Algemeen
Actrice Kathleen Turner – een leven van pieken en dalen
Kathleen Turner werd in de jaren 1980 beroemd vanwege haar kracht en aantrekkingskracht – velen beschouwen haar als een van de mooiste actrices in Hollywood.
Dit bericht op Instagram bekijken
Het is deze kracht die haar heeft geholpen door de vele goede en slechte tijden die de actrice in de loop der jaren heeft meegemaakt. Kathleen Turner had een moeilijke jeugd en groeide op in een gezin met vier kinderen in Venezuela en Londen. Op jonge leeftijd werd ze getroffen door een tragedie toen haar vader onverwacht stierf terwijl hij het gazon in hun huis in Hampstead aan het maaien was.
Dit bericht op Instagram bekijken
Een maand na zijn dood werden Kathleen en haar familie uit het Verenigd Koninkrijk uitgewezen door de buitenlandse dienst. Turner en haar familie vestigden zich in Springfield (Missouri, VS), waar ze nog steeds rouwden om haar vader en haar vroegere thuisland.
Dit bericht op Instagram bekijken
Als volwassene vond Turner eindelijk vrede toen ze naar New York verhuisde om een acteercarrière na te streven. Ze had wat geluk op het toneel – maar haar grootste doorbraak kwam toen ze de rol van Femme fatale kreeg in de film Body Heat uit 1981.
Dit bericht op Instagram bekijken
Drie jaar na haar rol naast William Hurt kreeg Turner de kans om naast Michael Douglas te spelen in de beroemde film Romancing the Stone. Douglas bevond zich op dat moment in een moeilijke scheiding van zijn vrouw Diandra, en hij en Turner ontwikkelden gevoelens voor elkaar.
Dit bericht op Instagram bekijken
“We waren bezig verliefd op elkaar te worden – gloeiende, smachtende blikken en een intense flirt. Toen kwam Diandra naar beneden en herinnerde me eraan dat hij nog steeds getrouwd was”, zei Kathleen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Uiteindelijk trouwde ze in 1984 met Jay Weiss. Het paar kreeg al snel hun enige dochter samen. Rachel Ann Weiss werd geboren op 14 oktober 1987. Helaas begon de relatie van het paar te verslechteren toen ze hun dochter begonnen op te voeden.
Dit bericht op Instagram bekijken
“Ik heb de filmmaatschappijen overgehaald om me lange weekenden te geven of extra tickets te regelen, zodat mijn dochter en mijn man naar me toe konden komen. Maar in ons huwelijk voelde ik me schuldig omdat ik het gevoel had dat hij al het werk had gedaan, en dat gaf me een slecht geweten. Dat was een van de redenen voor het einde van het huwelijk. Ik begon me erg depressief te voelen. Ik dacht: ‘Wacht even, jij bent toch ook met mij getrouwd'”, legde Kathleen uit.
Dit bericht op Instagram bekijken
In 2005 speelde Turner de rol van Martha in de Broadway-heropleving van Who’s Afraid of Virginia Woolf, en op dat moment escaleerden haar huwelijksproblemen. Turner was ongelooflijk druk terwijl ze acht shows per week speelde, en het leek erop dat Weiss geen tijd met haar wilde doorbrengen als ze thuis was.
Dit bericht op Instagram bekijken
Het paar scheidde in die tijd in onderling overleg, en Turner werd genomineerd voor een Tony Award voor haar tijd als Martha. Voor haar rol in Peggy Sue Got Married ontving de ster in 1987 een Oscar-nominatie. Haar filmcarrière was erg levendig in de jaren 80, en ze speelde in een aantal kaskrakers – drie daarvan met Michael Douglas.
Dit bericht op Instagram bekijken
In de jaren 90 kreeg Kathleen echter een medische tegenslag toen ze een nekblokkade kreeg en haar hoofd niet meer kon draaien. Bovendien zwollen haar handen zo erg op dat ze ze niet meer kon gebruiken. “Het was verlammend”, zei Kathleen. “Je waardeert dingen niet meer als vanzelfsprekend als je ze verliest, zelfs als het maar tijdelijk is. Wat ik vanzelfsprekend vond – mijn sportiviteit, mijn vermogen om te draaien en te bewegen zoals ik wilde. Toen ik dat verloor, was dat een echte identiteitscrisis: wie ben ik als ik dat niet kan doen?
Dit bericht op Instagram bekijken
Uiteindelijk werd de oorzaak van haar ellende gediagnosticeerd als reumatoïde artritis, een aandoening waarbij het slijmvlies van de gewrichten opzwelt. Deze aandoening veroorzaakt chronische pijn die moeilijk te verdragen is.
Dit bericht op Instagram bekijken
“Toen de diagnose werd gesteld, was ik erg bang omdat ze zeiden dat ik in een rolstoel zou belanden”, legt Kathleen uit. “Ik dacht: ‘Als ik niet kan bewegen, kan ik ook niet acteren.’ Acteren is niet alleen wat ik wil doen. Ik ben er voor geboren. Het is een integraal onderdeel van elk punt in mijn leven. Het idee om het niet meer te kunnen doen, was het engste – dat en de constante pijn.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Kathleen greep naar pillen en alcohol om haar pijn te verzachten. Hoewel deze haar hielpen tijdens het werk, leidde de gewoonte om wodka te drinken ertoe dat ze flauwviel tijdens de repetities voor producties zoals de toneelversie van The Graduate in 2002. Na het afbreken van de voorstelling ging de actrice naar een afkickkliniek, alleen om te ontdekken dat ze geen alcoholiste was. In plaats daarvan werd haar verteld dat ze gewoon beter moest letten op wanneer ze haar medicijnen innam en welke bijwerkingen ze had.
Dit bericht op Instagram bekijken
Tegenwoordig doet de actrice aan yoga en pilates om haar pijn onder controle te houden en flexibel te blijven. Terwijl ze haar pijn beter onder controle kreeg, begon de actrice zich te concentreren op haar theatercarrière. Hoewel ze nog steeds af en toe in films en op televisie werkte, keerde ze met het ouder worden grotendeels terug naar haar roots en speelde ze zelfs op het toneel in haar veertiger jaren in “Cat on a Hot Tin Roof”.
Dit bericht op Instagram bekijken
“Omdat ik wist dat de betere rollen, naarmate ik ouder word, te vinden zijn in het theater, wat absoluut waar is. Dus dat was een klein stukje vooruitziendheid van mijn kant waar ik terecht trots op ben”, zei Kathleen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Het concentreren op het theater heeft de ster ook de tijd gegeven om zich te richten op haar passies, zoals vrijwilligerswerk voor Amnesty International en werken voor Planned Parenthood of America.
Dit bericht op Instagram bekijken
Als overtuigd feministe heeft Turner het grootste deel van haar leven haar ongetwijfeld aanwezige kracht gebruikt om andere vrouwen te ondersteunen. Haar ideologieën worden duidelijk weergegeven in Gloria Feldts memoires over de ster, Send Yourself Roses, die in 2008 verschenen.
Dit bericht op Instagram bekijken
“We zijn de eerste generatie vrouwen die financieel onafhankelijk zijn. Vrouwen gaan weer aan het werk”, zei Kathleen. “Ze herdefiniëren zichzelf. Ik dacht dat ik dat kon steunen en zelfs versterken. Dus er zit veel filosofie in en veel van mijn overtuigingen.”
Wat vind je van Kathleen Turners moeilijke maar lonende reis?
Oude beelden van Marco Borsato en familie Thielen duiken op: “Ze hadden een warme band”
De rechtszaak rond Marco Borsato heeft een nieuwe dimensie gekregen nu er steeds meer oude videofragmenten en geluidsopnames opduiken die laten zien hoe hecht de band vroeger was tussen de zanger en de familie Thielen. De beelden, die inmiddels veel gedeeld worden op sociale media, tonen een ontspannen en vriendelijke sfeer tussen Borsato en de mensen die nu tegenover hem staan in de rechtbank.
De video’s roepen gemengde reacties op: sommigen zien er een herinnering in aan een tijd waarin Marco dichtbij zijn fans stond, terwijl anderen ze vooral confronterend vinden gezien de huidige situatie.
Een vrolijke videoboodschap voor Asmara
Een van de meest besproken fragmenten is een video uit begin 2009, waarin Marco Borsato een persoonlijke boodschap inspreekt voor Asmara Thielen, die destijds nog maar negen jaar oud was.
De zanger had toen intensief contact met zijn fans via een actieve fansite waar hij wekelijks iemand in het zonnetje zette. Asmara was dat jaar uitgeroepen tot ‘weblog van de week’, omdat ze enthousiast schreef over haar hobby’s, waaronder paardrijden.
In de video verschijnt Marco met een grote glimlach, een cowboyhoed op zijn hoofd en een speelgoedpaard in zijn handen. Met een knipoog begint hij zijn boodschap:
“Jij denkt dat ik Marco ben, maar ik ben eigenlijk cowboy Jimmy,” zegt hij lachend in de camera.
Hij vervolgt speels:
“Ik heb gehoord dat jij fantastisch kunt paardrijden. Dat vind ik echt bijzonder. Dus ik wil op je weblog een filmpje zien waarin jij aan het paardrijden bent.”
De toon van de video is luchtig en humoristisch, precies zoals fans Marco destijds kenden: vriendelijk, toegankelijk en met oog voor zijn jonge achterban.
“Jij bent mijn grote vriendin”
Naarmate de video vordert, wordt de boodschap iets persoonlijker. Borsato blijft in zijn rol als cowboy en kijkt lachend naar het speelgoedpaard in zijn hand:
“Ik zal dit paardje maar niet verder uitlaten, want die zegt nooit zoveel terug,” grapt hij.
Daarna voegt hij toe:
“Ik wil even dat iedereen weet dat jij mijn grote vriendin bent.”
Tot slot zegt hij met een warme glimlach:
“Wie weet — heel misschien ooit een keertje — gaan we samen paardrijden. Of nee, ik kom gewoon kijken, dat lijkt me beter. Ik val er namelijk gauw af. Nou Asmara, heel veel groetjes. Ik weet zeker dat heel veel mensen op je blog gaan reageren!”
De video eindigt zoals hij begon: speels en vriendelijk. De beelden laten zien hoe Marco destijds op persoonlijke wijze contact onderhield met zijn fans, iets wat hem jarenlang typeerde als artiest die zijn publiek dichtbij zich hield.
Een boodschap aan de moeder: Nathalie Thielen
Naast de boodschap voor Asmara is er ook een tweede video opgedoken, waarin Marco zich rechtstreeks richt tot Nathalie Thielen, de moeder van Asmara. Zij was destijds actief binnen de officiële fanclub van de zanger en speelde een grote rol in de online gemeenschap rond zijn muziek.
In de video prijst Marco haar inzet voor de fansite en noemt haar met een glimlach “de moeder van alle fans”.
“Nathalie, jij bent deze week niet alleen weblog van de week, maar ook weblog van de maand,” zegt Marco enthousiast. “Je schrijft persoonlijk, je schrijft lang, je schrijft veel, en je gebruikt prachtige foto’s.”
Daarna vervolgt hij met een warme boodschap:
“Wij houden van je — ik niet alleen, maar alle fans. En dat wil ik een keer heel duidelijk maken.”
Borsato benadrukt dat haar bijdrage aan de fancommunity door veel mensen werd gewaardeerd.
“Doordat jij weblog van de maand bent, kan iedereen zien hoe belangrijk je bent. Maar dat ben jij voor mij eigenlijk het hele jaar door.”
De beelden laten een zanger zien die duidelijk oprecht betrokken was bij zijn fanclub, iets wat destijds een groot deel van zijn imago vormde.
De context van die tijd
De videoboodschappen stammen uit een periode waarin Marco Borsato op het hoogtepunt van zijn carrière stond. Zijn albums verkochten honderdduizenden exemplaren, hij vulde stadions, en zijn fanclub was een van de actiefste van Nederland.
Het was de tijd van persoonlijke videoboodschappen, gesigneerde foto’s en vaste fanbijeenkomsten. Borsato stond bekend als een artiest die zijn fans bij naam kende en ze vaak persoonlijk bedankte voor hun steun.
Asmara en haar moeder Nathalie behoorden jarenlang tot de vaste kern van zijn fanclub. Volgens oude forumberichten hielp Nathalie met het beheer van de website, het plaatsen van updates en het organiseren van fanactiviteiten.
Die hechte band maakt de huidige situatie — waarin de families tegenover elkaar staan in een rechtszaal — des te opmerkelijker.
Reacties op sociale media
De herontdekte video’s hebben inmiddels duizenden reacties opgeroepen. Op sociale media delen mensen uiteenlopende gevoelens: verwondering, nostalgie, maar ook ongemak.
Een veelgelezen reactie luidt:
“Wat een bizarre beelden om nu terug te zien. Je ziet een vrolijke Marco met die mensen, en nu staan ze lijnrecht tegenover elkaar.”
Anderen benadrukken dat de video’s vooral iets zeggen over de sfeer van vroeger:
“Hij had toen met veel fans contact op deze manier. Dit was gewoon hoe Marco toen met zijn community omging.”
Er zijn ook mensen die vinden dat de beelden nu onterecht in een ander daglicht worden gezet.
“Als je deze fragmenten uit hun tijd haalt en bekijkt met de kennis van nu, lijkt alles verdacht. Maar destijds was dit heel normaal in fanland.”
Symboliek en tijdsbeeld
De opnames roepen vragen op over hoe dichtbij artiesten vroeger konden komen bij hun fans, zeker in een tijd zonder sociale media zoals we die nu kennen. Het persoonlijke contact tussen artiest en fan was toen juist een van de charmes van de muziekindustrie.
Media-analist Sanne Hendriks legt uit:
“Marco was een van de eerste artiesten in Nederland die actief gebruikmaakte van internet om fans persoonlijk te bereiken. Hij deed dat met humor en warmte. In de context van die tijd werd dat gezien als iets unieks en verbindends.”
Volgens haar moeten we die beelden niet los zien van het tijdsbeeld.
“Wat toen als onschuldig en charmant werd beschouwd, wordt nu met heel andere ogen bekeken. Dat maakt deze oude video’s zo beladen.”
https://www.youtube.com/watch?v=lYhyiapjKoc
Een herinnering aan een andere tijd
Of de beelden nog invloed zullen hebben op de lopende rechtszaak is niet duidelijk. Juridisch gezien lijken ze geen directe rol te spelen, maar ze bieden wel een blik in het verleden — een tijd waarin Borsato en de familie Thielen ogenschijnlijk in vriendschappelijke harmonie met elkaar omgingen.
De video’s tonen een zanger die met zijn fans lachte, grapte en genoot van de interactie. Wat ooit bedoeld was als vrolijk contactmoment, voelt nu voor velen als een herinnering aan een verloren tijdperk — een tijd waarin alles simpeler leek en onschuldiger aanvoelde.