Algemeen
Gordon gaat volledig uit zijn plaat tegen RTL Boulevard op rode loper: “NOOIT MEER!”
Gordon keerde terug naar Nederland nadat hij Dubai moest verlaten vanwege ernstige overstromingen als gevolg van zware regenval.
Zijn plotselinge terugkeer naar huis had een doel – aanwezig zijn bij een première, waar een groot deel van de Nederlandse jetset zich verzameld leek te hebben, wat automatisch leidde tot een overvloed aan pers.
Fotografen, cameraploegen van roddelbladen en kranten, en zelfs RTL Boulevard waren allemaal present, klaar om vragen te stellen die weinig te maken hadden met de film waar de première om draaide.
Aran Bade, die Gordon in het verleden al eens als labiel had bestempeld, iets wat overigens door velen in Nederland al eens was gedaan, was degene die de microfoon mocht hanteren.
Toen Gordon eindelijk arriveerde, vertrok zijn gezichtsuitdrukking plotseling. Hij was duidelijk niet blij.
“Gordon is helemaal klaar met alles!” concludeerde Aran. “Goor
is net aangekomen, gekleed in een pak met een blauw overhemd. We
probeerden hem van alles te vragen, maar hij weigert te praten.
Waarschijnlijk vinden we hem te kritisch. Ik heb blijkbaar iets gezegd over zijn labiliteit. Nou ja, dat is ook zo, want hij wil nu niet meer met ons praten vanwege die opmerking. Laten we eens kijken naar dat fragment.”
Een interessant gesprek volgde. Aran: “Waarom niet?” Gordon: “Omdat ik dat zeg. Jij noemde mij toch labiel?” Aran: “Nou, onder andere. Maar ja, we hebben allemaal wel iets over je gezegd.”
Gordon sluit af: “Ja, praat nooit meer met me.” De beelden, die nu al legendarisch zijn, spreken voor zich.
De confrontatie tussen Gordon en Aran leek onvermijdelijk.
Terwijl de camera’s bleven rollen, ontvouwde zich een gespannen
uitwisseling tussen de twee figuren, met Gordon die duidelijk zijn
frustratie uitte over de vermeende kritiek van Aran en anderen in
de media.
Het was een moment waarop de kwetsbaarheid van Gordon, een publiek figuur met een tumultueuze geschiedenis in de schijnwerpers, opnieuw naar voren kwam.
Zijn reactie op de opmerkingen van Aran illustreerde de gevoeligheid die hij voelde ten opzichte van hoe hij werd gepresenteerd en behandeld in de media.
Voor Gordon was dit niet slechts een incident; het was een voortzetting van een langdurige strijd tegen de negatieve perceptie die sommigen over hem hadden.
Terwijl het publiek zich vermaakte met het schouwspel van een
publieke confrontatie, was het moeilijk om niet te reflecteren op
de grotere kwesties die hier speelden.
Het incident werpt een schijnwerper op de verantwoordelijkheid van de media ten opzichte van de mensen over wie ze berichten, en de impact die hun woorden en beelden kunnen hebben op het leven van individuen, vooral degenen die al kwetsbaar zijn.
Voor Gordon was het een herinnering aan de voortdurende strijd om zijn eigen identiteit en waardigheid te behouden te midden van een publieke perceptie die vaak genadeloos kan zijn.
Het was ook een herinnering aan de kracht van woorden en hoe ze kunnen worden gebruikt om te kwetsen of te helen, om te vernietigen of op te bouwen.
Terwijl de camera’s uiteindelijk werden uitgeschakeld en de
menigte zich verspreidde, bleef de echo van de confrontatie
hangen.
Het was een moment van openbaring, niet alleen voor Gordon en Aran, maar voor iedereen die getuige was van de fragiliteit van menselijke interacties, vooral in de schijnwerpers van de publieke belangstelling.
Voor Gordon betekende dit moment misschien een verdere terugtrekking uit de publieke arena, een poging om zichzelf te beschermen tegen verdere kritiek en spot.
Of misschien was het een keerpunt, een kans om de dialoog te openen en de diepere kwesties aan te pakken die ten grondslag liggen aan zijn relatie met de media en het publiek.
Wat de uitkomst ook moge zijn, het incident diende als een herinnering aan de complexiteit van menselijke emoties en relaties, en de kracht van de media om die emoties en relaties te beïnvloeden.
In een wereld waarin roddel en sensatie vaak de boventoon voeren, is het misschien tijd voor een meer empathische benadering, een die rekening houdt met de menselijke achtergrond achter de krantenkoppen en de persoonlijkheden achter de schermen.
Raymond van Barneveld verrast in ‘Sterren op het Doek’: een nieuwe uitstraling, een nieuwe gezondheid en een nieuw hoofdstuk
De recente verschijning van Raymond van Barneveld in het televisieprogramma Sterren op het Doek zorgde direct voor verbaasde reacties. Kijkers merkten meteen dat de vijfvoudig wereldkampioen er anders uitzag dan ze in jaren hadden gezien. Een frisser gezicht, een energiekere houding en een aanzienlijk slanker postuur: het totaalplaatje viel op.
Presentator Özcan Akyol zag het als eerste. Niet alleen het uiterlijk van de darter leek veranderd, maar ook zijn energie, zijn houding en zelfs de manier waarop hij naar zichzelf keek. In de aflevering vertelde Van Barneveld openhartig hoe die verandering tot stand kwam — en waarom het noodzakelijk was om zijn leven volledig om te gooien.
Een dringend signaal van zijn lichaam
De ommekeer begon niet bij een spontane wens om gezonder te leven, maar bij een ontstekend alarm in zijn lichaam. De darter kreeg de diagnose suikerziekte en diabetes type 2, iets wat hem confronteerde met de realiteit dat zijn toenmalige levensstijl niet langer houdbaar was.
Hij woog op dat moment meer dan 140 kilo. Dat punt voelde als een grens die hij niet wilde overschrijden. Het werd een duidelijke waarschuwing: als hij op die voet doorging, zou zijn gezondheid er onherroepelijk onder lijden. Dat besef zette alles in beweging.
Stap voor stap begon Van Barneveld zijn levensstijl aan te passen. Geen extreme diëten, geen haastige beslissingen, maar rustige, haalbare stappen die uiteindelijk indrukwekkende resultaten opleverden. De kilo’s verdwenen langzaam maar gestaag. Toen hij op 96 kilo uitkwam, realiseerde hij zich dat hij maar liefst 44 kilo kwijt was geraakt. Pas toen zag hij hoe groot de verandering eigenlijk was.
Het ging niet om een cosmetische ingreep of een plotselinge transformatie. Het ging om gezondheid. Om dagelijks beter functioneren. Om kunnen ademen zonder moeite. Om weer controle voelen.
Uiterlijke aanpassingen als bijkomend effect
Hoewel de focus op gezondheid lag, vertelde Van Barneveld ook dat er een paar uiterlijke verbeteringen plaatsvonden. Hij is al jaren gewend om zijn haar jaarlijks te laten opfrissen door middel van een speciale behandeling. Dit zorgt voor een verzorgd uiterlijk zonder overdreven veranderingen.
Daarnaast liet hij zijn gebit vernieuwen, iets waar hij met een glimlach op terugblikt. In de aflevering vertelde hij dat deze verandering hem zelfs een nieuwe liefde bracht, een opmerking die door Özcan met een grijns werd ontvangen. Achter de luchtigheid schuilt echter een duidelijk signaal: zijn verbeterde gezondheid en uiterlijke zelfzorg hebben hem ook op persoonlijk vlak meer zelfvertrouwen gegeven.
Maar telkens wanneer Özcan hem complimenteert, benadrukt de darter dat het er vooral om gaat hoe hij zich vanbinnen voelt: rustiger, energieker en minder belemmerd door een lichaam dat te zwaar voor hem werd.
Weer vrij kunnen bewegen: een wereld van verschil
De dartlegende vertelde dat alledaagse handelingen steeds moeilijker werden toen hij het hoogste gewicht bereikte. Veters strikken lukte alleen nog met zijn voet op een stoel. Een kleine wandeling zorgde al voor een zweetaanval. Traplopen voelde als een topprestatie.
Hij merkte dat hij begon te leven om zijn lichaam heen. Dingen die voorheen vanzelfsprekend waren, werden kleine obstakels die hem dagelijks frustreerden. Daardoor voelde hij zich steeds minder zichzelf.
Nu zijn gewicht gezakt is, ervaart hij een enorme fysieke opluchting. Hij kan zich vrijer bewegen. Hij heeft meer lucht. Hij voelt zich sterker. Dat is misschien wel de grootste winst: niet de cijfers op de weegschaal, maar het gevoel dat terugkwam.
De schaduw uit zijn jeugd: onzekerheid die nooit volledig wegging
Naast alle fysieke veranderingen deelt Van Barneveld ook een kwetsbaar verhaal over zijn jeugd. Hij vertelt hoe hij opgroeide in een omgeving zonder vrienden in de buurt. Terwijl leeftijdsgenoten naar de film gingen, buiten speelden of samen tijd doorbrachten, was dat voor hem niet vanzelfsprekend.
Die periode liet diepe sporen achter. Hij leerde al jong hoe isolatie voelt, en dat vormde zijn zelfbeeld. Het idee dat dingen “niet zouden lukken” nestelde zich in zijn gedachten en zou nog jaren met hem meegaan.
Deze onzekerheden verdwenen niet toen hij later sportief succes behaalde. Ze bleven sluimeren op de achtergrond, vaak net buiten beeld, maar altijd voelbaar.
Een wereldkampioen met een menselijke kwetsbaarheid
Darten gaf hem een veilige plek. In die wereld kon hij schitteren, ontspannen en boven zichzelf uitstijgen. Met vier wereldtitels bij de BDO en één bij de PDC groeide hij uit tot een icoon binnen de sport. Maar ook tijdens die gloriedagen bleven momenten van twijfel en verdriet zichtbaar.
Bekende interviews na verliespartijen — waarin Van Barneveld geëmotioneerd was of zichzelf tekort vond schieten — tonen aan hoe hardnekkig dat innerlijke stemmetje soms bleef. Özcan benoemde in het gesprek dat jonge mensen allemaal mislukkingen ervaren, maar Van Barneveld legde uit dat zijn onzekerheden dieper geworteld waren.
Deze openheid maakte grote indruk op kijkers. Het liet zien dat zelfs een topsporter met een indrukwekkende carrière niet immuun is voor twijfel, faalangst of oude wonden.
Screenshot
Een nieuw hoofdstuk richting het WK
Nu Van Barneveld fysiek en mentaal sterker in het leven staat, kijkt hij vol nieuwe energie naar de toekomst. De komende editie van het WK, waar hij begint tegen Stefan Bellmont, voelt anders dan eerdere toernooien. Niet omdat de druk weg is, maar omdat hij zichzelf opnieuw heeft leren kennen.
Hij geeft aan dat hij meer rust ervaart, beter herstelt en helder in zijn hoofd is. Dat alles vergroot zijn focus, een belangrijke factor in de dartsport waarin concentratie allesbepalend is.
De aflevering van Sterren op het Doek, die zaterdag wordt uitgezonden, laat precies dat zien: de mens achter de sportheld, iemand die niet alleen strijdt op het podium, maar ook achter de schermen. Iemand die zichzelf opnieuw moest uitvinden.
Hoe zijn verhaal kijkers raakt
Het verhaal van Van Barneveld roept veel reacties op. Niet omdat hij met een spectaculaire transformatie kwam, maar omdat zijn ontwikkeling zo herkenbaar en menselijk is.
Hij spreekt over gezondheid, discipline, tegenslagen, angst, liefde, hoop en doorzetten. Dat maakt de dartlegende opeens geen mythisch figuur, maar een mens met een verhaal dat bij velen binnenkomt.
Zijn openheid nodigt uit tot een gesprek over:
-
het belang van tijdig ingrijpen bij gezondheidsklachten
-
mentale veerkracht en zelfbeeld
-
veranderingen die tijd, moed en geduld vergen
-
hoe verleden en toekomst elkaar blijven beïnvloeden
Dartsliefhebbers en kijkers van Sterren op het Doek reageren dan ook massaal op sociale media.
Een inspirerende boodschap
Het nieuwe hoofdstuk van Raymond van Barneveld laat zien dat een ommekeer mogelijk is, zelfs wanneer je denkt dat een bepaald patroon al jaren vastzit. Zijn verhaal gaat niet alleen over afvallen, maar over het hervinden van waardigheid, lucht, ruimte en vertrouwen in het eigen lichaam.
Het is een herinnering dat gezondheidskeuzes soms zwaar zijn, maar altijd waardevol. En dat ook mensen die aan de top hebben gestaan, opnieuw moeten leren hoe ze in hun kracht kunnen komen.