-

Algemeen

Actrice Kathleen Turner – een leven van pieken en dalen

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Kathleen Turner werd in de jaren 1980 beroemd vanwege haar kracht en aantrekkingskracht – velen beschouwen haar als een van de mooiste actrices in Hollywood.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

Het is deze kracht die haar heeft geholpen door de vele goede en slechte tijden die de actrice in de loop der jaren heeft meegemaakt. Kathleen Turner had een moeilijke jeugd en groeide op in een gezin met vier kinderen in Venezuela en Londen. Op jonge leeftijd werd ze getroffen door een tragedie toen haar vader onverwacht stierf terwijl hij het gazon in hun huis in Hampstead aan het maaien was.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

Een maand na zijn dood werden Kathleen en haar familie uit het Verenigd Koninkrijk uitgewezen door de buitenlandse dienst. Turner en haar familie vestigden zich in Springfield (Missouri, VS), waar ze nog steeds rouwden om haar vader en haar vroegere thuisland.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

Als volwassene vond Turner eindelijk vrede toen ze naar New York verhuisde om een acteercarrière na te streven. Ze had wat geluk op het toneel – maar haar grootste doorbraak kwam toen ze de rol van Femme fatale kreeg in de film Body Heat uit 1981.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

Drie jaar na haar rol naast William Hurt kreeg Turner de kans om naast Michael Douglas te spelen in de beroemde film Romancing the Stone. Douglas bevond zich op dat moment in een moeilijke scheiding van zijn vrouw Diandra, en hij en Turner ontwikkelden gevoelens voor elkaar.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

“We waren bezig verliefd op elkaar te worden – gloeiende, smachtende blikken en een intense flirt. Toen kwam Diandra naar beneden en herinnerde me eraan dat hij nog steeds getrouwd was”, zei Kathleen.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

Uiteindelijk trouwde ze in 1984 met Jay Weiss. Het paar kreeg al snel hun enige dochter samen. Rachel Ann Weiss werd geboren op 14 oktober 1987. Helaas begon de relatie van het paar te verslechteren toen ze hun dochter begonnen op te voeden.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

“Ik heb de filmmaatschappijen overgehaald om me lange weekenden te geven of extra tickets te regelen, zodat mijn dochter en mijn man naar me toe konden komen. Maar in ons huwelijk voelde ik me schuldig omdat ik het gevoel had dat hij al het werk had gedaan, en dat gaf me een slecht geweten. Dat was een van de redenen voor het einde van het huwelijk. Ik begon me erg depressief te voelen. Ik dacht: ‘Wacht even, jij bent toch ook met mij getrouwd'”, legde Kathleen uit.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

In 2005 speelde Turner de rol van Martha in de Broadway-heropleving van Who’s Afraid of Virginia Woolf, en op dat moment escaleerden haar huwelijksproblemen. Turner was ongelooflijk druk terwijl ze acht shows per week speelde, en het leek erop dat Weiss geen tijd met haar wilde doorbrengen als ze thuis was.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

Het paar scheidde in die tijd in onderling overleg, en Turner werd genomineerd voor een Tony Award voor haar tijd als Martha. Voor haar rol in Peggy Sue Got Married ontving de ster in 1987 een Oscar-nominatie. Haar filmcarrière was erg levendig in de jaren 80, en ze speelde in een aantal kaskrakers – drie daarvan met Michael Douglas.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

In de jaren 90 kreeg Kathleen echter een medische tegenslag toen ze een nekblokkade kreeg en haar hoofd niet meer kon draaien. Bovendien zwollen haar handen zo erg op dat ze ze niet meer kon gebruiken. “Het was verlammend”, zei Kathleen. “Je waardeert dingen niet meer als vanzelfsprekend als je ze verliest, zelfs als het maar tijdelijk is. Wat ik vanzelfsprekend vond – mijn sportiviteit, mijn vermogen om te draaien en te bewegen zoals ik wilde. Toen ik dat verloor, was dat een echte identiteitscrisis: wie ben ik als ik dat niet kan doen?

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

Uiteindelijk werd de oorzaak van haar ellende gediagnosticeerd als reumatoïde artritis, een aandoening waarbij het slijmvlies van de gewrichten opzwelt. Deze aandoening veroorzaakt chronische pijn die moeilijk te verdragen is.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

“Toen de diagnose werd gesteld, was ik erg bang omdat ze zeiden dat ik in een rolstoel zou belanden”, legt Kathleen uit. “Ik dacht: ‘Als ik niet kan bewegen, kan ik ook niet acteren.’ Acteren is niet alleen wat ik wil doen. Ik ben er voor geboren. Het is een integraal onderdeel van elk punt in mijn leven. Het idee om het niet meer te kunnen doen, was het engste – dat en de constante pijn.”

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

Kathleen greep naar pillen en alcohol om haar pijn te verzachten. Hoewel deze haar hielpen tijdens het werk, leidde de gewoonte om wodka te drinken ertoe dat ze flauwviel tijdens de repetities voor producties zoals de toneelversie van The Graduate in 2002. Na het afbreken van de voorstelling ging de actrice naar een afkickkliniek, alleen om te ontdekken dat ze geen alcoholiste was. In plaats daarvan werd haar verteld dat ze gewoon beter moest letten op wanneer ze haar medicijnen innam en welke bijwerkingen ze had.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

Tegenwoordig doet de actrice aan yoga en pilates om haar pijn onder controle te houden en flexibel te blijven. Terwijl ze haar pijn beter onder controle kreeg, begon de actrice zich te concentreren op haar theatercarrière. Hoewel ze nog steeds af en toe in films en op televisie werkte, keerde ze met het ouder worden grotendeels terug naar haar roots en speelde ze zelfs op het toneel in haar veertiger jaren in “Cat on a Hot Tin Roof”.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

“Omdat ik wist dat de betere rollen, naarmate ik ouder word, te vinden zijn in het theater, wat absoluut waar is. Dus dat was een klein stukje vooruitziendheid van mijn kant waar ik terecht trots op ben”, zei Kathleen.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

Het concentreren op het theater heeft de ster ook de tijd gegeven om zich te richten op haar passies, zoals vrijwilligerswerk voor Amnesty International en werken voor Planned Parenthood of America.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

Als overtuigd feministe heeft Turner het grootste deel van haar leven haar ongetwijfeld aanwezige kracht gebruikt om andere vrouwen te ondersteunen. Haar ideologieën worden duidelijk weergegeven in Gloria Feldts memoires over de ster, Send Yourself Roses, die in 2008 verschenen.

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door Kathleen Turner BR (@kathleenturnerbr)

“We zijn de eerste generatie vrouwen die financieel onafhankelijk zijn. Vrouwen gaan weer aan het werk”, zei Kathleen. “Ze herdefiniëren zichzelf. Ik dacht dat ik dat kon steunen en zelfs versterken. Dus er zit veel filosofie in en veel van mijn overtuigingen.”

Wat vind je van Kathleen Turners moeilijke maar lonende reis?

Algemeen

Bizarre beelden van moeder vermeend slacht0ffer Marco Borsato duiken op: ‘Wie zou hem doen?’

Avatar foto

Gepubliceerd

op

Opvallende video van moeder vermeend slacht0ffer in zaak Marco Borsato duikt op: “Het roept veel vragen op”

Een nieuw fragment dat op sociale media circuleert, zorgt voor opschudding in de zaak rond Marco Borsato. In de video is te zien hoe Nathalie, de moeder van de vrouw die de zanger beschuldigt van grensoverschrijdend gedrag, tijdens een oude fandag luchtig praat met aanwezigen. Ze stelt daar op speelse toon de vraag wie “het zou doen” met Borsato — een uitspraak die inmiddels tot felle reacties heeft geleid.

De beelden hebben niet alleen online voor verbazing gezorgd, maar ook opnieuw de discussie aangewakkerd over de geloofwaardigheid van de betrokkenen en de rol die fanclubs spelen in de dynamiek tussen artiesten en hun publiek.


Een fragment uit het verleden

Volgens verschillende bronnen is de video gemaakt tijdens een van de officiële Borsato-fandagen in de periode dat Nathalie actief was als voorzitter van de fanclub. Die rol bekleedde ze van 1994 tot 2019, een tijd waarin ze nauw betrokken was bij de organisatie van bijeenkomsten, signeersessies en evenementen rond de populaire zanger.

In de opname lijkt de sfeer luchtig en ontspannen. Nathalie spreekt met fans en stelt, lachend, de vraag wie van hen “het zou doen” met Marco. Hoewel het fragment op zichzelf niet meer toont dan een los moment, wekt het door de huidige context veel emoties op.

De video wordt op sociale media druk gedeeld, met uiteenlopende reacties van nieuwsgierigheid tot ongeloof.


Een golf van reacties online

De verspreiding van het fragment heeft tot een storm van reacties geleid. Op X (voorheen Twitter), Facebook en TikTok wordt de video duizenden keren bekeken en gedeeld.

Sommige gebruikers vinden de beelden ongemakkelijk, gezien Nathalie’s huidige positie in de rechtszaak. Zij stellen dat haar gedrag tijdens de fandag vragen oproept over haar toenmalige omgang met de zanger en zijn fans.

Anderen wijzen erop dat de opname uit zijn context is gehaald. “Mensen vergeten dat dit een luchtig fanmoment was,” schrijven sommigen. “Het was een grap, geen serieuze opmerking.”

Toch blijft de impact groot: in een tijd waarin beeldmateriaal razendsnel rondgaat, bepaalt niet alleen de inhoud, maar vooral de perceptie hoe het publiek reageert.


Vertrouwen en geloofwaardigheid

De video raakt aan een gevoelig punt in de zaak-Borsato: de perceptie van geloofwaardigheid. Nathalie was jarenlang een sleutelfiguur binnen de fanorganisatie, die bekendstond om haar nauwe band met de artiest.

Volgens mediadeskundigen is dat precies wat deze beelden zo beladen maakt. “Zodra iemand met een directe betrokkenheid in een rechtszaak terugkeert in beeld, wordt alles wat hij of zij ooit heeft gedaan opnieuw gewogen,” zegt mediaonderzoeker Gaëlle Ouvrein (VUB).

De deskundige benadrukt dat het belangrijk is om onderscheid te blijven maken tussen gedrag uit het verleden en wat juridisch relevant is. “Een losse uitspraak op een fandag heeft geen enkele juridische waarde, maar in de publieke opinie kunnen zulke fragmenten een verhaal versterken of juist ondermijnen.”


De kracht van beeldvorming

In een tijdperk waarin sociale media een groot deel van het publieke debat bepalen, kan één video veel invloed hebben. Zelfs zonder nieuwe feiten verandert de manier waarop mensen naar een zaak kijken.

“Beeldvorming is alles,” zegt communicatie-expert Peter Vandevijvere. “Wat mensen zien, geloven ze sneller dan wat ze lezen. Een kort fragment met een suggestieve toon kan daarom een enorme impact hebben, zelfs als het jaren oud is.”

Hij wijst erop dat dit fenomeen vaker voorkomt bij bekende personen. “Bij bekende artiesten en hun omgeving vermengt het publieke met het persoonlijke. Mensen voelen zich betrokken en denken dat ze het hele verhaal kennen, terwijl ze vaak slechts een momentopname zien.”

@rob.lute

moeder van meisje Marco borsato hij is er in geluid

♬ origineel geluid – Rob lute


De balans tussen privé en publiek

Voor Nathalie betekent de heropleving van oude beelden dat haar verleden opnieuw onder een vergrootglas ligt. Als voormalig fanclubvoorzitter was ze jarenlang zichtbaar binnen de Borsato-gemeenschap. Haar band met de zanger werd destijds gezien als professioneel en enthousiast, maar in de huidige context wordt diezelfde betrokkenheid door sommigen anders geïnterpreteerd.

Verschillende media-analisten wijzen op de dunne grens tussen fanschap en persoonlijke nabijheid. “In de jaren negentig waren fanclubs veel hechter dan nu,” legt cultuurhistoricus Sarah Van der Putte uit. “Fans hadden direct contact met artiesten, en dat zorgde voor loyaliteit, maar ook voor kwetsbaarheid.”

Dat verleden maakt het volgens haar moeilijk om vandaag objectief te blijven kijken naar oude beelden. “Wat toen onschuldig was, wordt nu vaak met andere ogen gezien.”


Juridisch geen impact, maatschappelijk wel

Hoewel de video op zich geen nieuwe informatie toevoegt aan het lopende onderzoek, tonen de reacties hoe groot de publieke betrokkenheid blijft. In juridische zin verandert er niets — het bewijsmateriaal in de zaak wordt beoordeeld op basis van officiële documenten en getuigenverklaringen, niet op sociale mediaclips.

Toch wijzen waarnemers erop dat zulke fragmenten maatschappelijk wel degelijk gewicht hebben. Ze beïnvloeden hoe mensen denken en praten over een zaak, en kunnen zelfs druk zetten op hoe de media en publieke opinie zich ontwikkelen.

“Wat online gebeurt, sijpelt door in de samenleving,” stelt Ouvrein. “Als een bepaald narratief populair wordt, bijvoorbeeld dat iemand niet geloofwaardig is, dan blijft dat hangen — zelfs als het juridisch niet relevant is.”


Marco Borsato’s kant van het verhaal

Voor Marco Borsato zelf komt het fragment op een gevoelig moment. De zanger sprak recent nog zijn laatste woord uit in de rechtbank, waarbij hij fel uithaalde naar de media en aangaf dat hij zich onrechtvaardig behandeld voelt.

Zijn verdediging benadrukte dat er volgens hen belangrijke delen van het dossier buiten beschouwing zijn gelaten, en dat de publieke beeldvorming een eigen leven is gaan leiden. Deze video lijkt dat laatste nog maar eens te illustreren: hoe moeilijk het is om controle te houden over een verhaal dat door miljoenen ogen wordt bekeken.


De rol van sociale media in rechtszaken

De zaak rond Marco Borsato toont opnieuw hoe sociale media het verloop van publieke rechtszaken beïnvloeden. Waar vroeger alleen rechtbankverslaggeving de toon bepaalde, spelen nu virale beelden, opinies en hashtags een grote rol.

Een enkele post kan een publiek sentiment aanwakkeren, ongeacht de juridische waarde ervan. En voor de betrokkenen — in dit geval zowel Borsato als Nathalie — betekent dat dat hun verleden nooit helemaal rust krijgt.

“Wat online verschijnt, blijft bestaan,” zegt Vandevijvere. “En hoe ouder het fragment, hoe groter de kans dat het in een nieuwe context misbegrepen wordt.”


Een kwestie van perspectief

Uiteindelijk lijkt de kernvraag niet te zijn wat Nathalie zei op die fandag, maar hoe dat vandaag wordt geïnterpreteerd.

Voor sommigen is het onschuldige humor uit vervlogen tijden; voor anderen een teken van onoprechtheid. Die tegenstelling laat zien hoe verschillend mensen betekenis geven aan hetzelfde beeld.

Mediakenner Ouvrein vat het samen: “Wat deze video vooral toont, is hoe kwetsbaar reputaties zijn geworden in het digitale tijdperk. Eén oud fragment kan plots alles weer op scherp zetten — ongeacht de waarheid die de rechtbank moet vaststellen.”


Reflectie op de publieke omgang met media

De ophef rond deze video past in een bredere discussie over de manier waarop we omgaan met oude beelden, publieke figuren en rechtszaken die nog lopen.

Waar ligt de grens tussen nieuwswaarde en sensatie? En hoeveel verantwoordelijkheid dragen gebruikers zelf wanneer ze zulke beelden delen?

“Het is een collectieve verantwoordelijkheid,” stelt Vandevijvere. “Iedereen die iets deelt of liket, draagt bij aan het grotere verhaal. En dat verhaal kan iemand maken of breken.”


Slotgedachte

De video van Nathalie laat zien hoe complex de wereld van beeldvorming is geworden. Wat ooit bedoeld was als een luchtig moment tijdens een fandag, is nu voer voor discussie over geloofwaardigheid, perceptie en media-ethiek.

Of de opname uiteindelijk invloed zal hebben op de publieke opinie of de juridische afloop van de zaak, blijft onzeker. Maar één ding is duidelijk: in het digitale tijdperk weegt elk beeld, elk woord en elk fragment zwaarder dan ooit.

“We leven in een tijd waarin verleden en heden door elkaar lopen,” besluit Ouvrein. “En dat maakt elke minuut beeldmateriaal een stukje geschiedenis — of we dat nu willen of niet.”

Lees verder