Algemeen
Dit is hoe de aubergine aan zijn unieke naam komt – een verrassende geschiedenis
Wanneer we ons een aubergine voorstellen, denken we aan een langwerpig, paars fruit – aubergine is een fruit, ook al wordt het vaak hartig gegeten – niet zoals deze!
Aubergine kan een geweldig gerecht zijn als aanvullend element of op zichzelf! Ze kunnen gegrild worden, gekookt met tomatensaus en kaas, of toegevoegd worden aan elke ovenschotel.
Maar heb je ooit nagedacht over de vreemde naam voor het fruit? De traditionele aubergine lijkt in niets op een ei.
Deze virale foto van Reddit heeft echter deze naam veel logischer gemaakt! Nu we kunnen zien dat aubergines er echt uitzien zoals hun naam voordat ze worden wat we kennen en liefhebben, laten we eens kijken naar de verschillen tussen de witte en paarse aubergines.
Witte aubergines, ook bekend als witte aubergines, zijn een variëteit van aubergine met een romig witte kleur, in tegenstelling tot de meer gebruikelijke dieppaarse kleur.
Terwijl de aubergines op de foto ons misschien doen denken dat alle witte aubergines klein zijn, kunnen ze ook langer groeien. Op dezelfde manier kunnen paarse aubergines soms klein en rond zijn.
Als we de smaak overwegen, kunnen alle aubergines een beetje bitter en taai zijn als ze rauw zijn. Het taaie fruit voelt bijna als een spons als het niet eerst wordt gekookt.
Als het gekookt is, is het een geweldige voedsel om de smaken aan te nemen van waarmee het wordt gecombineerd. Ze kunnen gegrild, geroosterd, gebakken, gebakken of gebakken worden en zijn bijzonder geschikt voor gerechten met lichte sauzen of delicate smaken.
Als het te gaar is, kan het te papperig worden om van te genieten. Na het zien van dit wit ogende fruit was ze verbaasd toen ze zich realiseerde wat het werkelijk was.
Voor witte aubergine beschrijft Specialty Produce de smaak als “fruitig en mild” en gekookte witte aubergine als “warm” en “zacht”.
Vanwege de dikkere schil wordt aanbevolen om de dikke schil voor het koken of eten te verwijderen. Paarse aubergine heeft dunner schil en kan daarom worden gegeten.
Witte aubergines zijn niet zo wijdverbreid verkrijgbaar als traditionele aubergines, maar ze zijn vaak te vinden in speciaalzaken of via online zaadcatalogi voor thuis tuiniers.
In een Chinees landbouwboek uit 544 voor het eerst genoemd, zijn aubergines al lang een mysterieus genoemd fruit. En volgens het verhaal waren het Europese boeren in de 18e eeuw die het fruit hun naam gaven. Omdat ze destijds leken op kleine witte of gele eieren, werden de boeren herinnerd aan ganzen- of eendeneieren en kregen ze dus hun titel.
Algemeen
Belle Perez laat na het overlijden van haar man voor het eerst van zich horen met hartverscheurend bericht
Het nieuws kwam vorige week hard binnen in België en Nederland. Belle Perez verloor onverwacht haar levenspartner Wouter van der Horst, met wie zij jarenlang lief en leed deelde. De zangeres hield zich dagenlang stil, maar heeft nu voor het eerst zelf woorden gegeven aan het immense gemis dat haar en haar gezin heeft getroffen.
Een leven dat in één moment kantelde
Voor buitenstaanders is het soms nauwelijks te bevatten hoe snel het leven kan veranderen. Nog geen dag voor het ingrijpende moment vierde het gezin een feestelijke gebeurtenis: de negende verjaardag van zoon Ellia. Een dag vol taart, lachende gezichten en het vertrouwde gevoel van samen zijn. Wat niemand toen kon vermoeden, is dat dit één van de laatste momenten zou zijn waarop het gezin nog compleet was.
Voor Belle Perez betekende het daaropvolgende nieuws een breuklijn door haar leven. Alles wat vanzelfsprekend leek, viel in één klap stil. Optredens, plannen, routine: ze maakten plaats voor stilte, ongeloof en verdriet. In zulke momenten ontbreekt vaak de taal om te beschrijven wat iemand voelt — en juist daarom raakte haar eerste reactie zoveel mensen.
Belle spreekt: woorden uit een verscheurd hart
Via Instagram deelde Belle Perez een foto van haar man, vergezeld van een boodschap die recht uit het hart lijkt te komen. Geen grootse verklaringen, geen publiek statement, maar een persoonlijke reflectie die de rauwheid van het moment blootlegt.
Ze schrijft dat het verlies zo plotseling kwam dat haar hart het nog niet kan bijbenen. Dat het leven in één ademtocht volledig veranderde. Wat bleef, zo verwoordt ze, is liefde — en een gemis dat alles overstemt. Ze noemt Wouter haar liefste echtgenoot en de meest toegewijde papa, zoon en broer. Woorden die niet alleen verdriet uitdrukken, maar ook laten zien hoe diep de band was die zij met hem deelde.
Voor velen voelde die boodschap herkenbaar. Het was geen tekst voor de media, maar een brief aan de wereld, geschreven vanuit een plek waar pijn en liefde naast elkaar bestaan.
Overweldigende steun uit twee landen
In haar bericht staat Belle ook stil bij de enorme golf aan medeleven die haar overspoelt. Ze spreekt van een “tsunami aan liefde” die voelbaar is in zowel België als Nederland. Die woorden zijn geen overdrijving. Onder haar bericht stromen reacties binnen van collega-artiesten, vrienden, fans en mensen die haar verhaal al jaren volgen.
Mensen delen herinneringen aan ontmoetingen, aan concerten waar haar muziek hen raakte, of spreken simpelweg hun steun uit als ouder, partner of mens. Juist die brede verbondenheid laat zien hoe diep het verhaal resoneert. Verdriet is universeel, en wanneer iemand het durft te delen zonder maskers, voelen anderen zich uitgenodigd om mee te dragen.
Een moeder, een zoon en een nieuwe werkelijkheid
Centraal in alles staat zoon Ellia. Voor een kind van negen is zo’n plotselinge verandering nauwelijks te bevatten. Het leven zoals hij dat kende, is in korte tijd onherkenbaar geworden. Belle en haar familie kiezen er bewust voor om hem te beschermen, rust te bieden en ruimte te laten voor zijn eigen tempo.
Voor ouders die dit lezen, zal het invoelbaar zijn: het instinct om sterk te blijven voor je kind, terwijl je zelf nauwelijks overeind blijft. Belle heeft haar professionele verplichtingen tijdelijk losgelaten om zich volledig te richten op haar gezin. Haar kerstconcerten werden geannuleerd, niet uit plicht, maar uit noodzaak.
Van verlies naar betekenis: de Wout Foundation
Te midden van dit alles ontstond een idee dat veel mensen diep heeft geraakt. In plaats van bloemen of andere traditionele gebaren, vraagt Belle aandacht voor de Wout Foundation — een stichting die is opgericht ter nagedachtenis aan haar man.
Het doel van de stichting is helder en betekenisvol: hoop bieden aan kinderen voor wie het leven niet vanzelfsprekend verloopt. Vanuit het eigen verlies wil de familie iets creëren dat anderen ondersteunt, juist daar waar het moeilijk is.
Het is een keuze die veel zegt over de waarden die Wouter en Belle samen deelden. Wie midden in rouw besluit om vooruit te kijken naar wat men kan betekenen voor anderen, toont een kracht die verder gaat dan woorden.
Dit bericht op Instagram bekijken
Waarom dit zoveel mensen raakt
Dat de stichting zoveel losmaakt, is begrijpelijk. Het idee dat uit iets pijnlijks iets goeds kan groeien, biedt troost — niet alleen aan de nabestaanden, maar ook aan mensen die zelf met verlies leven. Het maakt verdriet niet kleiner, maar geeft het richting.
Veel reacties onderstrepen dat gevoel. Mensen schrijven dat ze ontroerd zijn door de keuze om iets blijvends te creëren. Dat het hen herinnert aan wat echt telt: zorg voor elkaar, aandacht voor kwetsbaarheid, en het besef dat liefde niet stopt waar het leven verandert.
Geen haast, geen verwachtingen
Belle heeft niet aangegeven wanneer of hoe ze haar werk zal hervatten. En dat is begrijpelijk. Rouw kent geen schema en geen deadline. De komende periode zal in het teken staan van aanpassing, verwerking en het opnieuw vormgeven van het dagelijks leven.
Wat vaststaat, is dat ze er niet alleen voor staat. De steun uit haar omgeving, de liefde voor haar zoon en de herinneringen aan Wouter vormen samen een netwerk waarin ze stap voor stap haar weg zal vinden.
Een moment van stilte en respect
Vanaf deze plek past vooral terughoudendheid en respect. Niet elk verdriet hoeft geanalyseerd of verklaard te worden. Soms is erkennen genoeg. Erkennen dat dit een immens verlies is. Dat woorden tekortschieten. En dat medeleven geen oplossing biedt, maar wel verzacht.
Onze gedachten gaan uit naar Belle, naar Ellia en naar alle mensen die Wouter liefhadden. Moge de liefde die nu zo voelbaar is, hen dragen in een tijd waarin alles anders is geworden.
Soms is er niets meer te zeggen dan dit: je staat er niet alleen voor.