Algemeen
Het verlaten vliegtuig van Elvis Presley is eindelijk verkocht na jaren – Neem een kijkje van binnen
Elvis Presley staat niet alleen bekend om zijn baanbrekende muziek, maar ook om zijn flamboyante levensstijl, die tot uiting kwam in zijn luxueuze aankopen.

Een van deze extravagante aankopen, een privéjet die hij op 22 december 1976 verwierf voor een indrukwekkend bedrag van $840.000, staat nu klaar om de aandacht van verzamelaars wereldwijd te trekken, aangezien het wordt geveild.
Deze veiling, georganiseerd door Mecum Auctions, vertegenwoordigt niet zomaar een verkoop, maar de overdracht van een stukje geschiedenis van een muziekicoon.
Elvis’ keuze voor deze specifieke jet was niet willekeurig; de
Lockheed JetStar was destijds de absolute top onder de privéjets,
geliefd bij talloze beroemdheden en wereldleiders vanwege zijn
ongeëvenaarde luxe en prestaties.

Dit maakt het vliegtuig niet alleen interessant vanwege zijn associatie met Elvis, maar ook vanuit historisch luchtvaartperspectief.
De jet zelf is een weerspiegeling van Presley’s verfijnde smaak. De opvallende rode buitenkant met elegante zilveren accenten trekt meteen de aandacht.
Binnenin ademt het vliegtuig luxe met op maat gemaakte rode fluwelen bekleding en goudkleurige accenten.
Deze weelderige inrichting weerspiegelt de hoogtijdagen van
Presley’s carrière en persoonlijke leven, waarin luxe altijd voorop
stond.

De zes passagiersstoelen bieden niet alleen stijl, maar zijn ook uiterst comfortabel dankzij moderne functies zoals draai- en kantelopties.
Bovendien was het vliegtuig destijds voorzien van geavanceerde entertainmentopties, waaronder een magnetron, televisie met VCR-speler en een cassette-muziekstation, waardoor Elvis ook in de lucht kon genieten van zijn liefde voor muziek en moderne gemakken.
Ontworpen om maximaal negen passagiers te vervoeren,
vertegenwoordigt dit model van de Lockheed JetStar het summum van
luxe in de privé-luchtvaart, destijds de favoriet onder
beroemdheden en hoogwaardigheidsbekleders.

Ondanks zijn historische waarde staat het vliegtuig momenteel zonder motoren en deels gedemonteerd op het Roswell International Air Center in New Mexico, waar het al decennia wordt bewaard.
De veiling omvat echter een schat aan documentatie, waaronder
een kopie van de vliegtuigregistratie ondertekend door Elvis zelf
en de originele verkoopakte, wat extra authenticiteit en
historische waarde toevoegt.

Gepland voor 8 januari 2023, belooft de veiling potentiële
kopers niet alleen een jet, maar ook een unieke
restauratiemogelijkheid en de kans om een uniek stukje van Elvis
Presley’s nalatenschap te bezitten.

Of het nu wordt gerestaureerd tot zijn voormalige glorie of wordt gebruikt als statische tentoonstelling, deze jet is een relikwie uit de gouden tijd van de rock-‘n-roll en biedt een tastbare connectie met de King of Rock ’n Roll zelf.
Algemeen
‘Belastingbetaler moet advocaatkosten van Marco Borsato betalen, en die zijn enorm!’

De strafzaak tegen Marco Borsato heeft diepe sporen nagelaten. Niet alleen emotioneel en reputatief, maar ook financieel. Jarenlang stond zijn carrière vrijwel stil, met gemiste optredens, afgezegde projecten en een langdurige mediastilte als gevolg. Uiteindelijk sprak de rechtbank hem vrij en besloot het 0penbaar Ministerie zelfs af te zien van hoger beroep, omdat de kans op een andere uitkomst minimaal werd geacht. Juridisch werd daarmee een punt gezet, maar de schade was al geleden.

Een verdediging met een prijskaartje
Om zich te verdedigen koos Borsato voor het zwaarste geschut: topstrafrechtadvocaten Geert-Jan Knoops en Carry Knoops. Dat is een bewuste keuze die in complexe en gevoelige zaken vaker wordt gemaakt, maar die ook een stevig prijskaartje heeft. Het duo staat bekend om intensieve dossierkennis, uitgebreide voorbereiding en een zeer hoge tijdsbesteding per zaak.
Volgens strafrechtadvocaat Mark Teurlings zijn de kosten in zo’n traject snel torenhoog. In een toelichting aan het weekblad Weekend schat hij dat Borsato’s juridische rekening ergens tussen de twee en vijf ton kan liggen. “Dat is geen uitzonderlijk bedrag in een langdurige zaak met deze zwaarte,” aldus Teurlings.

Uren tellen op, minuten ook
Wie denkt dat kosten vooral ontstaan op zittingsdagen, onderschat de dagelijkse praktijk. Elk appje, elk telefoontje en elke e-mail telt mee. “Het lezen van een bericht kan al vijf tot zes minuten duren,” legt Teurlings uit. “Die minuten worden geregistreerd, gefactureerd en opgeteld.”
Op dagen waarop zittingen plaatsvinden, loopt de teller nog sneller. Met twee advocaten die samen rond de 1.200 euro per uur kosten, kan een intensieve zittingsdag – die soms tot twintig uur voorbereiding, aanwezigheid en nabespreking omvat – oplopen tot zo’n 24.000 euro. En dat is dan één dag. Vermenigvuldig dat met meerdere zittingen, voorbereidingsweken en overlegmomenten, en het eindbedrag wordt snel fors.

Stilgevallen carrière, gemiste inkomsten
Naast de directe advocaatkosten speelde ook de stilstand van Borsato’s loopbaan een grote rol. Optredens gingen niet door, samenwerkingen werden on hold gezet en commerciële kansen verdampten. In de muziek- en entertainmentwereld is tijd letterlijk geld: een jaar zonder shows betekent niet alleen gemiste gages, maar ook minder zichtbaarheid en minder onderhandelingskracht voor toekomstige projecten.
Hoewel vrijspraak de juridische lucht klaart, herstelt die niet automatisch de financiële realiteit van de afgelopen jaren. Dat maakt de situatie wrang: juridisch onschuldig verklaard, maar economisch wel degelijk geraakt.

Kan de rekening naar de staat?
Juist daar zit een opmerkelijke wending. In Nederland geldt dat wie wordt vrijgesproken, een verzoek kan indienen om gemaakte advocaatkosten vergoed te krijgen. Borsato mag zijn declaraties dus indienen bij de rechtbank. Die beoordeelt vervolgens of de kosten “redelijk” zijn geweest.
Die toetsing kan verschillende kanten op. De rechter kan besluiten dat niet alle kosten volledig worden vergoed, bijvoorbeeld omdat is gekozen voor twee topadvocaten in plaats van één. Maar volledige vergoeding is eveneens mogelijk, zeker als de rechtbank vindt dat de zaak onterecht of onvoldoende onderbouwd is doorgezet.
Teurlings licht toe: “Het OM vervolgt namens de staat. Als iemand wordt vrijgesproken en het OM ziet zelfs af van hoger beroep, dan ligt de verantwoordelijkheid ook bij de staat.” Met andere woorden: de belastingbetaler kan uiteindelijk opdraaien voor (een deel van) de juridische rekening.
Een principiële discussie
Dat vooruitzicht leidt steevast tot discussie. Is het wenselijk dat publieke middelen worden gebruikt om peperdure verdedigingsteams te vergoeden? Voorstanders wijzen op rechtsbescherming: wie onschuldig is, mag niet met de financiële gevolgen blijven zitten. Tegenstanders vinden dat topadvocaten een luxe zijn en dat vergoeding gematigd moet blijven.
De wet probeert die spanning te balanceren met de redelijkheidstoets. Niet elke euro wordt automatisch vergoed, maar de kern blijft: de staat mag iemand niet financieel ruïneren als vervolging uiteindelijk geen standhoudt.
Reputatie versus recht
Voor Borsato is de financiële afwikkeling slechts één aspect. Reputatieschade laat zich moeilijker herstellen dan een bankrekening. Vrijspraak is juridisch doorslaggevend, maar publieke beeldvorming volgt vaak een ander tempo. Toch biedt de mogelijkheid tot kostenvergoeding een vorm van erkenning: de staat erkent impliciet dat de vervolging niet tot een veroordeling leidde en dat de verdediging noodzakelijk was.
Wat nu?
De komende tijd zal duidelijk worden in hoeverre de rechtbank meegaat in een volledige vergoeding. Dat proces verloopt schriftelijk en kan maanden duren. Intussen staat Borsato voor de vraag hoe hij zijn carrière weer opbouwt. Vrijspraak opent deuren, maar vertrouwen herwinnen kost tijd.
Wat deze zaak in elk geval blootlegt, is hoe hoog de inzet is wanneer justitie en publieke opinie samenkomen. Een vrijspraak kan een juridisch einde betekenen, maar financieel en maatschappelijk begint dan vaak pas het herstel. En als de staat uiteindelijk de rekening betaalt, is dat niet alleen een kostenpost, maar ook een principiële bevestiging van het uitgangspunt dat onschuld niet mag worden bestraft – ook niet in euro’s.