Algemeen
Vrouw van 58 wordt op straat uitgescholden vanwege tatoeages: “Je bent geen tiener meer!”
In onze samenleving, die geobsedeerd is door schoonheid, worden vrouwen en meisjes vaak geconfronteerd met het ideaalbeeld van slank, lang, symmetrisch en met een vlekkeloze huid te moeten zijn.
Maar Lonni Pike, een 58-jarige vrouw, tart voortdurend deze schoonheidsnormen door haar aanwezigheid op sociale media.
Sinds mensenheugenis hebben schoonheidsnormen een impact gehad op het zelfrespect van vrouwen en meisjes.
Gelukkig groeit de bewustwording van diversiteit en wordt er steeds meer benadrukt dat alle lichamen perfect zijn op hun eigen unieke manier, wat bijdraagt aan het zelfrespect van velen.
Waar staat eigenlijk geschreven dat vrouwen van een bepaalde
leeftijd zich op een bepaalde manier moeten kleden? Lonni Pike uit
Californië probeert haar volgers te laten zien dat vrouwen van elke
leeftijd zichzelf kunnen zijn en zich kunnen kleden op een manier
die hen comfortabel maakt, ongeacht hun leeftijd.
Met een grote aanhang op zowel TikTok als Instagram, met respectievelijk meer dan een miljoen TikTok-volgers en meer dan 115.000 op Instagram, heeft Lonni verschillende keren de aandacht getrokken op populaire sociale media platforms.
In een interview met Bright Side beschreef ze zichzelf als een “underdog” die door velen werd afgeschreven, maar die bewees dat ze ongelijk hadden.
Lonni ziet het als haar missie om haar volgers te inspireren om
hun eigen schoonheid te definiëren volgens hun eigen normen, in
plaats van te voldoen aan de normen van anderen.
Ze moedigt mensen aan om slim, moedig en authentiek te zijn, omdat er maar één van hen is.
Met haar eigen tatoeages en grijs haar omarmt Lonni alle aspecten van zichzelf in haar posts op sociale media.
Ze beschouwt deze kenmerken als integraal onderdeel van haarzelf en benadrukt het belang van het zien van het “volledige plaatje” van een persoon, in plaats van slechts delen ervan te zien.
Lonni straalt van geluk en zelfvertrouwen, ongeacht wat anderen denken. Ze benadrukt dat mensen hun eigen leven moeten leiden, zonder zich te laten beïnvloeden door de verwachtingen van anderen.
Waarom voelen mensen de behoefte om anderen te vertellen hoe ze moeten leven? Dat is een vraag waar Lonni zich niet door laat beïnvloeden, en haar zelfverzekerde houding is een inspiratie voor velen.
Lonni’s boodschap van zelfliefde en zelfacceptatie heeft een
diepgaande impact op haar volgers, die haar beschouwen als een bron
van inspiratie en empowerment.
Door haar eigen authenticiteit te omarmen en haar unieke schoonheid te vieren, moedigt ze anderen aan om hetzelfde te doen en zichzelf te accepteren zoals ze zijn, ongeacht externe verwachtingen of normen.
Het feit dat Lonni’s aanwezigheid op sociale media zo’n grote impact heeft, illustreert de behoefte aan meer diversiteit en inclusiviteit binnen de schoonheidsindustrie en de bredere samenleving.
Vrouwen van alle leeftijden verdienen het om vertegenwoordigd te
worden en zich gezien en gewaardeerd te voelen, ongeacht hun
uiterlijk, leeftijd of achtergrond.
Door haar platform te gebruiken om een positieve boodschap van zelfliefde en zelfacceptatie te verspreiden, draagt Lonni bij aan een grotere culturele verschuiving waarin diversiteit wordt gevierd en geaccepteerd.
Haar vermogen om anderen te inspireren om hun eigen waarde te
erkennen en te omarmen, is een krachtige herinnering aan de kracht
van individuele expressie en authenticiteit.
Lonni’s reis van zelfontdekking en empowerment laat zien dat het nooit te laat is om jezelf opnieuw uit te vinden en je eigen pad te volgen.
Haar verhaal is een inspiratie voor vrouwen van alle leeftijden om trots te zijn op wie ze zijn en te streven naar zelfliefde en zelfacceptatie in een wereld die vaak wordt gedomineerd door oppervlakkige schoonheidsnormen.
Met haar krachtige boodschap en positieve impact op sociale media blijft Lonni Pike een lichtend voorbeeld van zelfliefde, zelfacceptatie en empowerment voor vrouwen overal ter wereld.
Igmar Felicia openhartig over leven met PTSS: “Ik weiger mezelf nog te verstoppen”
In een emotionele en eerlijke video op Instagram deelt voormalig radio-dj Igmar Felicia hoe het écht met hem gaat. De stem die velen nog kennen van Radio 538 en Qmusic is al langere tijd stil op de radio, maar laat nu van zich horen met een verhaal dat diep raakt.
Felicia, die jarenlang geliefd was bij luisteraars vanwege zijn openheid, energie en humor, kampt sinds enkele jaren met posttraumatische stressstoornis (PTSS). Inmiddels werkt hij al anderhalf jaar niet meer, en het pad naar herstel blijkt lang, zwaar en grillig. Toch kiest Igmar ervoor om zijn verhaal te delen – niet om medelijden op te wekken, maar om begrip en herkenning te bieden aan anderen die met mentale problemen worstelen.
“Ik werd als lastig gezien, terwijl ik vooral zelf aan het overleven was”
In zijn video, die inmiddels door duizenden mensen is bekeken, vertelt Igmar openhartig over zijn diagnose. Vier jaar geleden werd vastgesteld dat hij aan PTSS lijdt – een aandoening die vaak onzichtbaar is aan de buitenkant, maar van binnen alles op scherp zet.
“Wat me het meeste pijn heeft gedaan,” vertelt hij, “is dat sommige mensen dachten dat ik mijn situatie gebruikte als excuus. Alsof ik niet wilde werken of geen hulp wilde.”
Niets is minder waar. PTSS is een aandoening waarbij het zenuwstelsel voortdurend in alarmfase verkeert. Je hersenen geven voortdurend het signaal af dat je in gevaar bent, ook al is er objectief niets aan de hand. Dat zorgt voor extreme spanning, slapeloosheid en totale mentale uitputting.
“Je leeft alsof er ieder moment een inbreker je huis binnen kan stappen. Alleen: die komt nooit. Maar jij blijft wachten.”
Opgegroeid binnen een gesloten gemeenschap
Igmar legt in de video uit dat zijn PTSS voortkomt uit gebeurtenissen in zijn jeugd. Hij groeide op binnen de geloofsgemeenschap van de Jehova’s Getuigen, een organisatie met strikte regels en een sterke interne structuur. Hij benadrukt dat dit op zichzelf geen oordeel is over het geloof, maar dat zijn persoonlijke ervaringen hem diep hebben gevormd.
“Als kind zat ik vaak in onveilige situaties. Toen was die hyperalertheid van mijn brein misschien functioneel. Maar nu, jaren later, blijft dat alarmsysteem onnodig actief. Dat maakt leven, rusten en werken bijna onmogelijk.”
Zijn openheid over deze achtergrond maakt indruk, juist omdat het laat zien hoe jeugdtrauma’s op latere leeftijd kunnen doorwerken – ook als je ogenschijnlijk alles op de rit hebt.
Anderhalf jaar buiten het arbeidsproces
Door de aanhoudende klachten moest Igmar uiteindelijk het moeilijkste besluit nemen: hij stopte met werken. Na succesvolle jaren op de radio, waarin hij duizenden mensen dagelijks vermaakte en informeerden, viel de stilte in zijn professionele leven plots in. Het bleek een enorme omschakeling.
“Ik had moeite met het beeld dat ik lastig was. Terwijl ik gewoon niet meer kon. Niet fysiek, niet mentaal. Mijn batterij raakte leeg en bleef leeg.”
Wat volgde, was een intensieve periode van zelfonderzoek, therapie en herstel. Geen spectaculaire veranderingen, maar kleine stappen, stapjes zelfs, die langzaam tot verbetering leiden. Inmiddels gaat het beter, al is hij er nog lang niet.
“Ik heb per dag maar een paar uurtjes energie. Werken zoals vroeger is nu nog geen optie. Maar alles is beter dan opgesloten zitten in je eigen hoofd.”
Dit bericht op Instagram bekijken
“Ik weet niet waar ik uitkom, maar ik ga weer meedoen”
Wat Igmar’s video zo bijzonder maakt, is de combinatie van eerlijkheid én hoop. Ondanks de onzekerheid over zijn toekomst straalt hij een nieuwe rust en acceptatie uit. Hij durft toe te geven dat hij nog niet weet waar hij terecht zal komen, maar hij wil zich daar niet langer voor schamen.
“Misschien eindig ik op Curaçao, misschien in Apeldoorn, of op Ameland, of gewoon in Amersfoort. Ik weet het niet. Maar ik ga me niet meer verstoppen omdat ik mijn leven nog niet op orde heb.”
Die woorden, eenvoudig en krachtig, raken bij veel mensen een gevoelige snaar. In een maatschappij die draait op prestaties, snelheid en zichtbaarheid, laat Igmar zien dat het soms juist krachtig is om stil te vallen en naar binnen te keren.
Van radioheld naar voorbeeld in kwetsbaarheid
Igmar Felicia werd ooit bekend als een energieke radiopersoonlijkheid met een vlotte babbel en een groot hart voor muziek en mensen. Die uitstraling blijft, maar inmiddels toont hij zich van een andere kant – een kant die minstens zo waardevol is.
Door zijn verhaal te delen via Instagram kiest hij een nieuwe vorm van communicatie: direct, onbewerkt en puur. Geen draaiboek, geen jingles, geen redactieteam. Alleen hijzelf, zijn woorden en zijn waarheid.
“Ik wil niet meer buiten de maatschappij staan omdat ik nog niet ‘gerepareerd’ ben. Dit is wie ik nu ben. En dat mag er ook zijn.”
Het is een boodschap die veel verder reikt dan zijn persoonlijke kring. Zijn video wordt massaal gedeeld, en de reacties van volgers zijn hartverwarmend. Mensen prijzen zijn eerlijkheid, bedanken hem voor zijn openheid en delen hun eigen ervaringen.
Mentale gezondheid bespreekbaar maken
Het verhaal van Igmar draagt bij aan een belangrijk maatschappelijk gesprek: het normaliseren van mentale gezondheid. In een wereld waarin lichamelijke blessures direct serieus worden genomen, blijven psychische klachten vaak onzichtbaar of onbegrepen.
Met zijn verhaal laat Igmar zien dat herstel niet lineair is. Dat je soms maanden of jaren nodig hebt. Dat je geen excuus hoeft te maken voor wie je bent of hoe je je voelt. En vooral: dat je nog steeds meetelt, ook als je even niet meedoet op de ‘normale’ manier.
“Ik heb anderhalf jaar keihard gewerkt aan mezelf. En dit is waar ik nu ben. Dat is geen zwakte. Dat is mijn proces.”
Een boodschap van hoop
Hoewel zijn pad nog niet volledig is uitgestippeld, lijkt Igmar de balans langzaam terug te vinden. Niet door weer de radio in te duiken of volle dagen te draaien, maar door zichzelf opnieuw te ontdekken – op een manier die past bij zijn tempo, zijn energie en zijn waarden.
Zijn boodschap is helder: je bent niet je diagnose, en het is geen zwakte om hulp te vragen of rust te nemen. Door openlijk te spreken over zijn worsteling, maakt hij ruimte voor anderen om hetzelfde te doen.
“Ik hoef geen perfect plaatje te zijn. Ik wil gewoon mezelf zijn – met alles wat daarbij hoort.”
Tot slot
Het verhaal van Igmar Felicia is niet alleen het verhaal van een radio-dj met PTSS. Het is het verhaal van een mens die besloot te pauzeren, te helen en stap voor stap zijn leven opnieuw vorm te geven. Met vallen en opstaan. Met kwetsbaarheid én kracht.
En misschien – juist daardoor – raakt zijn stem nu meer mensen dan ooit tevoren.
Volg ons voor meer verhalen over mentale gezondheid, persoonlijke groei en bekende Nederlanders die het taboe op kwetsbaarheid helpen doorbreken.