Algemeen
Actrice Kathleen Turner – een leven van pieken en dalen
Kathleen Turner werd in de jaren 1980 beroemd vanwege haar kracht en aantrekkingskracht – velen beschouwen haar als een van de mooiste actrices in Hollywood.
Dit bericht op Instagram bekijken
Het is deze kracht die haar heeft geholpen door de vele goede en slechte tijden die de actrice in de loop der jaren heeft meegemaakt. Kathleen Turner had een moeilijke jeugd en groeide op in een gezin met vier kinderen in Venezuela en Londen. Op jonge leeftijd werd ze getroffen door een tragedie toen haar vader onverwacht stierf terwijl hij het gazon in hun huis in Hampstead aan het maaien was.
Dit bericht op Instagram bekijken
Een maand na zijn dood werden Kathleen en haar familie uit het Verenigd Koninkrijk uitgewezen door de buitenlandse dienst. Turner en haar familie vestigden zich in Springfield (Missouri, VS), waar ze nog steeds rouwden om haar vader en haar vroegere thuisland.
Dit bericht op Instagram bekijken
Als volwassene vond Turner eindelijk vrede toen ze naar New York verhuisde om een acteercarrière na te streven. Ze had wat geluk op het toneel – maar haar grootste doorbraak kwam toen ze de rol van Femme fatale kreeg in de film Body Heat uit 1981.
Dit bericht op Instagram bekijken
Drie jaar na haar rol naast William Hurt kreeg Turner de kans om naast Michael Douglas te spelen in de beroemde film Romancing the Stone. Douglas bevond zich op dat moment in een moeilijke scheiding van zijn vrouw Diandra, en hij en Turner ontwikkelden gevoelens voor elkaar.
Dit bericht op Instagram bekijken
“We waren bezig verliefd op elkaar te worden – gloeiende, smachtende blikken en een intense flirt. Toen kwam Diandra naar beneden en herinnerde me eraan dat hij nog steeds getrouwd was”, zei Kathleen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Uiteindelijk trouwde ze in 1984 met Jay Weiss. Het paar kreeg al snel hun enige dochter samen. Rachel Ann Weiss werd geboren op 14 oktober 1987. Helaas begon de relatie van het paar te verslechteren toen ze hun dochter begonnen op te voeden.
Dit bericht op Instagram bekijken
“Ik heb de filmmaatschappijen overgehaald om me lange weekenden te geven of extra tickets te regelen, zodat mijn dochter en mijn man naar me toe konden komen. Maar in ons huwelijk voelde ik me schuldig omdat ik het gevoel had dat hij al het werk had gedaan, en dat gaf me een slecht geweten. Dat was een van de redenen voor het einde van het huwelijk. Ik begon me erg depressief te voelen. Ik dacht: ‘Wacht even, jij bent toch ook met mij getrouwd'”, legde Kathleen uit.
Dit bericht op Instagram bekijken
In 2005 speelde Turner de rol van Martha in de Broadway-heropleving van Who’s Afraid of Virginia Woolf, en op dat moment escaleerden haar huwelijksproblemen. Turner was ongelooflijk druk terwijl ze acht shows per week speelde, en het leek erop dat Weiss geen tijd met haar wilde doorbrengen als ze thuis was.
Dit bericht op Instagram bekijken
Het paar scheidde in die tijd in onderling overleg, en Turner werd genomineerd voor een Tony Award voor haar tijd als Martha. Voor haar rol in Peggy Sue Got Married ontving de ster in 1987 een Oscar-nominatie. Haar filmcarrière was erg levendig in de jaren 80, en ze speelde in een aantal kaskrakers – drie daarvan met Michael Douglas.
Dit bericht op Instagram bekijken
In de jaren 90 kreeg Kathleen echter een medische tegenslag toen ze een nekblokkade kreeg en haar hoofd niet meer kon draaien. Bovendien zwollen haar handen zo erg op dat ze ze niet meer kon gebruiken. “Het was verlammend”, zei Kathleen. “Je waardeert dingen niet meer als vanzelfsprekend als je ze verliest, zelfs als het maar tijdelijk is. Wat ik vanzelfsprekend vond – mijn sportiviteit, mijn vermogen om te draaien en te bewegen zoals ik wilde. Toen ik dat verloor, was dat een echte identiteitscrisis: wie ben ik als ik dat niet kan doen?
Dit bericht op Instagram bekijken
Uiteindelijk werd de oorzaak van haar ellende gediagnosticeerd als reumatoïde artritis, een aandoening waarbij het slijmvlies van de gewrichten opzwelt. Deze aandoening veroorzaakt chronische pijn die moeilijk te verdragen is.
Dit bericht op Instagram bekijken
“Toen de diagnose werd gesteld, was ik erg bang omdat ze zeiden dat ik in een rolstoel zou belanden”, legt Kathleen uit. “Ik dacht: ‘Als ik niet kan bewegen, kan ik ook niet acteren.’ Acteren is niet alleen wat ik wil doen. Ik ben er voor geboren. Het is een integraal onderdeel van elk punt in mijn leven. Het idee om het niet meer te kunnen doen, was het engste – dat en de constante pijn.”
Dit bericht op Instagram bekijken
Kathleen greep naar pillen en alcohol om haar pijn te verzachten. Hoewel deze haar hielpen tijdens het werk, leidde de gewoonte om wodka te drinken ertoe dat ze flauwviel tijdens de repetities voor producties zoals de toneelversie van The Graduate in 2002. Na het afbreken van de voorstelling ging de actrice naar een afkickkliniek, alleen om te ontdekken dat ze geen alcoholiste was. In plaats daarvan werd haar verteld dat ze gewoon beter moest letten op wanneer ze haar medicijnen innam en welke bijwerkingen ze had.
Dit bericht op Instagram bekijken
Tegenwoordig doet de actrice aan yoga en pilates om haar pijn onder controle te houden en flexibel te blijven. Terwijl ze haar pijn beter onder controle kreeg, begon de actrice zich te concentreren op haar theatercarrière. Hoewel ze nog steeds af en toe in films en op televisie werkte, keerde ze met het ouder worden grotendeels terug naar haar roots en speelde ze zelfs op het toneel in haar veertiger jaren in “Cat on a Hot Tin Roof”.
Dit bericht op Instagram bekijken
“Omdat ik wist dat de betere rollen, naarmate ik ouder word, te vinden zijn in het theater, wat absoluut waar is. Dus dat was een klein stukje vooruitziendheid van mijn kant waar ik terecht trots op ben”, zei Kathleen.
Dit bericht op Instagram bekijken
Het concentreren op het theater heeft de ster ook de tijd gegeven om zich te richten op haar passies, zoals vrijwilligerswerk voor Amnesty International en werken voor Planned Parenthood of America.
Dit bericht op Instagram bekijken
Als overtuigd feministe heeft Turner het grootste deel van haar leven haar ongetwijfeld aanwezige kracht gebruikt om andere vrouwen te ondersteunen. Haar ideologieën worden duidelijk weergegeven in Gloria Feldts memoires over de ster, Send Yourself Roses, die in 2008 verschenen.
Dit bericht op Instagram bekijken
“We zijn de eerste generatie vrouwen die financieel onafhankelijk zijn. Vrouwen gaan weer aan het werk”, zei Kathleen. “Ze herdefiniëren zichzelf. Ik dacht dat ik dat kon steunen en zelfs versterken. Dus er zit veel filosofie in en veel van mijn overtuigingen.”
Wat vind je van Kathleen Turners moeilijke maar lonende reis?
Syrische nieuwkomers in Nederland: kansen, uitdagingen en persoonlijke verhalen
Syrië is jarenlang getroffen door een zware burgeroorlog, waardoor miljoenen mensen hun huizen hebben moeten verlaten. Veel Syriërs zochten hun toevlucht in buurlanden zoals Turkije, maar ook in Nederland heeft een grote groep een nieuw thuis gevonden. Voor hen is de hoop groot om hier een veilig en stabiel bestaan op te bouwen.
Van aankomst tot opvang
Wie in Nederland aankomt als asielzoeker, meldt zich eerst bij een van de centrale opvanglocaties, zoals het bekende aanmeldcentrum in Ter Apel. Daar krijgen nieuwkomers een plek om te slapen, en wordt er gezorgd voor basisvoorzieningen zoals eten en medische zorg.
Zolang de asielprocedure loopt, verblijven zij in opvangcentra verspreid door het land. Zodra hun aanvraag wordt goedgekeurd en zij een verblijfsstatus ontvangen, kunnen zij doorstromen naar een woning in een gemeente. Dit is vaak een belangrijk moment: het markeert het begin van een nieuw hoofdstuk waarin zij kunnen werken aan zelfstandigheid.
Het inburgeringsproces
Vanaf het moment dat zij statushouder zijn, begint de zogeheten inburgering. Dit houdt in dat zij de Nederlandse taal leren, kennismaken met de gewoonten en regels in ons land, en zo snel mogelijk proberen deel te nemen aan de samenleving.
Veel Syrische nieuwkomers pakken dit met beide handen aan. Ze volgen taalprogramma’s, schrijven zich in voor opleidingen en proberen werk te vinden. Ook nemen zij vaak deel aan lokale initiatieven, zoals vrijwilligerswerk of buurtactiviteiten, om contacten op te bouwen en de cultuur beter te leren kennen.
Verschillen in integratie
De mate waarin iemand integreert, verschilt per persoon. Voor sommigen verloopt het proces soepel, terwijl anderen meer moeite hebben met het vinden van passend werk of het wennen aan nieuwe gebruiken. Ook de taal kan een barrière vormen.
Ondanks deze uitdagingen leveren veel Syriërs een waardevolle bijdrage aan hun nieuwe leefomgeving. Ze starten ondernemingen, werken in verschillende sectoren en sturen hun kinderen naar school, waardoor een nieuwe generatie hier kan opgroeien met perspectief.
Kritiek en teleurstelling
Toch zijn niet alle nieuwkomers tevreden over hoe de opvang en integratie geregeld zijn. Er zijn soms geluiden van onvrede, bijvoorbeeld over de wachttijden in de asielprocedure of de voorzieningen in de opvangcentra.
Recent verscheen er online een video waarin een Syrische man zijn frustraties uitte over zijn situatie in Nederland. Hij gaf aan dat hij liever zou terugkeren naar Syrië, als daar direct vervoer voor geregeld kon worden. Zijn uitlatingen waren emotioneel en boos van toon, wat de video veel bekijks opleverde.
Dergelijke gevallen laten zien hoe complex de emoties kunnen zijn bij mensen die net een lange en vaak gevaarlijke reis achter de rug hebben. Het verblijf in opvanglocaties kan maanden duren en onzekerheid over de toekomst zorgt soms voor spanning.
Samen naar oplossingen zoeken
Deskundigen benadrukken dat het belangrijk is om naar dit soort signalen te luisteren. Ze zien kansen om meer aandacht te besteden aan begeleiding en mentale ondersteuning tijdens het verblijf in opvangcentra. Door mensen perspectief te bieden en hen te betrekken bij activiteiten, kan frustratie worden verminderd.
Gemeenten, vrijwilligersorganisaties en de rijksoverheid werken samen om inburgeringstrajecten zo effectief mogelijk te maken. Daarbij wordt gekeken naar taalonderwijs, toegang tot de arbeidsmarkt en begeleiding bij het vinden van huisvesting.
Positieve bijdrage aan de samenleving
Ondanks de uitdagingen is het aantal succesverhalen groot. In verschillende steden runnen Syrische ondernemers inmiddels succesvolle restaurants en winkels, en veel jongeren zijn bezig met een opleiding. Het laat zien dat integratie tijd kost, maar uiteindelijk voor zowel de nieuwkomer als de samenleving winst oplevert.
Door ruimte te bieden voor dialoog en begrip kunnen spanningen worden verminderd. Het delen van persoonlijke verhalen, zoals die van Syrische gezinnen die hier opnieuw beginnen, helpt om wederzijds respect te vergroten.