Algemeen
Deze blonde schoonheid uit de jaren ’70 scheert nog altijd hoge toppen op televisie
All In The Family was een van de grootste shows ooit, met lessen die ik nog steeds relevant vind vandaag de dag. Het lanceerde verschillende acteurs naar de sterren – en Sally Struthers was toevallig een van hen. Vandaag de dag ziet de mooie vrouw met dat kenmerkende blonde haar er heel anders uit – maar ze zit nog steeds in het vak…
Dit bericht op Instagram bekijken
Een veelbelovend talent Voor velen van ons zal Sally Struthers altijd herinnerd worden om haar vertolking van Gloria Stivic in de sitcom uit de jaren ’70, All In The Family. De iconische show ging over een arbeidersgezin dat in Queens, New York woonde en ontving tijdens de uitzending maar liefst 73 nominaties voor prijzen en won er 42.
Maar ik weet niet zeker of mensen die na de hoogtijdagen van de show geboren zijn, goed kunnen bevatten hoe baanbrekend het was. Er waren eerder wel grappige sitcoms geweest, maar die raakten zelden sociale kwesties en taboes aan. All In The Family nam veel van die kwesties en maakte ze grappig, of hartverscheurend, of beide.
Het bekijken van oude afleveringen van de show op YouTube laat je echt weer jong voelen; het laat je lachen, het haalt je gedachten weg van dingen die vandaag de dag gebeuren. Veel van de problemen van toen zijn dezelfde als die van vandaag, alleen op een komische manier gepresenteerd.
Dit bericht op Instagram bekijken
De hoofdpersonages in All In The Family zijn Archie Bunker (Carroll O’Connor), Edith Bunker (Jean Stapleton), Gloria Bunker-Stivic (Sally Struthers), Michael Stivic (Rob Reiner) en Stephanie Mills (Danielle Brisebois) – ze hadden allemaal magie tussen hen. Naar mijn mening was Sally Struthers erg ondergewaardeerd en veelzijdig als actrice. Ze zong af en toe in sommige afleveringen van All In The Family – en ik kon zien hoe ze zich ontwikkelde gedurende de serie.
“In het begin gedroeg ik me als een idioot op de set. Ik dacht dat dat de manier was om mensen mij leuk te laten vinden. Ik ben opgevoed op de set. Ik heb geleerd mezelf te zijn. En nu respecteren ze me,” vertelde ze de Longview Daily News in 1973.
Dit bericht op Instagram bekijken
Toen de serie in januari 1971 in première ging, was Sally een 22-jarige onbekende met minimale tv-ervaring. Producent Norman Lear, die volgens Sally een “vader voor ons allen” was, ontdekte de getalenteerde actrice toen ze danste op The Smothers Brothers Comedy Hour.
Ondanks haar gebrek aan ervaring deed Sally het geweldig – net als de rest van de cast. Zes maanden na de première was ze een gecertificeerde ster omdat All In The Family klom tot de nummer 1 show op televisie. Op het hoogtepunt van haar roem kon ze nauwelijks buiten lopen of uit eten gaan zonder belaagd te worden door fans. Voor een onschuldige 22-jarige was het een behoorlijk uitdagende ervaring.
Dit bericht op Instagram bekijken
Tijdens de eerste seizoenen van de show was Sally blij om te schitteren als Gloria Stivic. Maar de actrice kreeg zelden de kans om het personage te ontwikkelen of haar geweldige acteertalent ten volle te benutten. Tijdens een pauze van All in the Family vertelde ze producenten dat ze wilde overstappen naar een meer dramatische rol.
“Wanneer we met vakantie gaan, wil ik iets anders doen,” zei ze. “En er zijn zoveel manieren om een vrouw te vertegenwoordigen. Ik wil een moordenares spelen en een ongehuwde moeder, en een non, en een oude joodse moeder. Aan het einde van mijn carrière zou ik willen dat mensen zeggen dat ik net zo grappig ben als Judy Holliday en zo vereerd als Ruth Gordon.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Natuurlijk kan stereotypering het einde van iemands carrière betekenen – hoe vaak zie je iemand opkomen tot roem via een iconische show, alleen voor alles wat ze daarna doen, tekort te schieten? Helaas was het een beetje zo voor Sally. Ze won twee Emmy Awards voor haar rol als Gloria en kreeg de hoofdrol in een paar andere shows nadat ze All In The Family verliet. Maar de waarheid was dat ze niet veel aanbiedingen had – en het werk begon al snel op te drogen voor Sally.
In de jaren ’90 was ze een semi-regelmatige paneliste in het panel spelprogramma Match Game – anderen herkennen Sally misschien als Babette Dell in Gilmore Girls. Wat betreft nu, ze is sinds het begin van de jaren 2000 een vaste waarde in het Ogunquit Playhouse. Het regionale theater bevindt zich in Ogunquit, Maine, en produceert elk seizoen vier of meer shows.
Dit bericht op Instagram bekijken
In 2022 speelde ze ook samen met AJ Holmes als Frau Blucher in Mel Brooks’ Young Frankenstein, in La Mirada Theatre for the Performing Arts. De ster van All In The Family heeft zich ook veel ingezet voor het pleiten voor arme kinderen in ontwikkelingslanden. Sally is al vele jaren woordvoerder voor Christian Children’s Fund, en is ook verschenen in hun bekende tv-commercials.
Velen weten dit misschien niet, maar Sally is moeder van één – hoewel ze eigenlijk nooit een kind wilde. Nadat ze de beroemde psychiater William C. Rader had ontmoet, veranderde ze van gedachten. Het paar trouwde in 1977, en twee jaar later verwelkomden ze een dochter, Samantha.
Dit bericht op Instagram bekijken
“Voordat ik Bill ontmoette, wilde ik nooit een baby. Ik was altijd de eerste die zei dat het me niet vervuld zou maken, dat ik geen kopie van mezelf nodig had. Dan word je verliefd op iemand,” vertelde Sally aan People in 1981.
Dit bericht op Instagram bekijken
“En je wilt de moeder zijn van een kind dat deel uitmaakt van die man, het resultaat van jullie liefde voor elkaar.” Helaas duurde haar huwelijk niet erg lang. In 1983 gingen Sally en William C. Rader uit elkaar en leefden ze apart verder. Hun dochter volgde niet in de voetsporen van haar moeder – in plaats daarvan werd ze klinisch psycholoog, en heeft ze vandaag de dag haar eigen praktijk.
Dit bericht op Instagram bekijken
Samantha Struthers Rader is ook erg actief op sociale media, waar ze advies geeft en foto’s deelt van haar reizen. Maar het is duidelijk dat ze enkele van de talenten van haar moeder heeft geërfd… soms laat Samantha haar ongelooflijke zangtalent zien, en haar stem klinkt net zo goed als die van Sally.
Dit bericht op Instagram bekijken
Vandaag de dag is Sally Struthers 75 jaar oud en woont ze in Los Angeles. Ze is nog steeds actief in de entertainmentindustrie en werkt al 25 jaar in theaters. Maar ze staat ook open voor andere dingen.
“Ik ben hier. Ik ben een inwoner van Los Angeles. Ik ben beschikbaar. Ik weet niet waarom ik nooit wordt gevraagd om auditie te doen. Ik krijg hier nooit een baan aangeboden. Maar, geef me Texas, geef me Maine, geef me Virginia, geef me New York, geef me Connecticut en er is altijd een baan voor me. Ze smeken me om het volgende jaar terug te komen in iets anders,” zegt ze.
Dit bericht op Instagram bekijken
In de loop der jaren heeft Sally ups en downs gehad. Ze verloor haar moeder aan Alzheimer in 1996 – ze stierf in de armen van Sally twee dagen voor Kerstmis. Sally heeft ook gemene opmerkingen ontvangen over haar uiterlijk en gewicht door de jaren heen, voornamelijk van willekeurige mensen op sociale media.
Dit bericht op Instagram bekijken
Maar de actrice heeft alle obstakels met charme, integriteit en gevoel voor humor doorstaan. “Vanaf het moment dat ik kon lopen en een paar woorden kon zeggen, was mijn hele doel in het leven om mensen aan het lachen te maken,” vertelde ze Spectrum News in 2022.
Dit bericht op Instagram bekijken
“En als ik andere mensen hoor lachen, en ik weet dat een of andere gekke gezichtsuitdrukking die ik heb gemaakt of een of andere lezing van een zin ervoor zorgt dat ze dubbel liggen, dan ben ik in de zevende hemel. Dat is mijn ding. Lachen.” Ik begrijp niet echt waarom al dat gevloek en die gemene opmerkingen nodig zijn. Sally heeft ons jarenlang gelach gegeven; ze draagt bij aan de maatschappij door haar tijd te schenken aan kinderen in nood en lijkt echt een oprecht zorgzaam mens te zijn.
Wierd Duk slaat terug: hoe één talkshow-uitzending uitgroeide tot een nationale mediastorm
Wat begon als een ogenschijnlijk gewone talkshow-uitnodiging, groeide binnen enkele dagen uit tot een van de meest besproken mediagebeurtenissen van de week. Journalist Wierd Duk, bekend van zijn uitgesproken analyses en scherpe columns, zit opnieuw midden in een storm die niet alleen hemzelf raakt, maar ook de manier waarop talkshows werken — en hoe gasten daarover worden geïnformeerd.
Zaterdagavond liep het flink mis toen Duk tijdens een live-uitzending van het EO-programma Dit is de Week abrupt opstond en de studio verliet. Zijn vertrek werd binnen minuten gedeeld op sociale media en ontplofte binnen een uur op X. De kritiek, steunbetuigingen, meningen en tegenmeningen volgden elkaar razendsnel op. Maar nu, enkele dagen later, heeft Duk zelf de lont nog dieper in het kruitvat gestoken door een appgesprek openbaar te maken dat volgens hem bewijst dat hij verkeerd is voorgelicht vóór zijn deelname.
De kwestie raakt een gevoelige snaar: hoe eerlijk zijn talkshows over hun bedoelingen? En hoe gaan redacties om met gasten die niet vermoeden dat er een stevige confrontatie op hen wacht?
Wat gebeurde er in de uitzending?
De uitzending waar alles mee begon, had volgens Duk een duidelijk thema: de joods-christelijke cultuur in Nederland en de manier waarop die cultureel en maatschappelijk onder druk staat. Een onderwerp waarover hij vaker schrijft, spreekt en debatteert.
Toen hij de studio binnenkwam, verwachtte hij volgens eigen zeggen een serieus, inhoudelijk gesprek. Maar dat draaide anders uit.
Naast hem aan tafel zat opiniemaker Ronit Palache, die bekendstaat om haar scherpe observaties en uitgesproken mening. In plaats van een filosofisch debat over cultuur en waarden, opende ze vrijwel direct met kritiek op Duk zelf. Ze haalde uitspraken uit zijn podcasts aan, legde de nadruk op zijn toonzetting en stelde dat hij “apocriefe verhalen” verspreidt, onder meer over een eerder door hem genoemd risico in Moerdijk.
De toon was confronterend en voor Duk zichtbaar onverwacht. Binnen een paar minuten voelde hij zich, naar eigen zeggen, aangevallen in plaats van uitgenodigd tot gesprek. Zijn irritatie liep op, hij brak in, uitte zijn ongenoegen en zei uiteindelijk:
“Hier ben ik niet voor gekomen.”
Daarna stond hij op, liep de studio uit en liet presentatrice Margje Fikse en de rest van de tafel verbijsterd achter.
De online ontploffing — steun én kritiek
Binnen minuten werd het fragment gedeeld op sociale media. De hashtag #WierdDuk begon te trenden. Kijkers reageerden massaal, en het viel op hoe verdeeld de meningen waren.
Een greep uit de reacties:
-
“Volkomen terecht dat hij opstond. Dit was een hinderlaag.”
-
“Als journalist moet je tegen kritiek kunnen. Dit was niet professioneel.”
-
“Duidelijk dat hij niet wist wat hem te wachten stond.”
-
“Dit hoort bij het debat. Je weigert toch niet zomaar een gesprek?”
Die verdeeldheid zorgde ervoor dat het onderwerp niet bleef hangen bij het incident zelf, maar uitgroeide tot een bredere discussie over media, transparantie en vertrouwen.
EO verklaart: ‘Hij wist dat dit eraan zat te komen’
Omdat de ophef bleef groeien, bracht de EO al snel een verklaring naar buiten. Volgens de omroep was er wél duidelijk gecommuniceerd dat Palache stevige kritiek had op Duk en dat ze die wilde uiten aan tafel.
De redactie benadrukte dat Duk vooraf was geïnformeerd over de aard van het gesprek en dat hij dus niet verrast kon zijn door de persoonlijke wrijving. Sterker nog: volgens de EO was dat precies de reden om hem en Palache samen uit te nodigen.
De verklaring klonk als een poging om rust te creëren, maar zorgde voor het tegenovergestelde.
Want niet veel later kwam Duk zelf met tegenbewijs.
Wierd Duk deelt appgesprek: ‘Dit klopt niet wat jullie zeggen’
Duk plaatste op X screenshots van de uitnodiging die hij had ontvangen. In dat gesprek werd hem een “mooi, uitgebreid gesprek over de verdediging van de christelijke cultuur” beloofd. Palache werd slechts genoemd als iemand met een andere achtergrond en een aanvullende blik.
Nergens, zo benadrukt Duk, stond dat hij zich moest voorbereiden op scherpe persoonlijke kritiek of op een debat over zijn journalistieke integriteit. Volgens hem was het gesprek totaal anders gepresenteerd dan het in werkelijkheid bleek te zijn.
Duk schreef:
“Bij volledige informatie was ik nooit gekomen. Ik was uitgenodigd onder valse voorwendselen.”
Hij noemde de EO-reactie daarop “een onwaarheid” en benadrukte dat hij normaal gesproken privécommunicatie nooit deelt, maar nu geen andere keuze zag omdat hij zich slachtoffer voelde van verdraaiing.
Een groter vraagstuk komt bovendrijven
Het incident rond Duk staat niet op zichzelf. De afgelopen jaren zijn er vaker discussies geweest over de manier waarop talkshows gasten benaderen. Vooral wanneer het gaat om gevoelige thema’s — politiek, cultuur, religie — lopen gasten soms in situaties die niet overeenkomen met hun verwachting.
Het geval-Duk raakt precies aan dat pijnpunt:
-
Hoe eerlijk moeten redacties zijn over de invalshoek?
-
Moet een gast altijd weten dat hij een confrontatie tegemoet gaat?
-
Wanneer wordt kritische journalistiek een hinderlaag?
-
En hoever mag een talkshow gaan in het verrassen of “uitlokken” van reacties?
Kijkers zien steeds vaker dat talkshows leunen op spanning, botsing en virale fragmenten. Voorstanders noemen dat dynamiek. Kritische kijkers noemen het onveilig en manipulatief.
In dit geval lijkt de kloof tussen omroep en gast groter dan ooit.
Waarom Duk zo fel reageert
Wierd Duk is niet iemand die snel terugdeinst voor debat. Hij heeft veel discussies gevoerd, ook met tegenstanders, en is vertrouwd met stevige kritiek. Juist daarom viel het velen op dat hij deze keer opstond en wegliep.
Volgens hem zit daar een principiële reden achter.
Hij zegt dat een discussie alleen zin heeft als alle partijen weten waar het gesprek over gaat, en als er geen sprake is van vooraf ingestelde valkuilen. Zijn vertrek was volgens hem een reactie op het gevoel dat het gesprek niet eerlijk was opgezet.
Daarnaast voelde hij zich persoonlijk aangevallen op een manier die volgens hem niets meer te maken had met het topic.
Zijn woorden:
“Ik was uitgenodigd voor een inhoudelijk gesprek. In plaats daarvan werd er karaktermoord gepleegd.”
Dit is een leugen van @DIT_eo Mij was verteld dat Palache het niet eens is met mijn nadruk op het belang van onze joods-christelijke wortels. Mij is niets gezegd over haar eventuele bezwaren tegen mijn ‘werkwijze’. In dat geval was ik niet eens gekomen. Dus get your act together… pic.twitter.com/NfmG26nWpU
— Wierd Duk ܦܝܪܬ ܕܘܟ (@wierdduk) November 24, 2025
De weg vooruit — of een ruzie die nog niet voorbij is
De storm rond de uitzending lijkt nog lang niet te zijn gaan liggen. Zowel de EO als Duk blijven bij hun versie van het verhaal. En doordat Duk privé-apps deelde, is er nu nóg meer voer voor discussie.
Wat opvalt:
-
Journalisten debatteren onderling over de grenzen van talkshowjournalistiek.
-
Politici mengen zich in de kwestie, vaak met grote woorden over framing, transparantie of polarisatie.
-
Kijkers twijfelen wat ze moeten geloven, want beide kanten vertellen een compleet ander verhaal.
Het incident laat zien hoe broos het vertrouwen is tussen talkshows en hun gasten — en hoe snel een verkeerd ingeschat gesprek kan uitmonden in landelijke ophef.
Slot: het gesprek dat nooit gevoerd werd
Ironisch genoeg ging de uitzending maar nauwelijks over het oorspronkelijke onderwerp: de joods-christelijke cultuur. In plaats daarvan werd het een voorbeeld van hoe datzelfde maatschappelijke debat vastloopt door miscommunicatie, onderlinge vurigheid en verschillen in verwachtingen.
Of er een vervolg komt? Dat is nog niet duidelijk.
Maar één ding staat vast:
De manier waarop dit ging, zal nog lang worden besproken — niet alleen vanwege Wierd Duk, maar vooral vanwege de vraag hoe open, eerlijk en respectvol talkshows moeten zijn in een tijd waarin de hele wereld meekijkt.