Algemeen
De geheime brief van Meghan Markle aan Koning Charles onthuld – zijn antwoord liet de hertogin ‘ellendig’ achter
Prins Harry en Meghan Markle hebben een nieuw leven opgebouwd in de Verenigde Staten. Het hertogspaar van Sussex heeft enkele jaren geleden de koninklijke familie verlaten, maar de nasleep daarvan heeft de koninklijke familie tot op het bot geschokt. Harry en Meghan hebben de royals ervan beschuldigd dat ze de huidskleur van Archie in twijfel trokken voordat hij geboren werd, en vele andere beschuldigingen en persoonlijke aanvallen werden gepresenteerd in zowel hun explosieve interview met Oprah als in Harry’s boek “Spare”.

Er is geen twijfel over mogelijk dat de relatie tussen de royals en de Sussexes op een dieptepunt staat, en zelfs hoewel Harry aanwezig was bij de kroning van koning Charles, lijkt alles hetzelfde te zijn gebleven tussen bijvoorbeeld Harry en William. Te midden van dit alles heeft Charles naar verluidt geprobeerd Meghan op de best mogelijke manier te helpen en wordt gezegd dat hij de enige royal is geweest die contact heeft opgenomen met haar en Harry na het Oprah-interview.
Helaas onthulde Meghan dat ze suïcidaal was tijdens haar tijd als werkend royal, waarop Charles haar een brief stuurde. Echter, Meghan was niet tevreden met het antwoord van de toenmalige prins, en de geruchten zeiden dat dit een cruciaal effect had op een belangrijke beslissing.
Harry en Meghan gaan ver terug. Het paar begon te daten nadat ze elkaar hadden ontmoet tijdens een tenniswedstrijd in Londen in 2016, en het duurde niet lang voordat de liefde opbloeide. Maar al voor het huwelijk voelden sommige vrienden van Meghan dat ze niet gelukkig zou zijn met hem.
In een interview met ITV in 2019 onthulde Meghan zelfs dat sommige van haar vrienden haar hadden gewaarschuwd om niet met Harry te trouwen vanwege de media-aandacht waar ze mee te maken zou krijgen.
“Het is moeilijk. Ik denk niet dat iemand dat kan begrijpen. Eerlijk gezegd had ik geen idee, wat waarschijnlijk moeilijk te begrijpen klinkt, maar toen ik Harry voor het eerst ontmoette, waren mijn vrienden zo enthousiast, mijn Amerikaanse vrienden waren blij omdat ik blij was,” zei Meghan.
“Maar mijn Britse vrienden, ze waren er zeker van dat hij aardig
was, maar ze zeiden dat ik het niet moest doen omdat ‘de Britse
roddelbladen je leven zullen verwoesten’. Omdat ik Amerikaans ben,
begreep ik het heel naïef niet. Het is ingewikkeld.”

De hertogin voegde eraan toe: “Ik dacht nooit dat dit gemakkelijk zou zijn, maar ik dacht dat het eerlijk zou zijn, en dat is het deel dat echt moeilijk te verzoenen is.” Ze vervolgde: “Ik heb al heel lang tegen H gezegd – zo noem ik [Harry] – het is niet genoeg om iets te overleven. Dat is niet het doel van het leven. Je moet gedijen en je gelukkig voelen.”
“Ik heb echt geprobeerd deze Britse mentaliteit van een stiff upper lip over te nemen. Ik heb het geprobeerd, echt waar. Maar ik denk dat wat dat intern doet waarschijnlijk echt schadelijk is,” voegde ze eraan toe.
Op 19 mei 2018 traden Harry en Meghan in het huwelijk in een grootse ceremonie in de St. George’s Chapel.
Op dat moment was het duidelijk dat de koninklijke familie Meghan had omarmd. Vooral koning Charles, die tijdens de ceremonie een ongelooflijk gebaar naar de hertogin maakte, omdat haar vader niet was uitgenodigd.
Volgens koninklijke biograaf Robert Hardman vroeg Charles aan
Meghan of ze wilde dat hij haar naar het gangpad begeleidde. In
zijn boek “Queen of Our Times: The Life of Elizabeth II” schreef
Hardman dat Charles snel antwoord kreeg, maar dat het niet was wat
hij verwachtte.

In feite verraste Meghan de toenmalige prins door hem te vragen haar halverwege het gangpad te ontmoeten. Ze wilde haar grote entree in de kapel alleen maken.
“Met gevoel voor zijn toekomstige schoondochter bood de prins van Wales aan om in te springen, zeggende dat hij vereerd zou zijn om Meghan naar het altaar van de St George’s Chapel te begeleiden. Het antwoord, volgens een vriend, was niet helemaal wat hij had verwacht: ‘Kunnen we halverwege afspreken?'” schreef Hardman.
“Hier was een indicatie dat dit geen blozende bruid was, maar een zelfverzekerde, onafhankelijke vrouw die vastbesloten was om zelf een grote entree te maken.”
Een paar hadden op hun trouwdag misschien niet voorspeld, maar Harry en Meghan begonnen hun verbale aanvallen op de royals in het jaar na hun vertrek.
In het beruchte interview met Oprah Winfrey beweerde Meghan dat ze slecht was behandeld, zelfs zeggend dat The Firm, zoals ze zichzelf noemen, haar niet hielp toen ze te maken kreeg met mentale problemen.
Ondertussen onthulde de hertogin verschillende schokkende dingen
in het interview met Oprah, bijvoorbeeld hoe een naamloze royal
opmerkingen maakte over de huidskleur van Archie.

“In die maanden dat ik zwanger was, rond dezelfde tijd. Dus we hebben tegelijkertijd het gesprek van ‘hij krijgt geen beveiliging, hij krijgt geen titel’ en ook zorgen en gesprekken over hoe donker zijn huid zou kunnen zijn als hij geboren wordt,” herinnerde Meghan Markle zich.
Toen ze een werkende royal werd, voelde Meghan dat ze voortdurende kritiek, seksisme en racistische opmerkingen van de media moest doorstaan. Haar
geestelijke gezondheid verslechterde, maar, zoals vermeld, voelde ze dat ze geen enkele steun kreeg van de leden van de koninklijke familie.
Het ging zo ver dat Meghan suïcidaal werd.
“Ik zag gewoon geen oplossing. Ik zou ’s nachts rechtop zitten, en ik dacht gewoon, ik begrijp niet hoe dit allemaal naar buiten wordt gebracht. En opnieuw zag ik het niet, maar het is bijna erger als je het voelt via de uitdrukking van mijn moeder of mijn vrienden, of hen die me bellen en huilen, gewoon, zoals, ‘Meg, ze beschermen je niet’. En ik besefte dat het allemaal gebeurde alleen maar omdat ik ademde,” legde ze uit.
“Ik schaamde me echt om het destijds te zeggen en beschaamde om het aan Harry toe te moeten geven, vooral omdat ik weet hoeveel verlies hij heeft geleden. Maar ik wist dat als ik het niet zou zeggen, ik het zou doen. En ik wilde gewoon niet meer leven. En dat was een zeer duidelijke en echte en angstaanjagende constante gedachte,” voegde Meghan eraan toe.
Meghan was niet aanwezig bij de kroning van koning Charles
“En ik herinner me hoe hij me gewoon wiegde. Ik ging naar de
instelling, en ik zei dat ik ergens naartoe moest om hulp te
krijgen. Ik zei dat, ‘Ik heb me nog nooit zo gevoeld, en ik moet
ergens naartoe’. En mij werd verteld dat ik dat niet kon, dat het
niet goed zou zijn voor de instelling.”
De relatie tussen de Sussexes en de koninklijke familie verslechterde snel, en veel leden van The Firm waren geschokt door de beschuldigingen die tegen hen werden geuit.
Naar verluidt is prinses Eugenie de enige royal die Harry, Meghan en hun twee kinderen, Archie en Lilibet, in Californië heeft bezocht. Ondertussen zijn Harry en Meghan niet meer terug geweest naar het VK dan nodig is, waarbij de hertogin slechts één keer terugkeerde naar haar oude thuisland, voor de begrafenis van koningin Elizabeth II in 2022.
Toen koning Charles werd gekroond in de Westminster Abbey vorig jaar mei, was een van de belangrijkste onderwerpen die veel interesse wekte of Harry en Meghan aanwezig zouden zijn of zelfs welkom zouden zijn.
Hoewel de twee op dat moment het vertrouwen van de meeste leden van de koninklijke familie hadden verloren, zou de koning uiteindelijk beslissen of ze wel of niet zouden worden uitgenodigd.
Uiteindelijk besloot Harry zijn vader te zien worden gekroond tot koning, terwijl Meghan in de VS bleef om voor Archie en Lilibet te zorgen.
Harry’s bezoek aan de kroning was misschien geen grote verrassing. Echter, kort na de ceremonie vertrok hij naar de luchthaven en keerde terug naar zijn vrouw. Sommige royals waren naar verluidt blij dat Harry niet bij hen aansloot voor de lunch na de kroning.
Ze hadden zelfs de hoop dat Harry en Meghan, als zij zou zijn gekomen, ver achterin de Westminster Abbey zouden zitten, niet eens in de buurt van de andere familieleden.
Meghan Markle stuurde een brief naar Charles na het
Oprah-interview
De reden dat Meghan Markle in de VS bleef, was zoals vermeld, om
voor hun twee kinderen te zorgen. Het is echter bekend dat haar
moeder, Doria Ragland, Meghan meestal helpt met de kinderen als er
veel aan de hand is; zou er dus nog een andere reden zijn waarom
Meghan niet met haar man naar het VK reisde?
Volgens The Telegraph, die er in april vorig jaar over
rapporteerde, is dat zo. Na het Oprah-interview besloot Meghan haar
zorgen over onbewuste vooringenomenheid te delen met prins Charles
en stuurde hem een brief.

Later besloot koning Charles, destijds prins, een antwoord naar Meghan te sturen waarin hij zijn verdriet uitte over de spanningen binnen de familie, specifiek tussen Harry & Meghan en de rest van The Firm.
Ook werd gedacht dat Charles de enige seniorlid van de koninklijke familie was die contact had opgenomen met de hertogin na het Oprah-interview.
Speculaties rond Meghan Markle die niet aanwezig was bij de kroning ontstonden. Er werd gespeculeerd dat de echte reden voor haar afwezigheid was dat de hertogin teleurgesteld was over het feit dat Charles haar zorgen over de onbewuste vooringenomenheid niet in zijn brief had aangepakt.
Een woordvoerder van Meghan ontkrachtte echter later de speculaties en noemde ze “belachelijk.”
“De hertogin van Sussex gaat door met haar leven in het heden, zonder te denken aan correspondentie van twee jaar geleden met betrekking tot gesprekken van vier jaar geleden. Elke suggestie anders is vals en ronduit belachelijk. We moedigen tabloidmedia en verschillende koninklijke correspondenten aan om te stoppen met de vermoeiende circus dat zij alleen creëren,” vertelde Meghan’s woordvoerder aan People Magazine.
In een ITV-interview begin 2023 besloot Harry in te gaan op het thema van ver
meend racisme binnen de koninklijke familie, waarbij hij de interviewer vertelde dat ze dat niet geloofden.
“Nee,” zei Harry. “De Britse pers zei dat, toch? Heeft Meghan ooit gezegd: ‘ze zijn racisten?'”
“Het verschil tussen racisme en onbewuste vooringenomenheid… de twee dingen zijn verschillend. Zodra het als individu, anders als instelling, is erkend of aan u is uitgelegd dat u onbewuste vooringenomenheid heeft, heeft u dus de mogelijkheid om daarvan te leren en te groeien… anders wordt onbewuste vooringenomenheid dan gecategoriseerd als racisme,” voegde hij eraan toe.
Wat vind je hiervan? Geloof je dat Harry en Meghan het juiste hebben gedaan, of vind je dat ze te ver zijn gegaan met hun beschuldigingen? Deel dit artikel gerust op Facebook met vrienden en familie als je van de koninklijke familie houdt!
Algemeen
Humberto Tan zwaar onder vuur na interview met Martijn Krabbé

RTL ligt onder vuur na het uitgebreide en emotionele interview met Martijn Krabbé in het programma RTL Tonight. De presentator, die ongeneeslijk z!ek is door uitgezaaide longk*nker, sprak dinsdagavond openhartig over zijn angsten, zijn gezin en het naderende afscheid. Het gesprek, dat plaatsvond aan zijn eigen keukentafel en werd geleid door Humberto Tan, maakte veel los bij het publiek. Waar veel kijkers het interview omschreven als indrukwekkend, eerlijk en ontroerend, klinkt er op sociale media ook stevige kritiek op de manier waarop het werd gebracht.

Een gesprek dat niemand onberoerd liet
Vanaf het eerste moment was duidelijk dat het interview geen standaard televisiegesprek zou worden. Geen studiopubliek, geen luchtige onderwerpen, maar een man die zonder omwegen sprak over de realiteit van leven met een ongeneeslijke z!ekte. Krabbé vertelde hoe zijn dagen eruitzien, hoe de nachten soms zwaarder zijn dan de dagen en hoe zijn grootste angst niet zozeer draait om zichzelf, maar om wat hij achterlaat.
Hij sprak met zachte stem, maar duidelijke woorden over zijn vrouw Deborah en hun kinderen. Over de gedachte dat zij straks zonder hem verder moeten, en hoe hij probeert hen zo goed mogelijk “achter te laten”. Juist die eerlijkheid maakte diepe indruk op veel kijkers. Tegelijkertijd riep het ook ongemak op bij een deel van het publiek, dat zich afvroeg of deze kwetsbaarheid wel thuishoort in een televisieformat.

Kritiek: ‘tranentrekkerij’ en ‘effectbejag’
Op sociale media ontstond al snel een fel debat. Met name op X uitten enkele bekende accounts hun ongenoegen. Influencer MiesBee schreef dat ze zich “onpasselijk” voelde bij wat zij omschreef als tranentrekkerij. Ze vroeg zich hardop af of Krabbé zichzelf hier wel een plezier mee deed door zo ver te gaan in zijn openheid.
Ook Marieke Derksen, dochter van een bekende mediapersoonlijkheid, liet zich kritisch uit. Volgens haar ging RTL een grens over door het gesprek zo uitgebreid en emotioneel in beeld te brengen. Zij sprak zelfs van het “uitbuiten van z!eke mensen voor goede kijkcijfers”. Die woorden vonden weerklank bij een groep kijkers die vond dat het interview te lang duurde en te veel nadruk legde op emotie.
Sommigen wezen daarbij niet zozeer naar Krabbé zelf, maar naar de rol van de zender en de interviewer. De interviewstijl van Humberto Tan werd door critici omschreven als te sturend en te gericht op het losmaken van emoties. Er werd gesproken over “effectbejag” en “smakeloze televisie”.

Net zo veel steun en bewondering
Tegenover die kritische geluiden stond echter een minstens zo grote groep kijkers die het interview juist waardeerde. Voor hen was dit geen uitbuiting, maar een zeldzaam eerlijk gesprek dat herkenning en troost bood. Onder de hashtag van het programma verschenen honderden berichten van mensen die aangaven geraakt te zijn.
Kijkers schreven dat ze onverwacht tranen in de ogen kregen, maar dat die tranen niet voortkwamen uit sensatie, maar uit menselijkheid. Velen prezen Krabbé om zijn moed om zo open te spreken over een onderwerp waar nog altijd veel taboe op rust: angst voor het einde, zorgen om nabestaanden en de rauwe werkelijkheid van ongeneeslijke z!ekte.
Een kijker schreef: “Dit is geen televisie om weg te zappen. Dit is televisie die je dwingt om even stil te staan.” Anderen benadrukten dat ze zich gesteund voelden door het gesprek, omdat ze zelf of in hun omgeving met z!ekte te maken hebben gehad.

Angst, maar ook levenslust
In het interview vertelde Krabbé dat zijn angst vooral ’s nachts toeslaat. Overdag probeert hij te leven, te lachen en geen dag te verspillen. Maar als het stil wordt, komen de gedachten. Dan maakt hij zich zorgen over hoe zijn gezin het straks zal redden. Hij vertelde dat hij zijn vrouw altijd wakker mag maken, ook midden in de nacht. Deborah bevestigde dat die gesprekken zwaar zijn, maar dat ze proberen niet in somberheid te blijven hangen.
Wat veel kijkers raakte, was de balans die het stel liet zien tussen verdriet en levenslust. Ze spraken niet alleen over afscheid, maar ook over het leven dat er nu nog is. Over kleine momenten, humor en het belang van niet vooruitlopen op wat nog komt. Die nuance maakte dat het gesprek voor velen meer was dan alleen een confronterend portret van z!ekte.
Terugblik op zijn carrière
Een ander onderdeel van het interview was de terugblik op Krabbés lange carrière. Fragmenten uit eerdere programma’s kwamen voorbij, waaronder een aflevering waarin hij een ongeneeslijk z!eke vrouw hielp om haar kinderen financieel veilig achter te laten. Dat fragment raakte hem zichtbaar, omdat hij zichzelf daarin herkende.
Hij vertelde dat hij destijds al voelde hoe belangrijk het is om praktische zaken te regelen, juist uit liefde. Dat inzicht heeft hij meegenomen in zijn eigen bevestiging. Niet vanuit angst, maar vanuit zorg en verantwoordelijkheid.
De staande ovatie die bleef hangen
Een van de meest besproken momenten was het terugzien van de staande ovatie die Krabbé kreeg tijdens het Televizierring-gala. Het applaus duurde minutenlang en maakte diepe indruk. Krabbé gaf toe dat hij zich daar ongemakkelijk bij voelde. Hij wilde niet als individu op een voetstuk worden geplaatst.
Voor hem stond die ovatie symbool voor iets groters: voor iedereen die met k*nker te maken krijgt, voor patiënten en hun naasten. Hij benadrukte dat de enorme golf aan liefde en steun die hij nu ontvangt, onlosmakelijk verbonden is met zijn z!ekte. Die gedachte stemt hem dankbaar, maar ook weemoedig.
Waar ligt de grens?
Het interview roept een bredere vraag op die verder gaat dan dit ene gesprek: waar ligt de grens tussen openheid en exploitatie? Mag televisie ruimte bieden aan zulke kwetsbare verhalen, of moet er juist terughoudendheid zijn?
Voorstanders zeggen dat juist deze openheid het onderwerp bespreekbaar maakt en mensen verbindt. Tegenstanders vrezen dat emotie te gemakkelijk wordt ingezet als middel om kijkers te trekken. Het antwoord is niet eenduidig en lijkt sterk afhankelijk van hoe de kijker het gesprek beleeft.
Een gesprek dat blijft nazinderen
Wat vaststaat, is dat het interview met Martijn Krabbé niemand onberoerd liet. Het bracht tranen, boosheid, bewondering en discussie. Voor de één was het te veel, voor de ander precies wat nodig was. Krabbé zelf leek vooral één ding te willen: eerlijk zijn, zonder opsmuk.
Misschien is dat ook de reden dat het gesprek zo’n impact had. Niet omdat het perfect was, maar omdat het menselijk was. En juist dat maakt het debat eromheen zo fel en zo begrijpelijk tegelijk.