zijn om op emotionele gebeurtenissen in te gaan, wees De Vos erop dat maatschappelijke gebeurtenissen de toon van het gesprek onvermijdelijk beïnvloeden. Het publiek wil volgens haar dat de politiek verantwoordelijkheid neemt en transparant is over de keuzes die worden gemaakt.
Kiezersvertrouwen en geloofwaardigheid
Een belangrijk deel van haar betoog richtte zich op vertrouwen. De Vos stelde dat de geloofwaardigheid van meerdere partijen nu ter discussie staat. Tijdens de campagnes spraken zij zich uit voor een beperking van de instroom, en volgens haar is het nu aan diezelfde partijen om die woorden in de praktijk te brengen.
Ze waarschuwde dat het vertrouwen van kiezers verder zal afnemen als er opnieuw grote plannen worden gemaakt zonder zichtbare resultaten. “De kiezer kijkt mee,” zei ze, “en beoordeelt op daden, niet op goede bedoelingen.”
Concrete maatregelen versus nieuwe commissies
De Vos riep het kabinet en de Kamer op om niet opnieuw te vervallen in het instellen van werkgroepen of commissies die maandenlang onderzoek doen. Volgens haar is dat in het verleden vaak gebeurd, terwijl de situatie in de tussentijd nauwelijks veranderde.
Als mogelijke maatregelen noemde ze onder meer tijdelijke beperkingen op het aantal aanvragen en het opnieuw bespreken van internationale afspraken. Voor sommige partijen gaan die voorstellen te ver; andere fracties willen juist dat de Kamer alle opties onderzoekt. Het leidde tot verhitte reacties, maar ook tot nieuwe allianties tussen partijen die zich eerder minder fel mengden in het debat.
Remigratie als onderwerp van gesprek
De Vos bracht ook remigratie ter sprake — een onderwerp dat al sinds de jaren tachtig onderdeel is van het beleid. Zij vindt dat bestaande regelingen meer onder de aandacht moeten komen en dat er gekeken moet worden naar verbeteringen voor mensen die vrijwillig willen terugkeren.
Hoewel dit deel van haar betoog op tegenstand stuitte, kreeg zij opvallend genoeg ook steun van enkele lokale bestuurders die meepraten over de praktische uitvoering van migratiebeleid in hun gemeenten.
Politiek op een kruispunt
Het debat liet zien dat migratie allang geen randthema meer is, maar een centraal onderdeel van de politieke agenda. Steeds meer partijen zien dat de samenleving om duidelijkheid vraagt. Tegelijkertijd is het een dossier waar juridische, internationale en morele aspecten elkaar raken — wat tot complexe afwegingen leidt.
De Vos benadrukte dat de Kamer op een cruciaal moment staat. “Wie nu blijft wachten,” sprak ze, “riskeert niet alleen verlies van vertrouwen, maar ook verlies van verbinding met de mensen voor wie wij hier zitten.”
Wat gebeurt er nu?
De komende weken staan nieuwe overleggen gepland waarin partijen verder praten over migratie, opvang en instroom. De vraag is of er daadwerkelijk een gezamenlijke koers ontstaat, of dat politieke verschillen opnieuw leiden tot vertraging en langdurige onderhandelingen.
Wat duidelijk is: het debat van vandaag zette het onderwerp opnieuw op scherp. De Vos maakte haar standpunt helder, en meerdere partijen zullen de komende tijd moeten laten zien of ze de uitgesproken ambities uit hun verkiezingsprogramma’s waarmaken.