Algemeen
Deze blonde schoonheid uit de jaren ’70 scheert nog altijd hoge toppen op televisie
All In The Family was een van de grootste shows ooit, met lessen die ik nog steeds relevant vind vandaag de dag. Het lanceerde verschillende acteurs naar de sterren – en Sally Struthers was toevallig een van hen. Vandaag de dag ziet de mooie vrouw met dat kenmerkende blonde haar er heel anders uit – maar ze zit nog steeds in het vak…
Dit bericht op Instagram bekijken
Een veelbelovend talent Voor velen van ons zal Sally Struthers altijd herinnerd worden om haar vertolking van Gloria Stivic in de sitcom uit de jaren ’70, All In The Family. De iconische show ging over een arbeidersgezin dat in Queens, New York woonde en ontving tijdens de uitzending maar liefst 73 nominaties voor prijzen en won er 42.
Maar ik weet niet zeker of mensen die na de hoogtijdagen van de show geboren zijn, goed kunnen bevatten hoe baanbrekend het was. Er waren eerder wel grappige sitcoms geweest, maar die raakten zelden sociale kwesties en taboes aan. All In The Family nam veel van die kwesties en maakte ze grappig, of hartverscheurend, of beide.
Het bekijken van oude afleveringen van de show op YouTube laat je echt weer jong voelen; het laat je lachen, het haalt je gedachten weg van dingen die vandaag de dag gebeuren. Veel van de problemen van toen zijn dezelfde als die van vandaag, alleen op een komische manier gepresenteerd.
Dit bericht op Instagram bekijken
De hoofdpersonages in All In The Family zijn Archie Bunker (Carroll O’Connor), Edith Bunker (Jean Stapleton), Gloria Bunker-Stivic (Sally Struthers), Michael Stivic (Rob Reiner) en Stephanie Mills (Danielle Brisebois) – ze hadden allemaal magie tussen hen. Naar mijn mening was Sally Struthers erg ondergewaardeerd en veelzijdig als actrice. Ze zong af en toe in sommige afleveringen van All In The Family – en ik kon zien hoe ze zich ontwikkelde gedurende de serie.
“In het begin gedroeg ik me als een idioot op de set. Ik dacht dat dat de manier was om mensen mij leuk te laten vinden. Ik ben opgevoed op de set. Ik heb geleerd mezelf te zijn. En nu respecteren ze me,” vertelde ze de Longview Daily News in 1973.
Dit bericht op Instagram bekijken
Toen de serie in januari 1971 in première ging, was Sally een 22-jarige onbekende met minimale tv-ervaring. Producent Norman Lear, die volgens Sally een “vader voor ons allen” was, ontdekte de getalenteerde actrice toen ze danste op The Smothers Brothers Comedy Hour.
Ondanks haar gebrek aan ervaring deed Sally het geweldig – net als de rest van de cast. Zes maanden na de première was ze een gecertificeerde ster omdat All In The Family klom tot de nummer 1 show op televisie. Op het hoogtepunt van haar roem kon ze nauwelijks buiten lopen of uit eten gaan zonder belaagd te worden door fans. Voor een onschuldige 22-jarige was het een behoorlijk uitdagende ervaring.
Dit bericht op Instagram bekijken
Tijdens de eerste seizoenen van de show was Sally blij om te schitteren als Gloria Stivic. Maar de actrice kreeg zelden de kans om het personage te ontwikkelen of haar geweldige acteertalent ten volle te benutten. Tijdens een pauze van All in the Family vertelde ze producenten dat ze wilde overstappen naar een meer dramatische rol.
“Wanneer we met vakantie gaan, wil ik iets anders doen,” zei ze. “En er zijn zoveel manieren om een vrouw te vertegenwoordigen. Ik wil een moordenares spelen en een ongehuwde moeder, en een non, en een oude joodse moeder. Aan het einde van mijn carrière zou ik willen dat mensen zeggen dat ik net zo grappig ben als Judy Holliday en zo vereerd als Ruth Gordon.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Natuurlijk kan stereotypering het einde van iemands carrière betekenen – hoe vaak zie je iemand opkomen tot roem via een iconische show, alleen voor alles wat ze daarna doen, tekort te schieten? Helaas was het een beetje zo voor Sally. Ze won twee Emmy Awards voor haar rol als Gloria en kreeg de hoofdrol in een paar andere shows nadat ze All In The Family verliet. Maar de waarheid was dat ze niet veel aanbiedingen had – en het werk begon al snel op te drogen voor Sally.
In de jaren ’90 was ze een semi-regelmatige paneliste in het panel spelprogramma Match Game – anderen herkennen Sally misschien als Babette Dell in Gilmore Girls. Wat betreft nu, ze is sinds het begin van de jaren 2000 een vaste waarde in het Ogunquit Playhouse. Het regionale theater bevindt zich in Ogunquit, Maine, en produceert elk seizoen vier of meer shows.
Dit bericht op Instagram bekijken
In 2022 speelde ze ook samen met AJ Holmes als Frau Blucher in Mel Brooks’ Young Frankenstein, in La Mirada Theatre for the Performing Arts. De ster van All In The Family heeft zich ook veel ingezet voor het pleiten voor arme kinderen in ontwikkelingslanden. Sally is al vele jaren woordvoerder voor Christian Children’s Fund, en is ook verschenen in hun bekende tv-commercials.
Velen weten dit misschien niet, maar Sally is moeder van één – hoewel ze eigenlijk nooit een kind wilde. Nadat ze de beroemde psychiater William C. Rader had ontmoet, veranderde ze van gedachten. Het paar trouwde in 1977, en twee jaar later verwelkomden ze een dochter, Samantha.
Dit bericht op Instagram bekijken
“Voordat ik Bill ontmoette, wilde ik nooit een baby. Ik was altijd de eerste die zei dat het me niet vervuld zou maken, dat ik geen kopie van mezelf nodig had. Dan word je verliefd op iemand,” vertelde Sally aan People in 1981.
Dit bericht op Instagram bekijken
“En je wilt de moeder zijn van een kind dat deel uitmaakt van die man, het resultaat van jullie liefde voor elkaar.” Helaas duurde haar huwelijk niet erg lang. In 1983 gingen Sally en William C. Rader uit elkaar en leefden ze apart verder. Hun dochter volgde niet in de voetsporen van haar moeder – in plaats daarvan werd ze klinisch psycholoog, en heeft ze vandaag de dag haar eigen praktijk.
Dit bericht op Instagram bekijken
Samantha Struthers Rader is ook erg actief op sociale media, waar ze advies geeft en foto’s deelt van haar reizen. Maar het is duidelijk dat ze enkele van de talenten van haar moeder heeft geërfd… soms laat Samantha haar ongelooflijke zangtalent zien, en haar stem klinkt net zo goed als die van Sally.
Dit bericht op Instagram bekijken
Vandaag de dag is Sally Struthers 75 jaar oud en woont ze in Los Angeles. Ze is nog steeds actief in de entertainmentindustrie en werkt al 25 jaar in theaters. Maar ze staat ook open voor andere dingen.
“Ik ben hier. Ik ben een inwoner van Los Angeles. Ik ben beschikbaar. Ik weet niet waarom ik nooit wordt gevraagd om auditie te doen. Ik krijg hier nooit een baan aangeboden. Maar, geef me Texas, geef me Maine, geef me Virginia, geef me New York, geef me Connecticut en er is altijd een baan voor me. Ze smeken me om het volgende jaar terug te komen in iets anders,” zegt ze.
Dit bericht op Instagram bekijken
In de loop der jaren heeft Sally ups en downs gehad. Ze verloor haar moeder aan Alzheimer in 1996 – ze stierf in de armen van Sally twee dagen voor Kerstmis. Sally heeft ook gemene opmerkingen ontvangen over haar uiterlijk en gewicht door de jaren heen, voornamelijk van willekeurige mensen op sociale media.
Dit bericht op Instagram bekijken
Maar de actrice heeft alle obstakels met charme, integriteit en gevoel voor humor doorstaan. “Vanaf het moment dat ik kon lopen en een paar woorden kon zeggen, was mijn hele doel in het leven om mensen aan het lachen te maken,” vertelde ze Spectrum News in 2022.
Dit bericht op Instagram bekijken
“En als ik andere mensen hoor lachen, en ik weet dat een of andere gekke gezichtsuitdrukking die ik heb gemaakt of een of andere lezing van een zin ervoor zorgt dat ze dubbel liggen, dan ben ik in de zevende hemel. Dat is mijn ding. Lachen.” Ik begrijp niet echt waarom al dat gevloek en die gemene opmerkingen nodig zijn. Sally heeft ons jarenlang gelach gegeven; ze draagt bij aan de maatschappij door haar tijd te schenken aan kinderen in nood en lijkt echt een oprecht zorgzaam mens te zijn.
Algemeen
Finale The tribute: battle of the bands krijgt verrassende wending: Kijkers zeggen allemaal hetzelfde
De finale van The Tribute: Battle of the Bands kreeg zaterdagavond een ontknoping die niemand had zien aankomen. Waar normaal gesproken één band met de winst naar huis gaat, bleek dit seizoen zo uitzonderlijk spannend dat de jury en het scorebord geen keuze konden afdwingen. De uitslag liet zien dat Beach Boys’ Best en Donna’s Hot Stuff exact hetzelfde aantal punten hadden verzameld. Het resultaat: twee winnaars, twee dolblije bands en een finale die nog lang zal worden besproken.
Een seizoen vol topniveau
Al vanaf de eerste afleveringen werd duidelijk dat dit seizoen van The Tribute er één was van een bijzonder hoog niveau. De deelnemende tributebands legden de lat telkens een stukje hoger en de jury strooide regelmatig met hoge cijfers. Ook in de halve finales gaven de juryleden al aan hoe moeilijk het werd om onderscheid te maken. Elke band bracht niet alleen muzikaal vakmanschap, maar ook emotie, podiumprésence en een overtuigende vertolking van iconische artiesten.
Dat hoge niveau zorgde voor een spannende aanloop naar de finale. Kijkers thuis hadden hun favorieten, maar ook zij merkten dat het verschil tussen de overgebleven acts flinterdun was. Het leek dan ook haast onvermijdelijk dat de finale een bijzondere wending zou krijgen.
Een onverwachte uitslag
Toen de punten na de laatste optredens werden opgeteld, ontstond er verwarring in de studio. Op het scorebord verscheen een gelijke stand: Beach Boys’ Best en Donna’s Hot Stuff hadden exact hetzelfde totaal behaald. Voor het eerst in de geschiedenis van het programma kon er geen duidelijke winnaar worden aangewezen.
Zanger en drummer Tim Beudel van Beach Boys’ Best vertelt later dat het moment surrealistisch aanvoelde. Hij dacht zelfs even dat er nog een extra optreden zou volgen om de doorslag te geven. Dat bleek niet nodig: de programmamakers besloten beide bands tot winnaar uit te roepen. Een beslissing die zorgde voor verrassing, maar ook voor een warm applaus vanuit het publiek.
Beach Boys’ Best: favoriet én winnaar
Beach Boys’ Best werd vanaf de eerste aflevering gezien als een van de grote kanshebbers. Hun loepzuivere samenzang, authentieke sound en liefde voor het repertoire van The Beach Boys maakten indruk op zowel jury als kijkers. In de finale wisten ze opnieuw te raken met een gevoelige uitvoering die bij jurylid Angela Groothuizen zichtbaar emoties losmaakte.
Tim Beudel kijkt met trots terug op dat moment. Tijdens het optreden zelf was hij volledig gefocust op de muziek, maar pas achteraf drong door wat het had losgemaakt. Het besef dat je iemand zo kunt raken met muziek, noemt hij een van de mooiste ervaringen van het hele traject. Dat de band nu ook daadwerkelijk als winnaar de geschiedenis ingaat, voelt als de kroon op weken van hard werken.
Donna’s Hot Stuff: een droom die uitkomt
Voor Donna’s Hot Stuff was de winst minstens zo bijzonder. Zangeres Irma Derby (54) ziet de overwinning als de vervulling van een langgekoesterde droom. Jaren geleden begon ze vol ambitie aan haar muzikale carrière, maar zoals bij zovelen bleek doorbreken geen eenvoudige opgave. De deelname aan The Tribute bracht haar terug naar dat oorspronkelijke gevoel van hoop en passie.
Dat ze nu, samen met haar band, als winnaar wordt uitgeroepen, voelt voor haar als erkenning. Ze hoopt dat de overwinning zal leiden tot meer bekendheid en nieuwe kansen. Toch blijft ze nuchter: ze kijkt vooral uit naar de komende optredens en laat alles wat daarna komt rustig op zich afkomen.
Twee winnaars, één podium
Het unieke aan deze finale is niet alleen de gedeelde winst, maar ook de sfeer die daarbij ontstond. In plaats van teleurstelling of rivaliteit was er vooral wederzijds respect. Beide bands gunden elkaar het succes en vierden samen het resultaat. Die houding werd ook door kijkers gewaardeerd, die op sociale media spraken van een “mooie en sportieve ontknoping”.
De beslissing om twee winnaars aan te wijzen voelt voor velen dan ook passend bij dit seizoen. Het weerspiegelt hoe dicht het niveau bij elkaar lag en hoe lastig het was om één act boven de ander te plaatsen. In plaats van een geforceerde keuze kreeg de finale zo een extra dimensie.
Op naar de Ziggo Dome
Een belangrijk onderdeel van de prijs is het optreden in de Ziggo Dome, een droompodium voor veel artiesten. Zowel Beach Boys’ Best als Donna’s Hot Stuff kijken hier enorm naar uit. Voor beide bands betekent het een kans om hun muziek voor een nog groter publiek te brengen en hun succes verder uit te bouwen.
Tim Beudel benadrukt dat alleen al het vooruitzicht van dat optreden hen euforisch maakte, los van de uiteindelijke winst. Voor Irma Derby voelt het als een bevestiging dat het nooit te laat is om je dromen na te jagen. De Ziggo Dome wordt zo het gezamenlijke eindpunt – én tegelijk een nieuw begin.
Een finale die bijblijft
De finale van The Tribute: Battle of the Bands zal de boeken ingaan als een van de meest bijzondere ooit. Niet door controverse of drama, maar door de zeldzame situatie waarin talent, inzet en passie zo gelijkwaardig bleken dat er geen winnaar te kiezen viel. Het resultaat was een gedeelde overwinning die recht doet aan beide bands.
Voor kijkers betekende het een verrassende, maar ook bevredigende afsluiting van een sterk seizoen. Voor de deelnemers is het een herinnering die ze hun leven lang zullen meedragen. En voor het programma zelf is het een bewijs dat muziek soms belangrijker is dan winnen alleen.